Foto

In januari 2007 vertrok ik voor het eerst als laatstejaarsstudent leerkracht Nederlands en plastische opvoeding naar een klein schooltje in het noorden van Malawi. Deze ervaring maakte indruk en bleef kleven onder mijn huid. Daarom heb ik besloten om tijdens de zomervakantie als vrijwilliger terug te gaan naar Lozwati Pvt School in Kafukule, een project dat ik vele zomers lang hoop vol te houden...

Inhoud blog
  • Nieuwe blog
  • Avelgem, 13 mei 2010
  • Een beetje reclame...
  • Avelgem, 22 maart 2010
  • Salima, 12 augustus 2009
    Zoeken in blog

    Mwatandala?

    05-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lilongwe, 5 juli 2008
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Dag vriendjes en vriendinnetjes
    Een laatste berichtje voor Anne en ik morgen naar het noorden vertrekken. Aangezien we moeilijk kunnen voorspellen wanneer we cyberland opnieuw zullen kunnen betreden, wou ik nog eventjes snel laten weten dat alles goed gaat...
    De voorbije dagen zijn heel rustig en ontspannend geweest. De temperaturen benaderen (of overstijgen?) nog steeds de 30 graden en we zweten ons van tijd tot tijd te pletter...

    Vandaag is Barbara aangekomen in Lilongwe. Barbara is de verantwoordelijke voor de buitenlandse stages in Sint-Lievenshogeschool in Gent en is nu ook zelf via Kwasa als vrijwilliger in Malawi. Ze blijft vannacht bij ons logeren omdat het plezanter is als je niet alleen bent de eerste avond... Ik herinner me nog dat ikzelf volledig de kluts kwijt was toen we pas aangekomen waren vorig jaar.

    Ik zit hier opnieuw een beetje dwaas naar het scherm te staren, want er valt natuurlijk veel te veel te vertellen... Ik graai dus maar eventjes in de kom in mijn hoofd en pik er een aantal zaken uit...
    Woensdag heb ik mezelf "verwend" met een bezoek bij de plaatselijke kapster. Ik had me een "African haircut" laten aanpraten en moest als voorbereiding langsgaan bij de kapper. Met een of andere gele smurrie werd mijn haar rechtgetrokken en gedroogd. Pas twee dagen later (gisteren dus) kon ik langsgaan om mijn nieuwe kapsel te laten "leggen". Ik moest een aantal bollen bruine wol kopen en legde mijn lot (of toch dat van mijn haar) in de handen van een plaatselijke kapster. Ik zat in haar voortuin op een klein houten bankje en onderging gewillig alle oe's en aa's van de madammen uit de straat. Af en toe graaide er eentje naar mijn haar om met luid gegiechel aan haar vriendinnen te verkondigen hoe dat wasunguhaar nu eigenlijk voelt... Dit klinkt uiteraard allemaal heel gezellig, maar geloof me, het was wat minder plezant toen ik het resultaat zag... Mijn hoofd was zowaar verdubbeld! Ik had een dikke bos "artificial dreadlocks" op mijn hoofd, werkelijk een reusachtige berg! Elf bollen wol zaten door mijn arme haar gevlochten! Terwijl ik mezelf onder dat gigantische kapsel probeerde recht te houden, probeerde Anne mij te troosten door te zeggen dat het "best wel nog mee viel". Oke, ik zag er behoorlijk stoer uit, maar dat was dan ook alles... Flaviana zei dat dit heel gewoon was, dat het kapsel zich nog moest zetten en uiteindelijk heel mooi zou worden, maar dat ik geduld moest hebben. Ik geloofde haar graag, want een meisje dat in de kleuterschool werkt heeft hetzelfde kapsel en het is echt wel mooi! Ik besloot dus om dat gedrocht een kans te geven en wou zo nog een tijdje rond lopen. Maar... het monster in mijn haar begon zo zwaar te wegen dat ik vreselijk veel nekpijn kreeg. Aangezien ik nog steeds last heb van de gevolgen van ons ongeval vorig jaar, hebben Anne en ik deze morgen alle nestels uit mijn haar gehaald. Nu ben ik dus een paar kilo lichter, maar ook een pak strammer. Om eerlijk te zijn, het ziet er niet zo goed uit voor mijn "singo" (nek in het chiTumbuka). Afwachten zeker? Of misschien kan ik Frans of Ruben ("mijn" kinesisten) eens opbellen om te vragen of ik eventjes mag langsgaan. Haha.
    Maar ik laat vooral mijn plezier niet bederven! Ik heb mijn eigen (minder) weelderige haardos terug en ben nog steeds met volle teugen aan het genieten!
    Deze namiddag hebben Anne en ik buiten geschilderd met de kindjes uit de wijk. We brachten ook een aantal bezoekjes aan een aantal mensen en organiseerden onlangs een Ladiesnight voor Ruth, een kleuterleidster in Golden Gate. Ik werd onlangs ook "as beautiful as one million Euro's" genoemd (jaja, die Malawianen zijn heel bedreven loverboys! Wat een trucs! Echt verschrikkelijk!) en dat streelt een ego, niet waar...
    Natuurlijk hebben we nog zoveel meer gedaan, maar ik wil voor het donker thuis zijn en moet dus dringend afronden...

    Morgen vertrekken we dus naar het noorden... Ik wens onszelf bij deze een veilige reis toe!

    05-07-2008 om 00:00 geschreven door Aline  


    30-06-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Annes blog
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    www.bloggen.be/anneinmalawi

    30-06-2008 om 00:00 geschreven door Aline  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lilongwe, 30 juni 2008
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een eerste berichtje vanuit Malawi

     

    Een korte algemene schets:

    Anne en ik verblijven op dit moment bij Mrs. Matinga in Golden Gate Memorial School, een kleuterschool en lagere school in het hartje van Biwi. Biwi is een wijk op een dik half uur stappen van het centrum van Lilongwe. Mrs. Matinga zelf is momenteel nog in Zuid-Afrika, maar we verwachten dat ze elk moment kan thuis komen.

    Ondanks het feit dat het hier eigenlijk winter is, schijnt het zonnetje behoorlijk heftig. Ik schat dat het overdag tussen de 25 en 30 graden warm is. `s Nachts koelt het heel erg af, maar dat vind ik geen probleem aangezien de meeste malariamuggen niet zo gek zijn op die koude… Stand van de muggenbeten op dit moment: 1!

     

    Na dit algemene berichtje volgt nu een typisch Aline-epistel voor de doorzetters onder jullie:

    Zaterdagmiddag zijn we rond 13u geland in Lilongwe. Het was heel vreemd, want tijdens de vliegreis had ik een heel raar en akelig gevoel. Toen we over Ethiopie, Kenia, Tanzania enz. vlogen, werd ik ineens heel angstig. Ik realiseerde mij plots dat er ook heel wat negatieve dingen waren geweest en dat ik me eigenlijk ook heel erg ongelukkig en eenzaam heb gevoeld gedurende die drie maanden. Hoe dichter we bij de grond kwamen, hoe sneller de vrolijke wolk in mijn hoofd verdween. Ik was echt in de war, want hoewel ik tot diep onder mijn huid verlangde om opnieuw ondergedompeld te worden in dat hele Malawiaanse zijn, toch voelde ik een instinctieve afkeer voor wat er ons te wachten stond. Ik was gelukkig, opgewonden en angstig tegelijkertijd. Ik vroeg me luidop af wat me bezield had om hier opnieuw aan te beginnen… Maar van zodra ik de Malawiaanse grond kon voelen, waren al die negatieve gevoelens verdwenen. Ik kon mij op slag weer herinneren waarom ik zo verslingerd ben aan alles wat met Malawi te maken heeft. Ik kon weer alles voelen, ruiken, horen, zien… Het is gewoon onbeschrijfelijk… Ik paste opnieuw als een puzzel in elkaar, want de ontbrekende stukken waren aangevuld. Een klein stukje ontbreekt in het geheel. Een klein stukje, maar een groot stuk van mijn hart en dat is Kafukule. Mrs. Khonje, Mister Ziba, Madoni, Agness, Loveness enz. En natuurlijk ook de leerlingen van Lozwati Pvt School. Volgende week reizen we naar het noorden en ik kan haast niet wachten om iedereen terug te zien!

    Al die negatieve kronkels in mijn hoofd zijn intussen helemaal verdwenen… Het nijpende gevoel van op het vliegtuig heeft opnieuw plaats gemaakt voor een overdosis `excitement`! Ik heb natuurlijk een grote dosis pech gehad vorige keer en het waren waarschijnlijk die gevoelens van onmacht die de kop op staken toen ik in het vliegtuig zat. Ik wil er nu gewoon samen met Anne het beste van maken… Geen vervelende ziektes, geen ongeval en natuurlijk ook leuk gezelschap!

    We hebben onze reis alleszins al goed ingezet… Gisteren zijn we (om onszelf voor te bereiden op de schaarste in Kafukule) een pizza gaan eten in Summer Park. Anders hebben we eigenlijk nog niet zoveel uitstapjes gemaakt. We genieten nu vooral van het leven in onze wijk…

     

    Ondertussen hebben we ook een Malawiaans telefoonnummer. Je kan een berichtje sturen naar +2655506482. De berichtjes via Proximus komen meestal toe. Bij Base en Mobistar gaat het iets moeilijker.

     

    Ik laat jullie hier. We moeten op tijd terug zijn, want we hebben een afspraak met Ruth en haar baby Mphaso.

     

    We houden jullie op de hoogte!

    30-06-2008 om 00:00 geschreven door Aline  




    Archief per week
  • 02/04-08/04 2012
  • 10/05-16/05 2010
  • 22/03-28/03 2010
  • 10/08-16/08 2009
  • 03/08-09/08 2009
  • 27/07-02/08 2009
  • 20/07-26/07 2009
  • 06/07-12/07 2009
  • 29/06-05/07 2009
  • 08/06-14/06 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 25/08-31/08 2008
  • 18/08-24/08 2008
  • 04/08-10/08 2008
  • 28/07-03/08 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/07-20/07 2008
  • 30/06-06/07 2008
  • 23/06-29/06 2008
  • 19/05-25/05 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 26/02-04/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 29/01-04/02 2007
  • 26/09-02/10 2005

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Mijn favorieten
  • Marjolein
  • Anne
  • Sarah


  • Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs