Kreta is een plek geliefd bij archeologen. We hebben de 3 grote paleizen van Knossos, Festos en Kato Zakros. Daarnaast zijn er nog onnoemelijk vele archeologische sites over het ganse eiland. Denk maar aan Malia, Juchtas, Karfi, de talrijke grotten waar vondsten zijn gedaan en diverse plaatsen met kleinere villa's en tempels. Het rijke verleden van Kreta draagt er toe bij dat je restanten van gebouwen uit diverse tijdsperiodes kunt terugvinden. De Doriers, Venetianen, Romeinen, Turken allen hebben hun stempel achtergelaten op Kreta. Verweven met de Griekse mythologie geeft dit het geheel een aanzet tot mooie verhalen gemixt met de historische waarheid.
Maar laat ons jullie vergezellen naar de meest bekende en bezochte site : het paleis van Knossos.
Het meest gekende beeld van Knossos, de gerestaureerde zuilengalerij met het stierenfresco. Hier heb je ook een perfect beeld van de merkwaardige vorm van de zuilen : boven breder dan onderaan.
Waar moeten we beginnen met de historie of Knossos? Veel vragen zijn nog steeds onbeantwoord. We beginnen ons verhaal met Sir Arthur Evans, de archeoloog die Knossos ontdekte en heeft opgegraven en restauraties heeft doorgevoerd. In 1894 was hij voor de eerste maal op Kreta en kreeg vermoedens van het bestaan van Knossos. Veel bouwmaterialen voor de woningen in Heraklion werden gehaald op een welbepaalde plaats enkele kilometer buiten de stad, richting Archanes, in de buurt van een Romeinse viaduct. Deze kun je nog steeds terugvinden juist voorbij Knossos.
In 1896 kreeg hij het vermoeden dat de Myceense beschaving van het Griekse vasteland zijn oorsprong kon hebben op Kreta. In 1899 ging hij terug naar Kreta en kocht het land, 2,2 hectare waarop hij dacht dat er iets verborgen lag. Hij is onmiddellijk begonnen met de opgravingen en had daadwerkelijk succes. Gedurende 25 jaar werden de opgravingen verder gezet met het gekende resultaat. Tot op heden worden nog steeds nieuwe plaatsen opgegraven in de omgeving van het paleis. In de omgeving zijn ook nog een koninklijke villa en tempelbegraafplaats gevonden. Deze zijn echter momenteel niet toegankelijk voor het publiek.
Naargelang de vondsten die Evans deed heeft hij nadien bepaalde stukken opnieuw opgebouwd, gerestaureerd. Hier echter werd alles heropgebouwd zoals Evans dacht dat het geweest was. We kunnen dus spreken van een "geromantiseerde" restauratie, ontsproten uit Evans fantasie. De gebruikte materialen zijn dan ook niet de oorspronkelijke materialen waarin de gebouwen werden opgetrokken. Let wel, de rode kleur van de zuilen is de originele kleur!
Vele fresco's op de site zijn kopies van de originelen die in het museum zijn ondergebracht. Je kan eventueel beroep doen op een gids tegen betaling voor je rondleiding, maar de meeste reisgidsen geven je een perfecte beschrijving van het paleis. Trouwens, er staan heel wat infoborden op he terrein met de nodige uitleg in verschillende talen. (geen Nederlands)
Er zijn echter nog steeds een aantal thema's waarover de meningen uiteenlopend zijn :
* de naam van de bewoners; * de functie van het paleis; * de herkomst van de bewoners; * de ondergang van de cultuur en ontwikkeling van dit rijk.
De naam van de bewoners.
Koning Minos : zijn naam is afkomstig van een mythologisch figuur, hij is de zoon Zeus en Europa. Hij was koning van Kreta en getrouwd met Pasiphae. Om zijn zoon Androgeus te wreken, die tijdens spelen in Attica werd gedood, verplichtte Minos de Atheners om jaarlijks zeven jongens en zeven maagden naar Knossos te sturen, waar ze het labyrint in werden gestuurd, alwaar ze werden verslonden door de Minotaurus. Totdat Theseus vrijwillig naar het labyrint ging, waar hij met hulp van de dochter van koning Minos, Ariadne, (die verliefd op Theseus was geworden) de Minotaurus versloeg en het labyrint verliet. Tien eeuwen lang was Knossos de eerste en grootste stad in Griekenland en van heel Europa.
Vandaar de naam van het volk: de Minoiers. Men denkt dat Evans vanuit zijn fantasie Minos als de koning van Knossos bestempelde. Daedalus zou de architect geweest zijn van het paleis en dan heb je nog het verhaal van het labyrint en de Minotauros(half mens, half stier). De mythologie speelt dus een zeer grote rol in de geschiedenis van Knossos en zijn bewoners. Ook Daedalus en Icaros die van Kreta naar Athene wilde vliegen met hun wassen vleugels maken deel uit van de mythologie verbonden aan Kreta.
Zo zie je dat bij het zoeken naar de oorsprong van Knossos en zijn bevolking vele mythes de waarheid verbloemen en men de juiste waarheid misschien nooit zal ontdekken. Het ganse verhaal is opgebouwd uit een mythische fantasie.
Als tussendoortje enkele wist-je-datjes in verband met de mythologie en Kreta. De berg Juchtas in het midden van het eiland bij Archanes : Minoische tempel gevonden met altaars en menselijke offerrestanten. Belangrijk dus in de geschiedenis van het volk. Als je uit de richting Rethimnon komt en de afdaling begint naar Heraklion met het fantastisch uitzicht op de baai van Heraklion, dan zie je de Juchtas voor je liggen. Volgens de mythologie is deze berg een slapende reus of Zeus. En inderdaad als je goed toekijkt zie je in de berg de vorm van een hoofd. Van links naar rechts zie je het voorhoofd, de neus en een opengesperde mond.
Het eiland Dia, tegenover Heraklion, is een gift van de god Zeus ter bescherming van Kreta. Er zijn verschillende versies voor Dia. Het is een versteend monster dat Kreta beschermt bij onheil. Anderen zeggen het is een krokodil en inderdaad met wat fantasie zie je van West naar Oost de vorm van een hoofd van een krokodil en de schubben. Het uiteinde aan de Oostkant wordt dan weer omschreven als het hoofd van een schildpad en de kleine rots iets verderop in het water is een brok brood voor de schildpad.
Dan is er ook nog de legende van Talos. Talos was een creatuur van Hephaistos de god van het vuur in samenwerking met de Cyclopen. De bronzen reus werd aan Koning Minos geschonken om Kreta te beschermen. Talos liep drie keer per dag rond het eiland langs de kust om de veiligheid van Europa te garanderen. Hij vernietigde de aanvallers met rotsblokken of veranderde zichzelf in een roodgloeiende reus en doodde de tegenstanders in een vurige omarming. Hij werd gedood door Medea, de heks die met de Argonauten terugkwam van de rooftocht van het Gulden Vlies en ondanks de rotsblokken van Talos toch konden landen op Kreta. Talos had een ader van zijn nek naar zijn enkel. De ader was afgesloten door een bronzen spijker. Medea doodde Talos door hem te vertellen dat hij onsterfelijk zou worden als hij de spijker verwijderde. Talos trok de spijker uit zijn enkel en zijn bloed vloeide uit zijn lichaam als gesmolten lood. Einde verhaal.
De functie van het paleis.
Het moet gezegd, de Minoiers waren een heel sterk ontwikkeld volk. Bij de ontdekking van het paleis van Knossos waren de archeologen verwonderd over de architectuur en infrastructuur van de gebouwen. Men beschouwt hen als de grondleggers van de Europese beschaving, omwille van hun spitsvondigheid en hun kunstzinnige ontwikkeling. De grote vraag blijft echter of deze site een paleis, een offerplaats, militaire vesting of opslagplaats van voorraden en wapens was. Verschillende archeologen hebben deze opties naar voor geschoven, temeer daar er een grote villa werd gevonden in de nabijheid. Elke mogelijkheid kan verklaard worden bij het bestuderen van de site. De woningen kunnen toegeschreven worden aan koningen of priesters en priesteressen. Er zijn enorm grote voorraadkamers waar zowel olie, wijn, olijven, granen als wapens en verborgen kunstvoorwerpen werden gevonden. De grote binnenkoer is geschikt voor spelen, het stierspringen en offerandes.
Een beeld van de voorraadkamers, uitgegraven in de bodem, waarin zowel voedingswaren, beelden, juwelen als wapens werden gevonden. Er zijn zo verschillende rijen naast elkaar met dergelijke kamers. verder zijn er ook nog andere opslagplaatsen. Let op de grote pithoi(vazen) waarin de veodingswaren werden opgeslagen.
Een paar van de nog aanwezige spitsvondigheden :
Men heeft hier de eerste geplaveide weg van Europa gevonden. Ze hadden een perfect werkend systeem voor bevoorrading en afvloeiing van water.
Op deze foto een mooi beeld van het bevloeiingssysteem. Verder in het paleis vindt je nog een afwateringssysteem en kun je zien hoe men overbruggingen heeft gemaakt. Ook in sommige van de verblijven vindt je systemen terug om de kamers van water te voorzien.
Licht (zonlicht) werd op een perfecte manier gebruikt voor verlichting en verwarming van de verblijven.
Een van de toegangen tot het grote binnenplein. Rechts de boven het binnenplein uitstekende horens van de stier. Althans zo wordt het vermeld omwille van de spelen waarbij jonge mannen het gevaarlijke spel speelden waarbij men over de stieren sprong. Een andere theorie beweert dat het geen horens zijn maar een religieus teken dat dienst deed bij bepaalde ceremonies en verband houdt met de stand van de zon.
Een blik op de bouwconstructie. Merkwaardig is de vernuftigheid en kennis in een periode van 3500 tot 1350 VC. Weinig gebouwen zijn gerestaureerd, het grootste deel van de site ligt erbij zoals ze werd gevonden. Gebrek aan kennis van de wetenschappers ligt aan de basis. Er is veel te weinig kennis momenteel om dit opnieuw op te bouwen.
2 kopies van originele fresco's opgehangen in Knossos.
Pithoi en de troon van de koning in de troonzaal met gerestaureerd fresco.
De herkomst van de bewoners.
Zoals eerder vermeld werden de hoofdlijnen van het Knossos verhaal opgebouwd op mythologische figuren. Maar wie waren dan de werkelijke bewoners? De grootste tot nog toe onbeantwoorde vraag. Homeros sprak over een vreemd volk op Kreta. Velen dachten aan een nieuwe mythe. Niemand kan zeggen van waar dit hoog ontwikkeld volk afkomstig was. De kunstzinnigheid, de bouwconstructies en gevonden juwelen en beelden wijzen inderdaad op een hoog ontwikkeld volk. Ook blijkt dat er zeer veel overzeese handel werd gedreven. Uit de schriften kan men afleiden dat dit het eerste volk was met sociale structuur met wetten en regels zoals blijkt uit teruggevonden teksten. Aan de hand van het geschrift leidt men af dat de bevolking geen Europese afstamming had. Men denkt eerder aan een volk afkomstig uit Egypte, Turkije of Klein-Azie. Of waren ze de oorspronkelijke bewoners van Kreta? Sommigen leggen ook de link met Atlantis, gezien de hoge graad van ontwikkeling.
De ondergang van de cultuur en de ontwikkeling van dit rijk.
Een ander mysterie is de plotse teloorgang, verdwijning van het rijk van Knossos. Dat de grootste vulkaanuitbarsting aller tijden rond 1600VC van Santorini de aanzet is geweest, daar twijfelt niemand aan. Santorini ligt op 150km van Kreta.Tsunamis van 30 m hebben veel verwoesting aangericht op Kreta. Er is en wordt op Kreta lavagesteente gevonden, echter niet van vulkanen op Kreta, er zijn geen vulkanen, maar afkomstig van Santorini. De bestaande paleizen werden vernield zoals Knossos en Kato Zakros. Men vermoedt dat dit de aftakeling en uitroeiing van het rijk van Koning Minos heeft veroorzaakt. Later is het eiland waarschijnlijk ten prooi gevallen aan veroveringstochten door de Myceners. Als bewijs daarvoor verwijst men naar de vele nederzettingen op de toppen van de bergen zoals Karfi en Juchtas. Vermoedelijk zijn de oorspronkelijke bewoners daar naartoe gevlucht als bescherming tegen de veroveraars. Waarschijnlijk werd op deze wijze deze beschaving uitgeroeid.
Sta me toe te eindigen met een gekend verhaaltje dat men hier soms hoort als men met Kretenzers samenzit. Wij als buitenlanders jennen hen er graag mee : soms gaat het in een gesprek over ontwikkeling en politiek en dan durven sommige Kretenzers al wel eens zeggen:" ja maar wij zijn diegenen die aan de basis liggen van de europese beschaving!!" Waarop ze dan gewoonlijk van ons een antwood krijgen, al lachend, "ok, maar jullie hebben er zelf nooit iets mee aangevangen!! "
We willen toch ook even blijven stilstaan bij twee plaatsen die normaal vernoemd worden als je over Kreta praat. Het archeologisch museum en het paleis van Knossos. Het paleis van Knossos krijgt in een apart bericht de nodige aandacht.
Het archeologisch museum ligt in de nabijheid van de plateia Elefteria, het Vrijheidsplein, in het centrum van Heraklion. Het museum omvat twee afdelingen in hetzelfde gebouw. Alleen moet je even het hoekje omlopen voor de toegang als je van het ene naar het andere gaat. Het grootste gebouw bevat al de grote beelden en fresco's en het kleine museum toont de sieraden en gevonden aardewerk en wapens. Hier zijn de voornaamste vondsten samengebracht die gevonden werden bij opgravingen over heel Kreta. Je mag er fotograferen maar zonder flits!! Hierbij enkele van de prachtige stukken uit dit museum.
Rechts : Het bekende "melissa" juweel. De 2 honingbijtjes, die je bij praktisch elke juwelier in Kreta kunt terugvinden, net als de "labrys" of dubbele bijl, ook gevonden in Knossos.
Prachtige gouden sieraden : een ring met bloemen en oorbellen en bijgaande hangertjes.`
Twee beeldjes, waarvan eentje de bekende slangengodin. De slangengodin is 38 cm groot en de armen en het hoofd kunnen bewegen. Je vindt kopies terug in souvenirswinkels in diverse materialen en kwaliteit.
En natuurlijk de discus van Phaistos of Festos. Een aarden schijf van 16cm diameter en 16 tot 19mm dik. Ze werd gevonden in 1908 in het paleis van Festos en zou dateren van 1700 tot 1600 voor Christus. Tot op heden is men er nog niet geslaagd de in spiraalvorm ingeslagen pictogrammen te ontcijferen.
Hieronder een afbeelding van beide zijden.
Modern Art bij de Minoians : mooi beeld van de stierenspringer.
Na een bezoek aan het eerste museum, waar men een kleine toegangsprijs moet betalen, gaan we nog even naar het beelden en fresco museum met gratis toegang. Een prachtige verzameling van beelden en de originele fresco's van Knossos.
De Kourtaliotiko en Kotsifou kloof. - Preveli - Arkadi
Zoals reeds eerder vermeld kun je vanuit Rethimnon naar het zuiden via 2 kloven : de Kourtaliotiko en de Kotsifou kloof. De Kotsifou kloof, vertaald betekent het de "merel kloof", is de kleinste van beiden. Deze kloof heeft zijn naam te danken aan de aanwezigheid van de merels. Deze vogels vertoeven nog steeds in deze mooie kloof. De kloof is gesitueerd tussen Myrtios en Selia in het zuiden en Kanevos, het dorpje aan de noordelijke kant van de kloof. In het voorjaar zie je aan de noordelijke kant een waterval bij het smalste punt van de kloof. Er bevindt zich ook een mooie kleine kapel, gebouwd in de rotswand in het midden van de kloof. Meestal staat er een zeer sterke wind bij de doortocht van de Kotsifou.
De ingebouwde kapel in de rotsen.
Foto's van de waterval in april.
Tip: Vanuit Plakias of Myrtios kun je een wandeling maken naar een oude Turkse watermolen. Door een prachtig stukje natuur en door olijfgaarden loop je de toegang tot de Kotsifou in. In de buurt is er ook de ruine van een Romeins aquaduct.
De Kourtaliotiko kloof is een grote kloof op de weg van Rethimnon naar Plakias, maar bevindt zich op luttele kilometers afstand van de Kotsifou. Imposante kloof met enkele parkings in het midden van de kloof. Door de kloof loopt de rivier Kourtaliotis of Megalopotamos. De kloof is een nestelgebied voor vele vogelsoorten en regelmatig zie je dan ook de aasgieren rondcirkelen tegen de blauwe lucht. Je kan in het midden van de kloof je wagen laten staan en afdalen langs een trap diep in de kloof. Via de kapel van Agios Nikolaos kun je langs de 5 watervallen en de waterplassen naar Preveli wandelen, waar de rivier uitmondt in de Lybische zee. De mooie tropische monding met zijn palmbomen is momenteel deels verwoest door een zware brand enkele jaren geleden. Langzaam herstelt de natuur zich.
Foto's : op de eerste foto kronkelt de rivier zich door de kloof op weg naar de monding. Op de tweede foto komt de rivier uit in de Lybische Zee. De foto's werden genomen in de buurt van het Preveli klooster. Vandaar loopt ook een steil rotspad naar beneden.
Er zijn ook een paar legendes verbonden aan deze kloof. De naam verwijst naar de "knetterende kloof". Op een bepaald punt bij de ingang van de kloof kan je soms een geluid horen veroorzaakt door de wind die door de holen van de kloof giert en daardoor een fluitend geluid veroorzaakt. De vallende stenen veroorzaken een geluid net als handgeklap. De legende vertelt dat in tijden van de Turkse bezetting wachters bij de ingang van de kloof toezicht hielden en van zodra de Turken in aantocht waren zij begonnen te fluiten. De kloof zorgde ervoor dat dit geluid de omliggende dorpen bereikte en zo de inwoners waarschuwde voor de komst van de Turken.
Een andere legende is deze van Agios Nikolaos. Agios Nikolaos was een asceet die leefde in de kloof. Op een bepaald ogenblik wilde hij de kloof verlaten bij gebrek aan water en van ontgoocheling sloeg hij met zijn hand op een rots. Toen ontsprongen vijf bronnen (vijf vingers aan een hand!) en stroomde er water door de kloof. De watervallen liggen bij de kapel in de kloof.
Foto's uit de Kourtaliotiko
Een mooie trip is van Rethymnon uit naar het zuiden toe richting Plakias en door beide kloven te rijden. Je kan dan ook het klooster van Preveli bezoeken, lunchen in Plakias bij Lisa in taverne Tasomanolis (zie vorige berichten) en je kan met de wagen ook tot op het strand van Preveli. Dan passeer je nog een oude Venetiaanse brug, bij de afslag naar het strand van Preveli.
Het Preveli klooster : enkele kilometers voor je het klooster bereikt, kom je voorbij de ruines van het oude gedeelte van het klooster en een prachtig uitzicht op de vallei.
Zoals reeds eerder geschreven hadden de kloosters op Kreta een grote impact op de "Slag om Kreta". Verzetstrijders en geallieerden konden rekenen op de steun van de kloosters om ze te verbergen voor de vijand en hulp bij diverse operaties. Preveli had een groot aandeel in het helpen ontsnappen van de geallieerden naar Egypte met Britse duikboten. De soldaten verborgen zich in het klooster tot het moment dat de duikboten hen kwamen oppikken en begaven zich dan naar het strand van Preveli om in te schepen. Grote hulp daarbij als herkenningspunt was "rock Limni" . Deze rots met een wel speciaal model was makkelijk herkenbaar voor de duikboten. Er zijn links onderaan dit artkel naar het klooster van Preveli, met heel wat info
Andere stranden in de buurt zijn Damnoni, Amoudi en Plakias. Hier zijn ook naaktstranden voor de liefhebbers.
Bij het vertrek uit Rethimnon kun je na enkele kilometers eventueel even halt houden bij de Minoische begraafplaats van Armeni.
Een andere trip is het klooster van Arkadi of het verlaten, overwoekerde dorpje van Mili en een wandeling maken in de kloof van Mili. Mili is het verlaten dorp ten Zuiden van Rethimnon. Het dorp werd verlaten omwille van de vele vallende stenen van de naburige rotsen. Een nieuw dorp is gebouwd in de omgeving.
Het Arkadi klooster. (toegangspoort) Bekend om zijn heldhaftig verzet in de oorlog tegen de Turken. Het is in dit klooster dat een groot aantal Kretenzers zichzelf hebben opgeblazen, liever dan zich over te geven aan de wreedaardige Turken. Hoop het nog eens te bezoeken voor wat meer foto's.
Enkele weken terug zaten we bij kafenio Lazaros op het terras te genieten van de nazomer en nam ik een krant om de grote nieuwslijnen door te nemen. Tot mijn verbazing stond er een artikel over 2 neergstortte Belgische Mirages B5 in de Lefka Ori (Witte bergen) bij Chania. Mijn interesse was opgewekt en ik ben op zoek gegaan op internet naar meer informatie. Er is echter zeer weining terug te vinden. De meest relevante info komt van wandelaars die een meerdaagse tocht gemaakt hebben in de Lefka Ori, van het Omalos plateau, Therissos naar Agia Roumeli of Chora Sfakion en aan een van de 2 wrakken zijn voorbij gekomen. De enige foto tot dusver is deze van de romp van het vliegtuig. Ook de vleugels liggen in de omgeving van het toestel zoals beschreven door één van de wandelaars.
De crash van de 2 Dassault Mirages B5, BA32 en BA38 gebeurde op 6 september 1973. Vanaf Souda Bay waren er 3 vliegtuigen opgestegen voor een oefenvlucht. Door de slechte weersomstandigheden boven de Lefka Ori besloten ze terug te keren naar de basis. 2 toestellen stortten neer op hetzelfde ogenblik, het derde keerde terug naar de basis in Souda. De piloten waren Adjudant vlieger Jo Van Avermaet en Onderluitenant vlieger Jacques Chaput. Beiden kwamen om bij de crash. Het ongeval gebeurde tussen de top Kaloros en Zaranokefala in de buurt van een plaats Potamou genoemd. Van het tweede vliegtuig blijken er tot op heden weinig gegevens bekend, tenzij bij de lokale bevolking, de voski (herders) die daar in de bergen rondtrekken met hun geiten en schapen. Niet verwonderlijk, het gekende wrak ligt op een gekende wandelroute (E4). Het tweede wrak zou in minder toegangkelijk gebied liggen, waar geen wandelwegen voorbij komen.
We zijn begin november. De toeristen zijn op enkele laatblijvers allen terug naar huis na een deugddoende vakantie op Kreta. Het toeristisch seizoen kende, gelukkig, een lichte heropleving en de vooruitzichten naar volgend jaar toe zijn hoopvol. Men verwacht een nieuwe stijging van het aantal toeristen. Wat nemen wij mee van de voorbije zomer? De aanloop naar de zomer toe bracht te veel zuidenwind. De sterke windstoten, gepaard met het woestijnzand dat hij meevoert heeft ervoor gezorgd dat de olijvenoogst dit jaar een sterke terugval kent. Deze strakke wind heeft in het voorjaar de bloemsems verwoest op de olijfbomen. Ook was de voorbije winter te droog, weinig regen. De zomer zelf was heet, maar met op sommige dagen een strakke wind. En deze winderige dagen waren er in feite te veel. Mooi om zien de bruisende witte golven, maar ook een spiegelgladde of oliegladde zee kan zo rustgevend zijn. Momenteel zijn het dagen met weinig wind en dan is het zo fijn om langs het strand te wandelen en daarna ergens iets te drinken op een terrasje. We zijn nu begin november en regen hebben we op enkele uitzonderingen na nog niet gehad. De temperaturen waren hoog van in maart en de voorbije september en oktober waren de droogste en warmste sinds ons verblijf op Kreta. De temperaturen zijn hoog gebleven, 35° en meer tot de eerste week van oktober. Toen was er een dipje met koude noordenwind en dreigende wolken met hier en daar een bui gedurende een drietal dagen. Daarna zijn de temperaturen naar een lenteniveau gezakt en zo hebben we ook nu nog altijd om en bij de 26°. In de schaduw voel je dat de zomer voorbij is en dat de wind frisser wordt. Maar het blijft heerlijk. Zaken die het van hun terras moeten hebben blijven dit jaar langer open omdat het weer zo mooi is en de mensen nog dagelijks komen zonnen op de terassen. Voor ons begint ook een periode van relaxen. De talrijke familie en vrienden die ons dit jaar bezochten zorgden voor een gezellige drukke zomer en voor fijn gezelschap. Het wordt dus ook tijd om terug te gaan bloggen en nieuwe berichten aan te maken. Er is voldoende fotomateriaal voorhanden en nieuwe ervaringen meegemaakt en dingen ontdekt.
Enkele toeristische geruchten naar volgende zomers toe :
Sommige reisorganisaties zouden vanaf volgend jaar het seizoen op Kreta verlengen met 1 maand, tot eind november dus.
De Griekse dienst voor toerisme overweegt in overleg met de hoteleigenaars om in bepaalde regio's af te stappen van de all-inclusief formule. Regio's waar lokale handelaars goed vertegenwoordigd zijn. In afgelegen hotels zou de formule intakt blijven. De all-inclusief formule zou niet meer rendabel zijn, vooral door het gedrag van toeristen uit Russische regio's. Het blijken veelvraten te zijn die het ganse buffet op een niet al te gemanierde wijze leegroven. Er doen echt heel straffe verhalen de ronde over het gedrag van deze mensen. Persoonlijk hebben wij meegemaakt dat een familie binnenkwam in een restaurant, naar de keuken ging en vroeg om het zelf in de supermarkt gekocht eten voor hen klaar te maken. Of Russen die zich zo vol gevreten en gedronken hebben in de hotels dat ze moeten worden opgehaald door een ambulance.
Wat Amoudara betreft : Voor het zoveelste jaar wordt er gesproken om de strandboulevard voor wandelaars en fietsers aan te leggen van het Pankritio stadion over het ganse strand van Amoudara (7km). Hoop doet leven zeker? 01-2014 :update 't zal weer niet voor dit jaar zijn.
Daarnaast duiken weer de geruchten op om watertaxi's(watervliegtuigen) te gaan gebruiken om de toeristen uitstappen aan te bieden over het ganse eiland. Landinsgplaatsen zouden er komen in de voornaamste toeristische centra.
Verder zou ook de diskotheek Saloon zijn deuren heropenen.
Gisteren, 18-06-13, met familie en vrienden een boottocht gemaakt van drie uur met Kretasurf uit Amoudara. (zie link onderaan). Captain Vaggelis bracht ons naar Agia Pelagia. Met de kleinere boot worden we eerst van het strand naar de grotere boot gebracht die voor anker ligt achter de klif van Amoudara.(100m in zee) Met zijn parasailingboot met 300 pk turbodiesel kliefden we door de lichte golven. Tegenover het Apollonia hotel, lag er een zwarte schaduw in de donkerblauwe zee. Het bleek een cargoschip te zijn dat 20 jaar geleden middendoor brak en zonk. Daarna passeerden wij de kustrand die diep in de zee indringt en passeerden Stargate : een plaats zo genoemd omdat een legende vertelt dat hier een ster in de zee is gevallen. Een enorm groot rotsblok ligt echt mooi gekadreerd tegen de rotswand. Boven op de top zien we even verder een zeemansgraf. We varen van de ene mooie baai naar de andere. We varen voorbij aan een klein strand met nog enkele resten van wat eens een kerkje was, maar dat vernield werd door een tsunami. We komen aan de volcanobaai : de rotsen bestaan hier uit zwartgebrand lavagesteente afkomstig van de vulkaanuitbarsting van Santorini, die ook de Minoïsche stad Knossos vernielde. Hier komen, meestal in het najaar ook dolfijnen hun kunsten vertonen en kun je de caretta caretta, de grote zeeschildpadden op uw weg ontmoeten. We varen om de klif heen en krijgen een mooi uitzicht op de stranden van Lygaria beach en Agia Pelagia. Na een boottocht van een uur waarbij de opspattende golven ons al een douche bezorgden komen we toe bij Paradise bay. Een kleine baai net buiten Agia Pelagia met een inderdaad paradijselijk uitzicht : palmbomen boven op de rotsen, mooie begroeiing op de rotswanden, zeer helder water en enkele kleine stranden. De boot wordt aan het anker gelegd op 20m van het strand en wij krijgen snorkelmateriaal ter beschikking voor een zwempartij. Voor de minder goede zwemmers zijn zwemvesten voorzien! Je kan er een hele poos je hartje ophalen met luieren op het strand, zwemmen en snorkelen. Eens terug aan boord geklauterd krijg je een verfrissend drankje aangeboden door Vaggelis. De terugtocht verloopt rustig over de donkerblauwe zee. Ons fototoestel had een dagje verlof(vergeten), maar op de website van Kretasurf kun je foto's bekijken van deze tocht en van de andere activiteiten van Vaggeli en zijn team.
Met de populairste vlaamse radio, Radio2, op safari
Het was op 10 mei 2013, dat de jeepsafari gepland was met de luisteraars en medewerkers van Radio2, gesponsord door Neckermann reizen. Gelukkige luisteraars van de radio die "altijd dicht bij jou is" en winnaars van een fantastische week Kreta.
Ik had het geluk die dag te mogen gidsen voor deze toch wel bijzondere safari, samen met collega Marinos, de Kretenzer die ook een aardig mondje Nederlands praat.
Marinos in actie met zijn camera om een onvergetelijk souvenir te maken van die prachtige vakantiedag op safari met Crete jeep safari Adventure!
Ons enige probleem was het op Kreta immer mooie weer. Volgens de weerberichten zouden de weergoden ons die dag compleet in de steek laten. Grijze bewolking en veel regen was aangekondigd. Moest nu juist op deze mooie dag één van de ongeveer 65 regendagen alles komen verpesten? Hier op dit mooie eiland met 300 zon-dagen per jaar!
We vertrokken 's morgens rond 8 uur vanuit Amoudara, ons hoofdbureau, met een klein hartje naar Rethimnon, waar we onze gasten zouden ontmoeten. Tijdens onze tocht naar Rethimnon speurden onze ogen voortdurend angstig de hemel af naar mogelijke openingen in het wolkendek. Naarmate we Rethimnon en hotel Creta Marine naderden klaarde de hemel wat op en scheen er licht in de duisternis. Er was nog geen druppel gevallen!
Aangekomen op de startplaats van de safari begonnen wij de wagens klaar te maken en de mooie Radio2 en Neckermann stickers aan te brengen toen het lichtjes begon te druppelen. Marinos begon in het Kretenzisch wat te schelden op de weergoden en ik tuurde in de verte naar het zuiden, want dat was onze reisbestemming. Het leek hoopvol, blauwe slierten verschenen aan de hemel en grijze wolken maakten plaats voor mooie witte wolken.
Het was tijd om de groep op te halen bij het hotel. Ze stonden mij al op te wachten, een vrolijke bende vol goede moed en met een hoop verwachtingen. Voor Radio2 waren van de partij Jan Knudde, netmanager en zijn medewerkers Veerle Segers en Bart Teuwens. Vergezeld van hun fotograaf Neil Van Craeynest, die ik hierbij nogmaals hartelijk wil bedanken voor de schitterende foto's van deze dag en presentatrice van de 3 madammen Cathérine Vandoorne, hadden ze ook een vip gast mee in de persoon van Bart Herman en zijn echtgenote.
Na de verwelkoming en de gebruikelijke uitleg over het roadbook van de safari vertrokken we voor wat een mooie dag zou worden. Ik had de mensen ingelicht dat een Kretenzische safari niet te vergelijken is met een Afrikaanse safari en dat ze dus geen olifanten, giraffen en leeuwen moesten verwachten. De gevaarlijke wilde dieren op Kreta zijn af en toe een slang die zich over de weg haast, een schorpioentje onder een steen, een das of marter, de schitterende lammer- en aasgieren, arenden en kleinere roofvogels. Daarnaast onze talrijke vrienden : de geiten en pulloverzwijnen (schapen) die ons regelmatig voor de wielen komen lopen tijdens onze trips. even een tip voor een bepaald iemand, Cathérine en Veerle weten alvast waar we naar toe willen : als je zegt geiten en pulloverzwijnen, ga je nooit meer gapen en scheiten zeggen!!
De jeeps lieten we nog even dicht omwille van de paar druppels die ons nog te beurt vielen. Toen we na de aanloop de eigenlijke safari route opreden hielden we even halt en werden alle jeeps opengegooid zodat we tenvolle konden genieten van het prachtige Kretenzische landschap.
Het werd een warme, gezellige, plezante dag vol ambiance met een supergroep. De leuze Radio2 altijd dicht bij jou kon niet beter gekozen worden: de warmte, gezelligheid, samenhang in de groep met de mensen van Radio2 was gewoon fantastisch. Zij vuurden de mensen aan, stonden mee op de eerste rij bij de gezangen en gekke toeren van Marinos en brachten een echte familiale sfeer in de groep. Bart Herman ontpopte zich als een echte animator en wist met zijn grappen en grollen de groep in de stemming te houden. Eeeuhhh Bart, als je ooit zin hebt om bij ons mee te draaien als gids, geen probleem hoor!! Geniet gewoon even mee met de prachtige foto's van beroepsfotograaf Neil van Craeynest! (www.facebook.com/NeilVCPhotography)
Let op de vreugde en de ambiance onderweg!
Daar zijn ze dan, op één van de smalste wegen van de safari komt plots een herder met zijn pickup omhoog gereden, gevolgd door zijn kudde schapen. Maar zoals je ziet geen enkel probleem, netjes aan de kant en maar leuke foto's maken.
Na de koffiepauze in een klein bergdorpje, maken we een rondleiding in het dorp en vertellen we over het Kretenzische leven, de geschiedenis, de raki, olijfolie, tradities en cultuur. Niet altijd even serieus natuurlijk, er wordt heel wat met een kwinkslag en grap verteld. Ook hier was Bart Herman rad van tong en bracht enkele anekdotes aan van plezierige zaken die hij vroeger ook had meegemaakt op Kreta.
Bij de steile rit omhoog naar het hoogste punt van de trip, blijven onze gasten even enthousiast rechtstaan in de auto en hobbelen over de ruige offroad omhoog. Een uitzichtspunt waar men zowel de Egeïsche als de Libische zee kan zien en met uitzicht op de hoogste berg van Kreta, de Psiloritis 2456m
Een fotostop op het hoogste punt en daarna via de Kotsifou(merel)kloof naar Plakias voor de lunch bij Lisa Michiels, dochter van Polle (pap) Michiels van Soulsister, in haar taverne Tasomanolis. (foto's in ander bericht ivm Tassomanolis)
Een lekker vismenu met een wijntje en een optreden van Maxine Michiels, zus van Lisa en een schitterende versie van Ring of Fire door Bart Herman, deden ons vergeten dat er ondertussen buiten een echte plensbui uit de lucht neerkletterde. ( je kan ook de foto's van Neil op de website van Radio2 en het filmpje van Bart Teuwens bekijken)
Daarna werd de tocht vervolgd door de prachtige Kretenzische natuur en dank zij de plensbui kon Neil prachtige foto's maken van de aquasplash van de jeeps.
De tocht ging verder richting Argiropoulis, het einde van onze safari.
Nog even dit : een foto van Maité de jongste onder de meegereisde luisteraars van Radio2 en meteen tot prinses van de safari uitgeroepen.
Het afscheid van de safari in Argiropoulis. De jeeps worden in een blok geplaatst, cameraman kruipt boven op onze jeep en dan de ontlading van een tevreden groep : roepen, zingen, toeteren, zwaaien, ola's, applaus voor de bestuurders, voor de vrouwen, voor onze prinses, voor de arme jeeps en voor de gidsen.
Nog even verpozen in het prachtige kader van taverne " de oude molen" en daarna terugrit naar het hotel.
Marinos en ikzelf wensen via deze weg iedereen nogmaals van harte te bedanken voor de mooie dag en vergeet niet : radio2 is altijd dicht bij jou .
Op het westelijk uiteinde van het vakantiedorpje Plakias in het zuiden van Kreta, regio Rethymnon, vindt je de taverne Tasomanolis.
Bij een trip vanuit Rethimnon zuidwaarts, kun je naast het Arkadi klooster, het Preveli klooster en strand, de fonteinen van Spili, tussendoor even verpozen in Plakias en gaan lunchen bij Tasomanolis.
Je kan deze trip maken langs 2 van de prachtige kloven van Kreta. Plakias is zowel bereikbaar door de grote Kourtaliotiko kloof als door de kleinere Kotsifou kloof. Je kan dus beide kloven doorrijden, eentje op de heenreis en eentje op de terugweg.
Een mooie in typisch Griekse kleuren, galasiano(hemelsblauw) en wit, taverne met een uitgebreide menukaart. Vooral verse vis is de troefkaart van deze taverne. Er staan natuurlijk ook vleesgerechten op het menu. De bediening door Valentina is super, vriendelijk en bereid tot alle uitleg bij de schotels.
Onze lunch bestond uit kolokitakeftedes(courgettekroketjes), tyrokeftedes (kaaskroketjes) en als hoofdschotel het aanbod van de dag : tsipouro(dorade) met tomatensaus en aardappeltjes in de oven. Daarbij een liter huiswijn. Elke schotel was perfect van smaak en bereiding en de dorade is een heerlijke vis. Nadien volgde nog de raki en het dessertje van het huis.
Maar voor ons Belgen is er nog een speciaal aantrekkingspuntje naar deze taverne toe. Ze wordt uitgebaat door de Belgische Lisa, op de bovenstaande foto rechts van ons Greetje. En Lisa is niet zomaar de eerste de beste : zij is namelijk één van de dochters van Paul Michiels, de legendarische zanger van Soulsister. (The way to your heart); Gehuwd met Manolis en twee lieftallige dochters Marilena en Nefeli, runt Lisa haar taverne op een perfecte wijze. Zij heeft dus haar anker blijkbaar op de juiste plaats uitgegooid en wij wensen haar nog veel succes toe met haar taverne.
Bijkomende informatie kan je terugvinden op de website! Zie linkerkolom bij favorieten !
Een unieke belevenis voor diegenen die van de natuur houden, een beetje avonturier zijn, graag plezier maken en die plekjes van Kreta willen zien die je normaal niet bezoekt bij uitstappen op eigen initiatief, wel die moeten mee met Crete Jeep Safari Adventure. Schitterende vergezichten, overweldigende natuur, leuke ambiance met de gidsen, pittoreske dorpjes, schapen, geiten en gieren begroeten je onderweg.
Deze maatschappij heeft in haar programma 3 mogelijke uitstappen : vanuit Chersonissos Lassithi en Mirabello en in Rethimnon de trip naar Plakias.
Lassithi : trip naar het Diktigebergte langs de nieuwe afdamming in Potamies, door olijfgaarden en door het prachtige gebergte van midden Kreta. Zicht op het volledige Lassithi plateau, doorkruisen van het plateau en terugtocht met een schitterend panorama over de noordkust.
Mirabello : deze trip voert je langs Milatos, een verlaten klooster bij Xera Xila in het midden van nomansland en de kruidenvallei naar de kust bij Vlichadia. Mogelijkheid tot zwemmen tijdens de BBQ. Terugtocht door de ongerepte natuur van Noordoost Kreta.
Rethimnon : trip naar het zuiden met uitzichtpunt op de beide zeeën : Egeïsche zee en de Lybische zee, door de Kotsifou kloof naar Plakias. Ook mogelijkheid tot baden tijdens de rustpauze voor de BBQ. Terugtocht langs Argiroupolis.
Deze trips gebeuren deels over asfaltwegen en deels over offroadwegen.
Praktisch :
- Je wordt opgepikt aan je hotel of op de voorziene pickup plaats en naar de verzamelplaats gebracht.
- Daar krijg je de nodige uitleg over wat er te gebeuren staat en vooral de richtlijnen voor het rijden in groep met de jeeps.
- Je wordt verondersteld zelf te rijden. Je zit altijd met 4 personen in een jeep. Je kan het rijden dus ook eventueel overlaten aan je medereiziger.
- Ik wil er extra op wijzen dat deze richtlijnen je een onbezorgde dag bezorgen. Het is dus het enige ogenblik van de dag waarop je even goed moet luisteren naar je gids.
- Tijdens de trip zijn pauzes voorzien : normaal 2 koffiestops en enkele fotostops
- Een BBQ wordt voorzien tijdens uw trip, inbegrepen in de prijs : een mooie kotelet met sla van tomaten en augurken, tzatziki en brood en drank.
- Na de safari wordt je teruggebracht naar je hotel.
De verzamelplaats in Chersonissos. Intussen uitgebouwd met betegelde vloer, bureau, pergola's, overkappingen voor de jeeps.
Wat mee te nemen :
- zonnecrème, zonnebril, pet of hoedje voor de zon, flesje met drank voor onderweg en vooral je goed humeur zodat je kan meeleven met de ambiance onderweg. Ook niet vergeten wat zakgeld mee te nemen voor drankjes bij de koffiestops en eventueel aankoop van de dvd van uw onvergetelijke dag!
In plaats van met woorden een omschrijving te geven, laten we wat foto's van de verschillende trips het verhaal doen!
Een leuke eerste foto : de wippende konijntjes. Vraag om het konijnenbestand niet volledig uit te roeien in het Diktigebergte.
De restanten van de windmolens in Lassithi. Op sommige plaatsen heeft
men deze gerestaureerd met witte zeiltjes en krijg je het beeld van
vroeger opnieuw voor ogen. Rechts onze cameraman Wesley op een windmolen
om de voorbijrijdende groep te filmen.
Zo zag Lassithi er vroeger uit!!
Kreta en kerken : je komt ze overal tegen
Zoals gezegd, ambiance ten top onderweg! Joelen, zingen, lachen.... vakantie!!
Onze vriend Kostas begroet ons langs de weg. Nota: Kostas is de naam die door de gidsen aan alle ezels wordt gegeven!
Daarnaast lekkere varkenskoteletjes op de BBQ
Enkele sfeerbeelden uit Mirabello
Onvermijdelijk, één van de vele iconastaties langs de weg.
Beelden van de Lassithi trip in de buurt van het Romeinse aquaduct. Euhhh, aan stof geen gebrek
Aha, daar zijn ze, onze vrienden de Kretenzische geiten. Let wel dit zijn geen wilde geiten, maar behoren toe aan een "voskos" (herder).
Kretenzische geiten klimmen graag hoog in de toppen van grote struiken en bomen voor de frisse groene blaadjes. Hou ook goed de blauwe hemel in de gaten, kijk regelmatig eens omhoog : de mooie prachtige gieren zweven hoog in de lucht! Geen nood, de gidsen zullen er je wel attent op maken. Fantastisch beeld als er toevallig een dood dier ergens in het gebergte ligt : dan zie je tientallen gieren rondcirkelen op geringe hoogte en een aantal op de grond bij het kadaver. Fantastische vogels! Ook als je op je eentje een trip maakt in het binnenland, kijk dus regelmatig eens omhoog.
Het Diktigebergte op de achtergrond.
Natuurgebied : de panagiakloof (panagia = de heilige maagd maria)
Iets merkwaardigs: een struik, lijkt wel een bonzai : wij noemen hem Bugs Bunny (met wat verbeelding maar je kan er ook een figuur van maken liggend op zijn rug met zijn been omhoog
De Spathi Madaras, hoogste top van het Dikti gebergte met zijn 2148m
Wat beelden uit april 2015! Sneeuw overal aanwezig in het Dikti gebergte! De voet van Dikti ligt op het prachtige plateau van Limnakaros. Vele toeristen en Kretenzers komen tot op dit plateau om van daaruit wandelingen te maken.
Waterreservoir op Lassithi. Op de rechtse foto zie je ook het tweede reservoir.
Afdaling naar Lassithi en ... het leven kabbelt rustig voort in één van de dorpjes op het Lassithi plateau.
Samen met de zoveelste Kostas genieten van een mooi uitzicht op het Lassithiplateau. Even halt houden voor een close up van een andere Kostas!
Hier onze andere vrienden : de "pulloverzwijnen"!!! Schapen versperren de weg, dus langzaam en rustig zonder toeteren en joelen er voorbij rijden, uit respect voor de dieren en de herder.
Ook rechtstaan in de jeeps is geen probleem : uitzicht is mooier en makkelijk om foto's te nemen.
Beelden uit het dorp van de koffiestop in Aski, Lassithi trip. Grote cactus met cactusvijgen en het Turks - Venetiaans hoekje in het dorp. (voor meer foto's zie ook trip Kastelli, Amariano..., dorpen die we ook passeren met de safari of de artikels ivm Argyroupolis voor de Rethimnon safari))
Ook in Aski wacht de safari-mascotte Kostas de kinderen op voor een foto.
In Aski wordt de sirtaki gedanst na het proevertje van een Kretenzer ontbijt : brood met olijfolie en een dorpswandeling, waar door de gidsen een uitleg wordt gegeven over het leven op Kreta, de raki en olijfolie en een antwoord op al uw vragen.
Zie de Kretenzische humor : een kaartje met een taxi nummerplaat op de rug van Kostas.
Gids en cameraman..... tof beroep of niet? Filmen staand op de deur van de jeep!
Links bananenboom in volle bloei, rechts de mooie dracunulus vulgaris, te bewonderen in het voorjaar.
Het kan soms erg druk zijn op de Kretenzische wegen!! En zoals je ziet op de foto rechts, zoeken ook de schapen soms de schaduw op!
BBQ time!!!! Nee! Helemaal niet, wel de safarigidsen die een arm geitje helpen dat zich vastgewurmd heeft in een wortel tegen een helling. Het dier had zijn hoofd tussen de wortel en de wand gewrongen en met de horens geraken ze dan niet meer terug. Blijven die dieren daar zo zitten, komen ze om. Vandaar dat wij altijd stoppen als we dergelijke situaties tegenkomen om de dieren te bevrijden. Je ziet de wortel in het midden van de foto en hoe de geit haar kop verdraaid zit daar de wortel tussen de horens zat. Dit was uitzonderlijk, maar geiten die met hun horens vastzitten in een omheining gebeurt wel vaker.
Links, een nagedachtenis aan een verdronken persoon en rechts een zicht op de baai van Plakias.
Wat foto's van de crazy crew! De safari gidsen.
Bandenwissel in recordtijd: 3 minuten Grillen bij Agia Anna(900m hoogte) in Lassithi.
Onze jeep opgesmukt met een gevonden schedel van een geitekop!
In het voor- en najaar durft het al eens regenen tijdens de safari! Tijd om de jeep af te dekken.
Ook in het voor- en najaar gevolg van de regen. Niet het juiste spoor en vastrijden!
De BBq chef wat koelte toewuiven!
Georgios en Mano(lis), klaar voor hun Kreta-babbel in Aski.
Voor de geinteresseerden : de dvd die gemaakt wordt heeft een duur van ongeveer één uur of iets meer. De film is van hoogwaardige kwaliteit dank zij de professionele camera en de ervaring van de cameraman. Op deze film staan ook foto's onderweg genomen, camera heeft dubbele functie : filmen en foto's en slowmotionfunctie. Op de film wordt 's avonds muziek gemonteerd en speciale effecten toegevoegd die de beeldwisseling fantastisch maken. Wordt binnen de 2 dagen afgeleverd in uw hotel of voor diegenen die de dag erna vertrekken, wordt het adres genoteerd en per post nagezonden. Een mooie souvenir van een fantastische dag!
Een mooi trip is een dagje naar Spinalonga. Maar op weg naar Spinalonga kun je even halt houden bij het klooster van Selinari. Een mooie rustpauze met een prachtig uitzicht op de kloof van Selinari. Kijk ook even rond, een paar honderd meter voorbij de kloof tegen de bergwand, waar een klein kerkje staat : daar is een rustplaats van de vale en de lammergieren. Met wat geluk kun je daar deze mooie roofvogels zien rondvliegen of zitten ze te rusten op de richels. De plaatsen zijn dikwijls goed te herkennen aan de witte smurrie(vogelpoep), die op de rotsen hangen.
De grootsten hebben een vleugelwijdte tot 280 cm en zijn van kop tot staart tot 110cm groot! Ook het klooster is de moeite om even in rond te kuieren. In het klooster bevindt zich een mooi kerkje met prachtige fresco's.
Daarna kun je je weg vervolgen naar Spinalonga. Spinalonga is te bereiken met de boot vanuit Agios Nikolaos, Elounda of Plaka. De langste en duurste boottocht is deze vanuit Agios Nikolaos. Vanuit Elounda duurt de tocht een 30tal minuten en vanuit Plaka, een klein vissersdorpje tegenover het eiland 10 minuutjes. Onze voorkeur gaat naar Elounda. Een mooie plaats, voldoende ruime parkings. Aan het einde van de haven is een parking, waar je altijd plaats vindt als de andere plaatsen in de haven bezet zijn. Agios Nikolaos bevalt ons niet als stad. Moeilijk parking te vinden, als voornaamste aantrekkingspunt is er het kleine Voulismenismeertje in de stad, dat in verbinding staat met de zee. In Elounda is het aangenaam toeven: leuke winkeltjes, terrasjes en restaurantjes. Voor Elounda sla je links af bij de verkeerslichten bij het binnenrijden van Agios Nikolaos. Staat trouwens aangegeven op de wegwijzers. Nog even een bijkomende tip : ga je aan deze lichten rechts dan kun je naar het authetieke bergdorpje Kritsa. Leuke tavernes, winkeltjes met handwerk zoals in Fodele, tafelkleden, macramé handtasjes enzovoorts. Voor Kritsa bevindt zich de kerk van PanagiaKera met eeuwenoude fresco's.
De restaurantjes in Elounda bevinden zich achter het gebouw links op de eerste foto. Ook de boten voor Spinalonga liggen daar aangemeerd en bij de parking aan de andere zijde van de haven. Op de tweede foto zie je de vredesduiven. Een standbeeld op het pleintje bij de haven. Wat voor lekkers je kunt vinden zie je op de andere foto!!
Tussen Agios Nikolaos en Elounda bevindt zich het Marbella of Saint -Tropez van Kreta. Althans wat de hotels betreft. Aan de baai van Mirabello ("mooi uitzicht", komt van de Venetianen) liggen de duurste hotels van Kreta. Tal van beroemdheden uit de politiek, muziek en filmwereld brengen hier hun vakantie door. Geniet ook van het uitzicht van de baai van Mirabello!
Ook niet vergeten dat in Elounda de tv-serie "Wie betaalt de Veerman" werd opgenomen. Het restaurant uit de serie ligt aan het einde van het straatje met de restaurants aan de haven. Foto's van de opnames staan(stonden) buiten aan de ingang.
Wij namen de boot "Agia Barbara" met kapitein Manolis, om naar Spinalonga te gaan. Bootticket is 10 en toegang tot Spinalonga 2.
Spinalonga ("de lange den" in het Italiaans) is bekend als het melaatseneiland. Toch heeft het eiland een lange historische geschiedenis. De oorspronkelijke Griekse benaming was Stin Elounda. In het jaar 824 toen de Arabieren Kreta binnenvielen werd het een toevluchtsoord voor de Christenen. Tijdens de Ventiaanse bezetting van 1204 tot 1669 werd in 1538 een fort gebouwd om de haven van Elounda te beschermen tegen de aanvallen van de Turken. Toen de Turken in 1669 het eiland in handen kregen duurde het nog tot 1715 vooraleer ze Spinalonga in bezit kregen. De Turken bouwden er een klein dorp en maakten van het fort een gevangenis. Toen er in 1903 een Franse marinebasis werd gevestigd op het eiland en de Griekse regering de opdracht gaf dat alle Turken moesten vertrekken van Kreta, zochten vele Turken hun toevlucht op het eiland onder bescherming van de Fransen. Omwille van het feit dat lepra in die tijd op Kreta heerste en de leprozen overal over het eiland verspreid leefden, afgezonderd van de anderen, besloot de regering het eiland toe te kennen aan de lepralijders. Hierdoor vluchtten de Turken van het eiland uit angst besmet te worden. Toen in 1946 het geneesmiddel, dapsone, tegen lepra werd uitgevonden duurde het nog tot 1950 vooraleer het op Spinalonga werd gebruikt.Vele mensen genazen en keerden gezond terug naar Kreta. Over het aantal mensen die gestorven zijn aan lepra heeft men geen gegevens. Wel is bekend dat de bewoners van het eiland, ondanks een vergoeding betaald door de staat, in ondankbare omstandigheden moesten leven op Spinalonga, zonder de noodzakelijke voorzieningen. Handelaars die voeding aanbrachten verkochten die niet altijd kwaliteitsvolle waren tegen woekerprijzen. Het eiland zag er in die periode niet uit zoals het er nu is. De Griekse regering heeft huizen bij gebouwd na 1950 om het armtierige van het lepradorp een beetje te verdoezelen.
Je krijgt een uur de tijd om rond te wandelen op het eiland. In feite zou je gerust een half uur, tot een uur meer tijd mogen krijgen om het eiland te bezoeken. Het is wel mogelijk langer op het eiland te verblijven en met een andere boot met uw ticket terug te keren. Neem wel drinken mee bij uw vertrek uit Elounda, want de drankenkiosk op Spinalonga is gesloten!!(toen wij er waren!) In het gerestaureerde dorp kun je in verschillende huizen binnengaan en bezittingen en medische uitrusting bekijken. Ook hangen overal kaders met een uitleg over de geschiedenis van het eiland en het leven van de melaatsen. Als je dit allemaal rustig wil bekijken en dan nog een rustige wandeling wil maken rond het eiland heb je meer tijd nodig dan dat ene uur.
Op onze terugreis naar Elounda, sprak de kapitein van onze boot over de oorspronkelijke naam van Elounda. Dat zou Olous zijn. Olous is een verzonken Minoïsche stad, gelegen naast Elounda en waar duikers een kijkje kunnen nemen bij de onderwater ruïnes. Hij ging een ommetje maken en over de ruïnes varen. Je ziet inderdaad omtrekken van muren onder het wateroppervlak. Op onderstaande foto's zie je de plek waar Olous was. Ook hier zou de vulkaanuitbarsting van Santorini en de bijhorende tsunami oorzaak zijn van het feit dat de stad onder water verdween. Later werd op dezelfde plaats het dorp Oloundo gebouwd, maar dat werd vernietigd door een grote aardbeving 500VC. De brug links op de foto verbindt het huidige Elounda met het (schier)eiland Spinalonga. Het eiland met het fort noemt in feite Kalidoni. Volgens bepaalde bronnen zou ook het eiland deel uitgemaakt hebben van het eigenlijke Spinalonga, maar de Turken zouden de verbinding met het vasteland verbroken hebben door deze op te blazen met dynamiet, zodat de gevangenen niet konden vluchten.
De baai van Mirabello werd ook gebruikt door de Engelsen als aanlegplaats voor bevoorrading van hun watervliegtuigen op weg naar Egypte.
Indien je na de tocht naar Spinalonga een restaurantje zoekt en je vindt je gading niet in Elounda, kan je nog altijd een vijftal kilometer verder naar Plaka. Een klein, toeristisch, vissersdorpje met enkele restaurantjes, waar natuurlijk veel vis op het menu staat.
Geef mij maar de Griekse wijnen! bye bye Franse wijnen!
Gisteren met vrienden op bezoek geweest bij Douloufakis winery. Dit kleine familiebedrijf bevindt zich op een twintigtal kilometers van Heraklion, in het dorp Dafnes. Deze regio is een van de voornaamste regio's op Kreta voor de wijnbouw. Men vindt over gans Kreta wijngebieden, maar de streek van Skalani, over Dafnes tot Peza is het grootste wijngebied van Kreta.
Interessant boekje, spijtig alleen in het Grieks meegekregen over het wijngebied Heraklion met alle wijnhuizen uit de streek. In Skalani is er een wijngaard van één van de grote namen : Boutari. De Kretenzische wijnen van Boutari zijn onder andere de Kritikos en de Fantaxometocho voor de witte wijn en de Skalani voor de rode wijn.
Douloufakis is een familiebedrijf, waar de zoon Nikos na zijn studies oenologie in Piemonte, Italië, het bedrijf heeft overgenomen en geinvesteerd in materiaal en kwaliteit. Al het nieuwe materiaal is gemonteerd in de kleine gebouwen van het oorspronkelijke bedrijf. Vandaag worden er 15 soorten verbouwd, beseffend dat de uitdaging van het wijn maken is het proberen van verschillende variëteiten, technieken en innovatie. Met 300 000 liter per jaar een hele uitdaging.
We werden hartelijk ontvang door Nikos vrouw Katerina en medewerkster Maria. Na een korte rondeiding met bijhorende uitleg en het bezoek aan de bottelruimte waar de flessen worden gevuld en van etiketten voorzien in een moderne apparatuur, waar ze terecht trots op zijn, werden we naar de gezellige degustatieruimte gebracht.
De opslagruimte keurig achter glas en de door Douloufakis geproduceerde wijnen, met bijhorende diploma's en behaalde prijzen op wijnbeurzen.
De Syrah wijnen van 2003 tot 2009. De behaalde gouden en zilveren medailles kun je zien op de rechterzijde van de flessen.
De Aspros Lagos(witte haas) rood : druif is de Cabernet Sauvignon. Gouden medaille in Brussel 2009.
De wijnproevers : van links naar rechts: Greetje, Paul, Theo en Peter.
De gedegusteerde wijnen van links naar rechts. Gedugusteerd van wit over rosé naar rood en dessertwijn.
Enotrio rosé : 60% Kotsifali en 40% Syrah. Een verrassend frisse fruitige rosé.
Helios : Een dessertwijn : druif is de Liatiko; niet overmatig zoet, heerlijk dessertwijntje
Dafnios wit : druif is Vidiano. Frisse wijn, goed geschikt voor vis en schaaldieren en op een terrasje.
Syrah (Alargo): kwaliteitswijn! gerijpt in eiken en acacia vaten
Dafnios rood : druif is de Liatiko. Een dagdagelijkse zeer degelijke wijn.
Aspros Lagosrood : 12 maanden eik en acacia vaten - Wijn met een "full body" zoals Peter het zo mooi zei. Druif is de Cabernet Sauvignon
Aspros Lagos wit : een op eik gerijpte witte wijn van de Vidiano druif. Een aanrader.
Femina : druif is de Malvasia. Droge witte wijn met fruitige afdronk. Goed voor op een terrasje met wat kaas of knabbels.
Enotria rood : druif is Kotsifali, Syrah en Liatiko. Een lichte rode wijn die niet direct bij een maaltijd moet worden gedronken, maar ook op een zomers terrasje kan geserveerd worden.
Tenslotte nog vermelden dat ook de Sangiovese deel uitmaakt van de door Douloufakis geteelde druiven. Hun eigen wijngaarden liggen in de omgeving van Dafnes en er worden druiven geleverd door andere telers uit de regio.
Als we dan de betaalde prijzen bekijken, dan liggen de Griekse wijnen in verhouding prijs/kwaliteit zeer goed in de markt!
Met een uitgebreid assortiment zijn we allen gelukkig terug naar huis gereden. Onze voorraad wijn is weer voor een tijdje aangevuld.
Een plaats die in de zomermaanden druk bezocht wordt door zowel Kretenzers als toeristen is Argyroupolis. Argyroupolis ligt op een 30tal kilometers van Rethymnon, richting Chania. De grote baan verlaten bij de afslag naar Episkopi. Argyroupolis heeft een heel lange geschiedenis en het bestaan dateert van in de Dorische periode. Volgens de legende zou Agamemnon, de grote held van Troje, de stad opgericht hebben. Na de Doriërs werd Lappa, de oude benaming voor de stad, verwoest en heropgebouwd door de Romeinen. Na een bloeiperiode werd Lappa vernield door de Saracenen en later door de Turken weder opgebouwd en Gaidoropolis(ezelsstad) genoemd. Later werd de naam gewijzigd in Aryroupolis(zilverstad). Argyroupolis heeft heel wat te tonen en mogelijkheden voor een bezoek. Let wel op: de stad is in twee delen gesplitst: het oude Lappa, boven op de heuvel en het onderste gedeelte met de watervallen. De bezienswaardigheden uit de oudheid liggen ook verspreid over beide stadsgedeelten en in de omgeving. Argyroupolis is ook een oase in de hete zomermaanden, door de begroeiing en het constant doorstromen van helder, fris bronwater door de benedenstad. De meeste taverna's zijn ook in het onderste stadsgedeelte. Zo heb je de taverna palio milos "le vieux moulin", de oude molen. Een deel van onze foto's zijn daar gemaakt. Op het domein van deze taverna vindt je heel wat restanten, ruïnes, van een Romeins badhuis, een watermolen en achter de parking een Byzantijns kerkje. Let wel op onze foto staat het kerkje nog in zijn oorspronkelijke staat. Nu heeft men onbegrijpelijker wijze dit kerkje gerestaureerd en is het een gedrocht geworden dat al zijn authenticiteit heeft verloren!
Je moet alleszins je voeten onder tafel schuiven in de taverna De Oude Molen (Palio Milo). Typische Kretenzische keuken, grote porties en zeer goed van prijs. Een aanrader!
Links een bord antichristo lamsvlees en rechts een brizola of varkenskotelet (2 stuks!)
Links katzika krassato(geit in wijnsaus) en rechts een bord pilafi(huwelijksrijst)
Je kan het domein van de Oude Molen verlaten, langs de achterzijde, de parking en door de rivier rijden. Daar kan je dan richting van het meer van Kournas rijden, het enige zoetwatermeer op Kreta en passeer je onderweg nog een heel oud kerkje en voor de aandachtigen onder jullie nog een Romeinse grafkelder op uw linkerkant in de rotswand.
Buiten de stad kan je de oude Romeinse begraafplaats bezoeken met de meer dan duizend jaar oude plataan. Je moet de oude heirbaan volgen naar beneden en komt eerst bij het kerkje van de 5 maagden : Thekla, Marianna, Ethane, Martha en Mary. Volgens de legende werden deze vijf maagden uitgekozen door een Turkse Pascha om deel uit te maken van zijn harem. Zij weigerden en hadden zich op de begraafplaats verborgen. Toen ze door de pascha werden gevonden werden ze als straf gemarteld en opgehangen aan de grote plataan op de begraafplaats.
Boven het kerkje van de 5 maagden en de oude plataan;
Onder de grafkelders van de Romeinen.
Zie ook bijgevoegde link!!
In de buurt van Argyroupolis kunnen ook wandelingen gemaakt worden naar de bronnen van een rivier en langs oudheden. Als je in de buurt van de begraafplaats rondkijkt zie je op de tegenoverliggende helling ook nog tal van restanten van Romeinse bouwwerken. Op de weg van het bovenste stadsgedeelte naar het onderste, kom je in een bocht voorbij het gedenkteken van de 5 helden uit de Turkse oorlog en zie je rechts van de weg tegen de helling een Romeinse poort.
Op bovenstaande foto zie je de toegang tot het oude Lappa. Je kan de wagen parkeren op de kleine plaats en te voet door het straatje wandelen onder de poort. Vooral goed rondkijken : inscripties boven de deuren van 400 jaar voor Christus, een door bloemen overwoekerde ruine boven de huizen uitstekend en op het einde moet je de moeite doen even rechts naar beneden te wandelen. Dan kom je aan een klein kerkje en de toegansdrempel is een kindersarcofaag. Kijk je daar links naar beneden staat er een mooie Romeinse zuil. Wandel je voor de poort van lappa links naar beneden, ga je door het oude stadsgedeelte, daarna moet je wel weer terug omhoog komen!!! In het winkeltje onder de poort Lappa Avocado, kun je een wandelplan bekomen voor Lappa. Vroeger mochten wij met de safari-jeeps door Lappa, door onenigheid met sommige handelaars doen we het nu niet meer.
Het "Theater van de velden" hebben we gisteravond nog maar eens bezocht met een aantal vrienden. Wij krijgen dikwijls de opmerking van onze Kretenzische vrienden : jullie weten meer over Kreta en kennen meer restaurants dan wij.... Deze zaak hebben wij ook leren kennen door een Belg die hier al jaren woont. Het is een unicum, zeker voor de regio en misschien wel voor gans Kreta. De 2 zaken van eigenaar Ioannis bevinden zich in het dorpje Kyparissi. Een tocht van ongeveer 40 minuten met de wagen vanuit Amoudara. In de zomer is het eigenlijke restaurant gesloten van april tot eind september en worden optredens georganiseerd in "Het theater van de velden" : een zelfgebouwd amfitheater waar reglmatig hoofdzakelijk Griekse artiesten optreden met folkloristische muziek. Er is dan de mogelijkheid om een kleinigheid te eten van de bbq . We zijn zelf nog niet daar geweest in de zomer, want wat ons het meest begeesterd is zijn "winterrestaurant". Voor weekends is zelfs reservatie nodig. De bezoekers komen uit alle lage van de bevolking : studenten tot notabelen, alle vinden de weg naar dit authentieke restaurant. Zo ook gisteren : we kwamen aan in het dorp parkeerden onze wagen en liepen door de smalle straatjes naar het restaurant toe. Al babbelend kwamen we bij de ingang en ik zei tot onze vrienden: voila, aub ga maar binnen! Men keek mij aan en verwonderd kwam de vraag : hier, deze deur??? Inderdaad je merkt niet dat je bij een restaurant staat. Geen enkele aanduiding, een zeer, zeer oud gebouw en en kleine houten deur die openstond. Je komt binnen en voelt direct de gloed van de houtkachel, want je passeert direct door de keuken! Een aarden vloer, donkere ruimte en forse Ioannis met zijn geweldige baard die je hartelijk begroet. Dan kom je in het restaurant terecht, donker, enkel kaarsen op de tafels verlichten de ruimte. Recht voor je valt je oog onmiddellijk op de 12 tonnen gevuld met wijn. Wijn geproduceerd door de familie. Op elk wijnvat staat geschreven van wie de wijn is en welke wijn er in het vat zit : kokkino pappous = rode wijn van grootvader; lefko Maria = witte wijn van Maria en dit op elk wijnvat. Intussen zijn je ogen gewend aan de duisternis en krijg je dat overweldigend gevoel van : dit wordt een apart, romantisch, gezellig avondje!! Dat oeroude gebouw, onveranderd, kaarslicht, brengt een enorm, ongekende sfeer met zich mee, je zou het als een therapie kunnen beschouwen om eens echt compleet te relaxen. Je zoekt jezelf een tafel uit in één van de twee ruimtes in het restaurant en onmiddellijk worden er lege wijnglazen en een lege karaf van 1 liter op tafel geplaatst. Opletten de enige dranken die worden geserveerd zijn wijn en water rechtstreeks uit de eigen bron. Geen frisdranken, geen bier! Waarom : men gaat in dit restaurant er trots op dat alles wat op tafel komt eigen producten zijn. Zo, de volgend stap is dat je met je glas naar de wijnvaten stapt en gaat proeven tot je de wijn vindt die je best smaakt. Dan vul je zelf de karaf en intussen staan er al wat gerechten op tafel. Het is ook zo : men eet wat de pot schaft, geen menukaart. Gisteren bijvoorbeeld hadden we panzaria(rode biet, koud in olie en azijn), tzatziki (de yoghurt met look en komkommer), fava ( de bonenpuree) chorta (een bordje veldgroente, die je overal, langs de weg, op braakliggend land kunt vinden) en een bordje met graviera(kaas) en een mandje lekker zelf gebakken brood. Na een tijdje bracht men voor ieder van ons een bordje overheerlijke chamopilafi (huwelijksrijst, de rijst gekookt in het vocht waarin het geitevlees wordt gekookt) en een schotel katzika (geitevlees). Daarna volgde een frisse groene sla en een bord met arni (schapevlees gegrild). Intussen werden bordjes met fritten op tafel geplaatst. Indien men meer lust, geen probleem, gewoon bijvragen wat je graag hebt. Na het eten komt natuurlijk de raki op tafel met fruit en heerlijk gebak. De tijd ook voor Giorgos, neef van de eigenaar, om bij ons te komen zitten en mee te keuvelen en lachen. Hij kent ons natuurlijk al heel goed en we maken er altijd een gezellige boel van. Het toffe is dat soms gezelschappen, vooral in de weekends, van jongeren, studenten, komen en die hebben dan dikwijls een gitaar of bouzouki bij en dan is het ambiance ten top : iedereen zingt mee en wordt één grote familie Zeker als dan ook nog Ioannis de eigenaar er zich gaat bijzetten en zijn talenten ten toon spreidt met echte Kretenzische liederen. In de vroege uurtjes proberen we dan veilig naar huis te rijden. Wat kost nu een avondje Kyparissi? Wel tot vorig jaar betaalden wij 18 per persoon, vanaf dit jaar.... slechts 15 per persoon.
Een aanrader dus voor iedereen die wil overwinteren op Kreta! Ik wil altijd wel uw gids zijn, een avondje Kyparissi mag je nooit afslaan. Hier vindt je het echte Kreta terug, het Kreta beschreven door Kazantzakis, het oeroude, authentieke, gezellige, rustige Kreta!! Het Kreta zonder crisis, zonder zorgen, Kreta waarvoor het staat : genieten van het leven, samen zijn met vrienden, gezelligheid van de "parea"(gezelschap)! Hier past ook weer de slagzin : waarom doen we het, wel hiervoor doen we het!!!
Welkom in Fodele, het citrusdorpje op een 25 km van Heraklion, gelegen langs de hoofdweg naar Rethimnon. Fodele is bekend om zijn sappige appelsienen en citroenen (oogsttijd in de winter!) en als geboortedorp van de schilder El Greco. (zie ons bericht bekende Kretenzers)
Weer zo'n typisch dorpje waar je enkele uren van je tijd kunt spenderen. In de hoofdstraat van het dorp vindt je een hele rij toeristenshops met tafelkleden, macramé, en andere aanverwanten zaken en al of niet handwerk.
De rechtse winkel is deze van Kristalli en Michalis, onze vrienden sinds jaren. De winkel noemt "The Old Olive Press" en is het laatste winkeltje voor het dorpspleintje bij de oude plataan. Je mag er gerust eens binnenlopen met de groeten van Paul en Margaretha uit Amoudara. Binnen in de winkel staan 2 heel oude olijfpersen.
Hieronder dorpsbewoonster bezig met haar handwerk in macramé en rechts de oude plataan. In het dorp zijn ook enkele goede taverna's : El greco bij de plataan en Jasemi(Jasmijn) bij de brug.
En het leven kabbelde voort! De rust in het dorpje wordt enkel verstoord door voorbijrijdende dorpelingen in hun pick-ups. Er loopt een riviertje door het dorp en de eenden kwaken er soms lustig op los en wandelen door het straatbeeld.
Op het dorpspleintje staat een standbeeld van El Greco. Van daaruit kan je een wandeling maken via een klein bruggetje over het riviertje en als je het pad volgt kom je uit op een weg boven het dorp. Zo kun je terug naar het dorp wandelen en kom je voorbij de kerk van het dorp.
Het riviertje van Fodele, de wandelweg en een schildpadje
Op het einde van de wandelweg, blijft de tijd even stilstaan in 1915 zoals de inscriptie boven de deur van het kleine gebouw aangeeft. Het is een kefalovrysia of wasplaats. Het water werd via stenen kanalen van de rivier gekanaliseerd naar de wasbekkens in het gebouw. De vrouwen uit het dorp kwamen hier naar toe om hun kleren te wassen. Beelden uit lang vervlogen tijden duiken hier op, beelden die we nu nog enkel in films zien.
Je kan van daar terugkeren naar het dorp of doorwandelen, ongeveer 1,5 km naar het mooie Byzantijnse kerkje en het geboortehuis, museum, van El Greco.
Let binnen in het kerkje op de verminking van de fresco's!!! De Turken hebben uit angst voor de heiligen, geschilderd op de muren, de ogen uitgestoken zodat de heiligen hun niet zouden kunnen zien!
Nog een laatste trip in het Westen van Kreta. We gaan naar het Akrotiri schiereiland boven Chania en Soudabaai. Het is een trip voor wandelaars, we gaan naar de mooie Katoliko kloof, op het uiterste noordelijk puntje van Akrotiri.
De wandeling :
Voor geoefende wandelaars :
Tijd : afdaling 30' tot aan het klooster, daarna 30' tot aan het strand. terugtocht : 40' vertrekkend van het klooster Dit zijn tijden zonder rust/foto pauzes.
moeilijkheidsgraad: er is een pad dat grotendeels redelijk goed begaanbaar is over verharde stenen bodem en gedeeltelijk trappen tot aan het klooster. Zoals hierboven vermeld de heenweg daalt over de volledige lengte en een groot gedeelte redelijk steil.
Voor niet geoefende wandelaars (voor dergelijke tochten), zoals ik en mijn echtgenote, mag je bij de tijd wel wat minuten bijtellen : wij daalden af in 40' en de terugtocht was een goede 50' met enkele rustpauzes.
Vergeet niet op deze tocht voldoende drank mee te nemen en eventueel bescherming tegen de zon (hoedje, pet en zonnecreme). Het kan in de kloof in volle zomer verstikkend heet zijn!
Op deze trip kun je, bij tijdig vertrek ook het kerkhof van de geallieerden uit WO II bezoeken in Soudabaai, zoals eerder al gemeld in betrokken bericht.
Het loont de moeite om de grafstenen van naderbij te bekijken. Deze zijn werkelijk heel decoratief uitgewerkt.
Daarna gaat de tocht naar het Noorden, langs de luchthaven van Chania en langs het klooster Gouvernetou. Van aan dit klooster is het nog een kleien afstand tot het hedendaagse klooster van Katoliko. hier moet je de wagen achterlaten en loop je door een poort de tuin in naar het klooster. Je moet het klooster voorbijlopen, een kleine heuvel op en daar begint de Katoliko kloof.
De ruige natuur en een mooi uitzicht begeleiden je van in het begin. Stilte, soms onderbroken door kwetterende vogels, een geitebel of het geblaat van geiten zijn de enige geluiden onderweg. Soms zweeft een majestueuze gier door de helblauwe hemel. Na ongeveer 20' minuten kom je bij de grot van de kluizenaar.
In deze grot, waar je kan binnengaan leeft "de mythe van de beer". Talrijke stalagtieten en stalagmieten geven deze grot een verhaal. Eén van de kalkrotsen bij de bron heeft met wat verbeelding de vorm van een beer, opgericht op zijn achterste poten. Hij zou de toegang tot het klooster beschermen.
Een rustpauze inlassen kan verkwikkend zijn. Even genieten van de prachtige natuur, een goede slok drank en daarna moedig verder. Op de rechtse foto heb je al een idee van hoe steil de weg is. En dit was niet het steilste gedeelte!
Wanneer je dit beeld ziet, ben je bijna bij het verlaten klooster. Gans beneden is de plaats op het strand waar je eventueel van bij het klooster nog naar toe kunt.Ongeveer een halfuur extra. Daar waar je de witte branding waarneemt, midden op de foto.
Links het eerste beeld dat je te zien krijgt van Katoliko! Op dat ogenblik wacht nog een afdaling over meer dan 200 stenen trappen en dan sta je voor de ingang. Een mysterieuze, mystieke stilte overvalt je, bewondering hoe men daar alles destijds heeft gebouwd, zo ver van de bewoonde wereld. Even stilstaan bij het feit : hoe heeft men destijds hier alles naar toe gebracht : voedsel, drank, materialen.... Is het de tocht door de kloof, de prachtige natuur, je voelt een aparte sfeer daar beneden bij het verlaten klooster. De legende wil dat er 's nachts geesten ronddwalen van de monikken, maar zolang zijn wij niet gebleven. Het is er een tijdje verwijlen, de geest rust geven, genieten van de omgeving en foto's maken. Momenten van stilte, praten over de schoonheid van de omgeving en gewoon even stilstaan bij het verleden. Geniet even mee : leef je in in de sfeer en kijk even naar bijgaande foto's!
Foto rechts : een boom is midden in deze woning gegroeid!
Iemand die blijkbaar ook onder de invloed kwam van de speciale mystieke sfeer op deze plaats, heeft een schitterende tekening van de Panagia(Maria) aangebracht op één van de muren van het gebouw, de cellen van de monikken. (zie foto onder de foto met de klok); rechts een olielampje in een nis naast één van de booggewelven.
Na ons verblijf, terug naar de realiteit met een zicht op de steile trap, begin van de weg terug naar de wereld.
Een plant die je veel ziet op deze tocht is de "zee-ajuin". Heeft een uitwerking zoals netels bij aanraking en wordt aanzien als giftig. Bij gebruik werkt hij het braken op. Werd in de oudheid gebruikt in kleine hoeveelheden bij ademhalingsproblemen om te ontslijmen.
Op de weg tussen Rethimnon en Chania ligt het dorpje Vrisses. Bij een trip in deze omgeving een aangenaam dorpje om even te verpozen in één van de taverna's voor een goedkope verfrissing of een lunch in één van de restaurantjes. De drankjes in de locale café's zijn goedkoop vergeleken met de toeristische regio's. Ook de restaurants zijn goed van prijs en kwaliteit. Men kan er even rondkuieren en in het dorpscentrum zijn er enkele plekjes waar men mooie foto's kan maken.
Heb je tijd om van Vrisses uit nog even verder landinwaarts te rijden, kan je lekker gaan eten in het dorpje Nipos. Er is daar een typisch Kretenzisch restaurant met een goede keuken. In de menukaart kan je het mysterieuze verhaal lezen over het ontstaan van dit bergdorpje.
In Vafes, het heel authentiek dorpje waar onze vriendin Martine woont kun je een wandeling maken naar de Kryoneridas grot. Bij deze grot wacht je een lugubere herdenking aan het uitmoorden van de bevolking van Vafes door de Turken. 130 inwoners van het dorp hadden zich verstopt in deze grot, verborgen in een kloof. Toen de Turken de grot met zijn nauwe ingang ontdekten, hebben ze de ingang afgesloten met takken en struiken en deze in brand gestoken, zodat de rook de grot binnendrong. Al de inwoners kwamen om het leven door verstikking. Bij de ingang van de grot staat een herdenkingssteen en een kast met restanten van beenderen en schedels.
Het witte zandstrand en de strandzetels met toezicht.
De eilandjes in de achtergrond en een kijk op de lengte van het strand
De mooie roze branding van Elafonissi en het kristalheldere water
Een zicht op een gedeelte van de strandzetels vanuit het water.
Een eerste spotlight richten we op het strand van Elafonissi. Door velen de Caraïben of het Mauritius van Kreta genoemd omwille van zijn mooie strand en kristalhelder water.
Wat vindt je in Elafonissi?
De trip naar Elafonissi gaat door de prachtige groene natuur van deze regio, langs pittoreske dorpjes, waar je altijd even halt kunt houden om wat te nuttigen en te rusten. Elafonissi zelf is dus een prachtig strand! Vroeger ongerepte natuur, nu gecommercialiseerd. Er zijn strandzetels te huur en je hebt er min of meer toezicht op de zetels. De plaats wordt wel goed onderhouden en het strand ligt er heel proper bij. Er is een strandshop en 2 mogelijkheden waar je een snack en drank kunt kopen. Maar iedereen op Kreta zal je zeggen dat je er ooit eens naar toe moet. En het loont de moeite. Het strand is zo verschillend van andere stranden omwille van zijn wit zand, kristalhelder water, heel langzaam aflopend de zee in. In de branding, waar de kabbelende zee het strand bereikt krijg je een mooie roze schijn, veroorzaakt door piepkleine restantjes van schelpen en steentjes. Je kan er makkelijk enkele honderden meters diep de zee inwandelen, dan sta je nog maar tot aan je borst in het water en kun je goed je tenen zien. Je kan er zelfs tot het eigenlijke eilandje Elafonissi wandelen door de zee! Het is dus een mooie stranddag. In het seizoen zijn er dus heel veel toeristen, maar het strand is zo lang dat het best meevalt. Alleen als je toekomt schrik je als je de zeer grote parking ziet: al die auto's en autobussen, het is even schrikken, maar zoals gezegd eens op het strand valt alles best mee.
Wij hadden pech, want er ligt aan het strand een boot waarmee je een uitstap kan maken naar een plaats waar delen van een verzonken stad liggen en men vaart langs plaatsen waar dolfijnen en zeeschildpadden heel vaak opduiken. De dag dat wij daar waren had de schipper waarschijnlijk verlof of teveel raki op, want er was geen teken van leven bij de boot.
Elafonissi ligt diep in het Zuidoosten van Kreta. Een trip die je kunt maken als je verblijft in de regio Chania - Rethimnon. Van Rethimnon uit ben je, als toerist, makkelijk 3 uur onderweg tot Elafonissi. In Elafonissi is 1 hotelletje : Panorama, op wandelafstand van het strand, bij de toegang tot het strand. Je kan langs 2 verschillende routes naar Elafonissi. De weg langs de Topoliakloof, met de zeer smalle tunnel waar je doorheen moet of via Kissamos en de weg die hoog boven de kust naar het zuiden leidt.
de tunnel bij de Topoliakloof
Wij hebben Elafonissi bezocht, gedurende een vierdaagse trip waarbij wij eerst een dagje hebben vertoefd bij onze Belgische vriendin Martine in Vafes, een bergdorpje in de buurt van Vrisses. De volgende dag hebben we de Katolikokloof gedaan en de begraafplaats van de geallieerden in Souda. De derde dag vanuit ons hotel in Maleme naar Elafonissi en de vierde dag het Duits kerkhof en museum in Maleme en de terugreis.
We zijn het jullie verplicht, even uit te wijden over het werldwijd bekende en geroemde Kretenzische dieet. Het Kretenzisch dieet verschilt van het mediterrane dieet op 2 punten: minder vlees en veel meer olijfolie.De Kretenzische voedingsgewoonten "garanderen" een langer leven. Nu weten jullie meteen waarom wij hier naartoe zijn gekomen!! Reeds in de vijftiger jaren werd vastgesteld door internationale onderzoeken dat het gezondheidsniveau op Kreta zeer hoog lag. In de loop der jaren werden nog talrijke studies uitgevoerd en vergelijkingen gemaakt tussen bevolkingsgroepen uit de hele wereld. Telkens moest men vaststellen dat de Kretenzers er het best presteerden. De Kretenzische eetgewoontes staan ook borg voor minder problemen met hart- en vaatziekten. Ergens kunnen wij dit bevestigen, ik herinner mij toe wij de eerste jaren hier op vakantie kwamen, eind der zeventiger jaren, was er hier inderdaad weinig spraak van mensen met hartproblemen en aanverwanten. Zelfs kanker was op dat ogenblik een weinig voorkomende ziekte. Heden ten dage komen al deze ziekten ook aan de oppervlakte op Kreta. Niet verwonderlijk als je kunt vaststellen dat de jongere generatie minder leeft volgens het oude voedingspatroon. Dank zij het toerisme en de media komen ook hier de "moderne" eetgewoonten meer aan bod. Mc Donalds, Goodys, de talrijke kantina's waar vooral vlees wordt gegeten en de talrijke Pitta gyros tenten die uit de grond rijzen. Tel daar de laatste jaren de crisis bij en de stress die hierdoor ontsaat en je bekomt een ongezonde situatie met alle gevolgen.
Ik herinner mij onze gesprekken met dorpelingen die ons vertelden dat er in het dorp geen "gekochte" eetwaren werden gebruikt, tenzij uit de voedingszaken van het dorp : bakker, beenhouwer... . Snoepgoed was fruit. Vandaar ook de vele ouderlingen die je in de dorpen nog ontmoet. Honderdjarigen vindt je nog regelmatig terug in de dorpen buiten de toeristische zone.
Maar laat ons terugkeren naar de "gezonde" voedingsgewoonten. Het zijn echter niet alleen de voedingsgewoonten, maar wel de combinatie van voedingspatroon, manier van leven : bewegen en genieten van het leven, gezelligheid en wijn. Kretenzers houden ervan in gezelschap te eten en te drinken. Luidruchtige gezelschappen, die alle tijd nemen om samen te eten en te drinken en te genieten van elkaars gezelschap.. Pratende Kretenzers worden door vreemdelingen(toeristen) dikwijls aanzien als ruziemakers omdat ze zo luid en overtuigend converseren. Wat is dan zo specifiek aan het Kretenzische dieet?
1. Meer vet!! Het verschil is dat de Kretenzer geen dierlijke vetstoffen of zaadolie(sesamolie, zonnebloemolie) gebruiken maar alleen olijfolie. Het verbruik ligt ook merkelijk hoger dan in de rest van de wereld, zelfs veel hoger dan in de andere landen rond de Middellandse Zee. Bovendien wordt zeer veel olijfolie onverhit gebruikt, vooral in salades en op brood. Olijfolie wordt dus in enorme hoeveelheden gebruikt : salades, warme gerechten en ook voor het bereiden van gebak in plaats van boter : soms sta je verbaasd van de smaak van de huisgemaakte koekjes: gemaakt met olijfolie, zoals de kalitsounes, kourabiedes. Of de koukavaia(uil): een groot rond stuk donkere paximadi overgoten met olijfolie, stukjes tomaat en fetakaas.
Eén van de vele honderden jaren oude olijfbomen.
2. Weinig vlees. In tegenstelling tot nu, aten de Kretenzers beperkt vlees. Op feestdagen en bij feestelijke gelegenheden werd vlees genuttigd. Later werd ook tijdens de weekends het gebruik van vlees ingevoerd. Vlees wordt ook veel gegrild : lam, schaap, geit, varken, kip, konijn en rund.
3. Brood. Kretenzers eten veel brood. Vroeger at men alleen zemelen- of volkorenbrood en wit brood op feestdagen. Je zult in je broodmandje in de restaurants ook "paximadi" vinden, naast het gewone brood. Paximadi = Wit of bruin gedroogd brood. Paximadi wordt meer gegeten dan normaal brood.
4. Vis. Aan de kust wordt normaliter meer vis gegeten dan in het binnenland. Daar komt de visverkoper met zijn auto langsgereden met verse vis in ijs in de laadbak. Geliefd zijn gegrilde gavros(ansjovisjes) en sardienen.
5.Fruit. Kretenzers eten veel fruit. Alleen citrusvruchten en druiven worden echt gecultiveerd. Het andere fruit rijpt gewoon langs de weg. Vandaar ook dat veel "gewoon" fruit hier iets exotisch heeft. Het aroma en de smaak zijn natuurlijk zoals perzikken en abrikozen. Ook de zon speelt natuurlijk een grote rol in de sappigheid en volle smaak van het fruit. Zo ook de "kreta banaantjes" : klein maar zo zoet.... overheerlijk!
6. Peulvruchten en groenten. Bijna dagelijks worden er peulvruchten gegeten en een of andere sla staat altijd op tafel. Een Kretenzer bestelt altijd een salade bij zijn eten. Merkwaardig is ook het eten van veel rauwe groenten : glaasje raki met rauwe artisjok. Vele planten worden gewoon in een weide of langs de weg geplukt door de vrouwen. Als je ziet wat men hier plukt en eet dan sta je versteld. Er zijn planten bij die door ons, onterecht, gewoon als onkruid worden bestempeld. Wilde chicorei,papoules en alles overgoten met olijfolie natuurlijk. Postelein wordt hier als een delicatesse beschouwd en toegevoegd aan salades.
7 Wijn. Kretenzers drinken ook wijn bij hun maaltijd. In privékringen eigen huiswijn met zijn typische smaak.
****************************************
Probeer ook eens enkele soorten kazen van Kreta. Allemaal gemaakt van schapen of geitemelk(ook lekker!). Niet te vergelijken met de geitekazen die in België verkocht worden. Totaal anders van smaak. enkel namen : Kefalotiri, (kefalo)graviera, anthotiro, mizytra(zachte kaas).
De Griekse yoghurt met honing is een andere lekkernij die op sommige kaarten als dessert wordt vermeld. Soms loop je in de stad voorbij een zaak waar allerlei gebak ligt uitgesteld: dit zijn de "warme broodjes" voor de Kretenzers : spanakopita : warm broodje met spinazie en fetakaas tiropita : warm kaasbroodje hortapita: warm groente-kruidenbroodje
Kreta de grootste kruidentuin van Europa!
Het is bekend dat op Kreta de grootste verscheidenheid aan kruiden terug te vinden is: van de hoogste berg, door de ruwste kloof tot aan de kust. Vele kruiden worden dan ook door de vrouwen geplukt langs de weg : salie, wilde venkel, oregano, thym kom je overal tegen. Op Kreta zijn planten uit Azië en Afrika teruggevonden die nergens anders in Europa te vinden zijn. Als je een huis voorbijloopt en even met je hand door een plant basilicum, rozemarijn of munt strijkt krijg je een veel sterker aroma te rieken dan je gewoon bent van deze plant.
Ook wij gaan op kruidenpluk!!
De eerste facebook van de wereld!
Aan één plantje willen we toch wat speciale aandacht geven. Een specifiek Kreta plantje, moeilijk te vinden in de natuur : de diktamos of erodas. Wordt gebruikt als thee en zou een heilzame werking hebben op wonden en ingewanden. Volgens de Kretenzers is het zelfs een lustopwekkende plant(erodas); Het heeft genezende werking bij wonden als kompres en verlicht de pijn bij menstruatiepijnen en bij bevallingen.
Maar dit plantje deed vroeger ook dienst als facebook! Ja, inderdaad, facebook is connecting people nietwaar? Vroeger werd in de dorpen, bij de ingang van een huis een plantje diktamos geplaatst. Dit om aan te tonen dat er een huwbare jonge dame aanwezig was in deze familie. Zo wanneer de jonge casanova's 's avonds hun wandeling door het dorp maakten wisten ze meteen aan welke deur ze wat langer moesten blijven ronddraaien om een glimp op te vangen van de mooie meid.
Mooie kapelletjes overal langs Kreta's wegen, maar..............
Waar men gaat langs Kretenzische wegen komt men kapelletjes tegen!!
Inderdaad, kapelletjes in alle mogelijke materialen en vormen. Spijtig genoeg zijn deze iconastasi in de meeste gevallen een herinnering aan droeve gebeurtenissen : ongevallen!! Wij noemen ze dan ook wel eens "de rakihuisjes". Door hun rijgedrag, zeg maar haantjesgedrag, rijden veel Kretenzers als gekken met hun auto's. Autorijden is voor Kretenzers geen plezierritje, maar een noodzakelijk kwaad om ergens te komen. Het moet dan ook zo snel mogelijk gebeuren. Ze hebben dan ook geen geduld. Inhalen in bochten, niet stoppen aan verkeerslichten het maakt nog steeds deel uit van het dagelijks leven, alhoewel er langzaam aan verbetering komt. Zware ongevallen door het roekeloze rijgedrag en al of niet onder invloed van drank zijn de reden van deze kapelletjes. Daarom, zoals in eerdere berichten reeds aangehaald, indien je een auto huurt op Kreta, rij defensief, laat je niet meeslepen door het rijgedrag van de Kretenzers. Geniet van je trip en pas je snelheid aan, hoe kun je anders onderweg genieten van het prachtige uitzicht. Indien een toeterende, lichtflikkerende Kretenzer achter je komt, wijk uit naar de zogezegde pechstrook en laat hem door. Dit zul je snel opmerken op de hoofdweg in Kreta: de tragere bestuurders rijden uiterst rechts, zoda het snellere verkeer voorbij kan.
Er zijn twee mogelijkheden als de kapelletjes van dichterbij bezoekt:
Staan er foto's in het kapelletje dan zijn de betrokkenen meestal omgekomen bij het ongeval.Ook ziet men dan soms een aandenken in het kapelletje, pakje sigaretten , kaartspel of andere zaken die de overledene kenmerkten. Staat er gewoon een olielampje in dan is het als dank aan God dat men het ongeval heeft overleefd.
Een andere reden voor deze kapelletjes zijn als dankbaarheid en om de gunsten en de hulp te vragen : - Aan de ingang van een huis : dank aan God dat men zijn droom, een eigen huis heeft kunnen realiseren en voor een gelukkig leven voor de familie in de nieuwe woonst.
- midden in de olijfgaarden of tussen de wijnranken : voor een goede oogst.
- op sommige plaatsen in een dorp, in de straatjes, op een klein pleintje : in vele bergdorpen staat de kerk steeds op het hoogste punt van het dorp. Voor de ouderlingen moeilijk om er naartoe te gaan. vermits de kerken over luidsprekers bezitten op hun gebouw, verzamelen de ouderen aan deze kapelletjes en volgen zo de kerkdiensten. De luidsprekers dienen ook om mensen die drukke bezigheden hebben en niet aanwezig kunnen zijn in de kerk, de mogelijkheid te bieden de kerkdienst te volgen.
De foto linksboven is een overlijdensbericht. In Kreta is het nog steeds de gewoonte doden snel te begraven. Iemand die 's morgens vroeg overlijdt, wordt dikwijls al in de namiddag begraven of de volgende morgen. Om iedereen in het dorp op de hoogte te brengen worden na het overlijden overal overlijdensberichten opgehangen.
Op Kreta laten de mannen uit de directe omgeving van de overledene veertig dagen hun baard groeien als teken van rouw. Na veertig dagen is er een kerkdienst en wordt met de familie en vriendenkring na afloop van de kerkdienst iets gegeten. Men is blij, want de overledene is aangekomen in de hemel. Dit is ook één van de redenen, waarom men hier nog steeds afkerig staat tegenover crematie : hoe kan de overledene na veertig dagen in het rijk toekomen, als men hem onmiddellijk cremeert?
De vele oudere vrouwen die altijd in het zwart gekleed lopen zijn alle weduwen. In vroegere generaties droegen de vrouwen na het overlijden van hun man, de rest van hun leven zwarte (rouw)kledij. Ze trouwen ook geen tweede maal. Met het oorlogsverleden van Kreta is het dus logisch dat we vele van deze vrouwen ontmoeten. Van daar ook hun weigerachtige, boosaardige reacties bij het fotograferen. Sommigen zijn in verloop der jaren wel veranderd en hebben er niets op tegen op de foto te gaan. Dus zoals gezegd, voorzichtig benaderen indien men een foto wil. We wensen jullie een veilige reis over de Kretenzische wegen.
Waarom doen we het? Onder andere daarom doen we het!
Even tussendoor toch! Soms vraagt men ons waarom naar Kreta ?
Het beste antwoord hierop is misschien wat foto's posten die een beetje de sfeer weegeven van Kreta. Natuurlijk ook de manier van leven van de Kretenzers. Het is een aanpassing, maar eens je dat je dat kan aanvaarden is het hier fijn te vertoeven. Aparte cultuur, levenswijze, mentaliteit en je leeft in een mengelkroes van diverse culturen: europees en aziatisch. Kretenzers zijn ook heel verscheiden van andere Grieken. Levenslustig, gastvrij, lak aan regels en wetten.
Voor de liefhebbers van een mooie zonsondergang nog even dit:
Alhoewel een zonsopgang, in de zomer rond 5 uur in de morgen even schitterend en indrukwekkend is als een zonsondergang. Als je echt bijtijds uit je bedje kruipt en je kunt je ergens plaatsen met de zee als horizon in het Oosten, dan krijg je een ongelooflijk schouwspel te zien: de duisternis verandert in een donkerrode horizon, die langzaam aan lichter wordt. Tot je plots een helgeel boogje ziet verschijnen dat al snel omhoog klimt en gouden schitteringen teweegbrengt op de rustige zee..... prachtig gewoon, je dag kan daarna niet meer stuk!!
Zelfs de duiven zijn dolverliefd op Kreta!
Idyllische taferelen die langzaam verdwijnen. De ezels worden vervangen door pick-ups.
Het klooster op weg naar Rogdia. Rechts op de achtergrond mooi zicht op Heraklion.
Een niet alledaags beeld : Knossos in de sneeuw!! Restant van een mozaiekvloer
Oude raki installatie Soms kom je in het binnenland als eens rare constructies tegen
Romantisch huwelijk in een klein kerkje in een kloof op de weg naar Kiparissi.
Prachtig, met bloemen opgesmukte auto's en rechts ook de safari-jeeps voor een collega die huwde.
Het bloemenmeisje. Op trouwfeesten en ook in het uitgangsleven in de bouzoukia(Griekse discotheek), vindt je deze meisjes terug die rondlopen met meestal anjers op een schoteltje. Je kan die bloemen kopen als appreciatie voor een zanger(es) of voor een kennis die een zebekiko danst en dan worden die bloemen uitgestrooid bij die persoon. Ook zo, zie rechtse foto, kun je flessen schuimwijn(suikerwater) kopen en er wordt dan een glas aangeboden aan de betrokken persoon. Die neemt het glas aan, maakt een toastend gebaar als dank. De gekke Kretenzers kopen zo dikwijls een gans karton en niet 1 fles. Elke fles wordt dan ook ontkurkt!
Zonsopgang boven het Pankritiostadion en beeld van Stavros Kallergis (1865 - 1926). Pionier en leider van de Griekse socialisten en organiseerde de eerste feestdag van de arbeid op 1 mei 1893.
Zelfs de nieuwste badmode vindt je hier terug!!!
Een Kretenzische avond mag ook niet ontbreken natuurlijk! Tradionele dansen en later op de avond de gebruikelijke elliniki touristiki musiki, de muziek die ons allen bekend is, de bouzouki en nummers als Zorba, ta paidia to pirea en natuurlijk wordt je uitgenodigd om mee te dansen!
Natuurlijk mag het culinaire niet ontbreken: van een ijsje, over een snack
naar de lekkere keuken.....
of de tradionele mezedes(hapjes) tafel en op het eind mag de tsikoudia(raki) niet ontbreken!
Overdag kan je steeds terecht voor een snelle hap zoals de diverse broodjes zoals wij die kennen of de Kretenzische broodjes : spanakopitta (spinazie met kaas), tiropita(kaasbroodjes) en de pitta gyros. De grootste van gans Griekenland en men zegt dat de regio Heraklion de lekkerste pitta gyros heeft.
Anekdote : een vriend van ons werkt in een eetgelegenheid waar men ook kan bestellen of afhalen. Op een dag komt een Griekse familie van het vasteland de zaak binnen om te eten. Ze bestellen per persoon 3 pitta gyros. Onze vriend hoort dit en schiet in een lach. Wanneer de pitta dan geserveerd wordt en men ziet de verbazing van de Griekse familie als ze dit voorgeschoteld krijgen is natuurlijk hilarisch. De pitta die zij gewoon waren is 1/3 van wat ze hier kregen.
Hieronder Venetiaanse windmolens(graanmolens) die ook overal op Kreta her en der in het landschap opduiken.
 "Idea"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Exclamation"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Embarassed"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
Natuurgebied : de panagiakloof (panagia = de heilige maagd maria)
Onze jeep opgesmukt met een gevonden schedel van een geitekop!  "Laughing"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
de tunnel bij de Topoliakloof
> 
