De vakantie zit er intussen bijna op, want morgen hebben we les. Op weekends hebben de Chinezen het niet zo begrepen. Het laatste weekend van september hadden we les op zaterdag en zondag (als je zegt dat je katholiek bent, hoef je wel niet te gaan). Overmorgen hebben we ook weer les. De vakantiedagen worden dus in latere weekends gewoon vervangen door lesdagen. Lang leve de vakantie!
Wat heb ik zoal gedaan? Vorige week kon ik nog van het mooie weer profiteren om enkele wandelingen te maken in de buurt van de dorm. Intussen echter lijkt ook hier de herfst zijn intrede te hebben gedaan, want het is nog 'amper' 20 graden en van die blauwe lucht is de laatste dagen nog weinig te bespeuren. De komende dagen komt daar wellicht niet veel verandering in. Op tv waren er de hele week vieringen ter gelegenheid van de 60ste verjaardag van de volksrepubliek en herhalingen van de parade op 1 oktober. De show die 's avonds op het tian'anmenplein opgevoerd werd, leek minstens even indrukwekkend als de parade om nog maar te zwijgen van het vuurwerk. Een beeld dat me bijblijft: Hu Jintao (president), Jiang Zemin (vorige president) en enkele andere hoge Chinese pieten die door enkele breedlachende schattige meisjes over het tian'anmenplein worden geleid. De meisjes was waarschijnlijk opgedragen om vol bewondering en genegenheid naar hun regeringsleiders te kijken, want ze durfden hun hoofdjes nauwelijks wegdraaien. Zo lijkt de jonge generatie ook alvast het huidige beleid te volgen... Verder studeerde ik nog wat Chinese karakters (goede student als ik ben) en geef ik ook tweemaal per week Nederlandse les, iets wat ik vorig jaar niet deed. De dame in kwestie had geen voorkennis van het Nederlands, op enkele woorden na en spreekt enkel Chinees. We leren dus van elkaar. Een uitdaging, want werken met het alfabet was voor haar volledig nieuw. Grammaticale begrippen uitleggen is niet altijd even gemakkelijk, maar gelukkig heb ik altijd een woordenboek bij. De dame is echter zo gedreven, leergierig en enthousiast dat het echt een plezier is om les te geven. Nadien kookt ze ook altijd voor mij en zo heb ik al enkele nieuwe dingen kunnen proeven. Het geeft me veel voldoening.
Voila, dat was het voor vandaag. Volgende keer: 80 jaar CQ University!
Groeten,
Ruben,
Oja, berichtjes kan je achterlaten in het gastenboek (rechts bovenaan de blogpagina) of bij reacties (onderaan de pagina). Indien er vragen zijn omtrent bepaalde gewoontes, zaken, whatever hier in China, stel gerust. Ik zal mijn best doen om er goed op te antwoorden.
zoals u ziet heb ik de overstap gemaakt van 'blogspot' naar 'bloggen'. Dit uit noodzaak, want de blogspotsites zijn nog steeds gecensureerd net als facebook, youtube en vele andere. Lang leve internet en de Chinese censuur!
Chongqing dan... Iets meer dan twee weken geleden kwam ik na mijn (te korte) verblijf in België terug aan in Chongqing. Ik had gehoopt nog wat kameraden te zien, maar mijn vliegtuig had meer dan twee uur vertraging dus kwam ik pas na middernacht aan in de dormitory. Mijn kamer lag er nogal stoffig bij en stond vol met voedingswaren, dvd's en allerlei andere spullen die vrienden van vorig jaar er hadden achtergelaten. Daags na aankomst volgde een blij weerzien met diegene van vorig jaar die hier opnieuw studeren. Toch voelde het ietwat vreemd dat een deel van die 'familie' ontbrak. Na een bezoek aan het bureau van de verantwoordelijke voor de buitenlanders, volgde heel wat geloop om alle administratie in orde te brengen (papieren van de medische test die ik moest ophalen in een ziekenhuis, pasfoto's, inschrijving voor de major, residence permit). Intussen is mijn kamer weer leefbaar en heb ik weer tijd om van Chongqing te genieten. Veel is er niet veranderd. Enkele hoge gebouwen zijn nog hoger geworden, het verkeer is nog steeds chaos en de inwoners spreken nog altijd 'Chongqinghua' (chongqingtaal), een dialect van het 'putonghua' (standaardtaal). Wat wel veranderd lijkt te zijn, is de kwaliteit van de lucht! Al enkele dagen op rij hebben we kunnen profiteren van een stralende zon en een blauwe hemel terwijl dit vorig jaar nauwelijks het geval was omwille van de 'Chongqing fog'. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Chongqing gaat de goede kant uit.
Onderaan dit bericht is een foto van Chongqing te zien met beide rivieren Jialing en de Yangzi. Die twee komen samen in het yuzhongdistrict waar ook Jiefangbei zich bevindt, de regio die het populairst is onder toeristen onder meer door de moderne shopping malls, restaurants en vele clubs. De dorm bevindt zich in Shapingbadistrict waarvan een close up in de volgende foto met enkele plaatsen waar ik regelmatig passeer. Voor alle duidelijkheid: mean lady place en babyplace zijn restaurantjes waar je voor 5-10 kuai (0.5-1 euro) iets kan eten.
1 oktober was het nationale feestdag. 60 jaar Volksrepubliek China. Op de straten was het erg rustig. Vele Chinezen zaten dan ook voor de televisie. Vanuit de appartementsblok naast de dormitory, hoorde ik Hu Jintao, president van China, 'tongzhimen hao!' (gegroet kameraden!) schreeuwen. Ik besloot dan ook maar mijn televisie op te zetten en ik moet zeggen dat ik behoorlijk onder de indruk was van de parade die enkele uren duurde. Eerst de militaire parade met alles erop en eraan: soldaatjes van verschillende regimenten, tanks, vliegtuigen. Nadien volgde een korte geschiedenis van 60 jaar Volksrepubliek, gevolgd door praalwagentjes met onderwerpen als milieu, ruimtevaart, educatie, wetenschap elk vergezeld van een paar honderd Chineesjes. Tot slot volgden nog praalwagentjes die de Chinese provincies voorstelden (ook Tibet en Taiwan hadden hun eigen wagentje). Het spektakel was heel kleurrijk en bijzonder synchroon. Alles volgde mooi op elkaar en klopte met de noten van het orkest. Na 60 jaar staat China er meer dan ooit.
Met deze boodschap sluit ik mijn eerste bericht op deze nieuwe blog af. Hopelijk lezen jullie deze blog met evenveel plezier als de vorige. Zo nu en dan een reactie wordt op prijs gesteld. Vele groeten en tot binnenkort,
