Hier zitten we dan .... goed ziek. Als vrouw moet je voort... kindje naar school brengen, koken voor het kindje, kindje in bad steken om dan uitgeput terug in bed te kruipen. Op zo'n momenten zou het leuk zijn een partner te hebben. Iemand die die zorgen van je kan overnemen, dat je is goed kan uitzieken. En het ideale zou zijn dat hij dan ook voor jou zorgt. Stel je voor, iemand die je een thee met citroen, honing en een goede scheut rum brengt. Uit liefde wel te verstaan want aantrekkelijk kan je een rode neus, bleek velletje, wallen onder de ogen en overal snot nu niet noemen.
Mijn moeder vroeg me onlangs nog waarom ik eigenlijk een man wil. Als ze me zo bezig hoorde leek een man handig voor het extra inkomen, voor de klusje die er in huis moeten gebeuren en de seks op regelmatige basis. Ja, ze hebben me zelfstandig opgevoed, is dat dan het resultaat, vroeg ze zich af?
Ik begin schrik te krijgen! Volgens een vriendin ga ik heel mijn leven alleen blijven (toffe vriendin pfff ), ben ik te vrijgevochten en ga ik me niet meer kunnen aanpassen. Ik hoop uit de grond van mijn hart dan ze verkeerd is. Ik mag dan soms wel streng overkomen maar diep vanbinnen wil ik ook dat nestje delen met iemand. Het zou leuk zijn moest ik mijn thee is niet zelf zetten.