Mijn eerste date die ik via een internet site had, heeft me veel geleerd. We zijn gestart met mailen, uiteraard! Zijn profiel gaf een knappe volwassen man weer die met zijn twee voeten in de huidige wereld staat. Na enkele mails wist hij me te vertellen dat hij geregeld gedichten schreef en die te vinden waren op zijn blog. Zo nieuwsgierig dat ik ben ... hop, die blog is gaan uitpluizen. Ik leerde daar een gevoelige man kennen die al heel wat in zijn leven had meegemaakt. Zo had hij twee kindern waarvan één een zware vorm van leukemie had. Heel de lijdensweg die daaruit voorkwam was in zijn gedichten terug te vinden. Ik heb meerdere keren kippenvel gekregen bij het lezen van zijn blog. Misschien raar om toe te geven maar het is door zijn verdriet dat ik de stap heb gezet om af te spreken. Een man die zo'n dingen heeft meegemaakt moet toch gevormd zijn en zal de belangrijke dingen in het leven toch weten te appreciëren? Zijn hart moet dan toch op de juiste plek zitten? Noem het een buikgevoel maar ik zat er niet naast. Ik weet dus uit ervaring dat ik kan verder gaan op mijn buikgevoel en tot nu toe heeft me dat nog niet bedrogen.
Dus, de eerste date kwam eraan. Zenuwachtig dat ik was...hemel. Als het een troost mag zijn, hoe meer je date, hoe minder de zenuwen. Ons afspraakje ging bij hem thuis door. Dames en heren, doe dat nooit. In het totaal heb ik bij twee mannen een thuis date gehad en deze zijn niet tegengevallen maar toch, kan gevaarlijk zijn. Ook al had ik het adres bij de babysit achter gelaten, toch. Ik doe dat niet meer.
Daar stond ik dan. In de sneeuw, zenuwachtig te wezen voor zijn deur. Toch maar aangebeld en mijn oh zo vriendelijke heer deed de deur open op ....geitenwollen sokken. Letterlijk en niet figuurlijk mocht je me verkeerd begrepen hebben. Ook was hij een 15 kilo zwaarder dan op de foto. Ik heb hem dan ook aangeraden om zijn foto te veranderen. Je zet inderdaad je beste foto op je profiel maar zo beliegen nee, daar ben ik niet mee gediend. Op mijn profiel staat ook één foto waar ik een koortsblaas op heb. OK, vele positieve reacties heb ik daar nog niet op gekregen maar ach. That's me.
De avond is vlot verlopen. We hebben een lekker wijntje gedronken, ik heb foto's van zijn kinderen te zien gekregen en hij heeft me een rondleiding gegeven is zijn prachtig oud herenhuis. Het was echt leuk, hij was een correcte lieve man maar die 'klik' was er gewoon niet. Zonder daar woorden aan vuil te maken ben ik na enkele uren doorgegaan en heeft geen van de twee terug contact gezocht. Het was echt een hele leerschool maar een goede start voor mijn datingcarriere.
Deze voormiddag naar een begrafenis geweest. Voor mij een moment op even stil te staan bij het leven. De persoon die ze ten graven hebben gedragen ken ik persoonlijk niet, ik was er uit sympatie voor een collega. Bij het binnenkomen van het crematorium viel mijn oog op een knappe iets oudere man. Zou hij familie zijn? Zou mijn collega hem kennen? Misschien is hij wel vrijgezel? Onmiddelijk heb ik mijn gedachten teruggefloten. In hemelsnaam, biebie toch! Kan je nu op een uitvaartplechtigheid denken aan een potentiele date partner? Ja, waarom niet eigenlijk, doodgaan is toch ook een deel van het leven, ni? En uiteindelijk was ik niet emotioneel verbonden met heel het gebeuren. Omdat er ergens binnenin toch een beetje opvoeding en respect terug te vinden is heb ik de man niet aangesproken. Fout, fout, fout!!! Als je iets wil bereiken in het leven moet je beschikken over een goede portie lef. Recht op je doel afstappen en met de nodige hoeveelheid beleefdheid kom je ver. Vroeger was mijn levensmotto'het leven is aan de durvers', nu spreek ik steeds over 'eigenkennis is het begin van alle wijsheid'. Kan het verdorie beter terug veranderen, wie weet had ik dan een date voor vrijdag.
Mijn zoektocht voor de date van komende vrijdag loopt stroef. Eén van de mannen waar ik deze week contact mee heb gelegd heeft wel interesse maar stelt zich zooo kwetsbaar op. Met alle respect, echt, maar als ze in hun mail beginnen met de woorden 'bedankt', eindigen met 'hopelijk' en ergens tussenin spreken over 'bedrogen zijn' en 'oneerlijk gedrag'....klinkt niet zelfzeker. OK, hij is vriendelijk, voorzichtig, misschien wel lief, waarschijnlijk gekwetst maar hoe komt dat in hemelsnaam over? Komaan vent, gedraag je als een man! Iedereen heeft wel minder leuke gebeurtenissen op relationeel gebied. Moeten we dat meenemen naar een volgende date? Daar wordt je direct op afgerekend en zeker in een mail. Ik klik hard ja maar dat is internet daten ... tussen de regels lezen.
Op elk detail kan je gedeleted worden. Zo heb ik is een mail verstuurd naar een man die mij wat beter wou leren kennen. Ik had toen een migraine aanval en heb met korte punten, een opsomming dus, mij omschreven. OK, ik kwam kort en bondig over maar heb hem wel uitgelegd hoe dat kwam. Door mij fysische toestand was er ook een pesimistische toon in heel mijn mail terug te vinden. Je kan het al raden zeker...'sorry, de afstand is te ver'. Ik ben op het punt gekomen dat ik niet meer geloof in die smoesjes. Achteraf heb ik mijn mail nogmaals teruggelezen en ik geef hem geen ongelijk. Zou ik met iemand willen afspreken die zo zwart tegen het leven aankijkt? Nee, dank je.
Ook tijdens de dates zelf moet je oppassen wat je doet. Zelfzeker dat ik ben vertrok ik op een date met de instelling 'mij krijgen ze niet klein'. Ik moet eerlijk toegeven, op het randje van agressief. Voeg daar dan nog een paar lekkere biertjes aan toe en ik liep over van zelfvertrouwen. Logisch dat hij de tweede date annuleerde met 'we zitten niet op dezelfde golflengte'. Deze man was één van de weinige die echt wel potentieel had. Ik vond het dan ook zeer jammer dat ons avontuur daar eindigde. Het was een harde les.
Had weer een date! Op de laatste moment nog een babysit kunnen regelen en hop, weg waren we. Volgens zijn datingpagina was hij niet lelijk, goede job en woonde hij belachelijk dichtbij. Meevallers! Bij het binnenkomen zat er hier en daar wat volk maar sprong mijn afspraakje er direct uit. Hij was een kwaliteitskrant aan het lezen bij een munt thee. Hij keek op en jawel, eerste indruk was meer dan ok. Ik ben ook maar gestart met een thee om niet direkt de indruk te wekken dat ik eigenlijk toch een stevige bierdrinker ben. De avond verliep vlot, het gezelschap was zeer aangenaam en we zijn uiteindelijk toch overgestapt naar iets zwaarder...la Chouffe.
Zoals op alle dates, want ja ik heb al een beetje ervaring, stel je gerichte vragen. Zo kwam ik te weten dat zijn ex nog maar 3 dagen voordien was verhuist. OH MY GOD! Dat is eigenlijk de moment geweest om recht te staan en door te gaan. Maar nee, biebie wou er nog een leuke avond van maken want het was toch zo'n leuke jongen...pfff...dom dom dom. Zoveel signalen die me vertelden dat dit niet de juiste man was. Deze man was net alleen komen te wonen en wou van zijn vrijheid genieten. Dat was de reden dat hij zich op een datingsite had gezet zonder na te denken dat er misschien wel vrouwen tussenzitten die de voorkeur geven aan een relatie en niet enkel een bedpartner zoeken. Been there done that! De avond is geëindigd met een passionele kus...ja ja ik weet het, dom dom...en een nieuwe afspraak om zaterdag naar een speeltuin te gaan met de kinderen. Zo gezegd zo gedaan en zaterdag zat ik samen met mijn zoon hem op te wachten in de plaatselijke speeltuin.
Het voordeel aan dit daten is volgens mij dat het toegelaten wordt om directe en persoonlijke vragen te stellen. Het is bijna op het zakelijke af. Ik wou gewoon weten hoe de vork nu in de steel zat, logisch toch. Hij wou niet liever dan met mij in bed duiken maar een relatie, nee dat zat er niet in. Ach, ben al blij dat hij eerlijk was.Toch heeft dit voor een emotionele klop gezorgd. Of zijn mijn regels de oorzaak? Eindelijk kom ik nog eens iemand tegen waar die 'klik' aanwezig is en nee, ik heb het niet over lichamelijke aantrekkingskracht, maar het mag niet zijn. Is het weer een type dat niet klaar is voor een vaste relatie.
Ik heb mijn hart gelucht bij mijn beste vriendin en duidelijk laten blijken dat ik er genoeg van had. Ik was het beu om keer op keer teleurgesteld te worden. Daten is al vermoeiend maar dan zwijg ik nog over de emo tikken die je achteraf moet verwerken. Toch heeft die vriendin mij terug de moed gegeven om niet los te laten, 'je bent goed bezig', 'leer hier uit', 'je bent nog niet zo lang bezig, ok, het is intensief maar je hebt er ook plezier in'. Ze heeft verdorie gelijk. Moet ik het opgeven omdat één of andere man die mij jammer genoeg toch even geraakt heeft, zijn leven niet in handen heeft. Nee nee, we doen verder. Ben in de running voor vrijdag. Guys, watch out!
Waar moet ik beginnen....In eerste instantie heb ik deze blog aangemaakt voor mezelf. De teleurstellingen van het daten stapelen zich op en op deze manier zie ik het ludieke er nog van in. Een Sex and the City gehalte...waarom niet. Leuk leuk!
Het is dus de bedoeling mijn dating ervaringen bij te houden en zo mijn zoektocht wat aangenamer te maken. Wie weet kan ik ook andere dames of heren dat kleine zetje geven om toch die stap te zetten. Want we moeten er niet om liegen, het is voor velen nog een taboe. Ook ik loop niet te koop met mijn lidmaatschap bij 2 datingsites. Ook ik vertel niet aan mijn collega's dat ik naar vrijgezellenfeestjes ga. En waarom eigenlijk? Waarom moeten we er ons voor schamen?
Hoeveel keer ik al de vraag heb gekregen 'Hoe kan het dat jij nog steeds alleen bent?' ontelbaar. OK, ik zie er niet slecht uit, heb een vaste job, ben zeer zelfstandig, heb een sterk karakter, ben financieel krachtig, ... Voor sommige mensen dan onbegrijpelijk dat ik single blijf.
Er is zoveel dat ik nu al te vertellen heb....hoe ik aan het daten begonnen ben....de ervaringen die ik al heb opgedaan....het verschillende soort dating mannen...... . Alles in één keer neerpennen is niet mogelijk, we gaan er dus een hobby van maken!
Het internetdaten is een vleeskeuring. Ik vraag me steeds af of er echt mensen zijn die enkel en alleen op het geschreven profiel verder gaan. OK, je kan eruit opmaken hoeveel kinderen hij heeft, welke job hij uitoefent en wat zijn hobby's zijn. Zijn dat voldoende gegevens om eens af te spreken? Want ja, snel afspreken is voor mij een must. Het daten op betere datingsites kost geld dus veel tijd heb je niet te verliezen. En nee, ik ben niet iemand die eerst een paar weken de belangrijkste dingen via mail uit de doeken gaat doen om dan bij een afspraakje tot de conclusie te komen dat die 'klik' er niet is. We zijn aan het afwijken.....dus. De eerste selectie doe je aan de hand van geschreven info. Ik geef toe, ook ik doe mee aan vleeskeuring. Ik hou van grote mannen! In mijn zoekprofiel heb ik als limiet 1m85 opgegeven. En wie zegt dat mijn ideale man niet 1m82is? Hemel....ben ik echt zo oppervlakkig? Ok, je bent in de virtuele wereld een leuke man tegengekomen en het mailen begint. De meeste mannen zijn in het begin voorzichtig en geven nog geen foto weer. Je kan ze geen ongelijk geven. Leuke man ... grappige man ... iemand die wel te vinden is voor een date...YES. Nieuwsgierig dat ik ben vraag ik naar een foto. Je wilt toch weten met wie je afspreekt, niet? De foto komt binnen, je opent en ..... shit, niet mijn ding. Begrijp me niet verkeerd, ik wil niet puur op uiterlijk afgaan maar het oog wil ook wat. Wat nu? Afspreken als je al op voorhand weet dat het niets gaat worden? Nee sorry, tijdverspilling. Eerlijk zijn tegen die man en zeggen dat zijn uiterlijk je niet aanstaat? Zot, zo slecht ben ik nu ook weer niet. Niets meer van je laten horen? Is natuurlijk de makkelijkste oplossing maar moet niet leuk zijn voor de ander. Ik ben er nog steeds niet uit hoe ik zo'n situatie het beste kan oplossen. Als je op café zit en je leert nieuwe mensen kennen zal je snel een voorkeur hebben voor één bepaald iemand. Je gaat me niet zeggen dat je eerst met iedereen gepraat hebt om dan je keuze te maken. Nee, het uiterlijk doet je de eerste stap zetten. Ze mogen nog zoveel vertellen dat uiterlijk niet het belangrijkste is maar komaan, we moeten eerlijk blijven. En dat is nu juist het moeilijke aan het internet daten, je ziet niet wat voor vlees je in de kuip hebt. Dus ja, als je dan toch in één vijver moet vissen zal ik mijn eerste selectie al grondig doorvoeren aan de hand van gekregen info. Niet kleiner dan 1m85, iemand die nog kinderen wil, iemand uit de buurt, iemand met een degelijke interessante job, geen huismus en zeker geen postzegelverzamelaar. Sorry guys!
