Waar moet ik beginnen....In eerste instantie heb ik deze blog aangemaakt voor mezelf. De teleurstellingen van het daten stapelen zich op en op deze manier zie ik het ludieke er nog van in. Een Sex and the City gehalte...waarom niet. Leuk leuk!
Het is dus de bedoeling mijn dating ervaringen bij te houden en zo mijn zoektocht wat aangenamer te maken. Wie weet kan ik ook andere dames of heren dat kleine zetje geven om toch die stap te zetten. Want we moeten er niet om liegen, het is voor velen nog een taboe. Ook ik loop niet te koop met mijn lidmaatschap bij 2 datingsites. Ook ik vertel niet aan mijn collega's dat ik naar vrijgezellenfeestjes ga. En waarom eigenlijk? Waarom moeten we er ons voor schamen?
Hoeveel keer ik al de vraag heb gekregen 'Hoe kan het dat jij nog steeds alleen bent?' ontelbaar. OK, ik zie er niet slecht uit, heb een vaste job, ben zeer zelfstandig, heb een sterk karakter, ben financieel krachtig, ... Voor sommige mensen dan onbegrijpelijk dat ik single blijf.
Er is zoveel dat ik nu al te vertellen heb....hoe ik aan het daten begonnen ben....de ervaringen die ik al heb opgedaan....het verschillende soort dating mannen...... . Alles in één keer neerpennen is niet mogelijk, we gaan er dus een hobby van maken!
Het internetdaten is een vleeskeuring. Ik vraag me steeds af of er echt mensen zijn die enkel en alleen op het geschreven profiel verder gaan. OK, je kan eruit opmaken hoeveel kinderen hij heeft, welke job hij uitoefent en wat zijn hobby's zijn. Zijn dat voldoende gegevens om eens af te spreken? Want ja, snel afspreken is voor mij een must. Het daten op betere datingsites kost geld dus veel tijd heb je niet te verliezen. En nee, ik ben niet iemand die eerst een paar weken de belangrijkste dingen via mail uit de doeken gaat doen om dan bij een afspraakje tot de conclusie te komen dat die 'klik' er niet is. We zijn aan het afwijken.....dus. De eerste selectie doe je aan de hand van geschreven info. Ik geef toe, ook ik doe mee aan vleeskeuring. Ik hou van grote mannen! In mijn zoekprofiel heb ik als limiet 1m85 opgegeven. En wie zegt dat mijn ideale man niet 1m82is? Hemel....ben ik echt zo oppervlakkig? Ok, je bent in de virtuele wereld een leuke man tegengekomen en het mailen begint. De meeste mannen zijn in het begin voorzichtig en geven nog geen foto weer. Je kan ze geen ongelijk geven. Leuke man ... grappige man ... iemand die wel te vinden is voor een date...YES. Nieuwsgierig dat ik ben vraag ik naar een foto. Je wilt toch weten met wie je afspreekt, niet? De foto komt binnen, je opent en ..... shit, niet mijn ding. Begrijp me niet verkeerd, ik wil niet puur op uiterlijk afgaan maar het oog wil ook wat. Wat nu? Afspreken als je al op voorhand weet dat het niets gaat worden? Nee sorry, tijdverspilling. Eerlijk zijn tegen die man en zeggen dat zijn uiterlijk je niet aanstaat? Zot, zo slecht ben ik nu ook weer niet. Niets meer van je laten horen? Is natuurlijk de makkelijkste oplossing maar moet niet leuk zijn voor de ander. Ik ben er nog steeds niet uit hoe ik zo'n situatie het beste kan oplossen. Als je op café zit en je leert nieuwe mensen kennen zal je snel een voorkeur hebben voor één bepaald iemand. Je gaat me niet zeggen dat je eerst met iedereen gepraat hebt om dan je keuze te maken. Nee, het uiterlijk doet je de eerste stap zetten. Ze mogen nog zoveel vertellen dat uiterlijk niet het belangrijkste is maar komaan, we moeten eerlijk blijven. En dat is nu juist het moeilijke aan het internet daten, je ziet niet wat voor vlees je in de kuip hebt. Dus ja, als je dan toch in één vijver moet vissen zal ik mijn eerste selectie al grondig doorvoeren aan de hand van gekregen info. Niet kleiner dan 1m85, iemand die nog kinderen wil, iemand uit de buurt, iemand met een degelijke interessante job, geen huismus en zeker geen postzegelverzamelaar. Sorry guys!