De reisplannen voor de komende maand: vandaag vertrekken Daniel en ik met het vliegtuig naar Shanghai. Daar overnachten we via couchsurfing, een systeem waarbij vrijwilligers een sofa/ extra bed ter beschikking stellen helemaal gratis en voor niets. We blijven enkele dagen in Shanghai (het is alweer een tweetal jaar geleden) en nemen op dinsdag 12 januari de boot naar Osaka, Japan (48 uur varen, hopelijk komen we geen ijsbergen tegen).
In Osaka zal Ken ons opwachten, de vriend van vorig jaar die op 23 januari trouwt met zijn Japanse vriendin. Enkele dagen later komen de meeste andere vrienden van vorig jaar aan in Osaka. Voor of na de trouw is ook een bezoek aan Kyoto en Nara gepland, enkele culturele steden. 10 dagen Japan zal onze portemonnee wat lichter hebben gemaakt dus nadien trekken ik en een aantal van de groep, opnieuw met de boot, richting zuid-Korea.
We brengen enkele dagen door in Pusan op het appartement van Rose. De rest van het gezelschap dat na Japan nog overblijft, vertrekt dan richting Seoul en Indonesië. Ik blijf wat langer in Korea en trek uiteindelijk na enkele dagen Seoul terug naar China (opnieuw met de boot). Rond 20 februari trek ik naar Beijing waar ik moeke (gelukkige verjaardag!!) en Dirk opwacht voor een trip door China.
Foto's en verslag volgen dus later. Vele groeten en tot later...
Gelukkig nieuwjaar allemaal!
Mijn beste wensen voor 2010. Een goede gezondheid, goede resultaten voor de
studenten, mooie reizen, zo kan ik nog even doorgaan...
Hoe heb ik mijn oudejaar doorgebracht? Het was er alleszins eentje dat ik niet
snel zal vergeten!
Een groot deel van de Chongda studenten vierde oudejaar in het Sofitelhotel,
maar dat was ons net iets te duur (159 kuai = 16 euro voor eten en drinken.
Jaja, vergeleken met Europa natuurlijk niets, maar we worden Chinees). Met een
groepje van 15, de meeste 'anciens', trokken we net als vorig jaar naar het
Indisch restaurant in Jiefangbei. Heerlijke kip curry, garlic & butter
naan, gevulde tomaten en alles voor een zeer schappelijk prijsje.
'Deliciourrrrrrs' zouden de Chinezen zeggen.
Na het avondeten trokken we rond 23.15 naar het centrale plein rond de
klokkentoren, maar in tegenstelling tot vorig jaar was er geen vrije toegang
tot het plein. In de straten rond het plein stonden allemaal mannetjes in
uniform schouder aan schouder zodat passeren onmogelijk was. We trokken dus
naar de zijkant en daar deed Masha een hele uitleg in het Chinees. 'We zitten
in het buitenland, weg van onze familie. Voor ons is dit een belangrijke
feestdag, net als jullie Chinese nieuwjaar.' Zo bleef ze wel 5 minuten op een
van die mannetjes inpraten en uiteindelijk liet hij ons kleine groepje door,
waarna al snel een bende Chinezen door te blokkade probeerde te breken, maar
dat werd hen verhinderd. Gelukkig als we waren wandelden we verder richting
klokkentoren om vast te stellen dat daar rond het plein zelf een andere
blokkade stond. Opnieuw probeerde Masha op een van de mannetjes in te praten en
je kon zien dat hij aarzelde en zich ongemakkelijk voelde, maar het werd dus
nee. Iets voor 0 uur kwamen er zelfs nog twee rijen mannetjes in groene
uniforms bij.
Kippevelmoment om 0 uur bij de eerste klokslag. Honderden ballonnen gingen de lucht in. Na de nieuwjaarswensen konden we eindelijk het plein op. We namen er enkele foto's, eerst gewone, dan iets minder gewoon waardoor we al snel een groep Chinezen rond ons verzamelden. Daniel (de Duitser) begon de mensen dan wat te entertainen en uiteindelijk stond er zo'n 40-50 man rond ons. Twee Nederlanders kwamen hem vergezellen en ineens was de politie er en werden ze weggeleid. Wij onmiddellijk achteraan. Plots was ons kleine groepje buitenlanders volledig omsingeld door politie waardoor de Chinezen nog meer geïnteresseerd waren natuurlijk. Uiteindelijk maande de politie ons aan het plein te verlaten omdat we teveel aandacht trokken. Alsjeblieft! Nuja, we zijn op ons gemak rond het plein gewandeld en al snel verloren de Chinezen hun interesse.
Op weg naar de clubregio, begonnen Masha en ik te dansen op straat (niet omdat we teveel gedronken hadden, maar omdat we teveel energie hadden) en ineens begon een Chinees foto's te trekken. Dat gebeurt wel meer dus geen probleem dacht ik zo, maar telkens liep hij ons voorbij om foto's te trekken, liet ons passeren en vervolgens liep hij ons weer voorbij om even verder opnieuw te staan flitsen. Om de paparazzi te ontvluchten zijn we dan maar een club binnengegaan.
Over enkele dagen volgt nog een (voorlopig laatste) blogbericht voor een winterstop van onbepaalde duur (op reis)
