Zondag 19 juni 2011 - 1ste etappe - Dadizele tot Waregem Het vertrek in en aan de basiliek was fantastisch. Priester André heeft er echt een mooie viering van gemaakt. Onderweg werd ik verschillende keren opgehouden door mensen die nog iets wilden zeggen of geven. Dus een praatje gemaakt en zo kom je achter op je schema. Maar ja, zoals ik eerder reeds op mijn blog schreef zijn mensen belangrijk en maak je tijd voor hen. Lieselotje Devos tegengekomen .In de 'gavers' José Rollez. Aan 'Deman's' Greta Vandeputte. Aan de kerk te SEW Albert en Marijke. In de Lendeledestraat Marleen en Paul, dan Sifke Wittouck. In Lendelede was er een rommelmark. Daar heb ik Christine uit Lichtervelde tegengekomen en José en Roos Minne uit R.K. Aan het rond punt van Bavik Mieke ,Peter en de kids. Op de Gentsesteenweg in Harelbeke,Agnes en Jacques. In Desselgem kwam ik priester Marc Messiaen tegen en een paar honderd meter verder Nancy en Ellen. Om ten slottte hartelijk ontvangen te worden bij Ingrid, Bart, Michiel en Paulien. Michiel is trouwens 13 geworden vandaag. Eerst hebben wij een beetje bijgekletst. De warme douche deed deugd aan de spieren. Ingrid heeft vervolgens mijn kledij gewassen en heel lekker gekookt. Ondertussen waren Bart zijn ouders erbij gekomen. Het was gezellig. Het is echt een warm en gastvrij gezin. Straks ga ik slapen. Tot morgen.
Die rugzak weegt op de duur toch behoorlijk door. Inhoud: tent, slaapzak, matras, sandalen, kledij, trui, EHBO, noodrantsoen, 2 liter water, en ......nog van alles wat ik waarschijnlijk nooit zal nodig hebben. Alles samen 21 kilo. Mijzelf niet meegerekend.
Vanmorgen is papa onder veel belangstelling vertrokken op pelgrimstocht.
Het begon vanmorgen met een mooie misviering in de basiliek van Dadizele. Deze stond in teken van zijn pelgrimstocht, het 'onderweg-zijn'. Zijn 'knapzak' lag voor het altaar en werd gezegend. Veel mensen waren naar Dadizele afgekomen om de start van zijn tocht mee te maken en nog even afscheid te nemen en hem het allerbeste toe te wensen, broers&zussen, schoonbroers&schoonzussen, buren, vrienden en kennissen en natuurlijk zijn eigen gezinnetje.
Na de misviering werden er nog enkele groepsfoto's genomen door de pers en kreeg hij ook de stempel van Ledegem in zijn boekje van onze burgemeester Bart Dochy, die tevens met vele gemeenteraadsleden de misviering hadden bijgewoond, waarvoor dank. (De stempel van Dadizele - Moorslede kreeg hij in de afgelopen weken al...) En dan...was hij weg. Op weg.
Maar...het is de eerste dag, dus van alleen-zijn nog geen sprake. Onderweg stonden hier en daar supporters en werd hij toegejuicht. Ook wij (mama, eva&co, lore&co) wachtten hem nogmaals op in Rollegem-Kapelle en Sint-Eloois-Winkel, waar hij dan ook nog een stempel kreeg van de parochie.
Ergens langs de rijksweg werd hij ook nog door zijn oudste dochter Mieke en haar gezin toegejuicht.
Benieuwd hoe het ontvangst zal verlopen in Waregem...heb al het één en het ander opgevangen...van vaandels?? We horen het nog wel zeker.
In ieder geval, de échte start zal volgens mij pas morgen zijn. Maar ik weet één ding zeker: hij zal blij zijn om onderweg te zijn!
Neen, niet aan de kust, maar St-Idesbald Roeselare. Een fantastisch parcour, zeer heuvelachtig, warm, zweten. 28 km aan 5.0. Bij de lange afstanden heb je reeds een beetje contact met de eenzaamheid, de rust die in je komt. Het aftellen kriebelt, zeker na vandaag. Ik heb heel erg genoten. Mijn tocht kan niet meer stuk. Ik heb een blaar ontdekt op een van mijn tenen. De eerste sinds de 4-daagse van de Ijzer vorig jaar in augustus. Toen was dat heel normaal, ik kwam van de dodentocht in Bornem(100 km) en ik ben onmiddellijk de 4-daagse ingeduikeld. Maar van opgeven is er geen sprake. Misschien stap ik bij mijn terugkomst terug de 4-daagse. Dan ben ik al één dag thuisgeweest. Ah ja, kwestie van afkicken. We zien wel.
Ik hoop op mijn eenzame tocht voeling te krijgen met de 'mentale leegte'. Ik hoop er een glimp van op te vangen. Als ik er niet in slaag, dan heb ik het tenminste geprobeerd.
