De dagen vliegen voorbij. Als MWA werken we 24/7. Notie van tijd en dag is moeilijk, voorlopig toch. Het plannen en organiseren dringt zich op. Misschien kan ik dan ook genieten van een paar vrije uurtjes, zoals de meesten op zondag. Op vrijdag is het wat rustiger op de permanent market, winkeltjes zijn dicht want veel werknemers hebben hun vrije dag op vrijdag, hun "zondag". Op vrijdagavond beginnen ook de weekendactiviteiten. Het leuke aan de
job isdat je regelmatig uitgenodigd wordt. Vanavond is het Italien
food. Lekkere anti pasti, een heerlijke spaghetti met een glaasje wijn
(na 19.00u natuurlijk) Elke zaterdag is er een lokale markt, even buiten het kamp. De marktkramers proberen hun "echte" Rolex uurwerken, tapijten, wandtapijten en sjaals, souveniers, DVD, ...te verkopen aan een "very good price for you my friend". Nu ja, je weet wat je koopt hé. Dezelfde artikelen zijn te koop bij de little shops in het kamp, je betaalt wat meer maar dan heb je ook kwaliteit. Het is wel gezellig te kuieren langs de verschillende kraampjes op de lokale markt. Op zondagmorgen wordt de bar AF1 grondig gepoetst. De gelegenheid voor mij om de boekhouding bij te werken en een kleine planning te maken voor de komende dagen. In de namiddag passief deelnemen aan de sportactiviteiten (iemand moet ze toch op foto vastleggen...). Tegen 18.30u aan tafel aanzitten voor het diner en de rest van de avond op een rustige manier doorbrengen met collega's. Het weekend eindigt bij nazicht van de verkoop en de financiën.
Shob bakhiar (goede nacht)
03-06-2008
Onafhankelijk
Het is 06.00u in de morgen. Met tegenzin duw ik de wekker af, want het was weer kort nacht. Maar ja, duty calls. Een wasje en een plasje en mijn plunje aan. Met de zonnebril op, want de moeder natuur heeft weer gezorgd voor een prachtige dag, op weg naar de refter voor een cappucino. Hoewel de broodjes, worstjes, ommelet, cakes en andere lekkernijen verleidelijk lonken, loop ik het ontbijtbuffet voorbij en hou het bij een sneetje zuurdesembrood, yoghurt en vers fruit. Morning, bonjour, Guten Tag, dobre djin, gunaydin .... is het meest uitgesproken woord zo vroeg op de morgen. Tegen 07.00u ben ik op kantoor, Obeid, dat is één van de bartenders, is dan immers ook al van de partij. Na de controle van de verkoop en de kas kan ik beginnen aan het eigenlijke papierenwerk. Om 08.00u een eerste escorte aan de "maingate". Werknemers en andere die niet beschikken over een definitieve ID-kaart moeten immers afgehaald en begeleid worden. Met kogelvrije vest aan, helm en gewapend, begeef ik mij buiten de compound. Ik mag dan al van geluk spreken dat de persoon in kwestie op tijd is want bij 30°C is het dragen van deze outfit geen lachertje, alhoewel ik op die manier ook aan mijn BMI werk. De "maingate" is de toegang voor voetgangers en lichte voertuigen. De zware voertuigen rijden binnen langs de "eastgate" waar ze eerst gesweept worden door de EOD. "Eastgate" ligt op10 min wandelen, leuk is anders. Je doet dan al rap beroep op de MP om je ter plaatse te brengen. Ondertussen begint het kamp wakker te worden. Het vuilnis wordt opgehaald, de accomodaties worden gepoetst, het sanitair onderhouden, gepantserde voertuigen rijden voorbij en helikopters en vliegtuigen vliegen af en aan. 's Morgens wordt mijn deurmat plat gelopen, reservaties uitvoeren voor de verschillende sportterreinen, telefoons beantwoorden, klachten aannemen en problemen oplossingen te zoeken ....een beetje vergelijkbaar met Zeebrugge, maar dan op internationaal niveau. Terwijl de temperatuur stijgt, tikt de klok verder en voor ik er erg in heb is het gauw middag. Tijd dus om de innerlijke mens te versterken. Eerst handen wassen want hygiëne is hier een must! Keuze uit verschillende menu's, warm of koud, voor elk wat wils. Nog wat onwennig een plaatsje bemachtigen in een refter waar toch 1200 man elke dag komen eten. Na een gezond dessert en een tas koffie kan de namiddag ingezet worden. De"local market" bezoeken om kennis te maken met de verschillende verkopers. De PX-winkels een bezoekje brengen om contacten te leggen. Al bij al een interessante en vruchtbare namiddag. Nog wat brainstormen over geplande activiteiten, de boekhouding bijwerken. Het is 18.30u zonder dat je het beseft. We kunnen dus weer aanschuiven voor het avondmaal. Omdat ik wil vermijden dat mijn unifrorm gaat "krimpen" in de was, hou ik het bij een slaatje en een toast. Omdat ik nog niet beschik over "wireless" internet is het lezen van de mails ontvangen van het thuisfront iets voor de volgende dag. Om 22.30u wordt de inventaris van de verkoop opgemaakt en de inkomsten nagezien. Om 23.00u kan ik eindelijk AF1 (dat is de bar) afsluiten. Nog vlug een douche en een beetje lezen. Om 24.00u slaat de vermoeidheid toe en vertrek ik naar dromenland.
02-06-2008
einde van Lead Nation 2
Aan alle mooie liedjes komt een einde, zo ook aan de opdracht van LN2. Het vertrek was voorzien om 07.30u. Was ik even verrast toen we de collega's aan de ontbijttafel zagen zitten. Bleek dat de C-130 technische problemen hadden. Tien, waar had ik dat nog gehoord? Ik kan me best voorstellen dat het slopende uren zijn vóór het vertrek. Onder luid applaus van de Tjechen kon het inschepen uiteindelijk beginnen. Voor sommigen een emotioneel moment.
Afghanistan
De dagen vliegen voorbij. Als MWA werken we 24/7. Notie van tijd en dag is moeilijk, voorlopig toch. Het plannen en organiseren dringt zich op. Misschien kan ik dan ook genieten van een paar vrije uurtjes, zoals de meesten op zondag. 
Aan alle mooie liedjes komt een einde, zo ook aan de opdracht van LN2. Het vertrek was voorzien om 07.30u. Was ik even verrast toen we de collega's aan de ontbijttafel zagen zitten. Bleek dat de C-130 technische problemen hadden. Tien, waar had ik dat nog gehoord? 
