Bij de kadetten kwam Janne aan de start met een volledig herstelde teen. Ze nam een voorzichtige start maar kwam vrij snel in haar ritme en gaf zelfs even de indruk een kloof te gaan dichten met het oog op een podiumplaats. Een late tempoversnelling van haar tegenstanders gooide echter roet in het eten. Janne eindigde als 5de maar mag zeker terugblikken op een puike wedstrijd. Zes! deelnemers bij de scholieren jongens waar Cédric bijkomend wedstrijdritme wilde opdoen. Geen van de tegenstanders wilde ook maar één meter op kop lopen. Het was dus wandelen geblazen of doen waarvoor we gekomen waren. Cédric kreeg dus de opdracht om gans de wedstrijd, en dit met een onaangename tegenwind, op kop te lopen met een tegenstander (van niveau!) in zijn zog. In de spurt kwam Cédric uiteindelijk iets te kort en werd heel knap 2de. Spijtig wedstrijdverloop. Matthias misliep het PK wegens ziekte en wilde na een maandje terug in competitie treden. Ondanks andere onderrichtingen nam hij weer maar eens een snelle start. Hij hield echter vrij goed stand en eindigde op een 5de plaats. En dat allemaal onder het toeziend oog van vriendin Amelie! Bij de masters eindigde een tevreden Filip als 11de.
In dit verslag zal duidelijk waarom uw trainer last heeft gehad van een hoge bloeddruk, een verhoogd hartritme en depressieverschijnselen. De laatste weken was ik trots op mijn atleten voor de manier waarop, weeral in een fantastische groepssfeer, getraind werd. Maar....nogmaals gooide ziekte voor sommigen roet in het eten! Bij de miniemen zag Karen het vóór de start niet zitten. Hadden we iets anders verwacht? Neen, we hadden niets anders verwacht! Zelfs de trainer moest zich tijdens haar opwarming (versnellingen) actief inzetten. Karen nam een matige start maar vestigde zich vrij snel aan de staart van een grote kopgroep. Karen bleef lange tijd rond de tiende plaats hangen maar zowel vader als trainer zagen daar maar één reden voor....Karen is (nog) veel te braaf voor de tegenstand. Naar het einde toe stond daar echter nog een ambetante trainer die een steeds neen-schuddende atlete opjaagde met een uiteindelijke prachtige 6de plaats als resultaat. Karen, sorry daarvoor, maar ik weet ondertussen wat je in je marge hebt. Bij de kadetten meisjes moest Janne in extremis forfait geven. Ze had haar teen gestoten tegen een, door Filip verkeerd opgesteld(?), obstakel. Bij de kadetten jongens moest Robin in extremis forfait geven met een verkoudheid. Aangenaam verrast was ik door de deelname van Lisa bij de scholieren meisjes. Ze eindigde als 17de in haar wedstrijd. Spijtig dat ik haar zowel vóór als na de wedstrijd niet mocht begroeten. Bij de scholieren jongens moest Sep forfait geven door griep/verkoudheid. Ondertussen weten wij dat de toestand ernstiger geworden is. In naam van gans de groep wens ik Sep veel beterschap toe. Gelukkig kon ik nog rekenen op Lucas en Cédric. Lucas eindigde als 12de maar wel als vierde eerstejaars. Lucas misliep slechts op enkele seconden een podiumplaats. Lucas liep een prachtwedstrijd, met zekerheid te danken aan zijn trainingsinzet van de laatste maanden. Voor Cédric hing de deelname aan een zijden draadje. In het begin van de week was hij nog ziek en werd een antibioticakuur opgestart. Enkel de combinatie van zijn gedrevenheid en mijn vaderlijke zachtheid (lees toegeeflijkheid) brachten hem aan de start. Cédric vocht voor wat hij waard was en eindigde als 6de. In normale omstandigheden had er zonder twijfel een podiumplaats ingezeten. Bij de juniors kwam ook Matthias, herstellende van een aanslepende verkoudheid, niet aan de start. Zelfs een lekkere pan eieren van vriendin Amelie kon daar niets aan veranderen. Sander en Wouter waren wel aanwezig en eindigden respectievelijk 3de (brons) en 4de. Aanvankelijk liepen ze in elkaars gezelschap. Wouter, die de afgelopen maand heel gedisciplineerd zijn examens geneeskunde met duurlooptraining combineerde, moest halfweg wedstrijd wat terrein prijsgeven op zijn trainingsmaat maar verraste vriend en vijand met een knappe prestatie. Sander liet de laatste weken een goede indruk op training en vocht zich in zijn gekende stijl naar een knappe podiumplaats. Vriendin Isabeau zal weer fier zijn! Nu is het volhouden geblazen richting BK. Net vóór de afbraak van het parcours eindigde Filip in een oogstrelende loopstijl de eindmeet op een knappe 18de plaats bij de masters. Gelukkig voor hem moest ook ik forfait geven met een verkoudheid al zou een 19de plaats ook het vermelden waard zijn geweest.
Vandaag was ik getuige van een extrasportieve knalprestatie in de straten van Wespelaar, onze bijna jaarlijkse wafelverkoop. Vele bewoners zullen gedacht hebben dat de getuigen van Jehova op pad waren want de gelijkenis was treffend. Gepakt en gezakt trokken de heren en dames gedurende enkele uren door de straten om lekkere wafels te verkopen m.a.w. om het spaarvarken van onze groep terug wat aan te dikken. Filip en ik offerden zich weer maar eens op; terwijl de jeugd een aangenaam frisse neus ophaalde, moesten wij zwetend in een oh zo warme auto zorgen voor de bevoorrading. In naam van gans de groep wensen wij de mensen uit Wespelaar en alle andere vrienden, kennissen....te bedanken voor hun steun aan onze groep. Smakelijk! Enkele gebruikelijke vaststellingen: Ik ben er zeker van dat het omzetcijfer van een bepaald warenhuis vandaag niet echt ok was. Lisa, Hanne en Janne worden opgespoord! Ik heb Filip aangeraden om eindelijk eens warme sokken te kopen voor zijn dochter. Volgens Jasper was de Pleinkensstraat de 'place to be'. Matthias en Sander dachten meer aan 'wafels eten' dan aan 'wafels verkopen'. Cédric en Sep belden niet aan aan huisnummer 101 want daar zouden enkel Dalmatiers wonen. 'Dag Meneer' zei Cédric tegen Mevrouw. Lucas en Robin zijn blijkbaar meester in verkoopstechnieken.
Vandaag trokken we met een redelijke delegatie naar het idyllische Betekom om er deel te nemen aan de veldloop van ROBA kern BETA. Bij de miniemen waren de verwachtingen meteen hoog gespannen. Karen wilde haar overwinning in Tessenderlo kracht bijzetten. Karen liep een heel goede wedstrijd maar de turbo sloeg deze keer niet echt aan. Ze eindigde uiteindelijk als 10de. Enige boosdoener was ongetwijfeld de koude. Was het maar terug zomer, hoorde ik Karen denken Bij de kadetten meisjes wilde Janne absoluut een goede prestatie neerzetten. Janne nam een behouden start en kwam nog vóór de tweede ronde in haar ritme. Op het einde van die tweede ronde vroeg ik om alles te geven want een puike prestatie was in de maak. Tot verbazing van iedere toeschouwer werden de dames evenwel reeds na twee van de drie ronden naar de aankomst geleid. In deze verkorte versie eindigde Janne als 11de. Er had wellicht meer ingezeten na drie toerekes Bij de scholieren jongens kwamen Cédric en Lucas aan de start. Cédric werd meteen uitgeroepen als één van de favorieten terwijl ook de naam van Lucas iets eerder door de luidsprekers weergalmde. Cédric, vorige week niet aan de start na ziekte, liep meteen een knappe wedstrijd en eindigde 2de achter een verdiende winnaar. Het podium op, een kleine fotoshoot (bart natuurlijk!) en een ruiker bloemen voor de mama. Lucas deed het volgens mij nog beter dan in Tessenderlo en eindigde 8ste. Hij trakteerde zijn trainer zelfs nog op een fikse eindrush. Wat een kerel! Tot mijn verbazing werd omgeroepen dat ook Sep meeliep. Hij liep in dat geval een heel onzichtbare wedstrijd. Sander en Matthias kwamen aan de start bij de juniors. Aanvankelijk was het Matthias die zijn trainingsmakker op sleeptouw nam. Sander nam over en vocht zich naar een 4de plaats. Men gaat tevreden zijn in het Gentse! Matthias gaf net zoals vorige week blijk van zelfvertrouwen en eindigde als 7de in, zonder twijfel, zijn beste cross van het seizoen.
Dit PK indoor mag je bekijken als een nieuwjaarsgeschenk voor Wouter en Robin. Evenwel zonder specifieke training namen ze in Gent beiden deel aan de 400m. Een dolblije Robin behaalde bij de kadetten de bronzen medaille in een tijd van 57.96. Wouter kreeg de gouden medaille voor zijn overwinning in een tijd van 50.59, een leuke opsteker in aanloop van de examens.
Reeds enkele jaren vormt deze avondcross voor ons een leuke start van het nieuwe jaar. Op speciale vraag van Karen breng ik dit verslag met bekwame spoed. Terwijl Robin en Wouter deelnamen aan het PK indoor te Gent, zakten Karen, Sep, Lucas, Sander en Matthias af naar de duistere omgeving van Tessenderlo. Cédric was, net hersteld van ziekte, aanwezig als aandachtig toeschouwer en supporter. Karen beet de spits af bij de miniemen. Ze nam een goede start maar moest in de eerste wedstrijdhelft toch een aantal meter prijsgeven op een leidend trio. Ik stond echter op de juiste plaats en vroeg haar om aan te sluiten hetgeen gebeurde. Twee afdalingen en twee zandbakken verder liep Karen plots op kop, ze nam zelfs een vijftal meter voorsprong. Karen ging op haar elan verder en verzwakte niet. Op deze prachtige manier behaalde ze de overwinning, de 1ste plaats, de gouden medaille en kreeg ze er nog eens acht schouderklopjes bij van ouders, trainer en groepsgenoten. Wauw, genieten geblazen! Bij de scholieren wilden Sep en Lucas natuurlijk niet onderdoen voor dit vrouwelijk geweld. Sep liep voor wat hij waard was maar botste op een (te) sterke tegenstander. Hij behaalde een 2de plaats en kon net zoals Karen het podium op. Eerstejaars Lucas kende een traditioneel moeilijke eerste ronde maar kon daarna terug oprukken naar een mooie 6de plaats. Bij de juniors namen Sander en Matthias een snelle start. Waren ze daar wel klaar voor? In de tweede van vier ronden moest Matthias afhaken. Ik hield mijn hart vast maar zag hem na een moeilijke ronde verrassend terug in zijn ritme komen. Ik zag even terug die gretige atleet met zelfvertrouwen. Matthias eindigde zo op een mooie 7de plaats. Sander kon de snelle start beter verwerken en toonde al wat vooruitgang in zijn conditie. Lange tijd liep hij in tweede positie. Naar het einde toe kreeg hij het wat moeilijker en werd hij teruggeslagen naar de derde plaats. De reden van dit moeilijke moment is mij een raadsel want in de laatste hectometers remonteerde hij zijn tegenstander nog met een spurt waarvan zelfs Meneer Vints duizelig zou worden. Sander werd dus 2de en mocht ook het podium op. Dit was de avond die ik nodig had! Bedankt hiervoor al zit ik toch nog met enkele vragen. Matthias: is het mogelijk om de stoelgang iets eerder te programmeren, dus niet tijdens de laatste minuten vóór de start? Karen - Sander - Lucas: Is het achterom kijken tijdens de wedstrijd een familietrekje?
Ondertussen zorgden Wouter en Robin voor bijkomend succes in Gent waarover later meer.
Met de feestdagen in aantocht werden Sander en Wouter vandaag getrakteerd op een kletsnatte crossdag in Brussel en dit onder het toeziend oog van Bart en mezelf.
Soms moet je een atleet eens durven confronteren met zijn ongelijk. Tegen mijn zin wilde Sander absoluut gaan crossen na wekenlange inactiviteit door examens. Hij wilde laten zien dat hij kon presteren zonder training. Hij nam een goede start maar moest naarmate de wedstrijd vorderde toch wat plaatsen prijsgeven om uiteindelijk 21ste te finishen. Hoed af voor zijn karakter want Iron Sander heeft afgezien. Verdiende loon ?!
Na enkele verplichte nummers (lange crossen) nam Wouter deel aan een experiment, met name de sprintcross over 1000 meter. Onze pistier nam onverwacht een minder goede start en hield zich even teveel bezig met het verlies van zijn startnummer. Hij hield vol en eindigde als 17de. Snakkend naar het zomerseizoen keerde hij huiswaarts.
Janne wilde als enige van de groep meer doen dan alleen maar studeren en trok richting Booischot. Onder supervisie van Filip behaalde Janne een mooie 10de plaats. Daddy zei dat het goed was!
Examens en enkele recupererende zieken maar toch een mooie delegatie van onze afstandsgroep op onze eigen veldloop in Wespelaar. Bij de miniemen een opmerkelijk optreden van Lady Karen. Ze volgde mijn raad op om niet TE snel te starten. Ze positioneerde zich aanvankelijk in de top-tien om dan geleidelijk op te schuiven. De trainer stond her en der opgesteld om wat raad te geven. Opmerkelijk dat zij die raad zo goed scheen op te volgen. Als ze thuis zo goed luistert als in wedstrijd, dan moet Karen toch de ideale dochter zijn. Heel tevreden eindigde Karen op een heel knappe 5de plaats. Zie je wel Karen, wat meer zelfvertrouwen vóór de wedstrijd! Bij de kadetten nam Janne een voorzichtige start. Daarna liep Janne een gelijkmatige wedstrijd. Het moeilijkste deel van de wedstrijd lag voor haar in het 'moerasgedeelte' waar ze wat terrein verloor. Ze eindigde op een mooie 15de plaats. Als we binnenkort dat basistempo wat verhogen gaat Janne nog mooie dingen laten zien. Bij de scholieren trad ons gekend drietal op. Lucas kende een moeilijke eerste ronde. Daarna kwam hij in het goede ritme om uiteindelijk af te klokken op een 10de plaats. Meestal trainen we op een moeilijke laatste ronde....er moet iemand het specialleke zijn. Sep was van plan om zijn optreden in Vilvoorde recht te zetten en vloog er meteen in. Cédric moest meteen naar adem snakken en vroeg zich af: Wat heeft die gegeten (of gedronken )? We zijn van Cédric echter al langer een voorzichtige start gewend dus geen paniek. Cédric ontwikkelde gaandeweg een hoger tempo en beende zijn trainingsmakker bij. Sep gaf zich ten volle en kon enige tijd aanklampen. Uiteindelijk moest Sep toch wat terrein prijsgeven om op een verdienstelijke 6de plaats te eindigen. Cédric, net hersteld van een verkoudheid en een week inactiviteit, miste in extremis de kracht om een derde stek vast te houden en eindigde op een 5de plaats. Bij de juniors werd Wouter getrakteerd op een verplicht nummer. Hij zag het echt niet zitten. Het werd een innerlijke lijdensweg voor onze student geneeskunde. Binnenkort weet hij zelf welke pillekes hem kunnen opmonteren. Desondanks een dikke pluim voor Wouter, hij zette door en eindigde als 6de. In dezelfde wedstrijd een duel tussen vader en zoon, Old Filip en Youngster Wannes. Filip won heeeeeel nipt de strijd, zei Wannes
Met wat vertraging toch nog een verslag van het afgelopen weekend.
Dat weekend moest ons topweekend worden. We hadden hier samen wekenlang naartoe gewerkt. Ik zou zowel naar Vilvoorde als Roeselare afzakken om jullie aan te moedigen. Helaas werd dit door ziekte verpest in de 'derde graad'.
Gelukkig was er Robin nog die, net hersteld van een fikse verkoudheid, een mooie prestatie neerzette in Vilvoorde. Hij eindigde bij de kadetten op een 8ste plaats en nog belangrijker....hij heeft ervoor gevochten. Als prijs een grote sacoche waarop hij later het clublogo tekende. Die jongen heeft nog meer clubliefde als ikzelf.
Bij de scholieren kwam Sep aan de start met zijn kater . Hij had die blijkbaar gevonden nabij de toog op de Nacht van de Jeugd te Boortmeerbeek waar zijn trainer toezicht hield ter hoogte van de ingang. Ondertussen begrijp ik waarom ik Sep de feesttent niet zag verlaten.
Net als Matthias bij de juniors haalde Sep het einde van de wedstrijd niet. Matthias had een totale offday, waarschijnlijk te wijten aan een opkomende verkoudheid.
Tot overmaat van ramp kregen Sander, Cedric en Wouter zelfs de kans niet om aan de start te komen van hun wedstrijd. Ook zij kregen te maken met een soortgelijke verkoudheid en waren niet inzetbaar. Om het verhaal volledig te maken, ook 'de Grote Beer' (uw trainer ) werd deze week ziek.
In naam van gans de groep wens ik 'den Hans' te bedanken voor het fantastische initiatief om ons vanuit het bestuur te trakteren op een aangenaam etentje in de kantine. Vanavond konden wij na de training immers samen met de groep van Jo afzakken naar de kantine waar ons een heel lekkere spaghetti voorgeschoteld werd. Ook dank aan de aanwezige ouders en bestuurleden voor hun hulp en/of aanwezigheid. Hans, we hebben er van genoten!
Zelf was ik afwezig, dus voeg ik hierbij een zeeeeeer bondig verslag dat opgesteld werd door Filip. Wordt het trouwens geen tijd dat ook Filip leert werken met een computer?
"Ondanks het aanwezige zonnetje trokken we met een beperkte delegatie richting Mechelen. Twee last-minute afzeggingen van Hanne (nog steeds ziek) en Lisa (familiale verplichtingen) maakten dat de Wespelaar-delegatie van onze groep tot vier eenheden werd herleid. Wel positief is dat de afzeggingen op tijd bij co-trainer Filip zijn binnengekomen zodat ook de bijhorende whereabouts correct en tijdig werden aangepast. Hierin staat nu al voor volgende zondag de veldloop van Kortenberg genoteerd.
Het viertal bestond uit Karen, Janne, Lucas en nog een vierde special guest maar hierover later meer in het verslag. Algemeen kunnen we stellen dat de organisatie op het terrein perfect liep. Een zeer mooi overzichtelijk en afwisselend parcours en veel deelnemers aan de start in alle wedstrijden. Dit maakte dan ook dat er na de wedstrijden lange wachtrijen ontstonden aan de hamburger- en hotdog tent. Wat de microman betreft, was het maar goed dat Jul niet aanwezig was want hij zou er grijs van geworden zijn. Buiten 'gelieve het parcours vrij te houden' en 'hier hebben we de aankomst van een atleet van deze of gene club' zijn we niet wijzer geworden. Dus nog een geluk dat hij de club herkende aan het truitje. Ik begrijp niet dat er niemand zet die ploat af heeft geroepen.
Wat de wedstrijden betreft was het Karen die de spits mocht afbijten tussen 45 andere 2° jaars miniemen. Karen nam een zeer goede start zodat ze in het begin van de wedstrijd met het nodige bochtenwerk uit het gewoel bleef. Door deze extra inspanning moest Karen wel enkele plaatsen toegeven in het verdere verloop maar wie dacht dat ze dit dipje niet te boven zou komen was er aan voor de moeite. Naar analogie en voorbeeld van grote broer Sander kwam Karen nog met een fenominale laatste eindspurt op de proppen om zo beslag te leggen op een mooie 16de plaats. De naturaprijs was weliswaar hetzelfde als haar categorie (miniem voor de goede verstaander) maar de hot-dog maakte alles goed.
Na Karen was het de beurt aan Janne. Hier 40 deelneemsters aan de start voor twee rondes. Ook hier in het begin van de wedstrijd een zelfde wedstrijdverloop als in de wedstrjd van Karen met een zeer goede start van Janne. Aandachtig mee in een mooi groepje tot iets voor halverwege de laatste ronde. Daarna moest Janne enkele plaatsjes vrijgeven maar het licht bleef wel aan om te eindigen op een verdienstelijke 20ste plaats. Knap dus van beide youngsters. Van deze 2 hebben we duidelijk het laatste nog niet gezien.
Na de dames was het de beurt aan Lucas bij de scholieren heren. Hier stonden ze met 29 aan de start. Bij de start was duidelijk dat Lucas de taktiek van zijn zus en Janne niet zou volgen. Om uit het gewoel voorin te blijven besloot hij om eerder relatief rustig van start te gaan en zijn turbo te houden voor later in de wedstrijd. Een zeer verstandige keuze zo zou later blijken want na de aanvangsronde besloot Lucas dat het wel was en begon hij aan zijn indrukwekkende remonte om uiteindelijk als 10de en derde eerstejaars scholier de eindmeet te overschrijden. Voor Lucas had de wedstrijd gerust nog een ronde meer mogen duren. Ook fotograaf en papa Bart (overigens alweer bedankt voor de kiekjes) zag dat het goed was en was onder de indruk van zijn jongste zoon. Iedereen tevreden en terug naar huis zou je denken ware het niet dat er dus nog een vierde special guest aan de start zou verschenen bij de oudere jeugd en dit op de omloop waar ondergetekende precies een jaar geleden gekwetst uitviel.
Aan de start 101 masters (of dalmatiers? grapje van de Patrick). Meevaller was althans dat de juniors van Wespelaar met zijn allen collectief hadden besloten om het niet tegen één van hun trainers op te nemen en dus enkel hun kat te sturen. Vraag is natuurlijk of dit uit schrik was of uit compassie om hun trainer een afgang te besparen. Ik moet toegeven dat rekening houdende met mijn huidige niveau dit meer dan waarschijnlijk het tweede geval zou zijn geweest. Niettemin kan ik door de afwezigheid van deze extra druk terugblikken op een meer dan geslaagde wedstrijd. Het doet deugd om eindelijk zonder pijn terug te kunnen lopen. Uiteindelijk resultaat in de gegeven omstandigheden was een behoorlijke 22ste plaats. Ook met mijn prijs was ik uitermate tevreden. Weliswaar geen snoeischaar maar van die grote fles Blonde Leffe ga ik toch ook kunnen genieten. Van het leeggoed achteraf kan ik misschien een snoeischaar gaan kopen. Ook voor Bart was het aanpassen om fotos te nemen daar hij deze keer door het tragere tempo voldoende tijd had om zijn lens scherp te stellen. Op naar de volgende wedstrijd zou ik zeggen."
Stilaan een vaste waarde in ons wedstrijdprogramma, de crosscup in Mol. Met zijn lange zandstroken zorgt deze cross elk jaar voor verrassende uitslagen. Wouter liet Mol links (of was het rechts? ) liggen omwille van zijn studies, Matthias bleef verkouden achter in de ouderlijke woning, Lucas deed een 'scoutske'. Robin had vandaag de kans om zijn knappe prestatie in Gent te bevestigen bij de kadetten. Met zijn 10de plaats deed hij volgens mij nog beter. Je merkt duidelijk op dat zijn trainingsinzet loont. Met deze ingesteldheid verwacht ik nog wel 'teen en tander' van deze fighter. Sep en Cédric moesten het waarmaken bij de scholieren. Sep kreeg het absolute verbod om naast zijn groepsgenoot te starten. De reden hiervoor is terug te vinden in mijn verslag van de vorige editie van deze cross. Cédric wilde gewoon zijn prestatie in Bonheiden wat kracht bijzetten. Het was meteen duidelijk dat Cédric geen zandloper is. Hij verliet de zanderige startstrook bij de laatsten terwijl krachtige Sep zich niet zo ver achter de leiders ophield. Naar het einde toe liep Cédric de kloof op zijn trainingsmaat dicht maar moest uiteindelijk toch enkele seconden prijsgeven in de zanderige aankomststrook. Sep haalde het onderste uit de kan en werd uiteindelijk 17de gevolgd door Cédric als 19de. Sander, Meneer crosscup, mocht mee de kleuren van het crossteam verdedigen bij de juniors, het was dus werken geblazen. Hij eindigde op een mooie 12de plaats. Dit leverde hem bovendien een nuttige prijs op....twee snoeischaren ter waarde van 3 euro. Het 'werken' zit hem blijkbaar in de genen. Verder ook een dikke proficiat voor Lieze en Paulien voor hun knappe prestatie bij de dames. In kletsnatte weersomstandigheden had Bart alle moeite van de wereld om weer maar eens leuke herinneringen vast te leggen met zijn mega-fototoestel. Ook Ludwig, Ingrid en Klaas waren present om onze troepen aan te moedigen. Thanks!
Het wordt stilaan een gewoonte dat het zonnetje paraat is op de cross van onze buren in Bonheiden. Zelfs een pannenkoek kon ons niet weghouden van deze eerste afspraak van het seizoen. Ik had vandaag de eer en het genoegen om 'nieuwkomer' en miniem Karen beter te leren kennen. Ze liep een heel knappe wedstrijd en werd 7de na een lange eindspurt in de laatste hectometers. Karen liet haar die twee gewonnen plaatsen echter afsnoepen door de officials waardoor ze onterecht een 9de plaats toegekend kreeg. Karen, volgende keer een beetje meer op uw strepen staan! Bij de kadetten meisjes mag Janne terecht fier zijn op haar 18de plaats. Als eerstejaars heeft ze aardig haar best gedaan tussen al die 'grote meisjes'. Ze heeft naar mijn mening reeds een mooie vooruitgang gemaakt. De Wannes mag stilaan schrik krijgen. Vrijdag allebei ziek en/of vermoeid maar vandaag toch maar lekker aan de start, onze scholieren dames Hanne en Lisa. Ze moesten vooraf hun doelstellingen wat bijstellen na een hele periode van beperkte training. Desondanks zag ik hen er het beste van maken. Ze liepen heel de wedstrijd in elkaars schaduw en eindigden respectievelijk 13de en 14de met vriendin Stien in hun kielzog als 15de. Bij de scholieren jongens kamen Cédric en Lucas aan de start. Lucas kreeg de opdracht mee om zich eens goed te amuseren en kennis te maken met de langere afstand. Lucas heeft de laatste maanden geregeld erg veel last van kniepijn en verdient sowieso al een pluim om in de gegeven omstandigheden door te zetten en deel te nemen aan een wedstrijd. Hij eindigde knap op een 18de plaats. Het mag gezegd worden dat het optreden van Cédric niet gezond was voor hartlijders. Pas op het einde van de tweede ronde besloot hij een kloof van twintig meter toe te lopen op twee koplopers. Hij probeerde tevergeefs die twee snelle mannen af te wimpelen. Enkele honderden meters voor de aankomst sloot een vierde loper aan. Cédric leek aan het einde van zijn krachten. In een spannend slot, 1ste.... nee, ai tis ni waar hé 4de, oei hij kan nog 2de, wat doe cedje nu?, ja ja ja ja jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa 1ste. Ook Jul sprong een gat in de lucht, voor zijn mobilhome gelukkig enkel figuurlijk. Bij de juniors kwamen Wouter, Sander en Matthias aan de start. Sander liet zijn trainer zien dat de vorm stilaan weerkeert. Hij eindigde heel knap als 4de. Lang liep hij in het gezelschap van Wouter die vandaag aan een 'verplicht nummer' begon. Volgens mama was Wouter niet zo happy opgestaan. Zijn 5de plaats bewijst echter dat een goede basistraining zijn vruchten afwerpt. Wouter snakte meteen naar meer! Tacticus Sander wist dat hij Wouter onderweg moest kwijt geraken uit vrees voor diens eindspurt en dat is hem net gelukt. Het misterie van de dag werd verzorgd door Matthias. Hij heeft nog steeds last om zijn kunnen op training om te zetten in wedstrijd. Hij bleef echter volhouden en eindigde uiteindelijk 14de.
Ons team zakte met een aardige delegatie af naar Gent waar de Relays plaatsvonden.
Robin was startloper van de ROBA-ploeg bij de kadetten jongens. Robin, de laatste tijd erg goed bezig op training, vocht tot de laatste meters en mag terecht fier zijn op zijn prestatie. Hopelijk zet hij de lijn verder!
Bij de scholieren jongens stond een straffe ploeg aan de start met Sep, Cedric en clubgenoot Brecht. Ze strandden op enkele seconden van het podium en eindigden als 5de.
Na deze beide wedstrijden kwam Bart, niet onopgemerkt door de menigte, ter plaatse aan met Wouter, Sander, Matthias en een haai .
Onze relatief jonge ploeg bij de juniors bestaande uit Wouter, Sander en Matthias liep naar een knappe 9de plaats.
Zo vroeg op het seizoen lieten jullie al fraaie dingen zien. Hopelijk mag dit een basis zijn voor wat komen gaat. Ik hoop dat iedereen vanuit een ongelooflijk goede groepsfeer op dezelfde positieve manier blijft verdergaan want er is natuurlijk nog werk aan de winkel.
Voor sfeerbeelden verwijs ik naar de foto's die "den Bart" op onze blog heeft gezet. (opgepast: foto's niet bestemd voor serieuze mensen)
Met plezier heb ik kunnen vaststellen dat de meesten zich spontaan aanboden om meer dan een handje toe te steken bij de eetdagen van afgelopen weekend. Meer nog, ik hoorde niets dan positieve reacties op jullie werk, inzet.... BEDANKT!
Een verre verplaatsing richting Luik voor onze 4x800m-ploeg bij de scholieren bestaande uit Sep, Cédric, Matthias en Sander. Iedereen deed zijn best en liep op zijn te verwachten niveau. We keerden huiswaarts met een tiende plaats.
Een nieuwe feestdag voor Wouter, de groep en mezelf...Wouter behaalt de zilveren medaille 800m op het BK Jun. Wouter kwam merkbaar zenuwachtig aan de start van de wedstrijd. Hij zette zich meteen in het zog van topfavoriet Aaron Botterman die de wedstrijd controleerde. In de laatste rechte lijn wekte Wouter heel even de indruk om de koppositie te kunnen overnemen maar Aaron bleek te sterk en werd uiteindelijk de verdiende winnaar van deze race. Wouter behaalde dus een knappe tweede plaats, niet zo evident wetende dat Wouter een paar weken geleden te kampen had met buikgriep.
inzetten. Karen nam een matige start maar vestigde zich vrij snel aan de staart van een grote kopgroep. Karen bleef lange tijd rond de tiende plaats hangen maar zowel vader als trainer zagen daar maar één reden voor....Karen is (nog) veel te braaf voor de tegenstand. Naar het einde toe stond daar echter nog een ambetante trainer die een steeds neen-schuddende atlete opjaagde met een uiteindelijke prachtige 6de plaats als resultaat. Karen, sorry daarvoor, maar ik weet ondertussen wat je in je marge hebt.
en mijn vaderlijke zachtheid (lees toegeeflijkheid) brachten hem aan de start. Cédric vocht voor wat hij waard was en eindigde als 6de. In normale omstandigheden had er zonder twijfel een podiumplaats ingezeten.
eindigde Filip in een oogstrelende loopstijl de eindmeet op een knappe 18de plaats bij de masters. Gelukkig voor hem moest ook ik forfait geven met een verkoudheid al zou een 19de plaats ook het vermelden waard zijn geweest.
) werd deze week ziek.
) liggen omwille van zijn studies, Matthias bleef verkouden achter in de ouderlijke woning, Lucas deed een 'scoutske'.
