Hallo, ik ben Sabrina, getrouwd met Sven en mama van Jens (15) en Sara (13). Dit is mijn blog waarin ik vertel over de sportieve prestaties van mijn gezin en je vindt hier ook vooral de links naar de foto's die ik daarvan neem.
Beste prestaties Sara Outdoor seizoen 2010 60m 10.66 600m 2:20.63 Kogel 1kg 7,70 m Hockey 15,35 m Ver 3,18 m Hoog 0,90 m 4-kamp 740p Indoor seizoen 2011 60m 10.43 Kogel 1kg 6,87 m CR Ver 3,23 m Outdoor seizoen 2011 60m 9.81 600m 2:07.83 Kogel 1kg 9,90 m CR Hockey 22,83 m Ver 3,53 m Hoog 0,98 m 4-kamp 1534p Indoor seizoen 2012 60m 9.84 Kogel1kg 8,89 m CR Outdoor seizoen 2012 60m 9.64 600m 2:03.14 Kogel1kg 10,86 m CR Hockey 28,50 m Ver 3,63 m Hoog 1,19 m CR 4-kamp 1617p Indoor seizoen 2013 60m 9.46 60mH 13.10 Ver 3,45 m Kogel 2kg 8,07 m Hoog 1,10 m Outdoor seizoen 2013 60m 9.34 60mH 11.75 1000m 3:33.24 Kogel2kg 9,68 m Ver 4,02 m Hockey 28,32 m Hoog 1,20 m Discus 19,52 m 4-kamp 2021p Indoor seizoen 2014 60m 9.13 60mH 10.87 CR 1000m 3:43.26 Kogel 2kg 9,99 m CR Ver 3,81 m Hoog 1,35 m CR 5-kamp 2339p CR Outdoor seizoen 2014 60m 9.01 60mH 10.82 1000m 3:25.68 Kogel2kg 10,35 m Ver 4,27 m Hockey 29,99 m Hoog 1,36 m Discus 21,38 m 4-kamp 2358p CR Indoor seizoen 2015 60m 8.84 60mH 10.15 Kogel 2kg 11,02 m Ver 4,40 m Hoog 1,51 m CR 5-kamp 3011p CR Outdoor seizoen 2015 80m 11.52 300m 46.77 60mH 10.53 Kogel 2kg 10,74 m Ver 4,46 m Hoog 1,49 m
Beste prestaties Jens Indoor seizoen 2015 60m 8.43 200m 27.24 Outdoor seizoen 2015 100m 13.39 200m 27.23
Zaterdagmorgen speelden we thuis één van de laatste wedstrijden van dit voetbalseizoen; onze jongens hadden het de voorbije weken al heel goed gedaan, dus we waren benieuwd wat het nu zou worden.
We moesten even wachten op onze scheidsrechter Michel, die eerst nog een andere wedstrijd te fluiten had, maar die dan in looppas naar ons toekwam.
We hadden al snel in de gaten dat het niet zo goed ging als de voorbije weken en zagen de ene na de andere bal in ons doel verdwijnen.
Onze jongens geraakten moeilijk voorbij de verdediger van Eksaarde, maar als ze dat dan wel deden dan was het zelfs met 3 tegelijk.
Wat een luxe, ze hadden zelfs de keuze wie de bal kon binnentrappen, het was Angelo die zo uiteindelijk de eerste goal scoorde voor Moerbeke.
Soms was het echt wel knokken om die bal te pakken te krijgen en hem dan ook nog in de ploeg te houden.
Maar op de grond of in de lucht, onze jongens probeerden toch om de bal aan een voet van een groen-witte duivel te houden.
Zoals ik al zei was het echter niet gemakkelijk en we gingen rusten met een achterstand van 2 - 10. Het was Yannick die nog had kunnen scoren via een pass van Aaron.
Onnodig te zeggen dat trainer Patrick zijn jongens even toesprak tijdens de rust.
Keeper Bjarne wisselde ondertussen ook van truitje met Dylan die onze keeper werd tijdens de tweede helft.
Hieronder nog een poging van Yannick die jammer genoeg gestopt werd door de keeper van Eksaarde.
Mascotte Hutch kan de spanning in de tweede helft niet meer aan en draait zich zelfs met zijn rug naar het veld.
Angelo kan uiteindelijk nog 2 doelpunten bijmaken voor Moerbeke en we eindigen deze match met een score van 4 - 13.
Op paasmaandag 13 april reden we naar Oostakker voor de WAOD wedstrijd die daar gereden werd. Even zoeken naar parkeerplek, wat soms niet altijd even gemakkelijk is; maar gelukkig vonden we nog een goed plekje langs het parcours.
Het regende ontsnappingspogingen, bij de tweede doortocht zien we bevoorbeeld een groepje van 4 renners met onder andere Vincent Brunel, Stein Vermeulen, ... dat zich probeert los te maken.
Maar de volgende ronde zitten alle renners terug samen; "alle" renners want vermits de CD renners slechts enkele seconden na de AB renners vertrokken zijn, zien we al snel CD renners tussen de AB renners en AB renners tussen het peleton van de CD renners zitten.
Als de renners de vierde keer voorbij de aankomstzone komen, zien we dat er terug 2 renners proberen zich los te maken van het peleton en ik zie dat Sven naar deze renners probeert toe te springen.
Maar ook deze ontsnapping houdt geen stand en de volgende ronde zien we weeral een ander leidersgroepje; 4 renners rijden voorop en daarna een groepje van 3 renners met onder andere Sven daarbij.
Het peleton blijft echter jacht maken op elke renner die een poging waagt om te ontsnappen, dus de volgende ronde probeert een wat grotere groep dan maar weg te rijden.
Sven zit op dat moment in een achtervolgende groep.
Maar ook dat blijkt niet te lukken en alles komt terug samen. Sven laat ook merken dat zijn knie terug meer pijn begint te doen. Dit is nu al van vorig seizoen aan de gang en als je denkt dat er één of andere snuggere dokter dit tijdens de winterperiode wel zou opgelost hebben, nee dus !
We naderen het einde van de wedstrijd en bij de volgende doortocht zien we dat er toch terug een grote leidersgroep van een zestiental renners zich heeft weten los te maken. Jens ziet al snel dat zijn trainer Patrick (uiterst links op de foto) in deze groep zit en vermits papa er toch niet bij is, gaat hij vanaf nu maar voor Patrick supporteren.
Papa Sven die probeert ondertussen de wedstrijd rustig uit te rijden in de buik van het peleton.
Blijkbaar is dit nu toch de goede ontsnapping en de volgende ronde zien we dat de voorsprong van de kopgroep iets vergroot is.
Bij het ingaan van de laatste ronde zie ik de pijn op Sven zijn gezicht staan en even verder stopt hij dan ook aan de auto.
Ondertussen neem ik nog vlug even foto's van de aankomst. Winnaar wordt Jim Van Loock, die zich nog heeft weten los te maken van zijn groep medevluchters.
Eerste A-renner is Robby Weemaes, hier uiterst links op de foto.
Dan vlug gaan kijken hoe het met Sven zijn knie is; zelfs stappen lukte de eerste momenten bijna niet meer; gelukkig vind ik een heel lieve mevouw in een café in de buurt die met veel plezier een zak met ijsblokjes opvult als ik haar de situatie uitleg. Er zijn dus toch nog vriendelijke mensen op deze wereld. Man, man, de dokter die dit probleem kan oplossen, die koop ik denk ik een fles champagne.
's Morgens hadden Jens en Sara buiten eitjes gezocht en in de namiddag reden we richting Ertvelde voor Sven zijn eerste wedstrijd van het wielerseizoen 2009.
Parijs-Roubaix op TV en dus heel wat minder renners aan de start en supporters langs de kant als de dag ervoor, want ook op zaterdag was de WAOD te gast in Ertvelde. De AB en CD renners kregen 10 ronden voorgeschoteld en moesten in totaal 60km afleggen.
Als eerste gaan de AB renners van start en na de eerste ronde zitten nog alle renners samen en zien we Geert Ceulemans op kop van het peleton.
Het is voor mij terug even wennen aan al die gezichten, hier en daar zie ik toch wat bekende gezichten, sommige weliswaar in nieuwe tenuekes of bij andere ploegen, maar ik herken toch nog nog heel wat renners.
Reeds van in de eerste ronde is er bij de CD renners reeds een groepje dat zich los heeft gemaakt uit het peleton en die zouden dat de hele wedstrijd volhouden.
Tijdens de tweede doortocht aan de aankomstzone van de AB renners probeert B-renner Frank Van Hoeymissen weg te rijden uit het peleton, maar het peleton laat dit niet gebeuren.
Hieronder nog eens het bewijs dat een goede "rennersvrouw" onmisbaar is voor haar renner.
In de derde ronde probeert er terug een groepje weg te rijden met oa Bart Verhasselt, Gunther Cuylits, Nico Savat, ... Sven zie ik op dat moment vooraan in het peleton zitten.
Bij de volgende doortocht zie ik dat Sven tot bij het groepje gereden is.
Ook Frank Van Hoeymissen en Geert Ceulemans proberen nog de aansluiting te maken met deze koplopers.
Als ik al dacht dat jullie blij zouden zijn dat ik er terug was om foto's te nemen, dan moet ik mijn mening toch gaan herzien als ik onderstaande foto zie ?? Of zou het niet naar mij zijn dat deze renner zo boos kijkt ?
Bij het einde van de vijfde ronde zien we dat onze 8 koplopers nog steeds voor het peleton uit rijden, zou dit dan de goede ontsnapping zijn ?
In het peleton zoekt Rudi Rabout hier precies wat verfrissing of kneep hij misschien gewoon te hard op zijn drinkpul.
Ondertussen zien we dat de voorsprong van onze koplopers groter is geworden.
Op het einde van de 7de ronde zien we dat de AB koplopers een ruime voorsprong hebben, maar dat de kopgroep van de CD's het AB peleton aan het inhalen is.
(van links naar rechts Nico Savat, Andy Van Loon, Sven Van Hoyweghen, Gunther Cuylits, Geert Ceulemans, Frank Van Hoeymissen, Bart Verhasselt en Vincent Brunel)
Net voor het ingaan van de voorlaatste ronde zien we dat er mannen proberen weg te geraken uit de kopgroep; hieronder bevoorbeeld Bart Verhasselt en Geert Ceulemans met kort achter hen Sven en Gunther Cuylits.
Maar bij het ingaan van de laatste ronde zien we dat het Nico Savat en Gunther Cuylits zien die zich hebben kunnen losmaken van hun medevluchters; zal het hen lukken om deze laatste ronde met hun tweetjes voorop te blijven ?
Voor de supporters aan de kant is het altijd spannend afwachten wie er als eerste uit de bocht zal komen, met hoeveel renners ze zullen zijn en wie dan de sprint zal winnen. We zien dat de twee vluchters vooruit gebleven zijn en het is Gunther Cuylits die het haalt voor Nico Savat.
Daarna is het dus nog het groepje van Sven en daar is het Bart Verhasselt die als eerste A-renner over de streep komt.
Sven is dus zesde en 2de A-renner; even ontgoocheling (en verdriet van ondergetekende), want ik weet dat hij graag deze koers gewonnen had en voor die eerste bloemen een heel speciale bestemming had. Maar dat is koers natuurlijk, iedere renner die aan de startlijn staat wil graag als eerste renner over de aankomst rijden.
Op zondag 12 april en maandag 13 april waren we op de WAOD wedstrijden te Ertvelde en Oostakker. Net als vorig jaar heb ik er foto's genomen van de reeksen AB en CD. De foto's staan al online, de link vind je in de rechterkolom van dit blog. De verslagjes volgen nog. Jullie mogen gerust foto's overnemen op jullie site of blog (met bronvermelding, alstublieft).
Op zaterdag 11 april verzamelden we al om kwart vóór acht aan het plein te Moerbeke om te vertrekken naar Zaffelare, want daar deden onze U9 mee met het paastornooi. Ze zullen er 3 wedstrijden spelen van elk 2 keer 15 minuten.
Hun eerste wedstrijd speelden ze om kwart voor negen tegen KFCE Belzele. Keeper tijdens deze eerste wedstrijd was Bjarne.
Onze jongens waren ondanks het vroege uur allemaal goed wakker. De jongen van KFCE Belzele aan de kant staat hier precies op zijn vingers te bijten van de spanning en het was inderdaad een spannende wedstrijd.
Het is Angelo die na een voorzet van Jens DV de eerste goal scoort voor Moerbeke en dat zou niet de enige zijn tijdens deze wedstrijd. Ook de tweede goal gaat via zijn voet binnen.
Daarne is het Arne die een voorzet van Angelo kan binnentrappen en dan nog eens Angelo die de bal rustig controleert met zijn knie en hem vervolgens binnentrapt. En voor de rust scoort Angelo nog eens, stand tijdens de rust is 5 - 4 in ons voordeel.
Ai, oei, wie gaat hier als eerste op de bal schoppen ?
In de tweede helft scoort KFCE Belzele nog 2 keer, alhoewel die eerste goal toch iets raar was; ik dacht dat de bal boven de goal gegaan was en nog meer mensen hadden hetzelfde gezien, of was dit nu gewoon gezichtsbedrog ?? Gelukkig scoren zowel Arne als Angelo nog een goal voor Moerbeke en is de eindstand dus 7 - 6. We hebben heel mooi voetbal gezien, mooie passen, prachtig samenspel, Moerbeke stond terug als één team op het veld en dus verdiend gewonnen vind ik.
Even wachten (en rusten ?) tot we de tweede wedstrijd zouden spelen om kwart voor tien ... Rusten was er niet echt bij, onze jongens waren veel te blij met hun overwinning en speelden nog wat verder onder elkaar en Matti, jongere broer van Thomas en ook een groen-wit duiveltje, nam de rol van keeper op zich.
Rond kwart voor tien begonnen we dan aan onze tweede wedstrijd van de dag tegen SK Wachtebeke.
Zoals je kan zien op onderstaande foto was Bjarne geen keeper meer tijdens deze wedstrijd, Arne verdedigde nu ons doel.
Tijdens de eerste helft kan Jens DV eerst een doeltrap van Angelo nog een tikje bijgeven en daarna scoort hij nog twee keer. Ruststand was nu 3 - 0 in het voordeel van Moerbeke.
Oei Jens waar gaat dat been naartoe ? Gelukkig gaat het even later richting doel, want Jens VH en Angelo scoren allebei nog een goal in de tweede helft.
Eindstand wordt 5 - 1, nog maar eens proficiat jongens !!
Omdat we nu wat langer moeten wachten, tot twaalf uur, voor de volgende wedstrijd begint, is er tijd om wat te eten en terug kracht op te doen. Via deze weg willen we graag ook eens de familie van Bjarne bedanken, bakkerij Leon uit Wachtebeke, voor de koeken die onze jongens elke week krijgen !!
Onze derde en laatste wedstrijd spelen we tegen KVV Zelzate; een speciale wedstrijd voor mijn pa, want de kleinzoon van vrienden van hem speelt bij deze ploeg en zijn ook aanwezig om te supporteren. Ik stel voor om tussen beide grootouders te gaan staan, maar ze beloven me van niet te gaan vechten.
Het is een superspannende wedstrijd en alhoewel KVV Zelzate al snel een voorsprong kan opbouwen, komt Moerbeke terug. Als eerste via een doelpunt van Jens DV, die hieronder even de ogen dichtknijpt; je zou voor minder als je de bal met zo een kracht op je af ziet komen.
Dan volgt er een doelpunt van Angelo, die hier met de bal zelfs over het veld "zweeft".
En als Jens DV dan nog een schitterende hoekschop van Jens VH binnentrapt ziet het er met een ruststand van 3 - 3 al terug heel wat anders uit.
Op onderstaande foto krijgt Jens even een duw van Enzo (de kleinzoon van de vrienden van mijn pa) links op de foto.
Maar Jens laat zich zeker niet bang maken en even later gaan de jongens terug in duel met elkaar.
Keeper tijdens de twee laatste wedstrijden is Arne.
Beide teams hadden hun vorige twee wedstrijden gewonnen en een gelijkspel had misschien mooi geweest, maar helaas Moerbeke scoort nog één keer met Jens DV via een pas van Angelo en KVV Zelzate scoort er nog 4. Iedereen was het erover eens, de laatste goalen van Zelzate waren "stomme" goalen en wij hadden een paar keer pech, maar dat is nu eenmaal voetbal. Eindstand werd dus 4 -7. Maar wat ik wel kan zeggen: onze jongens hebben een schitterend tornooi gespeeld, we hebben prachtig voetbal gezien.
Ik heb Jens een paar keer van de ene kant van het plein naar de andere kant zien "crossen"; de inzet was er duidelijk en hij was dan ook bekaf na het einde van de match !
Maar een goede douche en even uitrusten doen wonderen en even later poseert hij trots met de medaille en paaseitjes die alle deelnemers kregen.
Bij het verlaten van de pleinen van Zaffelare maak ik nog even een foto van het scorebord.
Nog eens een dikke proficiat aan Angelo, Arne, Bjarne, Dylan, Jens DV, Jens VH, Thomas en trainer Patrick !! We hebben mooi voetbal gezien.
Voor nog meer foto's kunnen jullie terecht in het foto-album in de rechterkolom van dit blog.
Net als vorige week speelden we zaterdag 4 april tegen VV Straatje Stekene, maar dan nu op de pleinen te Stekene.
Man, man, wat een wedstrijd was dit ! Ik heb onze jongens nog nooit zo goed als team zien samen spelen. Ze gaven prachtige passen aan elkaar en lieten zien dat ze één groep, één team zijn; schitterend gewoon. Zoals ik vorige week al zei, hier kunnen onze Rode Duivels nog iets van leren. Oei, als we nu maar onze trainer niet kwijtraken, want ik denk dat onze nationale ploeg er nog eentje zoekt !
Het mooie samenspel leidde al vlug in de eerste helft tot enkele goalen; de eerste goal kwam er van Angelo, al snel gevolgd door een goal van Jens DV en vervolgens kon diezelfde Jens DV een heel mooie hoekschop van Jens VH binnentrappen. Vreugde bij Jens DV, maar ook bij Jens VH. Zo zien we het graag jongens, het maakt niet uit wie de bal juist binnentrapt, het goed aangeven van de bal is net zo belangrijk als het feitelijke binnentrappen.
Even later scoort Jens VH dan zelf een goal en Jens DV schiet de bal ook nog 2 maal in het doel.
Op onderstaande foto lijkt het misschien net alsof Jens een draai rond z'n oren krijgt van de jongen van VV Straatje, maar dat lijkt alleen maar zo hoor.
Hieronder nog een actiefoto van 2 van onze andere spelers Bjarne en Gianni:
Wat moet je als "kleine" zus doen als er geen vriendinnetjes zijn om mee te spelen, juist ja, het aapje uithangen.
We gingen rusten met een voorsprong van 1 - 6. Even toch weer wat schrik voor de tweede helft, maar onze voorsprong zou nu toch groot genoeg moeten zijn, hoopten we ..., maar ja ... , je weet maar nooit, hé.
In de tweede helft was het Yannick, die hieronder zijn beste beentje voorzet, die nog 2 goalen maakte.
Hieronder nog een actiefoto uit de tweede helft waarop ook onze keeper van dienst, Arne:
Ook Bjarne komt nog een paar keer dicht bij een kans om een doelpunt te maken, maar het wil jammer genoeg net niet lukken.
De scheidsrechter fluit de wedstrijd af bij een score van 2 - 8 !
Vreugde bij onze jongens op het plein ...
en bij de supporters aan de kant.
Wie was er vandaag de beste ploeg .... KFC ... MOERBEKE klinkt het als uit één mond !!
Thomas speelde vandaag niet mee, maar bij het schoppen van de penalties neemt hij de taak van scheidsrechter op zich en ik kan je verzekeren, hij deed dat heel goed; al onze jongens gingen dan ook braaf de "scheidsrechter" een handje geven na het schoppen van hun penalty.
Nog eens proficiat jongens, dit was een verdiende overwinning en ik weet zeker als jullie zo blijven voortspelen dat er nog veel zullen volgen !
Zaterdag moest ik eerst de auto naar de garage brengen en omdat ik vreesde dat Jens te laat op het plein zou zijn, was hij die nacht bij de meme blijven slapen, geen slechte keuze zoals achteraf bleek, want door onze typisch Belgische omleidingen en wegenwerken was ik maar net op tijd om het begin van de wedstrijd te zien, die trouwens 10 minuutjes later begon. Bedankt om te wachten jongens !
Het weer was een pak slechter dan vorige week, maar gelukkig regende het al niet tijdens de wedstrijd. Het had die morgen wel heel hard geregend, dus het plein lag er goed modderig bij (zoals ook blijkt uit de tenuekes van onze jongens).
Onze tegenstanders waren de U9 van VV Straatje Stekene B.
Jens DV scoorde de eerste Moerbeekse goal via een pass van Yannick. Tijdens de eerste helft ging de score gelijkmatig omhoog langs beide kanten en dat houdt het natuurlijk spannend.
Hier loopt een jongen van Straatje zich vast tussen twee van onze Moerbeekse duivels, daar gaat het om, geen ruimte geven om te kunnen trappen naar ons doel.
Onze jongens weten ook al waar ze moeten gaan staan bij een hoekschop. Dit weekend ben ik er trouwens aan gaan twijfelen of onze "nationale trots" de Rode Duivels dit ook wel weten ?
Even later ontgoocheling bij Angelo als hij bij het wegkoppen van de bal, deze per ongeluk in eigen doel kopt en een bal van Angelo is moeilijk te stoppen, dit ondervond nu ook onze eigen keeper Arne. Niet erg Angelo, dit kan iedereen overkomen en dat blijkt dan ook als er even later aan de andere kant ook een own goal valt.
Voor de rust scoort ook Aaron nog een goal en bij het zien van onderstaande foto had ik een ongelooflijk déjà-vu gevoel, je moet maar eens naar de foto van Aaron van vorige week kijken.
De jongens van Straatje tonen op sommige momenten een heel mooi passenspel en dat leidt tot een ruststand van 3 - 4.
Ook in het eerste deel van de tweede helft blijven de goalen langs beide kanten komen. Voor Moerbeke scoort eerst Angelo, dan Aaron via een pass van Angelo en vervolgens nog eens Angelo na een mooie uitworp van Jens VH.
Ook Yannick speelde een mooie wedstrijd.
Maar helaas, ik weet niet wat er plots gebeurde, maar in het laatste deel van de tweede helft scoorde Straatje de ene goal na de andere. Jens VH probeert hier nog met de bal naar de goal van Straatje te geraken, maar net op dit moment maakt scheidsrechter Michel een einde aan de wedstrijd. Eindscore is 6 - 11.
Zoals ik al zei in het begin, lag het plein er op sommige plaatsen modderig bij en Angelo kon het niet laten om even door zo een plas te glijden.
Gelukkig zijn er nog douches !
Ook de jongens van de U7 hadden blijkbaar gehoord dat modderbaden goed zijn voor de huid.
Zaterdag 21 maart speelden we terug tegen Daknam, maar deze keer op de pleinen van FC Daknam. En voor de eerste keer dit jaar onder een aangenaam zonnetje, zalig gewoon !
Dit waren dezez week onze tegenstanders:
(foto www.fcdaknam.be)
Deze week zagen we tijdens de eerste helft onze achterstand eerst oplopen tot ongeveer 5 - 2, maar Jens DV (3), Aaron (1) en Angelo (1) zorgden ervoor dat we gingen rusten met een 5 - 5 stand.
Wie goed kijkt op bovenstaande foto's ziet dat we plots een andere keeper hebben, inderdaad, nog tijdens de eerste helft wisselde Angelo met Bjarne van truitje.
Als je als zus van een voetballer meegaat, kan je maar beter zorgen dat je een goede plaats hebt om alles te bekijken en daar had Lana zeker voor gezorgd:
Zoals de tweede helften er de vorige weken uit zagen, vreesden we ook deze week onze gelijkstand te zien verdwijnen, maar dat viel gelukkig nogal mee; Angelo scoorde nog 2 goalen bij en ook Jasper schoot de bal tussen de doelpalen.
Grote bezorgdheid bij iedereen als onze Angelo neergaat na een schop op zijn been, maar gelukkig blijkt alles nogal mee te vallen en staat hij even later weer recht.
Enkele minuten vóór het einde staan we zelfs met 7 - 8 voor, het lijkt dat we op een overwinning afstevenen. Iedereen wordt zenuwachtig langs de kant; we roepen en supporteren zo luid we kunnen. Trainer Patrick roept zijn jongens nog enkele aanwijzigingen toe.
Helaas, ongeveer één minuut voor het einde maakt Daknam nog een doelpunt. Eindscore dus 8 - 8; misschien een verdiende score; want beide ploegen hebben er echt voor gevochten.
Dus zoals altijd toch lachende gezichten als onze jongens de supporters tegemoet lopen na de wedstrijd !!
Zaterdag 14 maart speelden onze U9 thuis tegen Daknam A.
Jens die kwam waarschijnlijk al helemaal gestresseerd toe, want we moesten rondrijden wegens wegenwerken en toen zat er ook nog een auto met aanhangwagen voor ons die supertraag reed en die we enkele kilometers lang niet voorbij konden steken; dus het was de hele weg: "mama, nu kan je hem voorbijsteken (nee Jens, er is een bocht); mama, nog zoveel minuten (ja Jens, ik zie ook de klok); mama, we gaan toch op tijd komen, hé, mama, ..." Dit kan niet goed zijn voor een sportman, zoveel stress voor de wedstrijd
We kregen een hele spannende eerste helft te zien. Het was Jens VH die de eerste goal scoorde (dus die stress zal toch nog meegevallen zijn). Hieronder is Jens "onderweg" naar de goal. Toen hij vorige week 3 doelpunten maakte, vroeg hij achteraf: en mama, heb je een foto van mijn goalen? Oops, nee dus, blijkbaar is mijn timing niet zo goed.
Volgens mij komt deze foto toch al dicht in de buurt van het "juiste moment", maar nu stond er juist een jongen van Daknam (met gekruiste armen) het tafereel van op afstand te bekijken voor mijn lens.
Als ik achteraf mijn foto's bekijk, dan zien sommige dingen er soms ineens raar of anders uit; zoals op onderstaande foto: waar is de bal nu ineens naartoe?
Onze keeper Angelo deed super zijn best en hield heel wat ballen tegen, maar door een ongelukkig toeval geraakt er toch een bal van Daknam tussen de palen van het Moerbeekse doel. We gingen dus rusten met een tussenstand van 1 - 1. Super spannend dus !
En toen ging het mis. Ik weet niet wat er de laatste weken is met die tweede helft, maar herinner u vorige week: 3 - 6 voor de rust en dan nog verliezen met 7 - 6. Ook deze week kregen we enkele ballen binnen in de tweede helft en het lukte niet meer om zelf een goal bij te maken; eindstand werd 1 - 7. Vanaf nu spelen we gewoon door, geen eerste en tweede helft meer,
Zaterdag 7 maart speelden onze groen - witte duiveltjes U9 tegen Temse.
In Moerbeke vertrokken we met een blauwe lucht, maar eenmaal in Temse was het toch nog mistig, maar het regende al niet, dus geen geklaag van mijn kant. Onze jongens vlogen er in de eerste helft direct in en we kregen enkele mooie doelpunten te zien. Eerst was het Aaron, hier vooraan op de foto in duel met een jongen van Temse, die de bal binnentrapte.
Daarna volgden 2 schoten vanop afstand van Jens DV die mooi hun weg tussen de doelpalen vonden.
En vervolgens scoorde ook Jens VH nog 3 keer (en natuurlijk was mama dan ook fier op haar zoon )
Het mooie aan het plein te Temse was dat er net als op een groot plein alle lijnen en cirkels getekend waren, zoals te zien is op onderstaande foto. Duiveltjes spelen op slechts een kwart van een groot voetbalplein, meestal worden de grenzen enkel afgebakend met kegeltjes en zijn er natuurlijk ook geen lijnen of cirkels op het plein zelf.
We gingen rusten met een voorsprong van 3 - 6; het zag er dus voorlopig naar uit dat we deze wedstrijd zouden gaan winnen, maar er kwam natuurlijk nog een helft. Ik was soms zo hard aan het supporteren dat ik gewoon vergat van foto's te nemen en het bleek dat vooral in de tweede helft onze jongens onze steun hard nodig hadden. Temse scoorde een goal, en nog één, en nog één, ... en bij ons lukte het niet meer om de bal tussen de 2 palen te krijgen. De voorsprong werd kleiner en kleiner en we eindigden de match op ... 7 - 6. Toch nog verloren dus, jammer.
Hier nog enkele "actie" foto's :
Hieronder nog een foto van onze keeper Bjarne die hier een penalty stopt !!
Ook bij het schoppen van de penalties na het einde van de match, lieten onze jongens zien wat ze kunnen, want volgens mij zaten ze allemaal binnen.
En als laatste schuiven de jongens nog de supporters tegemoet en Jens weet blijkbaar hoe je dan terecht moet komen als er fotografen in de buurt zijn .... met de naam van de sponsor goed in beeld.
Meer foto's staan er zoals altijd in het foto-album.
Zaterdag 28 februari speelden onze duiveltjes U9 thuis tegen KFC Eendracht Zele B. Dit waren onze tegenstanders:
En dat er enkele goede spelers tussen zaten bij Zele B hadden we al snel in de gaten, vooral de drie jongens in het rood op onderstaande foto maakten duidelijk het verschil.
Allemaal onze jongens deden goed hun best en Arne verdedigde in de eerste helft ons doel.
Jens DV scoorde de eerste 2 goalen voor Moerbeke. Het lijkt of de jongen van Zele links op de linkerfoto het gevecht om de bal eerst even rustig staat te bekijken.
Ook Angelo, die in de tweede helft keeper was, en Jens VH scoorden in de eerste helft van de wedstrijd nog een goal en we gingen rusten met een tussenstand van 4 - 9.
In de tweede helft kwamen de doelpunten niet meer zo snel na elkaar, Zele scoorde er nog 4 bij en grote vreugde in het Moerbeekse team als Thomas nog een doelpunt scoort voor ons.
We sloten de wedstrijd dus af met 5 - 13 op het "scorebord".
Daarna volgden de penalties en hieronder eens niet een foto van de spelertjes die elkaar de hand schudden, maar eens van de trainers, want dat gebeurt natuurlijk ook.
Jullie kennen het al, meer foto's staan er in de rechterkolom van dit blog.
Ik denk dat iedereen in het wielermilieu zich sterk aangegrepen voelt door onderstaand artikel dat vandaag in heel wat kranten te lezen was. Iedereen die zich met de fiets op de baan begeeft, voelt elke dag het gevaar dat het verkeer met zich meebrengt. Als autobestuurder is het soms moelijk om in het donker of slecht weer fietsers of voetgangers tijdig op te merken, ik denk dat iedereen die zelf met de auto rijdt dat wel beseft, maar mensen alstublieft hou rekening met elkaar.
Toen Sven vorige zomer aangereden werd door een auto, gelukkig enkel met materiële schade, schaafwonden en blauwe plekken als gevolg, ben ik daar toch heel erg van geschrokken op dat moment; en ik kan de keren dat hij sindsdien gezegd heeft, "nu heb ik weeral geluk gehad, ik was bijna omvergereden" al niet meer op één hand tellen. Ik leef mee met de familie die dit plotse verlies moet verwerken en ik kan alleen maar hopen dat iedereen die dit vandaag in de krant leest een beetje voorzichtiger de weg opgaat, zowel fietser, voetgangers als automobilisten.
'Nog een kilometer fietsen en we waren veilig thuis' Wielertoerist komt tijdens trainingsrit met vriend-wielrenner om het leven
WAASMUNSTER/HAMME/ZELE - Bij een tragisch verkeersongeval kwam maandagavond wieltoerist Michael Vercauteren uit Hamme om het leven. Hij was bijna thuis na een trainingsrit met zijn vriend-wielrenner Christoph De Man uit Zele toen ze alle twee door een auto werden gegrepen.
Het dodelijke ongeval vond maandagavond omstreeks halfzeven plaats aan het kruispunt van de Dendermondseweg met de Sint-Annastraat en de Heirbaan in Waasmunster. De twee renners werden op het kruispunt gegrepen door een terreinwagen die vanuit de richting Grembergen links de Sint-Annastraat inreed. Michael Vercauteren (29) uit de Heirbaan in Hamme, overleefde de klap niet. Zijn vriend en wielrenner Christoph De Man (29) uit Hansevelde in Zele liep slechts lichte verwondingen op.
De bestuurder van de terreinwagen, Steven V.R. uit Zele, merkte de renners niet of te laat op. Volgens de verkeersdeskundige van het Dendermondse parket werkte op het kruispunt de openbare verlichting niet en was de zichtbaarheid er op het ogenblik van het ongeval miniem. Omdat de twee wielrenners door omstandigheden later terug waren dan ze zelf hadden verwacht, hadden ze ook geen verlichting bij. Enkel Christoph De Man droeg een jas met fluo oplichtende strips.
'Het was er inderdaad gevaarlijk donker', vertelt een erg aangeslagen Christoph De Man. 'Plots hoorde ik Michael roepen. Het ging allemaal bijzonder snel, in een flits. Hij botste tegen de flank van de auto en ik ging vol in de remmen, botste tegen de wagen en viel. Ik lag met een bebloed gezicht op straat. Wat verder lag mijn vriend. Ik hoorde hem moeizaam ademen en dacht dat zijn sleutelbeen gebroken was. Hij kreeg de eerste zorg van een medisch urgentieteam. Pas toen we in het ziekenhuis aankwamen, vernam ik dat hij zwaargewond was en inwendige bloedingen had. Een halfuur later is Michael aan zijn verwondingen overleden.'
Michael Vercauteren en Christoph De Man waren na een lange trainingsrit op een goede kilometer van huis toen het noodlot toesloeg.
'We waren al vier uur onderweg en verkeerd gereden. We dachten voor zes uur thuis te zijn, maar ik reed lek. Ik stelde Michael voor alleen door te rijden, maar hij verkoos bij mij te blijven. Onderweg zei ik nog dat we bijzonder voorzichtig moesten zijn. De auto's raasden ons voorbij en ik reed al bijna op mijn velg, maar met amper anderhalve kilometer voor de boeg zouden we het wel redden. Een straat verder en we waren thuis. Michael besloot op kop te rijden. Had ik op kop gereden, leefde hij misschien nog', zucht Christoph.
Christoph De Man voelt zich enorm schuldig en kan nog altijd niet geloven dat zijn vriend op zo'n tragische manier om het leven kwam.
'Het dringt nog niet door. Maandag reed hij nog naast me. Ik ken Michael sinds de kleuterschool. Regelmatig ging hij met mij trainen. Hij keek naar mij op, dat ik het elke dag kon opbrengen om zo lang op de fiets te zitten. Maandag zouden we al 's ochtends zijn vertrokken, maar door de regen stelden we de rit uit tot na de middag. We hadden ook nooit gedacht dat het al donker zou worden en hadden daarom geen verlichting mee. Ik had ze nog in mijn handen voor ik vertrok, maar legde ze opzij.'
Wielrenner Christoph De Man, die bij de elite zonder contract wielrenner is bij de ploeg Hamme-Zogge, overweegt nu te stoppen met koersen.
'Ik zie het echt niet meer zitten. We staan een week voor de start van het nieuwe wielerseizoen. Ik heb hard getraind, maar weet niet of ik het nog zal kunnen opbrengen op de fiets te kruipen. Telkens ik vertrek, zal ik aan Michaël denken. En met die gedachte moet ik de rest van mijn leven verder. Ik weet wel dat Michaël nooit zou willen dat ik met wielrennen kap. Toch vind ik dit dodelijke ongeval oneerlijk. Waarom hij en niet ik. Als ik op de fiets zal zitten, zal het beeld van dat ongeval voortdurend opduiken.'
Vrijdag 20 februari werd er ook op de school van Jens en Sara carnaval gevierd en plots liepen er dus 2 "superhelden" in huis rond.
Alle leerlingen van de Vlinderdreef zouden in de namiddag in optocht van de school tot aan het Woon- en Zorgcentrum Ter Moere gaan. Omdat ik per ongeluk een half dagje verlof had en in Moerbeke moest zijn, kon ik het dus niet laten om mijn camera in de auto te leggen voor het geval dat ... en ja hoor, ik kwam de kleurrijke optocht tegen.
Sara ging blijkbaar zo op in haar rol van Mega Mindy dat ze me gewoon voorbij liep.
Jens die had het wel in de gaten dat mama daar foto's stond te nemen en kwam vlug even naar me toegelopen.
En we zagen natuurlijk nog veel meer bekende gezichten, de ene al wat makkelijker te herkennen dan de andere.
Woensdagavond speelden onze groen-witte U9 voetballers een uitgestelde wedstrijd tegen KFC Eendracht Zele. Dit waren dus onze tegenstanders:
De wedstrijd was nog maar enkele seconden bezig en Angelo scoorde reeds de eerste goal voor Moerbeke en dat deed hij even later nog eens en dan nog eens !
Yannick scoorde vóór de rust de vierde Moerbeekse goal.
We begonnen de tweede helft met 4 - 4, na enkele raadgevingen van trainer Patrick aan onze jongens.
Tijdens de tweede helft konden Angelo en Jasper nog een doelpunt maken, maar zagen we helaas ook nog enkele doelpunten van onze tegenstanders.
Hieronder een mooie poging van Gianni en Jens VH, maar helaas verhinderde de jongen van KFCE Zele de afwerking, maar dat is natuurlijk waar voetballen om gaat, kansen maken en kansen verhinderen bij de tegenstander.
De eindscore werd uiteindelijk 6 - 8.
Hieronder nog enkele sfeerfoto's en zoals altijd zitten er nog meer foto's in het foto-album waarnaar jullie de link vinden in de rechterkolom van dit blog.
Zaterdag 14 februari, jawel Valentijnsdag, speelden onze duiveltjes U9 tegen Wachtebeke, maar van liefde was er op en rond het plein weinig te merken.
Vooral voor keeper Bjarne was dit een heel speciale wedstrijd en niet alleen omdat zijn grootouders kwamen kijken, maar vooral omdat hij tegen zijn klasgenootjes moest spelen; hij gaat immers in Wachtebeke naar school. Of zoals papa Mario het zei, vandaag zijn het even je "vijanden". Allé ja, op het plein dan toch hé !
Het was een spannende wedstrijd, vooral tijdens de eerste helft, die we eindigden met 2 - 1 , een kleine voorsprong voor Wachtebeke dus. De Moerbeekse goal werd gemaakt door Aaron.
Tijdens de tweede helft kon Jens DV een schot van Angelo nog een trap bijgeven en zo kregen we een tweede Moerbeekse goal. De wedstrijd eindigde uiteindelijk op 5 -2.
Waaide het nu zo hard die dag of hebben deze jongens allebei een woelige nacht achter de rug ?
Ik denk dat ik dringend op zoek moet gaan naar een kledingsponsor voor Jens; enkele weken geleden bleek zijn hemdje van Eskimo niet meer in zijn voetbaltas te zitten toen hij thuiskwam en zaterdag was het weeral raak. Zijn handschoenen bleken spoorloos verdwenen te zijn, dus even terug naar Wachtebeke gereden, maar daar bleek dat er niks in de kleedkamers achtergebleven was. Zouden jullie alstublieft even kunnen kijken of ze per ongeluk niet in een andere tas terecht gekomen zijn. Het zijn zwarte handschoenen met een geelachtige binnenvoering en aan de buitenkant staat het logo van "Thinsulate".
Op zaterdag 7 februari trouwden Wendy en Geert; ouders van Jens DV, voetballer U9 en klasgenootje van Jens.
Om Wendy en Geert op gepaste wijze te feliciteren, trokken onze jongens hun voetbaluitrusting aan en we vertrokken naar het gemeentehuis. Eenmaal daar aangekomen rond 10 na 11, bleek dat het bruidspaar zelf er nog niet was en daarom verstopten we ons even achter het gemeentehuis.
Eenmaal het bruidspaar binnen was, rond kwart na elf, namen de jongens plaats op de trappen van het gemeentehuis en kregen ze elk een bloemetje; of Wendy nog veel bloemetjes met rechte steel in een vaas heeft kunnen zetten is wel de grote vraag !!
Op het moment dat Geert zijn jawoord gaf, lieten de bevriende motorrijders buiten zich even horen
Na een half uurtje wachten begonnen onze jongens het toch wel wat koud te krijgen en besloten dan maar binnen te gaan en vooraan in de hal van het gemeentehuis te wachten. Of de verrassing voor Wendy en Geert nog zo groot was, is maar de vraag, want probeer maar eens een groepje jongens stil te houden, niet gemakkelijk !
Rond 10 voor twaalf gaat plots de deur open, allemaal vlug op post, maar ... oei nee, vals alarm, dit is niet het juiste koppel !
Vijf minuutjes later is het grote moment dan toch aangebroken. Als eerste komt Jens DV naar buiten met zijn zus, Jens DV eens niet in zijn groen-witte uitrusting, maar als knappe bruidsjongen.
En dan is daar eindelijk het grote moment waar iedereen op gewacht heeft, het bruidspaar zelf komt naar buiten.
Wendy mag haar bloemetjes in ontvangst nemen, en Wendy ik kan je verzekeren, ze hebben er goed zorg voor gedragen hoor
Natuurlijk volgen er nog meer felicitaties !
En dan krijgen alle kinderen een beertje met snoepjes van Jens DV. Hier is het bevoorbeeld Jasper die dolgelukkig zijn beertje in ontvangst neemt.
Hier nog even een foto van de rest van de familie van Jasper.
En dan willen we natuurlijk ook graag de ring en het bruidsboeket even op de foto zetten.
Als laatste nog even een foto van het gelukkige paar !
Wendy en Geert, nog heel veel geluk toegewenst van ons allemaal !!
Woensdagavond 4 februari speelden onze jongens tegen Heikant. Ik weet dat mijn foto's in het donker niet echt fantastisch zijn, dus ik heb er dan ook maar niet zoveel genomen.
De eerste Moerbeekse goal kwam er eigenlijk in 3 fasen: eerst schopte Jens DV, dan Yannick en het was uiteindelijk Aaron die hem binnentrapte. Jongens, als het de bedoeling was om het voor de supporters extra spannend te maken, dan is dat gelukt. We dachten de bal gaat binnen, nee, nee toch niet, ... ja toch wel !! Verdediger van ons doel was Dylan in de eerste helft. De tweede goal vóór de rust kwam van Jens DV en we gingen rusten met een achterstand van 2 - 4.
De speler van Heikant kijkt wat raar naar wat Jens DV hier doet, aha, dat zijn onze geheime taktieken en die verklappen we natuurlijk niet.
In de tweede helft werden door beide ploegen nog heel wat goalen gemaakt; voor Moerbeke scoorde Angelo 2 keer, een ver schot van Thomas verraste de keeper van Heikant en als laatste schoot Jens DV een schot van Yannick, dat tegen de paal eindigde, nog binnen. Onze keeper tijdens de tweede helft was Bjarne. Eindstand werd 6 - 9.
Donderdag 5 februari is mijn "kleine" meisje 6 jaar geworden. Wat gaat de tijd toch snel ! Woensdagnamiddag kwamen de vriendjes en vriendinnetjes om samen haar verjaardag te vieren.
Er was een springkasteel en er werd heel wat gesprongen en gelachen, maar soms ook eens gebotst en geweend. De jongens waren dan wel in de minderheid, maar ze lieten zich zeker niet doen door die meisjes. En de meisjes vonden de jongens soms wel wat wild, maar ze konden ze geen moment missen. En zeggen ze trouwens ook niet: "meisjes plagen, is liefde vragen "
Soms werd er natuurlijk even gerust en werd het speelgoed bovengehaald of werden er mooie kunstwerken gemaakt.
En natuurlijk werden er ook pannekoeken en wafeltjes gegeten (met dank aan mijn ma om me hierbij te komen helpen !!)
En als laatste nog een groepsfoto (met uitzondering van Matti, die net bij Jens zat en liever niet op de foto wou)
Ik hoop dat iedereen het een leuke dag vond, Sara heeft zich in ieder geval goed geamuseerd en al zijn zo een dagen toch een beetje druk, daar doe je het uiteindelijk toch voor als mama.
Eerst hadden we de winterstop, dan waren er enkele afgelaste wedstrijden wegens het slechte weer en vorig weekend was Jens ziek; het was dus al even geleden dat hij een wedstrijd buiten gespeeld had. Maar woensdagavond was het dan zover; onze Moerbeekse duivels U9 speelden hun vierde en laatste wedstrijd voor de Waaslandcup op de terreinen van KFC Vrasene.
Vermits het in de winter rond 6 uur 's avonds al donker is, was het dus terug niet gemakkelijk om foto's te nemen, vergeef me dus de slechte kwaliteit.
Het werd in ieder geval een superspannende wedstrijd, een echte thriller om naar te kijken.
We gingen rusten met 7 - 6 voor Vrasene; Moerbeekse goalen werden gescoord door Aaron (3), Angelo (2) en Yannick (1) en Dylan verdedigde ons doel. In de tweede helft stond Arne in de goal en kwamen er nog 4 goalen bij beide ploegen bij en we eindigden de wedstrijd dus met 11 - 10. Aaron scoorde er nog 3 bij en ook Angelo scoorde er nog eentje. Maar eigenlijk maakt het totaal niet uit wie de goalen maakt, want het is door mooie passen te geven en inzicht in het spel te krijgen dat je als "team" de overwinning verdient. Topscoorders en "Gouden schoenen" zijn voor later; samen spelen en samen leren dat is nu belangrijk.
Goed gespeeld jongens ! Jullie verdienden het om te winnen vandaag of toch zeker gelijk te spelen, maar het mocht helaas niet zijn.
Of zou het niet naar mij zijn dat deze renner zo boos kijkt ?
)
Toch nog verloren dus, jammer.
