Dinsdag 28 juni 2011 - Sint-Martens-Voeren - rust 2 Gisterenavond hebben tante Annie en nonkel Marc mij meegenomen om te gaan eten in de "Cantarel". Onmiddelijk hoorden wij dat er iemand uit het Ledegemse in de zaak aanwezig was. Deze man was in gesprek met Bruggelingen . Toen wij ook kennis maakten met de man , bleek het Willy Nuytten te zijn van op de Daizelhoek. We vertelden hem dat wij Rollegemnaren waren . Daarop zei hij dat er iemand van Rollegem te voet was vertrokken naar Mariazell in Oostenrijk. Hij kon het niet geloven toen ik hem zei dat ik die man was. Pas als Marc hem de krantenknipsels toonde was hij overtuigd . Wat is de wereld toch klein, in dit geval. Voor mijn benen is hij groot genoeg !.....
Vandaag een beetje zoals gisteren. Ah nee, ik heb mijn kleren gewassen en te drogen gelegd op het balkon. Dan wat rongelopen in en om de JHB. Nog een beetje op dit stom ding (PC).
Vandaag beslist om morgen zonder tentje verder te trekken, dat is min 1,8 kg.
Ik merk dat mijn schouder vol zweetpuisten zitten. Hopelijk trekken die terug weg, want op de duur is dat wel pijnlijk.
'k Zal nu nog eens gaan kijken wat ik nog kan meegeven naar huis met Annie en Marc.
Vandaag een beetje zoals gisteren. Ah nee, ik heb mijn kleren gewassen en te drogen gelegd op het balkon. Dan wat rongelopen in en om de JHB. Nog een beetje op dit stom ding (PC).
Vandaag beslist om morgen zonder tentje verder te trekken, dat is min 1,8 kg.
Ik merk dat mijn schouder vol zweetpuisten zitten. Hopelijk trekken die terug weg, want op de duur is dat wel pijnlijk.
'k Zal nu nog eens gaan kijken wat ik nog kan meegeven naar huis met Annie en Marc.
Maandag 27 juni 2011 - Sint-Martens-Voeren - rust 1 Geslapen tot 08.00 u. Gaan ontbijten in een grote refter, waar ik helemaal alleen was. Daarna terug slapen, tot omstreeks 11.45 u. mijn gsm me wakker maakte. Mijn schoonbroer Marc Lecluyse en schoonzus Annie Cardoen stonden aan jeugdherberg 'De Veurs'. Zij nemen een paar dagen verlof in een zeer mooie B&B. Zij hebben me meegenomen om me, althans zegt Annie 'te voederen'. Lekker slaatje gegeten. In de namiddag even geprobeerd op deze rotcomputer. Niets lukte en de uitbater had ook geen oplossing. Dan maar zelf een oplossing gezocht en gevonden. 's Avonds zijn wij gaan eten in de 'Cantarel'. Vroeg onder de wol. Annie en Marc, hartelijk dank.
Zondag 26 juni - 8ste etappe - Sint-Martens-Voeren
Zondag 26 juni 2011 - 8ste etappe - Heks tot Sint-Martens-Voeren Na een stevig ontbijt omstreeks 09.00 u vertrokken. Dank aan Judith en Hans.
Door het glooiend landschap van Loon richting Tongeren. Even gedag gezegd aan Ambiorix. Daarna kaarsje opgestoken in de kerk waar er een heel mooi Mariabeeld staat. Sfeervol. Op de middag zo snel mogelijk terug de stad uit naar de rust van de natuur. Genieten van verstilling. Alles ok. In Elst liep het verkeerd. Even mijn oriëntatie kwijt. Ik moest van daar ergens Wallonië binnen. Ik had keuze uit een drietal landwegen. Ik vroeg het aan een landbouwer. Hij was niet onvriendelijk maar ook niet echt behulpzaam. Hij stuurde me een kiezelweg in en dan begon de miserie echt. Terug tussen de bomen en fruitbomen, weg in, weg uit (vooral omweg) en snikheet. Plots hoorde ik in de verte Frans spreken en liep ik die kant. Ik kwam terecht in Wonck (Basenge). Maar ja, verkeerd lopen, terugkeren, omweg maken kruipt in je benen. Je begint vermoeid te worden. Het wordt late namiddag. Je drinken is op .... dorst. Gelukkig is er daar plots dat ene winkeltje dat open is op zondag. Een heel vriendelijke Pakistanees bediende me. Ik kocht 1 liter water en terug onderweg.
Tegen dat ik bij Loën de Maas overstak was mijn drinkwater weeral op .Over de Maas kom je Voeren binnen en je denkt, ik ben er bijna, maar niet is minder waar. Sint-Maartens-Voeren ligt in het midden van de Voerstreek. Ik had niet gedacht dat de Voerstreek zo uitgestrekt was. Tegen dat ik aan de jeugdherberg 'De Veurs' aankwam was het reeds 22.00 u. De uitbater was al ongerust. Dorst....ik heb gelijk 1 liter water achterover gekapt. Ik ben als een blok in slaap gevallen.
Uitgeput en snakkend naar eten, drinken, een douche en een bed.
Ik denk dat ik boven de 40 km gestapt heb. Gelukkig heb ik nu 2 dagen rust.
Een speciale dank aan het thuisfront om me voortdurend moed in te spreken. Onvergetelijk.
Zaterdag 25 juni 2011 - 7de etappe - Tienen tot Heks Om 08.00 u. uit Tienen vertrokken en onmiddellijk op het verkeerde spoor gezet door 2 stadsarbeiders. 2,5 km stappen om dan vast te stellen dat je op een ringweg terecht komt waar geen voetgangers toegelaten zijn. Terug, nog 2,5 km. Dan door een vrouw de juiste richting uitgetuurd. En ondertussen maar water gieten. Langs de 'suikerfabriek' kwam ik op de St.Truidensteenweg die ik volgde tot Hakendover. Daar verliet ik de grote baan, richting Velm. Tot Velm slechts 3 auto's tegengekomen ondanks het lange traject. Rond de middag is het opgehouden met regenen. Eigenlijk is alles goed verlopen, buiten de start. Alles samen 40 km gestapt.
Haspengouw is zeer prachtig. Het is wel even opletten met de landwegen, want die hebben geen naam. Zij mogen ook enkel gebruikt worden door landbouwvoertuigen, fietsers en voetgangers. En overal fruitbomen en imposante boerderijen. Onderweg heb ik nog een paar Romeinse grafheuvels gezien. Om 18u30 op mijn bestemming aangekomen bij Judith en Hans. Na een grondige oplapbeurt lekker avondmaal gekregen. Ondertussen waren de buren Marleen en Frank ook een kijkje komen nemen. Toen was het een beetje een vragenuurtje, waar ik graag aan deelnam. Doel en motivatie en de inhoud van mijn rugzak kregen de volle aandacht. Een geslaagde avond. Rond 23u00 onder de wol. Korte nacht. Om 04.00 u terug waker. In de tuin zaten 3 fazanten en twee wilde konijnen.
Het vermelden waard is zeker dat de Limburgers een gastvrij en vriendelijk volk zijn. Brabanders zijn stugger (mijn gedacht, ik kan mis zijn ook.)
Vrijdag 24 juni 2011 - 6de etappe - Huldenberg tot Tienen Mijn gezicht gewassen in het natte gras. Deze morgen om 06u30 mijn tentje afgebroken. Daarna nog eens in de struiken gaan betalen in natura. De burgemeester gaan bedanken.
Om 09.00 u vertrokken richting Tienen. Een groot deel van de dag door bossen en glibberige holle wegen gestapt. Die liggen vol kinderkopkes en men legt er nog altijd bij. Ik denk dat tegen 2025 Parijs-Roubaix rond Brussel wordt gereden. Het was aangenaam weer om te wandelen. Dorpjes ontdekt, waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Veel bekijks onderweg... of was het compassie?
Ik probeer de "mentale leegte" te ervaren, maar niets daarvan. Nog meer geduld hebben zeker.
In Tienen is het kermis. Drukte en lawaai. Goed ontvangen door Erika en Filipe. Brave mensen. Zij houden de voormalige pastorij open en je kan er terecht als pelgrim maar ook als slachtoffer van een moeilijke gezinssituatie.
Wat later is nog een pelgrim uit Balen (Steven) en een uit de omgeving van Amsterdam (Robert) aangekomen. Die liepen samen naar Compostela en hadden een hond bij. Oharme, dat beestje.
Lekker gaan eten en achteraf nog een beetje gepraat met de gastgevers, verslag geschreven en in bed.
Donderdag 23 juni 2011 - 5de etappe - Halle tot Huldenberg Om 08u05 vertrokken bij Caroline en Jan. Nogmaals dank voor de hartelijke ontvangst. Door Halle gestapt tot aan de basiliek. Een kaars aangestoken en een stempel gekregen in de sacristie.
Het was een beetje zoeken om uit Halle weg te komen. Er was juist de jaarlijkse braderie. Een man die me 's morgens reeds had opgemerkt, heeft me dan de juiste richting opgestuurd. Ik was blij uit de drukte te zijn. Niet zo heel veel verder ben ik door het Kluisbos gestapt, kwestie van een hoek af te snijden. Daarna door het verfranste Sint-Genesius-Rode naar het Zoniënwoud. Zalig, die stilte, die niet echt een stilte is, omdat de geluiden van het woud je vergezellen.
In Hoeilaart terug de drukke weg op richting Overijse waar ik langs de Ijse tot Huldenberg stap. In het centrum ga ik 300 meter links naar boven tot aan de 'camping', om daar te horen dat ik niet welkom ben, wegens residentieel. Terug naar beneden. Ik ban gaan aankloppen bij de plaatselijke kruidenier. Daar werd ik door de vrouw naar de 'Molenhoeve' gestuurd, omdat deze mensen soms pelgrim overnachting aanbieden. Maar daar was niemand thuis. Terug naar de kruidenierswinkel om daar te horen van, de man deze keer, dat de mensen van de 'Molenhoeve' niet thuis zijn, wegens een overlijden in de familie. Hij zegt mij dat er een weide is naast de 'Molenhoeve' die hoort tot het kasteel, maar dat eerst best tot op het gemeentehuis ga om eventueel toestemming te krijgen. Op het gemeentehuis stuurt men mij naar de lokale politie. Daar hoor ik dat de weide privé eigendom is, zodat ik daar niet kan/mag kamperen. Ik zeg nog dat ik een collega ben en als ik soms bij iemand van hen in zijn thuinhuis of garage kan overnachten. Geen reactie. Fijne collega's. Dan maar terug naar het gemeentehuis. Toevallig kwam de burgemeester langs en vroeg wat er gaande was. Na de nodige bla, bla, bla kreeg ik tenslotte de toestemming om naast het voetbalveld te kamperen.
Mijn tent stond juist recht toen het begon te onweren. Daarbij komt nog dat ik juist onder een aanvliegroute van Zaventem lig. Dus om de 3 à 5 min. komt een bromvlieg over Nu, wanneer je moe genoeg bent, hoor je niets. En morgen slaap ik terug in een bed.
Vandaag eindelijk rustdag! Gisteravond rond 22.00 aangekomen in Sint-Maartensvoeren. Het was een zware en lange dag voor Patrick. Hij was uitgeblust, dorstig en doodop . Hij probeerde vanavond zijn verhaal te bloggen, maar het lukte niet. Misschien iets verkeerd gedaan of de computer niet gewoon? In ieder geval zal hij morgen nog eens proberen. Hij heeft nu al meer dan 220 km in zijn wandelschoenen, dus nog een goede 1000 km te gaan. Allee, het kort in zou je zeggen. Papa, hou er de moed in. Ik groet alle lezers en sympathisanten. Mama Magda.
Gisteren heeft Patrick voor de eerste keer in zijn tentje geslapen . Daar hij niet de gelegenheid heeft om te internetten kan hij zijn Blog niet aanvullen . Maar geen nood , morgen lukt het misschien wel en dan hoor je zijn belevenissen van de voorbije dagen . Hij stelt het goed , maar hij verlangt toch om eens een dagje pauze . Zondag gaat hij naar de Voerstreek waar hij Marc en Annie zal ontmoeten . De rest vertelt hij dan wel zelf . Aan iedereen de groeten , Magda
Woensdag 22 juni 2011 - 4de etappe - Goeferdinge tot Halle Vandaag gestart met een heuse kuitenbijter, de muur van Geraardsbergen. Dan verder via Moerbeke, Galmaarden, Kester, Pepingen naar Hallle. Vanaf Galmaarden ben ik het Pajottenland ingestapt. Vandaar is het de ene heuvel na de ander. Rond Kester een grote regenvlag gehad. Juist toen de profkoers Halle-Ingooigem voorbij kwam. In Galmaarden even binnengewipt op het gemeentehuis. De mevrouw aan de balie was supervriendelijk, ik kreeg zelf haar glas water aangeboden. Ik blijf ze eeuwig dankbaar.('t was ook nog een mooie vrouw) Ongeveer ter hoogte van Kester kwam een auto langs mij gereden die toeterde. De heer vroeg of ik van Dadizele kwam. Het bleek de burgemeester van Galmaarden te zijn, die speciaal achterna gekomen was om me nog eens extra aan te moedigen. Heel attent van hem. Dank u wel. De laatste tweehonderd meter was het weer water gieten. Gelukkig kwam Caroline juist thuis. Samen hebben we lekker West-Vlaams gekletst. En dan het gebruikelijk ritueel: douchen, sms'kes, telefoontjes. Ondertussen had Caroline lekker gekookt. Haar echtenoot Jan kwam gelijk ook thuis. Het is er prettig vertoeven. Een echt goede familie. O ja, Caroline heeft ook nog mijn kleren gewassen. Tof hé! Volgens Jan wordt het de eerst volgende dagen geen al te best weer. Als 't maar goed is voor de patatten.
Dinsdag 21 juni - 3de etappe - Eine tot Goeferdinge Omstreeks 9.00h vertrokken(denk ik). Arthakusalin is met de fiets meegereden tot boven aan de Naten dries. Ik moet zeggen, die beklimmingen zijn zwaar voor die deelnemers aan de 'Ronde van Vlaanderen', maar verdorie ook voor mij, met mijn 21 kg op mijn rug. Dan over de Holleweg vol losliggende kinderkopkes, via Zegelsem, Brakel naar Goeferdinge. In Goeferdinge werd ik hartelijk ontvangen door vriend Patrick Lemahieu en familie. Na mijn wasje en mijn plasje heeft Patrick mij tot bij de toeristische dienst van Geraardsbergen gebracht en ook de dekenij werd niet vergeten. Aansluitend een bezoek gebracht aan de prachtige kerk. Daarna zijn wij tot boven aan de kapel gereden, waar ik morgen te voet over moet richting Halle. Ik geloof dat Caroline morgenavond een versleten iemand over de vloer zal krijgen. Na de toeristische rondrit, lekker gegeten. Vandaag veel pijn in de schouders, maar daar zijn middels tegen. Oh ja, dit was ik vergeten te schrijven, op de eerste etappe werd ik op Winkelsestraat in Lendelede aangevallen door een border-collie. Mijn wandelstokken zijn voor het eerst in actie gekomen. Zo dit was het weer voor vandaag en niet vergeten, een speciale dank aan de gastvrije familie waar ik opgenomen ben.
Maandag 20 juni 2011 - 2de etappe - Waregem tot Eine Ik heb me vandaag een beetje overslapen. Ingrid was al gaan werken. Bart, de goede ziel, heeft mij nog tot bij de burgemeester van stad Waregem gebracht en daarna tot bij de Deken, voor het bekomen van een stempel. Uiteindelijk toch op weg geraakt in de miezerige regen.
Bezoek gebracht aan het Amerikaans kerkhof uit de eerste WO. Het was constant regenkledij aan en af. Onderweg nog een stempel gekregen op het gemeentehuis te Wortegem-Petegem. Dan de lange saaie weg naar Oudenaarde. Daar ook weer de nodige stempels gekregen.
Jammer dat het museum van de Ronde van Vlaanderen op maandag gesloten is. Ook de Walburga kerk was gesloten tot 14.30h. Dan maar door gestapt naar mijn eindbestemming in Eine bij Ann en Filiep.
Ik was blij dat ik er was. Pijn in de rechterheup wegens een gekanteld bekken en een teveel aan gewicht.
Een douche en een lekker vegetarisch maal maakten veel goed. Lieve mensen!
Duizenden ogen hebben die rare snuiter reeds bekeken!.....
Zondag 19 juni 2011 - 1ste etappe - Dadizele tot Waregem Het vertrek in en aan de basiliek was fantastisch. Priester André heeft er echt een mooie viering van gemaakt. Onderweg werd ik verschillende keren opgehouden door mensen die nog iets wilden zeggen of geven. Dus een praatje gemaakt en zo kom je achter op je schema. Maar ja, zoals ik eerder reeds op mijn blog schreef zijn mensen belangrijk en maak je tijd voor hen. Lieselotje Devos tegengekomen .In de 'gavers' José Rollez. Aan 'Deman's' Greta Vandeputte. Aan de kerk te SEW Albert en Marijke. In de Lendeledestraat Marleen en Paul, dan Sifke Wittouck. In Lendelede was er een rommelmark. Daar heb ik Christine uit Lichtervelde tegengekomen en José en Roos Minne uit R.K. Aan het rond punt van Bavik Mieke ,Peter en de kids. Op de Gentsesteenweg in Harelbeke,Agnes en Jacques. In Desselgem kwam ik priester Marc Messiaen tegen en een paar honderd meter verder Nancy en Ellen. Om ten slottte hartelijk ontvangen te worden bij Ingrid, Bart, Michiel en Paulien. Michiel is trouwens 13 geworden vandaag. Eerst hebben wij een beetje bijgekletst. De warme douche deed deugd aan de spieren. Ingrid heeft vervolgens mijn kledij gewassen en heel lekker gekookt. Ondertussen waren Bart zijn ouders erbij gekomen. Het was gezellig. Het is echt een warm en gastvrij gezin. Straks ga ik slapen. Tot morgen.
Die rugzak weegt op de duur toch behoorlijk door. Inhoud: tent, slaapzak, matras, sandalen, kledij, trui, EHBO, noodrantsoen, 2 liter water, en ......nog van alles wat ik waarschijnlijk nooit zal nodig hebben. Alles samen 21 kilo. Mijzelf niet meegerekend.
Vanmorgen is papa onder veel belangstelling vertrokken op pelgrimstocht.
Het begon vanmorgen met een mooie misviering in de basiliek van Dadizele. Deze stond in teken van zijn pelgrimstocht, het 'onderweg-zijn'. Zijn 'knapzak' lag voor het altaar en werd gezegend. Veel mensen waren naar Dadizele afgekomen om de start van zijn tocht mee te maken en nog even afscheid te nemen en hem het allerbeste toe te wensen, broers&zussen, schoonbroers&schoonzussen, buren, vrienden en kennissen en natuurlijk zijn eigen gezinnetje.
Na de misviering werden er nog enkele groepsfoto's genomen door de pers en kreeg hij ook de stempel van Ledegem in zijn boekje van onze burgemeester Bart Dochy, die tevens met vele gemeenteraadsleden de misviering hadden bijgewoond, waarvoor dank. (De stempel van Dadizele - Moorslede kreeg hij in de afgelopen weken al...) En dan...was hij weg. Op weg.
Maar...het is de eerste dag, dus van alleen-zijn nog geen sprake. Onderweg stonden hier en daar supporters en werd hij toegejuicht. Ook wij (mama, eva&co, lore&co) wachtten hem nogmaals op in Rollegem-Kapelle en Sint-Eloois-Winkel, waar hij dan ook nog een stempel kreeg van de parochie.
Ergens langs de rijksweg werd hij ook nog door zijn oudste dochter Mieke en haar gezin toegejuicht.
Benieuwd hoe het ontvangst zal verlopen in Waregem...heb al het één en het ander opgevangen...van vaandels?? We horen het nog wel zeker.
In ieder geval, de échte start zal volgens mij pas morgen zijn. Maar ik weet één ding zeker: hij zal blij zijn om onderweg te zijn!
Neen, niet aan de kust, maar St-Idesbald Roeselare. Een fantastisch parcour, zeer heuvelachtig, warm, zweten. 28 km aan 5.0. Bij de lange afstanden heb je reeds een beetje contact met de eenzaamheid, de rust die in je komt. Het aftellen kriebelt, zeker na vandaag. Ik heb heel erg genoten. Mijn tocht kan niet meer stuk. Ik heb een blaar ontdekt op een van mijn tenen. De eerste sinds de 4-daagse van de Ijzer vorig jaar in augustus. Toen was dat heel normaal, ik kwam van de dodentocht in Bornem(100 km) en ik ben onmiddellijk de 4-daagse ingeduikeld. Maar van opgeven is er geen sprake. Misschien stap ik bij mijn terugkomst terug de 4-daagse. Dan ben ik al één dag thuisgeweest. Ah ja, kwestie van afkicken. We zien wel.
Ik hoop op mijn eenzame tocht voeling te krijgen met de 'mentale leegte'. Ik hoop er een glimp van op te vangen. Als ik er niet in slaag, dan heb ik het tenminste geprobeerd.
20 km gewandeld in en om Dadizele(5.5). Mooi parcour. Bij de start een rugzak van 21 kg en bij het einde een van 19 kg. Hoe zou dat komen? Zoek de oplossing? 1ste prijs een reis te voet naar Scherpenheuvel.
Vrijdag gaan wandelen op 'de barakken' in Moorsele. Ieder jaar is er op de vrijdag van Sinksen een wandeltocht. Ik ben er te voet naar toe geweest(2 km), dan 18 km gewandeld(5.9) en dan nog 2 km terug in de gietende regen. Eigenlijk was het al beginnen regenen rond km 12. Als ik al die wandelaars bezig hoor dan is 1/4 van Vlaanderen reeds naar Compostela geweest, 1/4 naar Lourdes, 1/4 naar Assisi en 1/4 volgt op een of andere blog, hoe de ander afziet. 't Is toch leuk wanneer andere wandelaars ook interesse hebben in jou bestemming, waarvan trouwens 95 % nog nooit iets gehoord heeft. MARIAZELL im Steiermark!!!!! Auf die wunderschöne Bürgeralpe in die umgebung von der Ötscher(1888 ü/M). En dit is de laatste molshoop waar ik over moet. Hihi Zeker goed nieuws is dat de sponsoring eindelijk begint te lopen. Zie www.projectgambia.be . Tot later.
Donderdag 18 km aan een rustig tempo, R.-K., S.E.W., Lendelede, Sente, Heule, Gullegem, SEW, R.-K. Hier en daar gestopt om een praatje te maken. Aan Heulebos staat een villa te koop die ons vader nog gemetst heeft. Soms worden er grappige opmerkingen gemaakt door de mensen die je tegenkomt. Loopt je naar het westen dan vragen ze of dat je naar Daisle gaat. Loopt je naar het noorden dan roepen ze dat je in de verkeerd richting loopt. Wanneer je naar het zuiden loopt dan ga je naar Compostela en als je naar het oosten loopt vragen ze 'woar goa je gie noar toe'. Toch hartstikke leuk.
