Jewish art is no fool fish at the sixt level but a painting wich vibrates in colors like a harp for hope, a Triomphe of a free psychotical symbolic who cares for a 'non' reality in the mind, as a part of a dream into existence because it isolates an expressiv esthetic in colored motion. Looking by broken notions upon ourselves to illustrate a sensitiv univers witch is thinking about an idyllic psychological refuge ; such as a view is rather utopian, seperate from Societal Ratio Mania, essentially charmed & characterized by a pseudo free choice witch rules out being for the ultim subject as a new object, instituting the symbolic desorder that seems opaque, however, of what it means for the silken silly mind without real meanings for the sens of reality. A fool is in fact a fool and gives us a terrifying masterpiece of monu-mental creation reaching for the level in lights a kind of mosaic sky in the mind to a yellow and pink substance wich kept off the hovering flesh in associations with interpretations of this and other dreams or indeed pleasures. It contains no limits in alchemical radical radiation structure and expression into a new artistical view without imposed system anymore. It looks in fact as an individual value, with own satisfaction in fiction on this creation, for an existence of mind wich is living and suffers. It's a significant duel between cartesian rationalism & the fool, standing in love on the bright side in the garden of hapiness. A common virtuous action in this part of art exclamation in the kind of a mistaken idea that we are just in the reality, without consolation than to live in a mysterious kind of metaphysical point of view concluding energy. The artist with his fascination for a new contemporarie vitality in a pictural tradition of broken existentiality, in all kind of minds for ever.
elle tremble sur le méridien et domine l'innommable simplicité du rien bien
pendant que mon éveil lent avec larmes entoure mes mots en trace entre rochers déjà dénudé et collé aux ventouses le roseau à la lisière cahoteuse la pénible marche avec mains de glaise étroites l'amour comme une miette dans l'infini de l'oeuf du Moi
pendant que irrévocablement toutes ses branches lourdes tombent dans les yeux habités du poète empoisonné
De plaats van de kunstenaar volgens Marx en Engels
Marx en Engels stellen dus het talent, dat een kunstenaar kan voortbrengen, afhankelijk van een aantal aspecten in de capitalistische maatschappij. Zowel de bestellingsmogelijkheden, de graad van cultuur die de mensen hebben als de verdeling van het werk spelen een rol. In 'l'Idéologie Allemande' wordt het als volgt geformuleerd: "La concentration exclusive du talent artistique chez quelques individualités, et corrélativement son étouffement dans la grande masse des gens, est une conséquence de la décision du travail. A supposer que même que dans certaines conditions sociales chaque individu soit un excellent peintre, cela n'exclurait en aucune façon que chaque fût un peintre original, si bien que, là aussi, la distinction entre travail "humain" et travail "unique"aboutisse à un pur non sens." (p.397) De afhankelijkheid ten opzichte van arbeid, en de beperkingen op de kunst wordt afgeschaft in de hoogste fase van het socialisme zodat een schilder (kunstenaar) als dusdanig geen apparte plaats zal bekleden in de maatschappelijke praktijk. In de communistische maatschappij zullen er dus, volgens Marx en Engels, geen schilders meer zijn maar wel mensen die o.m. kunst zullen beoefenen (p.397). Dit laatste houdt ook in dat een communistische maatschappij andere vormen van kunstpraktijken, en productie van ideeën met zich zal brengen, want, 'niets is eeuwig'. Ook hiermee kan dus niet gerefereerd worden naar klassen om een marxistische uitleg te verantwoorden over een bepaalde kunst- of literair werk.
