Dromen of echte plannen voor de toekomst van Kreta
In de krant Nea Kriti verschenen de laatste dagen nieuwe plannen voor de toekomst van Kreta. Worden ze werkelijkheid of blijft het bij dromen?
In een eerste planning en die wordt waarschijnlijk wel doorgevoerd, moet de nieuwe hoofdweg van Kreta verder verwezenlijkt worden tussen Kissamos in het Westen en Sitia in het Oosten. De volledige afwerking staat prioritair op de agenda. Daarenboven en het meest dringende is echter de verbetering en onderhoud van het wegennet. Het afgelopen jaar zijn er weer veel te veel dodelijke ongevallen geweest op de wegen van Kreta. Deels door de slechte toestand van het wegennet, vooral de lokale wegen, deels door gevaarlijke punten zoals kruispunten en gevaarlijke bochten op de nationale weg.
Natuurlijk wordt ook gewezen op het roekeloze rijgedrag van vele bestuurders, het gebrek aan rijervaring, het niet dragen van de gordels en het telefoneren achter het stuur.
Daarenboven wil men ook een zuidelijke nationale route aanleggen van het Westen naar het Oosten. De nationale verbindingswegen tussen Noord en Zuid zijn reeds in aanleg.
Een tweede verwezenlijking is het invoeren van het gebruik van watervliegtuigen voor het vervoer tussen de eilanden onderling en voor Kreta ook de verbinding tussen Oost en West. Dit plan is al enkele jaren bekend en zou nu in 2018 van start gaan tussen enkele locaties die er al klaar voor zijn zoals Patras en Corfu.
In Heraklion moeten nog de nodige pontons worden aangelegd en de nodige voorzieningen voor de controle van de passagiers en bagage. Later volgen dan waarschijnlijk Chania en Sitia.
Een ander futuristisch plan is de aanleg van een Sky trein. Een hoge snelheidstrein op een spoorweg gebouwd op pijlers en waar de trein als het ware over zweeft . De afstand Chania - Heraklion zou afgelegd worden tegen een snelheid van meer dan 300 km/uur en slecht 22 minuten duren. Kostprijs van de rit wordt geschat op 15 euro.
Mooie plannen maar in hoeverre worden ze ooit werkelijkheid?
Zo is er over de nieuw te bouwen luchthaven in Kastelli ook jaren gepraat. Nu zou er toch een aanbesteding uitgeschreven zijn. Benieuwd wanneer er vooruitgang wordt geboekt in dit prestigieuze plan. Het is een gigantische onderneming want naast de nieuwe luchthaven op de plaats waar nu de militaire luchthaven van Kastelli is, moet er een gans nieuwe infrastructuur voor het wegennet worden uitgetekend voor de verbinding van en naar de luchthaven in alle richtingen. De huidige luchthaven in Heraklion zou voorlopig actief blijven voor locale vluchten.
Voor de wandelaars : de Astrakhan of Astrakiano kloof op een zucht van Heraklion
De Astrakhan kloof: Een paradijs op een zucht van Heraklion!
Op een steenworp afstand van het bruisende Heraklion is een paradijs vol geschiedenis, natuur, schoonheid en onvergetelijke beelden waarbij je jezelf in de ogen wrijft bij de verrassing die je het gevoel geeft dat u zich in een sprookje bevindt.
Als een verhaal van feeën, niet verteld met woorden, maar met het geluid van vogels, het ruisen van de wind die de takken en bladeren van eeuwenoude platanen streelt en het klateren van water leiden naar de paden van de legende.
De hemel opent zijn deuren naar de kloof van Karterou of Astrakiano, die Kounaviano verbindt met Karteros wat resulteert in een 21 km lange weg met een indrukwekkende groene scene vol verrassingen. Het drukste punt, vanwege de nabijheid van de stad, is de uitgang aan de zijkant van Mesa Karteros, waar de meest georganiseerde plaatsen zijn voor een picknick of rust.
De toegang is gemakkelijk te vinden met een relatief makkelijke route, de markeringen en de aanleg van het pad lijken te zijn achtergelaten in de loop van de tijd, zodat ze voldoende onder de aandacht van voorbijgangers vallen.
De veranderingen in het landschap zijn indrukwekkend, terwijl de geologische geschiedenis ervoor zorgt dat je de kalksteen en mergel ontdekt en bijgevolg volgens de geoloog van het Natural History Museum van de Universiteit van Kreta Dr. Charalambos Fasoula, wordt je geconfronteerd met de enorme krachten die het landschap van Kreta gebeeldhouwd hebben, met nog zichtbare seismische fouten zoals verhoging van het land, die samen met de neerslag canyons gecreëerd hebben en sporen van het waterpeil van de rivier die zijn afgedrukt op de rotsen als oude indrukwekkende sculpturen.
Samen met de geologische, ontvouwen andere aspecten de geschiedenis van de regio, van de oudheid tot vandaag. Grotten, de meest bekende, waarin in de legende feeën leefde, watermolens die het gebruik van stromend water van Karteros gebruikten en tientallen bronnen die uitmonden in de canyon, delen van de oude aquaducten zijn getuigen van de aanwezigheid van het kostbare water dat het rijke ecosysteem van het gebied geschapen hebben heeft met veel afwisseling.
Op je pad zal je voldoende genieten van de schildpadden, de vele soorten kevers en kleine vogels zoals de hop,de vrachochelidona en andere soorten die daar nestelen, zoals vermeld door de zoöloog in het Natural History Museum, de heer Michael Dretakis.
Volgens getuigenissen van de lokale bevolking wordt in de rivier gevist op paling en krabben.
Een koor van vogels begroet je als je door de kloof wandelt en verborgen voor de ogen van de meeste mensen, vooral in het voorjaar, kun je met ervaren ogen van waarnemers paling erkennen. Libellen en meer dan 50 soorten vogels zijn geïdentificeerd in de regio.
Het plantenrijk bestaat uit een ongelooflijke rivier aan vegetatie van platanen en honderden andere soorten die deel uitmaken van het unieke beeld van de canyon zoals beschreven door de botanicus in het Natural History Museum, de heer Manolis Avramakis .
Bijzonder indrukwekkend en een grote diversiteit, vindt men gewoonlijk in de rotsen, de vegetatie aangetroffen in de hoge muren van de canyon, als het licht speelt met het groen en schaduwen. Hoewel de ecosystemen van de kloven vrij normaal zijn, geven ze de indruk dat ze worden gekenmerkt door grote rijkdom.
"Iets is belangrijk, alleen wanneer het zeldzaam is" zei de heer Avramakis, in de wil om de grootte van het belang van de kloof en van de Karteros ecosystemen aan te geven.
Een plek die, omdat het zo dicht bij Heraklion ligt, een grote attractie kan zijn voor wandelaars.
Op voorstel van de beroemde wetenschapper wordt actie ondernomen door vrijwilligers van naturalisten clubs op dit cruciale gebied voor het onderhoud en de opvolging van de kloof. Het gebied, dat deel uitmaakt van het netwerk van gebieden "Natura 2000", wordt gekoppeld aan de reeks van de kloven met vijf ingangen: een van de Aitania van Agies Paraskies, een van Lower Astraka de vlakte van Peza, waar de ingang van de kloof Kounaviano is en zeker vanaf Mesa Karteros, eigenlijk de uitgang van de kloof, maar kan fungeren als input voor degenen die willen beginnen met het verkennen vanaf daar.
Er is daar een plaats ontworpen voor gasten die willen genieten van een picknick dicht bij de natuur, en de twee oude stenen kerken, die werden gebouwd op de rots en gewijd aan Agios Nikolaos.
Voor meer info en foto's verwijs ik graag naar bijgaande links.
Met dank aan Stavros Mountoufaris voor de reportage
NIKOS XYLOURIS
8 februari, God gaf een teken en bracht de "aartsengel" tot zwijgen.
Twee geweldige kunstenaars van het eiland, die hun fantastisch talent en ontheemding etaleerden, de muziekscene van het land beheersten, lieten hun laatste adem op een dag zoals vandaag: 8 februari.
De muzikale erfenis van Nikos Xylouris en Marko Vamvakaris zal voor altijd een referentiepunt voor jongere mensen zijn.
1980: Toen God de "nachtegaal" van Kreta tot zwijgen bracht.
De kalender toonde 8 februari 1980, toen de legendarische performer en Kretenzer lyra-speler Nikos Xilouris naar het "rijk der Engelen" verhuisde.
De Psaronikos werd geboren in 1936 in Anogia Mylopotamos in een familie met muzikale traditie, waaruit vele lyraspelers zijn opgestaan. Toen hij 5 jaar oud was werd het dorp door de Duitsers verbrand. Ontworteld en verplicht van zijn woonplaats te verlaten, keerde hij met de andere bewoners direct na de bevrijding van Kreta terug naar zijn martelaarsdorp.
Zijn broers zijn bekende musici van Kretenzische muziek: Antonis Xylouris (Psarantonis) en John Xylouris (Psarogiannis). Al op zeer jonge leeftijd ontdekte hij zijn liefde voor muziek en overtuigde zijn vader hem zijn eerste lyra te kopen. Als een jonge knul, begon hij te spelen op bruiloften en festivals en langzaam creëerde hij zich een speciale status en maakte hij zijn naam bekend.
Op 17-jarige leeftijd besloot hij naar Heraklion te gaan en kreeg hij een baan in de nachtclub "Castro". Maar de dingen waren niet zoals hij verwachtte, omdat hij werd geconfronteerd met de 'mode' van Europese muziek, iets dat hem totaal vreemd was.
Ondanks dit alles breidde zijn roem zich geleidelijk aan uit en in november 1958 nam hij zijn eerste album getiteld "A Mavroforou op." Het album werd hartelijk verwelkomd door het publiek en zo nam Nikos andere nummers op op 45 toeren singles. In 1969 nam hij met groot succes het album "Anafantou" op en een paar maanden later verscheen hij opnieuw in een Atheens muzikaal centrum. In 1971 begon hij gezamenlijke optredens met Yiannis Markopoulos in music hall "Ledra" en zijn stem werd een symbool van anti-dictatoriale strijd.
In de bloei van zijn carrière werd de diagnose van hnersenkanker vastgesteld. Na een lange strijd van meerdere operaties en een hoop problemen, verloor hij zijn strijd met het leven op 8 februari 1980, nog voordat hij 44 jaar werd.
De "Nachtegaal" werd vroeg het zwijgen opgelegd en Kreta had haar grootste stem en een man die volmondig "aanwezig" was in de sociale en politieke strijd verloren.
De dood van de 'patriarch' van rebetiko.
Een andere musicus stierf op dezelde datum, wat de dag betreft, als Xilouris.
Vandaag, 46 jaar geleden, verliet de 'patriarch' van rebetiko, Markos Vamvakaris, net zoals Xilouris het leven.
Hij werd geboren in mei 1905 in Ano-Hora/Syros, uit een katholiek gezin. Op jonge leeftijd luistert hij voor het eerst naar een bouzouki en is hij "betoverd"
Binnen een paar maanden was hij een geweldige autodidactische speler geworden. Na zijn ontslag bij het leger begon hij met componeren en tot 1933 schreef hij meer dan 50 nummers. In 1934 creëert hij samen met Giorgos Batis, Stratos Pagioumtzis en Anestis Delias het legendarische "Kwartet van Piraeus", die zijn eigen unieke verhaal schreef in de rebetiko muziek. De grote rebetide verliet het leven en had altijd zijn stempel gedrukt op de Griekse muziekscene op 8 februari 1972.
Met dank aan de editor: Nikolas Aggelinos for Nea Kriti
In de woning van de familie Xilouris in Anogia is een herdenkingsmuseum voor Nikos.
PS. Zoals in een ander item reeds verteld : het voorvoegsel Psaro bij de namen van de Xilouris familie stamt uit de tijd van WOII. Toen waren de leden van de familie Xilouris de Duitsers telkens te slim en te snel af bij controles en huiszoekingen. Ze wisten altijd te ontkomen. Vandaar de bijnaam psaro, wat vis betekent. Dus "zo glad als een vis", want ze glipten altijd door de mazen van het Duitse net.
Hallucinante beelden van het gevolg van de zuidenwind uit de Libische woestijn
Op Kreta worden we, vooral tijdens de wintermaanden en in de lente, minder in de zomer, geconfronteerd met een forse zuidenwind. Meestal komt deze over van het Afrikaanse continent(Libische woestijn). Deze wind brengt altijd fijn stof, woestijnzand, mee die de lucht als een grote wolk bevuild. Wanneer deze wind gepaard gaat met regen krijgen we een neerslag van water vermengd met zand die alles smerig maakt. Wat nu afgelopen donderdag, 22 maart, gebeurde is een zeldzaamheid en voor veel Kretenzers een ongezien fenomeen. Het gebeurde nog dat de lucht lichtgeel kleurde en een mistige waas over het eiland hing. Maar afgelopen donderdag was werkelijk hallucinant. Kreta werd omgevormd tot een landschap gehuld in helgele kleur, beperkte zichtbaarheid en weinig zuurstof in de lucht. het was net als in een sciencefiction film. Zelf de huisdieren voelden zich onwennig. Onze huiskat, wilde niet buiten, stapte even buiten de deur, keek verdwaasd om zich heen, snuffelde in de lucht en kwam terug binnen. Toen ik hem aaide voelde ik reeds de neerdwarrelende zand op zijn vacht. Het regende als het ware woestijnzand. De wind was gaan liggen en het fijne zand dwarrelde langzaam naar beneden.
