Een feestje voor vrijgezellen....man man man, wat een raar gevoel.
Het eerste feestje heb ik bezocht met een vriend. Geen goed idee, de mannen spreken je gewoon niet aan omdat ze denken dat je al 'bezet' bent. Nu, draai de rollen even om...zou ik een man aanspreken mocht er een vrouw bij staat...euh, even de kat uit de boom kijken maar ja, toch wel. Zo frank zijn we natuurlijk.
Tweede feestje was een grote afknapper, ik waande me op een andere planeet. Toen mijn vriendin en ik binnenkwamen was het alle ogen op kwatta en vielen we uit de toon. Jonge zelfbewuste geen al te lelijke inwoners van een grootstad waren ze daar ni gewend. Het publiek was veel te oud en de zaal was veel te licht en ongezellig. Nee merci.
We hebben ons voor het derde feestje wat beter voorbereid en jawel, leuke locatie, jongere mensen en het aanbod aan drank was al iets ruimer. Geen van ons beide is met een potentiele partner naar huis gekomen maar we hadden een toffe avond.
Toch geeft het een raar gevoel zo uitgaan naar vrijgezellen feestjes. Je weet dat de meeste daar vrijgezel zijn (of toch doen alsof) en op zoek zijn naar. Het is een heel ander gegeven dat gewoon op stap gaan. Je kijkt anders naar de mensen en de gesprekken hebben ook een andere inhoud. Toch vraag ik me soms echt af wat ik daar sta te doen en moet eerlijk toegeven dat ik zelf niet durf te vertellen wat hun grootste hit van de avond is. Maar, verstand op nul en gaan! Wie weet loopt die ware er wel ergens tussen. We zullen morgen nog eens gaan zien sè!
