Zondag 7 augustus - 39ste etappe - Linz/Pöstlingberg
Zondag 7 augustus 2011 - 39ste etappe - Aschach a/d Donau tot Linz/Pöstlingberg Om 8.00 u vertrokken uit Aschach ad Donau. Ditmaal eens niet langs de 'Schöne Blaue Donau', maar toch langs de weg die ik heb uitgestippeld. Het is een kortere weg en toch heel aangenaam wandelen tot rond 10.30 u. Het verkeer werd drukker en er was niet altijd een alternatief voor voetgangers , meteen ook gevaarlijker wandelen. Het is echt snikheet maar rond de middag komt de bewolking opzetten en toch blijft het droog. Ik heb eigenlijk goed kunnen doorstappen. In Linz ben ik aangekomen om 14.00 u. Ik besluit de "Alte Dom" te bezoeken die ook overweldigend is qua kunst. Vandaar naar de "Neue Dom" die heel wat soberder is. Daar staat het Mariabeeld van de Pelgrims. Toevallig kom ik de Dompfarrer (meneer Pastoor) tegen. Hij nodigde mij uit om mee te gaan naar zijn kantoor om een stempel te geven. Hij gaf mij ook nog de zegen voor op mijn weg naar Mariazell. Hij zei me dat hij de pelgrimstocht vanaf Linz in 5 dagen doet. Kan goed zijn. Maar ik kom uit Dadizele en dat gaat niet in vijf dagen. Nadien heb ik de Jeugdherberg opgezocht, maar ik ben nog te vroeg, want die gaat pas open om 16.00 u. Ik heb een beetje zitten praten met een man uit zuid-Spanje. Hij kwam met zijn fiets van Spanje en was op weg naar Wenen. Ook een hele prestatie, toch? Een rare vogel. Ieder woord dat ik uitsprak wilde hij ook in het Nederlands horen en zei het dan na. Grappig. Toch raar dat die jeugdherbergen altijd bovenaan een heuvel of berg liggen. Hier is het niet anders. Als ik boven kom stel ik wéér ik vast dat er een bus rijdt tot daar, zucht... Straks gaat de balie open en kan ik me installeren voor twee nachten. Nog even wachten.
Groeten vanuit Linz aan al mijn fans en blog lezers .........Ik heb al 1074 km. Nog zo'n 180 te gaan denk ik.
Zaterdag 6 augustus - 38ste etappe - Aschach a/d Donau
Zaterdag 6 augustus 2011 - 38ste etappe - Kramesau tot Aschach a/d Donau Vanmorgen om 6.00 u opgestaan en om 7.00 u kon ik al gaan ontbijten. Daarna afscheid genomen van Josef en Brigitte, Christine en Hans en om 7.45 u was ik weeral op stap. Daar ik nu de ganse tijd langs de Donau kan wandelen moet ik soms kiezen tussen linker - en rechteroever. Vandaag begin ik op linkeroever tot Schlögen. Daar moet ik de veerboot nemen om enkele kilometers verder aan wal te gaan in Grafenau om op dezelfde linkeroever verder te stappen. Ik neem niet de weg die ik zelf uitgestippeld heb. Volgens Josef is die baan veel te gevaarlijk voor voetgangers. Hij heeft een andere weg voor mij gepland, 5 km meer dan de voorziene 27,3 km maar veiliger en alleen bestemd is voor fietsers, voetgangers en bewoners, via Obermühl tot in Untermühl. Daar loopt de weg teneinde en blijven alleen rotsen over. Daar moet ik terug de veerboot op naar de rechteroever waar een wandelpad me leidt tot in Aschach a/d Donau. Op de veer zijn veel mensen geïnteresseerd in mij en stellen veel vragen over mijn pelgrimstocht. Juist voor Untermühl vaart er een Vikingschip.... met een motor !... Heel grappig. Onderwijl doen de Vikings zich te goed aan grote potten bier, en maar feesten, veel lol aan boord !...... Het was gans de dag snikheet in de vallei. Eigenlijk te warm om te wandelen, terwijl langs mij dat koele water stroomt. Ik heb grote goesting om mijn schoenen en kleren af te doen en een frisse duik te nemen! Het blijft bij goesting want ik moet verder. Om 16.30 u kom ik aan in het "Gasthof La Mama". Ik ben doodop en doorzweet. Een lekker douchke maakt me weer een beetje toonbaar. Ik vind toch dat ik goed doorgestapt heb en ben tevreden. Na het avondeten naar huis gebeld en mij daarna languit op mijn bed gesmeten! 'k Ga niet moeten gedouwd worden .......
Woensdag 3 augustus 2011 - 37ste etappe - Passau tot Kramesau Na een rustige nacht, vroeg opgestaan. Om 8.00 u. vertrokken. Gelukkig blijft het droog. Het gaat vlot, rechts water, links bomen, op een pad van 2,5 meter breed, afgescheiden van het andere verkeer, alleen tussen Obernzell en Jochenstein moet ik de openbare weg gebruiken. Route: Passau, Lindau, Erlau, Obernzell, Jochenstein. Eens Jochenstein voorbij (14.30 u.) heb ik de 'Freistat Bayern' verlaten en de Republiek Österreich binnengewandeld, in het Mühlviertel waartoe Kramesau hoort. Tussen Obernzell en Jochenstein kreeg ik van Brigitte een sms'je dat zij reeds aangekomen waren in 'Gasthof Luger'. Ik antwoorde: 'Ich nicht'. Dan vroeg zij: 'Wo bist du irgendwo?'. Toen antwoorde ik: 'rechts wasser, links baumen'. Zij konden er om lachen. Zij zouden eerst een middagmaal nemen om dan met de fiets in mijn richting te rijden. Ik was toen op 3 km van Jochenstein en Brigitte vroeg of ik 'geflogen' had. In Jochenstein zijn er grote sluizen om schepen te versassen. Vanaf daar kan ik op het jaagpad lopen. Er rijden enorm veel fieters en velen roepen mij dat de Jacobsweg de andere kant op is. Zij denken waarschijnlijk dat ik naar Compostela ga .... Onderweg zet ik mij op een bankje om mijn broodjes op te eten, opeens krioelt het van de wespen rondom mij. Ze kwamen uit een vuilbak gevlogen. Van armoe gevlucht naar veiliger oorden! Een brombeer van een duitser fietst mij bijna omver. Hij had waarschijnlijk gebeld, maar 'k had het niet gehoord. "Bist du daub?", roept hij. Nee, ik ben niet doof, maar ik was naar muziek aan het luisteren. Toen ik Brigitte en gezelschap met de fiets zag aankomen was ik amper nog een paar kilometer van 'Gasthof Luger'. Een blij weerzien met kussen en geknuffel. Hun buren Hans en Christine waren ook meegekomen. Eerst probeerden ze mee te wandelen, maar ze konden mij niet bijhouden, dus fietsten ze maar mee. Om 15.00 u komen we aan in het gasthof. Ook daar kreeg ik een warm onthaal van de uitbaters, zij herkenden mij nog, na twee jaar. Ik douch eerst, dan wat drinken (apfelsaft gespritzt)(in Duitsland: apfelsaft schorle) om daarna nog een stukje te wandelen langs de Donau. Boten kijken en foto's maken en veel vertellen. Ik moest toch weer even mijn oren bijstellen. Alweer een ander dialect. In Ober Österreich is het dialect wel lichtjes verwant met het 'Bayrisch'. Maar Brigitte en co spreken 'Wienerisch'. Ik was blij dat het tijd was om te gaan eten. Het is hier een goede keuken. Dat weet ik nog van twee jaar geleden, toen ik hier samen met Magda een paar dagen gelogeerd heb. Brigitte heeft gezorgd voor overnachtingen voor de volgende 12 dagen, en Josef heeft wegenkaartjes gemaakt zodat ik zonder problemen door de bergen richting Mariazell geraak. Ik nader mijn doel. Er zijn nog mensen die het niet geloven dat ik die tocht te voet afleg. Het is eigenlijk wel ongelooflijk ook, maar toch is het waar! Mijn buik is weggesmolten en ik heb overal pijn, maar ik voel me zielsgelukkig! Hier blijf ik tot zaterdag, dan vertrek ik naar Aschach a/d Donau, 28 km . Nu al 1024 km afgelegd. Nog zo'n 230 denk ik. En nu slaapwel.
Der Glaube an das Gute im Menschen vermehrt das Gute in der Welt. Hans Magolius
Dinsdag 2 augustus 2011 - Passau - rust De Veste Oberhaus is een enorm complex van 65000 vierkante meter, waarvan 4000 m² tentoonstellingsruimte. Toen vanmorgen de zon opging had ik, hoog in mijn toren, een prachtig uitzicht op de stad. Na het ontbijt wandel in naar beneden, de stad in. Eerst een beetje kuieren langs de kaaien. Op de plaats waar de drie stromen samenvloeien, heb je een mooie zich op de kleurschakeringen. De Donau die ontspringt in Duitsland (Donauechingen) is donkergroen van kleur, De Inn komt vanuit Zwitserland en is lichtgroen. En tenslotte de Ilz komt uit het Böhmerwald en is bijna zwart. Een mooie speling van de natuur. Het is rustig tot rond 10.00 u. Dan worden de toeristen wakker. Veel Amerikanen varen "the Blue Danube"af tot in Wenen en meren aan in Passau. Ikzelf bezoek de Sint-Stephansdom. De barok is overweldigend. Alle soorten kleuren marmer, goud en zilver sieren het interieur. Er zijn muur-en plafondschilderijen, kortom ik heb ogen tekort om alles te bewonderen. Om 10.30 u moeten we buiten, want dan sluit de kerk omdat de organist moet oefenen voor zijn middagconcert. Dan maar bij de concurrentie gaan aankloppen. De Sint-Pauluskerk is op zich veel soberder maar toch chic op een andere manier. De Altaren en de preekstoel zijn in pikzwart beschilderd en met bladgoud afgewerkt. Om 11.20 u gaat de Stephansdom weer open voor het orgelconcert. Ik sta vooraan in de rij om zeker te zijn van een goede plaats. Het wordt een bomvolle kerk en velen moeten rechtstaan. Zo is dat iedere middag en avond, ongelooflijk wat een succes. Na een korte inleiding over he orgel begint het concert met twee stukken van J.S.Bach, dan Guiseppe Tartini, Zsolt Gardonyi, Flor Peeters en tenslotte Walther R.Schuster. Ik geniet echt van het concert, prachtig, het mag gezegd worden. Achteraf loop ik tot aan het Bisschoppelijk Paleis. Daar worden de domschatten bewaard. Het plafond is beschilderd met naakte vrouwen (geen wonder dat die lieden in bekoring vallen). Ik rij met de pendelbus weer naar de 'Veste Oberhaus' en in de burcht bezoek ik er het museum 'Burg-Kunst-Geschichte' dat er is ondergebracht. Er is zoveel te zien. Er kwam maar geen einde aan. Acht tentoonstellingscomplexen zijn er. De tijd is te kort om alles te zien. Verschillende onderwerpen: het aardse leven in de middeleeuwen, het hemels streven, handwerk, handel, mythen, Böhmerwaldmuseum, Hans Wimmer verzameling, historische apotheek, Passauer porselein, brandweermuseum, enz... Eén complex volledig gewijd aan het leven en werk van de kunstenares 'Paula Deppe' (tijdelijk). MOOI!!! En nog niet gedaan, ik beklim de 50 trappen van de hoogste toren, die waarin ik slaap, want daar is een sterrenwacht. Van daaruit ook een super mooie uitzicht op de omgeving. Daarna was ik zo moe dat ik op mijn bed in slaap ben gevallen tot 18.00 u. Dan gaan avondeten. Het was zo druk vandaag dat ik geen tijd had om uitgebreid te eten, maar met een paar Bretzls en een ijsje was ik ook gevuld. Morgen zeg ik "auf Wiedersehen" aan Duitsland en steek ik de grens over. Servus Österreich!
Maandag 1 augustus 2011 - 36ste etappe - Vilshofen a/d Donau/Seestetten tot Passau In Seestetten was ik ingekwartiert op de rechteroever van de Donau, wandelen moet ik op de linkeroever, dwz ongeveer 5 km terugkeren tot in Sandbach. Onderweg kreeg ik gezelschap van een lieve Duitse herdershond, hij liep braaf naast mij tot in Sandbach, alsof hij mij al jaren kende en keerde dan terug van waar hij kwam. Omdat ik aan de overkant moest zijn, laat ik me met de veerboot overzetten. Daar heb ik dan weer de 'Donau Radweg' genomen. Dus heb ik al 10 km afgelegd zonder een stap verder te zijn. Tussen Schalding en Wörth zie ik een man sukkelen met zijn fiets. Hij had een platte band met zijn spiksplinternieuwe fiets en wist in geen honderd jaar hoe men een binnenband vervangt. Ik, als rasechte 'Flandrien', heb de man dan uitgelegd hoe men zo iets doet. Hij kwam uit het Odenwald. Hij heeft me wel tien keer bedankt . Ongeveer een kilometer verder rijdt een vrouw al rondkijken op haar fiets pardoes tegen een paal. Het was al een iets oudere dame en haar man was al een stuk voorgereden. Ze waren erg geschrokken. Ik hielp de vrouw rechtstaan. Gelukkig niet gewond en ze konden verder fietsen na mij ook uitvoerig te hebben bedankt. Zo, ik heb mijn goede daden verricht vandaag! In Passau steek ik de Franz-Josef Straussbrug over om via de rechteroever naar het stadsmidden te wandelen. Ondertussen drie maal de zelfde twee koppels tegengekomen op zoek naar de plaatsen die op de grond geschilderd zijn in koeien van letters en op de vele wegwijzers! En toch niet vinden hee ! Ik ga tot aan de kaaien waar ik de prachtige Donauschepen kan bewonderen, de Sissi, deSwarovski, enz ... Via de Prinz-Regent Liupoldbrug weer naar de linkeroever om de beklimming aan te vatten naar burcht de "Veste-Oberhaus" waar de Jeugdherberg gevestigd is. De Veste-Oberhaus is een van de grootste nog bestaande intacte burchten in Europa. Al puffend bovengekomen stel ik vast dat er om het half uur een pendelbus rijdt naar boven. Grrrrrr.......Als toemaatje krijg ik een kamer op de VIJFDE verdieping! Weer trappen. Het is een kamer voor ze personen. Een van mijn kamergenoten is een Tjech die noch Engels noch Duits praat of verstaat (of misschien niet wil) en ik kan geen Tjechisch ... De andere kamergenoot is een Duitser uit Ravensburg, zodat ik toch nog een beetje klapnansie heb. Morgen is het rustdag, museum bezoeken en een orgelconcert in de Dom. Daar staat het grootste orgel in de wereld. Het heeft 17974 orgelpijpen, 233 registers en 4 klokkenspellen. Dat alles bespeeld door één enkele organist. Nu geniet ik van een uniek uitzicht over de stad vanuit mijn burchttoren. De Donau heeft van hieruit een blauwgroene kleur. Hier is de samenvloeiing met de Inn en de Ilz. De Inn vloeit rechts de Donau in en de Ilz links. De Inn heeft een licht groene kleur en de Ilz voert zwart water aan. Dit heeft een eigenaardige kleurschakering bij het samenvloeien.
