Een van de weinige voordelen als MWA is dat je de kans krijgt, mits toelating, je buiten het kamp te begeven.

Het heeft je de gelegenheid Kaboel te leren kennen buiten de omheining. Weerom in full outfit tegen hoge snelheid (als de wegen het toelaten) door de schamele wijken waar armoede zegeviert en (niet alleen) kinderen er sjofel bijlopen smekend naar water of andere. Gammele steekwagens met pastinaken, een boer op een uitgemergelde ezel, een herder met zijn schapen in een bijna droge bedding…. 

Na enkele kamikaze manoeuvres aangekomen in Camp Phenix. Je mag verwachten dat een kamp waar3000 militairen verblijven, over de nodige faciliteiten zou beschikken. Niets is minder waar. Geen super de luxe PX, geen keuze uit verschillende restaurants, geen “locals” die hun waren verkopen…. Maar eureka!! Ze hebben hier wel een “burgertent”. Dé gelegenheid om ons tegoed te doen aan een hamburger en milkshake. Wat kan je anders verwachten opeen Amerikaanse basis?

Op de terugweg nog wat foto’s genomen en veilig en wel terug van een kale reis in KAIA. Met dank aan de CPT (Close ProtectionTeam).