Het is alweer een hele tijd geleden dat ik nog iets in deze blog geschreven heb. Net zoals het lang geleden is dat ik nog op circuit gereden heb. Er kwam altijd wel iets tussen. Was het het weer niet die me parten speelde, dan moest ik wel de zaterdag werken. Het jaar is echt voorbij gevlogen. Ik heb toch één keer op Croix en Ternois gereden en dat was weer pure fun tijdens een circuitdag van Hautekiet! Dank om me nog op het laatste moment toe te laten! De rest was op de openbare weg en op Lezennes. Ik kan het niet geloven dat het alweer zo lang geleden is en dat de tijd zo snel gaat in alles wat ik doe. Moet wel zeggen dat de tijd dat er gereden geweest is enorm véél fun was. Zoals het moment toen ik (al dan niet met Annelore) ritten in Spanje gedaan heb. Man man wat een sensatie om daar te rijden! Je bent daar echt blij dat je eens een recht stuk hebt dat je eens kan uitrusten! Echt een motorparadijs! (ben ik dan toch in het verkeerde land geboren?) Iedere dag naar het werk de laatste 3 maanden met de moto heeft ook wel iets. En dan de test lezen van de nieuwe z1000sx in motorrijder. Hmmm .... mijn magazine werd weer helemaal nat van de kwijl! Wie weet in de toekomst? Zeg nooit, nooit. Wat volgend jaar gaat brengen, ik weet het niet. Hopelijk veel motorgenot en ook tai chi genot. Wie weet geraken we weer eens aanwezig bij een moto gp. Of nog eens op het circuit van Zolder, Mettet, Assen of Francorchamps. We zullen zien in 2014! In ieder geval een zalige Kerst en een prettig Nieuw (motor) jaar gewenst!!!!! Mss komen er nog mooiere verhalen dit jaar (en hopelijk meer verhalen :p )
Daarmee is alles gezegd als we over Rossi praten. Velen dachten: "die heeft het niet meer" Maar in Assen (waar ik trouwens life getuige van was) heeft de Doctor weer eens puntjes op de i gezet. Het begon al in de trainingen waar hij een 4 de plaats neerzette. Maar bij de warm- up echter de zaterdag morgen gaf hij zijn concurrenten z'n visitekaarte. Zo van: "mannen, jullie zullen echt wel rekening moeten houden met mij!" En dat was met de snelste warm-up! :) Iedereen die de moto gp gevolgd heeft die dag is getuige van Geschiedenis die geschreven is! 2 en een half jaar geleden is het dat Valentino nog een overwinning geboekt heeft! Hij heeft er altijd blijven in geloven en wist dat het niet bij hem lag dat hij niet won, maar bij de verkeerde moto gedurende twee jaar. Geloof is alles! Daarmee kijk ik zo enorm naar deze man op, want hij is in staat om op zijn 34 jarige leeftijd toch nog uit een gat te kruipen en door verder te werken en te proberen zich op het allerhoogste (verdiende) podium zet! Daar leer ik uit! WINNERS ARE LOSERS WHO NEVERS GIVES UP! En ik ben dit van plan!
Jaren geleden dat ik nog eens naar het Belgisch Kampioenschap motorracen gaan kijken heb. Het was in één woord fantastisch! Neen zelf heb ik niet meegereden om de bekende redenen voor de mensen die me kennen. Ik heb deze morgen mijn Hornet genomen en om 8u45 richting Croix vertrokken. De banen lagen er nog héél nat bij want 's nachts had het nog ferm geregend. Toen ik daar een groot uur later aankwam was er daar al massa's volk! Je moet weten het circuit ligt lager dan de openbare weg en vanop de openbare weg heb je zicht op de vallei die eigenlijk het circuit tussen velden is. Het circuit stond bomvol met caravans, mobilhomes, tenten en natuurlijk koersmoto's. Ikzelf rij nu al sinds 2001 op circuit en heb enkele sprintkoersen gedaan en zo ken je wel veel volk. Overal kwam ik iemand tegen waar ik wel een praatje kon mee slaan. En door je circuitvrienden leer je dan ook weer andere vriendelijke mensen kennen! Het is een kleine wereld! Het was enorm prettig om weer eens de beste piloten van België aan het werk te zien en tegen te praten. Want zo is het op Croix! Niets is afgesloten, je kan gewoon tussen de mobilhomes lopen en kijken naar de voorbereidingen van de moto's, een praatje slaan als je wilt tegen de piloten. Echt de max! Geen speciale pasjes nodig! De races zelf op het pas vernieuwde circuit waren wel om duimen en vingers van af te likken. De supersport 600 was zelfs in 2 reeksen opgedeeld omdat er gewoon tevéél piloten waren. Dit is ooit wel eens anders geweest. De superbikes waren ook al met 22. Als ik naar de rondetijden van de supersport en superbikes kijk dan vraag ik me iedere keer af: "hoe doen die mannen dit?" Ronde na ronde zo'n tijden neerzetten. De mensen staan bewonderend te kijken hoe de piloten hun machines controleren. Glijden bij het uitkomen van een bocht zijn schering en inslag. Puur op power. Ik zag Legrelle in de linkerbocht pushen om bij White en Mertens te komen. Fantastisch hoe je die achterband zag uitbreken! Zag de bmw van Richard White een stap op zij zetten man hoe hij die nog recht gehouden en zijn plaats behouden heeft... de duivel is het wijs! Het is altijd mooi als er zoiets gebeurd dat de piloot erop kan blijven zitten! Want dit is niet altijd het geval, zoals het vandaag ook een paar keer mis gegaan is. Je weet dat dit kan gebeuren, maar toch denk je altijd aan die persoon die het overkomt! Voor mij was het een prachtige dag! Door de mensen, races die ik zag. Ik vind het fantastisch dat er in volle crisis nog mensen alles geven om er te staan (fysisch, financieel...) voor het Belgisch Kampioenschap (die wel in Frankrijk verreden wordt, maar kom). Ik heb nieuwe mensen gezien die voor de eerste keer meekoersten. Heb daar enorm véél bewondering voor! Verzadigd ben ik naar huis gereden met een big smile en weer zin om zelf ook weer eens een circuitdag te doen! Merci hé vrienden! (alle nieuwe inbegrepen!)
Als de winter in aantocht is is dit het moment om de motor te voorzien van zijn onderhoud, om alles netjes weg te bergen en alles gereed te zetten voor het volgende seizoen. 2013 dus... we zijn nu al 3 maanden ver en mijn teller van mijn circuitdagen (op mijn thuis circuit Lezennes) staan welgeteld op...1. Eén (half) dagje me uitgeleefd. Heb er wel prachtige foto's aan over gehouden waarvoor dank! :p Ik had nog zo'n 400 km tot mijn volgend onderhoud voor de winter en ik dacht "ik zal dit wel vlug moeten doen" En we zijn nu 3 maanden later en het onderhoud en de kilometers zijn nog niet gebeurd. Maar het weer is voor iedereen hetzelfde (behalve als je ergens naar het zonnige zuiden kan verhuizen). Gisteren en vandaag heb ik nog getwijfeld om toch mijn zx6 op te laden en richting circuit te trekken, maar de aanhoudende lage temperaturen hebben me aan mijn pc doen kluisteren in plaats. Aan de ene kant voel ik me een bange luis en aan de andere kant een verstandig mens. Mja ... het is maar hoe je het bekijkt. In ieder geval mis ik het gevoel van rijden, de geur van warm rubber en benzine. De moto die staat warm te draaien en de eventuele blikken op je nieuw pak en helm (of botten). Ik weet niet of de mensen die de kans hebben om dit iedere dag te doen nog beseffen welke bofkonten die eigenlijk zijn. Mss zien ze het ook allemaal niet meer en genieten ze niet meer van de sensaties van het rijden, van het mooie pak, helm, botten, handschoenen etc... dat ze hebben. Die drang van rijden... is als een drugs (maar dan zonder nevenwerkingen ) Oh... laat het maar vlug weer warm en zonnig zijn!
Het is niet te geloven dat we alweer op het punt staan om het (motor)jaar af te sluiten. Ik kijk terug en zie dat ik prachtige momenten beleefd heb op het circuit te Lezennes zowel met mijn racemotor als met mijn Honda Hornet (die ik dit jaar bijgekocht heb om op straat te rijden). Testgereden met een Husqvarna Nuda 900 R, Kawasaki zx10 en een kawasaki er6f gehuurd. Banden getest (Pirelli diablo rosso corsa en diablo supercorsa sp). Die momenten voelden aan als een testrijder (wel niet betaald... maar kom). Het is het gevoel dat telt! Wat heb ik verder nog gedaan? Samen met Annelore zijn we voor (de tweede keer) naar de Mont Ventoux op reis geweest, maar dit jaar hadden we onze Hornet bij. Dat ... was... Prachtig! Samen echt op het gemak rond tuffen de berg op, het landschap bekijken, ergens keuvelen, iets eten... en dan de volgende dag... (of de dag erachter) volledig in leder gestoken bij een t° van boven de 30°C op de Mont Ventoux (en omstreken) te "rijden" Was prachtig. Ik heb ook een jaar verder gewerkt aan mijn zithouding op circuit en als ik naar de evolutie op de foto's kijk, denk ik wel dat (dankzij de lessen van vorig jaar bij Mertens) er progressie geboekt is. Ik rij nu NIET sneller rond dan vorig jaar, maar de opzet was om even snel rond te rijden op een veiligere manier. En dat is gelukt! Nu mogen we wel zeggen dat het (motor)seizoen dit jaar - of er zou nog een mooie dag moeten komen - zo goed als afgesloten is. Occasionele ritjes op de baan niet meegerekend. Maar wat me het meest zal bijblijven is het prettig gevoel van "thuis" komen op Lezennes met m'n vrienden. De toffe sportieve "gevechten" tussen Jo's z'n zx10 en mijnen zx6. De "naklap" op het circuit van Lezennes, de filmkes die Jo gemaakt heeft van mij (en anderen). Bedankt daarvoor trouwens! De evolutie zien van een circuitroekie ... was ook iets prachtigs om mee te maken! In de winter periode zit ik dan af en toe vol heimwee naar de foto's te kijken die de fotografen op Lezennes ons gratis via het forum aanbieden! En JA... het is allemaal goed verlopen! Ik hou een enorm goed gevoel over aan dit (motor) jaar! De sensatie was er echt terug. Het was een verademing om eens terug met gevoel te kunnen rijden, om de motor terug aan te voelen. Ondanks dat goed gevoel kunnen we één ding niet weg cijferen. De CRISIS. Ja... ik kon soms van mooie dagen genieten (omdat ik technisch werkloos was) en naar het circuit trekken of een mooie rit doen. En daar heb je dan een dubbel gevoel bij. Aan de ene kant vind je het grandioos dat je op zo'n dag zo kan genieten en aan de andere kant voel je je schuldig dat je daar je geld in steekt. Ik hoop dat het volgend jaar weer mogelijk zal zijn om te doen wat we allen graag doen, om onze passie te beleven, straffe verhalen te vertellen! Hopelijk kunnen we volgend jaar nog altijd genieten, rijden en plezier maken! Of dat nu op een zx10 of een nieuwe BMW of doe je het met een diversion 600 of een toermotor... Het is het Gevoel van rijden dat telt. Het moment dat je je helm op je hoofd zet, die motor doet draaien en hem in z'n eerste zet. Dan ... dan verandert je leven.
Het valt me op iedere keer dat ik met de motor onderweg ben dat zowel voetgangers als fietsers zo onopvallend op weg zijn. Als motorrijder (nog méér dan in de auto) moet je alles en iedereen in de gaten hebben omdat je in principe ook een zwakke weggebruiker bent en dat je afhankelijk bent van die andere chauffeurs. Dus als je ze niet ziet en ze kruisen je pad kan het volledig verkeerd aflopen! Daarmee dat ik hier dit gedacht wel goed vind. Het noemt vuurvliegjes en het wordt tussen de spaken van een fiets gestoken en naarmate dat je sneller rijdt lichten ze méér op! Moet niet altijd hoog technologisch zijn om goed te zijn niet? Bekijk het filmke zou ik zeggen! Fietsers zijn mss ook motorrijders in de toekomst hé
Ondanks dat het overal crisis is dit jaar zijn we al redelijk bespaard gebleven van stempeldagen. Maar na het verlof is het plotseling weinig werk in onze fabriek. En zo een stempeldag gecombineerd met mooi weer worden meer dan waarschijnlijk een dagje Lezennes. En toch... is het met gemengde gevoelens dat ik maandag naar daar rij. Ik werk niet en toch ga ik me amuseren? Als ik daar aankom zie ik dat er nog enkele Belgen daar zijn en ook deze mensen moeten stempelen. Maar toch willen we verder rijden, willen we verder moto's kopen, banden etc... Maar dan moet het wel allemaal Betaalbaar blijven! Zowel voor de motorverkoop ( ze hebben bvb nog maar 10 supersports verkocht in Nederland dit jaar), als voor de banden, voor de toelevering. Ook voor het circuit rijden wordt het bijna onbetaalbaar (ik hoor ook dat 65 procent van de piloten in Nederland niet meer rijden). Maar aan de ene kant (al ben ik een fanatiek motorrijder), waarom zou je nog je geld er in steken? Op de openbare weg heb je alléén nog maar geboden en verboden. Flitscamera's, slechte wegen (toch in België) en ongelooflijk veel taksen en BIV. Wil je een deftige motor kopen dan mag je niet schrikken van de inschrijvingstaksen! Wat wilt zeggen dat prachtige machines zoals een zx10 of een zx6 bvb niet meer verkopen! Aan de andere kant, wil je zo'n machine kopen om op het circuit te rijden, dan moet je ongelooflijke sommen betalen om op mooie circuits te rijden zoals Assen, Francorchamps... zonder dat je maar één cent uitgegeven hebt om daar te geraken. Reken eens al je transportkosten, benzine , banden etc... dan zit je al boven de 500 euro voor een dagje rijden. En het is crisis, maar ondanks die crisis wordt niets, maar dan ook niets goedkoper! Dan vraag ik me af ... wie gaat er dan met al die winst lopen en vooral (als het de staat is) wat doen ze ermee? In plaats van bvb al die taksen op benzine te vragen zouden ze ze beter goedkoper maken. Waardoor (en volg eens mijn redenering) dat er weer meer motards zullen rijden (of beginnen rijden) gevolg is dat er méér benzine verbruikt wordt en zo hebben ze toch hun taksen. Ook zouden er mss weer meer motards opgeleid worden, waardoor er weer meer les gegeven wordt etc en de bal is aan het rollen. Nu maken ze dat de mensen hun geld op de bank houden (ondanks dat het niets oplevert). Zelfde met motoruitrusting en banden. Maak het allemaal goedkoper, waardoor de mensen eens vlugger een andere band zullen leggen en zo is de bal ook weer aan het rollen! Het wordt tijd dat al die "gasten" die nu door de crisis het grote geld verdient hebben eens boven water komen... en een handje helpen... maar ja... ik zal wel in een droomwereld leven zeker? Toch heb ik een prachtige namiddag gehad op Lezennes... een klein maar nog betaalbaar circuit!
Ik dacht deze morgen: " ik zou wel eens op Lezennes rijden!" (voor de verandering ) maar... alhoewel ik nog tijd genoeg had, had ik geen zin om de circuitmoto gereed te zetten. En (omdat het zo warm ging worden vandaag 36°C) ik wilde in de voormiddag rijden. Dus de enige oplossing was op mijn Hornet naar Lezennes afzakken! "Halfuurke rijden en dan enkele sessies meepikken" dacht ik. Ik vertrok om 9u40 en had gepland om daar rond 10u10 aan te komen, dan ging ik nog één van de eerste zijn. Maar dat was buiten alles gerekend! Ik reed op automatische piloot naar Lezennes genietend van de wind en het motorrijden en kwam (voor ik het wist) onder de tunnel van wevelgem door. Automatisch ging ik naar rechts om afrit Rijsel te nemen en tot mijn ontsteltenis zag ik dat die afgesloten was. "Tien" dacht ik, " er tond hiervoor niets aangeduid" Dan maar verder gereden, maar de eerste afrit was maar in Moeskroen. "Ja dat zal wat later worden" dacht ik. Maar het is wel een tof ritje! Kwam er eigenlijk op neer dat ik door de omweg (en niet genoeg baankennis) maar om 11u op Lezennes aankwam. "héhé, nu ga ik toch wel nog een paar sessietjes kunnen rijden" dacht ik. Maar dat was misdacht! Toen ik aankwam was er juist een zwaar ongeval gebeurd! Hoe het met de persoon is weet ik niet zo goed, maar het heeft zeker van 11u tot 12u00 geduurd voor ze hem afvoerden. Dus in de voormiddag werd er niet meer gereden, wat ik super jammer vond... Ik dacht nog van enkele uren te wachten, maar het was gewoon te warm! Dan maar iets gaan drinken op een terras, maar geloof me of niet... het was daar ook te heet! Nog effekes heb ik getwijfeld en besliste dan maar om mij tijd te gebruiken. Ik heb er dan een mooi uistapke van gemaakt en enkele mooie weggetjes meegepikt. Maar (nu ik thuis ben ) heb ik zo het gevoel dat het mss wel zo moest zijn. Mss was het wel best dat ik met de hornet niet op lezennes gereden heb. Maar toch... een moto test je toch nog altijd best op circuit. Jammer ... zal voor een volgende keer zijn. Toen ik thuis kwam was het 39°C aan mijn tuinhuis. Is toch beetje van het goede teveel!
We zitten in tijden waar elektronica overheerst. Een wereld vol met begrippen zoals Traction Control, Ride by Wire, Launch Control, motormappings die kunnen gewisseld worden bij het rijden en in het geval van moto gp aangepast naargelang de plaats waar ze op het circuit zitten. Automatisch ! Valentino Rossi zelf zou liever terug gaan waar het hand alléén de commando heeft en dat al die hulpmiddeltjes niet gebruikt worden en dan praten we wel over een persoon die 9 - voudig Wereldkampioen geweest is. "Waarom?" zou je jezelf afvragen? Omdat het verschil dan door de piloot gemaakt wordt en niet door één of ander hulpmiddel. Het zou weer echter, zuiverder motorgevoel geven. Je kan natuurlijk zeggen dat we die elektronica nodig hebben omdat de dag van vandaag de motoren zo krachtig zijn dat een gewone sterveling (lees: jij en ik) al dat geweld niet meer meester kunnen (uitzonderingen bevestigen de regel). Maar moet je wel + 180 pk hebben om fun te hebben?
Welgeteld 72,1 pk/ 8500 tr/min... 64Nm/7000 tr/min.... en een gewicht van 211 kg zijn de opgegeven waarden van een Kawasaki ER6F. Een 649cc paralleltwin...
Ik heb er al veel goeds over gelezen en ik dacht ik zou wel weer eens een ritje doen op de openbare weg. Na een telefoontje naar een plaatselijke dealer bleek dat hij er ene in verhuur staan had. Typisch weer voor mij toen ik achter de motor ging regende het pijpestelen. Maar ondanks dat het nat lag, had ik direct vertrouwen in de kawa. Ze voelt eerst beetje raar aan van zithouding (diep in de moto, armen hoog), maar als je aan het rijden bent vergeet je dit vlug. Met mijn lengte zit je maar tot je borst uit de wind, maar het is genoeg! De volgende morgen had ik geen stijve nek of zo waar ik op een naked wel last van zou hebben. Die avond zelf heb ik maar een kilometer of 50 gereden, maar gisteren stonden er (zonder dat ik het gepland heb) nog zo'n 340 km extra erbij. Ik heb me ingeschreven voor een rondrit die in het noorden van Frankrijk reed en het ER6-ke voelde zich daar volledig thuis. Die stuurwegjes zijn echt op het lijf van de Kawa geschreven! Ze is enorm wendbaar en ik heb de motor op geen fout kunnen betrappen. Bochtje na bochtje wil ze niet anders dan nog meer bochten pikken. Het is zo verslavend en moeiteloos dat je het jammer vind dat je weer op een recht stuk terecht komt. Zo'n moto zou je in bergwegjes moeten hebben. Kom je in een dorpje terecht, dan kan je al "pruttelend" (want zo'n grappig geluid maakt ze dan) door het dorpje rijden, genietend van alle schoons wat het dorp te bieden heeft. Gewoon op 't gemak, in derde versnelling... maar wanneer je het gas opendraait in een volgende kronkelwegje, hoor je de motor spinnen van plezier en ze maakt echt een tof geluid boven de 7000 toeren! Je wil ze soms in die toerenschaal houden voor het geluid alléén al. En met al dat plezier ben je dan een bord gemist... maar géén probleem je draait de motor toch op vierkante meter. Voor je het weet ben je alweer op route. Wat me trouwens een paar keer voorgevallen is. Een paar keer was ik te enthousiast in een bocht, maar ze liet het zich allemaal welgevallen. Te hard erin? Geen probleem, beetje bijremmen en zelfs met steentjes op de weg kon je betrouwen op het enige elektronische hulpsysteem dat erop zat: ABS. Voor mij niet nodig maar toch wel een tof systeem. Heb het eventjes getest in steentjes en je voelde de voorband eventjes schuiven maar de abs greep toch enorm rap in en de de kawa herstelde zich! Opmerkelijk systeem. Maar ook een bocht verkeerd inschatten liet ze toe: gewoon verder kijken en een beetje dieper duwen! Op naar de volgende bocht! Fun!!! Ondanks dat er eigenlijk niet veel speciaals is aan deze motor, is de funfactor héél hoog! Je kan je ermee uitleven zonder dat je hele hoge snelheden moet rijden, hij stuurt enorm makkelijk, heeft vertrouwen, is allemaal héél doseerbaar (weinig vermogen), heeft een goeie abs, prachtig "smoelke" van haar zus geleend (zx6r) en een klank die een glimlach op je lippen brengt. Natuurlijk is het prettig om met een zware 1000 te rijden met vermogen over. Maar het feit dat je weet dat je haar onder controle hebt, gewoon zo op het gevoel... dat ze doet wat je wilt en dat ze je niet veel geld kost. Noch aan banden (want het zijn "maar" 120/160 maat), noch aan verbruik (gemiddeld 5,6l/ 100km vlot gereden). Ik vond het alleszins spijtig dat ik hem terug naar de dealer moest doen... voor Valentino Rossi daarentegen zou ze wsl een beetje te weinig vermogen hebben maar ze heeft zoiets puurs, zoiets waar je met een glimlach weer opstapt. H eb je 180 pk nodig? Het is enorm tof met zoveel vermogen, maar je hebt genoeg om je te amuseren met de 72,1 pk.
Een regenachtige dag, geen zin om de koersmoto gereed te zetten noch om met regenbanden te rijden op Lezennes... twijfelen twijfelen... Plotseling hoor ik een stem (neen niet van God) maar van Michel Follet in de radio die zegt dat je gratis moto's kan testen in Handzame. "Tien:" denk ik dat is nog eens interessant! Na een telefoontje naar de dealer en de moto staat al gereserveerd. Kan me nu een beetje voorstellen hoe de testrijders zich moeten voelen , motokledij inladen en richting Handzame. In feite heb ik de Mv Augusta F3 gereserveerd, maar er is al een motorrijder voor mij ter plaatse en die staat al op het blad op dit uur. Vermits ik hier nu toch ben, kijk ik eens verder rond of ik toch niet een testrit kan versieren en dan sta ik naar een sexy witte kont te kijken. en die heeft me verleid. Neen, het is geen vrouw, maar de Nuda 900 R. Nuda betekend naakt in het Italiaans en dat is te zien ook! Je ziet het prachtige 2 - cylinder BMW blok zitten ( is afgeleid van het blok van de F800, maar wel met meer pk erin). Een Ohlins schokbreker, Brembo remklauwen met dubbele schijfremmen. Brembo rempomp. De uitlaat is een 2 in één systeem met een demper die (op het zicht) op een Akrapovic demper gelijkt. Met een prachtige klank! Dat alles is verpakt in supermotard achtig design, maar dan mooier en afgewerkt. Speels, agressief, verleidelijk in één ! Het moment dat je haar doet draaien weet je dat het een fun moto zal zijn. Ze klimt gretig in toeren (aan 8000 tr/min zit ze in rode zone). Het moment dat je weg rijdt, voel je al dat het goed zit. De moto stuurt bliksemsnel en je hebt direct vertrouwen in het gehéél. Ze voelt goed aan. De achterkant is enorm stabiel en de voorkant zou wel eens de lucht in willen, maar het is niet zo dat je beide wielen niet op de grond kan houden als je wilt. Je hebt het allemaal zelf in de hand. Traag toeren en genieten, schakellui rijden? Ze laat het allemaal zonder morren toe. Maar ga je er eens echt voor zitten en wil je sportief rijden, een circuitdagje meepikken... Ze kan het allemaal! Zelfs bij het snellere werk blijft ze schoon op haar lijn, wel voel je de voorkant beetje meer zoeken dan bvb een supersport, maar ze is dan ook zachter afgeveerd ( en ik denk dat met een hardere instelling... juist). De moto voelt met zijn 195 kg licht aan. Het is een moto die volgens mij allemansvriend zou kunnen worden. Wil je hard op een (klein) circuit rijden? Wel volgens mij ga je véél supersports achter jou laten. Wil je schakellui rijden? Ze laat het zich allemaal welgevallen. Wil je ritje in de Ardennen doen? Ze zal zich als een vis in het water voelen. En de verbindingsrit dan? Vond het op autoweg goed uit te houden kwestie van windbescherming. Wat moet je nog meer hebben zou je zeggen?
Mss een vrouw die deze Italiaanse/Duitse schone wil aanvaarden? Let op, eens je er mee gereden hebt, zal je véél tijd aan deze prachtige, alleskunnende "Naakte" hangen. Zou kunnen dat je vrouw zegt dat het je maîtresse is. Wees gewaarschuwd!
15 Maart 2012, 18°C, een dagje vrijaf... en Lezennes open... het zonnetje lonkt! Maar ja zondag nog maar gereden en de SC2 was al erbarmelijk versleten. Waarschijnlijk door de combinatie niet echt warm en geen optimaal afgestelde vering. De vering is nu lichtjes aangepast, maar met een "versleten" band kan ik niet zien of ik progressie gemaakt heb of niet naar afstelling toe. Maandag had ik al de Pirelli diablo supercorsa sp band laten monteren op mijn reserve velg (gewoon om gereed te zijn, want ik had niet verwacht thuis te zijn). "Het is nu wel een héle sportieve straatband, maar geen koersband en toch: hij is iets harder dan de sc2, dat zou wel goed uitkomen": dat dacht ik allemaal toen ik naar dat wiel in mijn garage stond te kijken. Kortom, wiel gemonteerd, moto in camionette en richting Lezennes. Je moet meenemen wat je kans van hebt hé Wel heb ik mijn Pirelli dragon sc1 vooraan laten liggen omdat ik simpelweg geen diablo sc sp had voor de voorkant en ook omdat het minder werk was.
En nu de diablo supercorsa sp. een gehomologeerde koersband zou ik het noemen. Het is eigenlijk een straatband, maar dan véél te goed voor de openbare weg! Ik had de intentie om de eerste ronde vlot, maar relatief traag af te werken om ook de band te voelen. Vanaf de tweede ronde kon het gas er al héél hard op! De Pirelli plakt gewoon aan het asfalt, niet te geloven, maar Nog beter dan de Pirelli diablo rosso corsa (en ik vond die al super!). Hij leunt enorm dicht tegen de dragon supercorsa sc2 waar ik zondag mee reed. Volgens mij kan je er even hard mee gaan zonder dat je de extreme slijtage hebt (omdat hij iets harder is). Hij heeft je ook enorm véél gevoel waar je mee bezig bent. Bvb terwijl je hard remmend naar een bocht gaat en je bent iets te enthousiast aan het afschakelen, voel je hem "bewegen", lichtjes glijden maar hij hersteld enorm rap.(en mss kan iemand met goeie vering kennis dit ook oplossen) Ook bij een harde acceleratie plakt hij enorm aan het asfalt. Daar moet ik wel direkt bij zeggen dat ik de SC2 nog beter vond, maar dat is dan ook een echte raceband. Sturen dan... enorm snel. Zelfs zo snel dat je moet opletten dat je genoeg snelheid hebt in bochten of je hebt het gevoel dat je zal omvallen. Ik bedenk nu wel dat dit ook kan zijn doordat we mijn moto meer op z'n neus gezet hebben, maar toch die Pirelli stuurt enorm! Je denkt nog maar aan oversmijten en het gebeurd al zonder veel moeite. Je moet echt opletten dat je niet te gretig bent. Je kan hem zelfs onder hellingshoek ietsje platter smijten met weinig input als het nodig is. Terug oprichten gaat even soepel. Voor mij is dit echt een superband! Ik heb de band afgekocht van iemand die stopt, maar met 177 euro voor een voorband en 234 euro voor een acheterband, kan je al héél wat van de "oudere" dragon supercorsa sc verslijten. Toch is het een superband! Iemand banden in aanbieding???
Het voelt altijd als een beetje thuiskomen. Natuurlijk ken ik het circuit... maar het gaat hier niet alléén om het rijden, maar ook om de sfeer die hier hangt en dat je nergens op een ander circuit kan vinden. Iedereen kent hier iedereen, is het nu van gezicht, naam, welke moto de persoon rijdt... het doet er niet toe, maar van de meeste weet je hoe ze bestaan. Ook weet je hoe de meesten rijden. Je weet bvb dat je die of die persoon niet moet volgen want die zijn te snel... Anderen zijn dan weer trager en vinden het tof om achter jou te rijden. De ene dag ben je hier leraar, de andere een bleuke en dus zelf leerling. Vergis je niet, er wordt hier op Lezennes van tijd tot tijd hard gereden (als de betere piloten er zijn), maar er is hier een zekere respect. De mensen zijn hier echt begaan met elkaar en dat vind ik zo prachtig aan Lezennes. Er wordt gepraat, gevraagd en gediscussieerd over (ja wat anders ) banden, remmen, insteekpunten, rempunten, lijnen, bandendruk etc... Om een voorbeeld te geven van respect... toen we op een bepaald moment met twee naar de chicane reden, wilde de persoon achter mij mij uitremmen en ik deed (onbewust) de deur dicht. Die jongen geeft er voor gekozen om door het gras te rijden ipv tegen mij. Hij heeft recht gebleven (gelukkig) maar ik ben er hem ernorm dankbaar voor! Dat bedoel ik met respect rijden. Hier komen (de meeste) mensen om zich te amuseren en niet alléén om te tonen dat ze rapper zijn dan de rest. (Uitzonderingen bevestigen de regel)
Neem nu de foto's alléén al... die mensen staan daar de hele dag in koude, wind, zon... om ons prachtige foto's te geven! En het zijn foto's om u tegen te zeggen.
Daarom was ik ook zo blij toen ik zondag voor de eerste keer dit jaar weer toekwam op Lezennes. Was al een maand geleden! Door vooral het slechte weer. Maar zondag was het echt eens zacht, droog weer en konden we weer eens rijden op onze spiksplinternieuwe Pirelli diablo Rosso Corsa. Een mondvol en een prachtige band ! Zelfs met temperaturen van amper 10°C hadden de banden ongelooflijk véél grip. Mijn hellingshoek was zelfs zo groot dat mijn teensliders tegen de grond ging (ondanks de racevoetsteunen die op mijn kawa zitten). Ik vraag me af wat die band dan aankan als het echt warm weer is. Zal wsl een prachtige ervaring worden!
Het is een prachtig jaar geweest . Talloze keren op Lezennes gereden, enkele keren op Folembray en Croix en een prachtige stage gedaan bij Mertens Racing School. Gisteren heb ik nog eens op regenbanden gereden. Het was al méér dan een jaar geleden en ik stelde het maar uit. Waarom? Vertrouwen denk ik. Nu moet ik eerlijk zeggen dat het circuit niet kletsnat, maar halfdroog/nat lag. Aan de ene kant nat, de andere kant droog. Het is niet te vatten hoevéél grip die regenbanden hebben in het natte gedeelte. Zelfs de knie ging tegen de grond (en het was maar een graad of 9). Ik heb me super geamuseerd met die banden! We reden zelfs maar met 2 piloten op het circuit, dat gaf me het gevoel dat ik een testpiloot was. Testen dat was eigenlijk wat ik deed. Ik voelde wat de Pirelli voorband deed, ik voelde de band zoeken onder hellingshoek in het natte en ik voelde dat ik toch relatief hard in de remmen kon gaan. Wel lette ik erop om mijn remdruk op te bouwen en niet onder hellingshoek te remmen. Bij iets hardere remmaneuvres voelde ik toch trillingen die ik niet echt kon thuiswijzen, maar dat was dan wel in het drogere gedeelte, mss was hetdaar niet nat genoeg meer? De achterband (een bridgestone) leefde wel meer, op het laatste voelde ik hem toch zoeken onder acceleratie, maar met die droge stukken kreeg hij natuurlijk tegen zijn tanden!
Toch kom ik met een goed gevoel uit deze test, vooral omdat ik mijn moto recht heb kunnen houden en zo wéér iets meer vertrouwen naar de volgende (circuit)dag kan leven!
De KAWASAKI ZX6R 2009 is een prachtige en een enorm prettige moto om mee te rijden! Rij ik er rapper mee? Neen, maar ik heb er wel enorm véél fun mee en dat is waar het in motorrijden om draait!
Het is niet meer normaal, ik hunker naar het circuitrijden, maar aan de andere kant ben ik er bang voor. Ik mocht morgen gaan rijden, maar een ruzie was de aanleiding om niet te gaan. Nu heb ik er vaneigens spijt van dat ik geannuleerd heb. Het was nochtans het ideale concept: nog niet betaald, mooi weer , moto staat gereed. Maar ik voelde iets tegenwerking en heb dan in een boze vlaag alles van de tafel gevaagd. Waarom? Omdat ik wsl bang geworden ben om te rijden. Bang om weeral een mooie moto neer te leggen. Terug weer moet vechten om toch nog maar verder te mogen rijden. Weeral geld moeten oppompen om toch maar te kunnen rijden. Niemand die dat niet doet weet hoe dat gevoel is om aan de kant te staan. Toch gaat mijn leven door en heb ik toch altijd zo'n voldaan gevoel als ik op de moto gezeten heb. Héél m'n leven heb ik al moeten vechten om met een moto te mogen rijden en blijkbaar gaat de geschiedenis zich herhalen en zal het weer moeilijk worden om regelmatig te kunnen rijden. Maar het gevecht is niet met iemand anders alléén, maar nu ook met mezelf: het moet voor mij al mooi, droog weer zijn om met iets van vertrouwen de baan op te gaan. Terwijl ik eigenlijk in ieder weertype zou moeten kunnen rijden. Ik kan het nochtans, maar één of ander stemmetje in m'n hoofd houd me dan tegen en als er dan maar één iemand zegt van: "doe het niet" is dat genoeg om aan de kant te blijven staan, alhoewel ik me beter voel als ik wel gereden heb. Morgen zal ik weer niet eraan toe komen (of er moet nog iets gebeuren)... Hoe kan je nu zoiets missen en tegelijkertijd zo bang van zijn?
11 april een datum die met Hoofdletters in mijn agenda stond.
Ik ga voor de eerste keer sinds jaren weer een stage volgen op het circuit. En dan nog bij niemand minder dan Stefaan Mertens.
Stefaan Mertens heeft een palmares bij elkaar geraced om U tegen te zeggen!
In het wereldkampioenschap endurance: Wereldkampioen in 1995 en 2002!
de rest van zijn palmares kan je hier http://www.stephanemertens.info/nl/?page_id=15 vinden. Het is enorm indrukwekkend! En de instructeurs waarmee hij werkt zijn ook kalibers om U tegen te zeggen! Wij hadden Jean-François Cortinovis en Alex Verleye, de eerste is wereldkampioen in endurance rijden en Alex is Belgisch kampioen Superbike en enorm véél internationale ervaring! Ook kwam Xavier Siméon ons eventjes de juiste lijnen tonen, die jongen is al Wereldkampioen Stock 1000 en rijdt momenteel in de Moto 2 klasse! (als enige Belg momenteel) En die mannen kunnen een stukske rijden en hebben schatten van ervaring! Juist die mannen staan dan langs de kant te kijken om te zien wat je (mis) doet!
En dit is juist de opzet van de hele dag, door je op je fouten te wijzen maken ze een betere piloot van je, waardoor je op het einde van de dag sneller maar vooral zelfzekerder rond het circuit van Mettet rijdt!
Hoe wordt de circuitstage nu eigenlijk gedaan?
Eerst rij je in groep enkele opwarmrondes om het circuit te leren kennen (voor mij was het de eerste keer dat ik er reed). Dan wordt het circuit in delen opgedeeld en train je op één bocht of een combinatie van bochten. Het wordt eerst (langs het circuit) volledig technisch uitgelegd en dan doen ze een demo hoe het eigenlijk moet. Vervolgens mochten we het zelf eens proberen om dan iedere keer op onze fouten gewezen te worden! En echt het werkt! Op een bepaald moment sneden we de snelle linkse aan achter het rechte stuk en Jean-François en Alex deden teken naar mij dat ik mijn motor rechter moest duwen en instinctief door het gebaar doe je het! Dit is één van de talloze opmerkingen dat ze maakten en om die allemaal toe te passen zal ik wel een verwerkingstijd nodig hebben denk ik. Vooral omdat de verkeerde manier van rijden er zo ingebakken zit dat je er vlug weer naar grijpt als het moeilijker gaat of als je vermoeid wordt. Maar ... ik heb er enorm véél van opgestoken ...echt een aanrader! Mss zou er hier in Vlaanderen ook een circuit moeten aangelegd worden waar een racing school kan neerstrijken! Er loopt hier alleszins genoeg jong talent rond!
Het is nu méér dan een maand geleden dat ik nog eens op de asfalt van Lezennes gereden heb. Iedere week kijk ik uit naar het weerbericht in het week-end in de hoop dat het eindelijk weer eens een normale, droge dag zal worden. Maar dat valt voor het moment nog dik tegen! Ja, ik weet het, het is nog maar Februari en dan kan het nog van alle winterse toestanden komen. Toch, mis ik dat motorgevoel. En vooral ook dat je na de winter wéér moet herbeginnen en je niet het ritme kan oprapen waar je voor de winter geëindigd bent. Je moet als het ware weer herbeginnen. Stel je voor dat je ergens in Spanje woont, waar je niet naar het weer moet omkijken en dat je (toch bijna) altijd kan rijden. Het is daar toch meestal een deftige temperatuur! Het enige wat je moet doen, is maken dat je moto gereed staat en dat je zelf fit bent! Week-end na week-end. Ik kan me zelfs inbeelden dat je soms al eens zou zeggen: "nu heb ik er genoeg van, ga ik eens een week-endje iets anders doen!" Of je kan al eens een weekendje schrikkelen omdat je weet dat je toch het volgende week-end mooi weer zal hebben. En (belangrijk): je kan het héle jaar door rijden! Hier in België is het juist omgekeerd, je moet maken dat je er "staat" het moment dat er eens een mooi week-end is! Ik droom er dikwijls van om zoals de testrijders naar de zonnige oorden te kunnen afzakken en daar al dat nieuwe moois te kunnen testen. Het is natuurlijk niet altijd allemaal rozegeur en maneschijn, maar toch zou ik me wel goed kunnen vermaken in zo'n leven! Avontuurlijk, altijd op het nieuwste van het nieuwste mogen rijden. In mooie omgevingen en (meestal) warmere temperaturen. Ik weet het ik leef in een droom, maar dromen kunnen toch beginnen leven ? Niet?
Het ultieme van het ultieme ... de formule 1 van de moto's ... zo spreken we van de moto-GP! Het is de hoogst bereikbare klasse waar iedere piloot die op circuit rijdt hoopt van ooit te komen! Het is echter door velen gevraagd en voor weinigen weggelegd. Zoals je ook kan zien aan het aantal piloten (17!) dat deelneemt. Jammer dat de bezetting zo laag is, want het is prachtig om die mannen aan het werk te zien. Er zou eigenlijk iets moeten veranderen waardoor het allemaal minder duur wordt, want zoals het nu is, blijft het onbetaalbaar voor andere goeie piloten, maar die dan minder in de markt liggen. Zoals onze eigen Xavier Siméon (één van de grootste talenten in België).
Dromen... ja dat doe je erva om ooit eens met zo'n motogp machine te mogen rijden! Maar dat is al een even grote droom alsof je je popidool ooit eens life zou kunnen ontmoeten. Quasi Nihil. Het enige wat we kunnen doen is de testverslagen lezen van journalisten die wel (enkele rondjes!) een indruk krijgen van wat het is om met zo'n superfiets rond te rijden en... verwateren!
Maar ik zou al content zijn mocht ik gewoon eens op al die motogp circuits kunnen rondrijden! Hopelijk komt er ooit eens een tijd dat ik gewoon van het ene naar het andere circuit kan trekken... Dromen...
Ik zag het goed zitten! Enorm ontspannen, maar wel moe van het werk dat ik moeten doen heb deze week (lichamelijk vermoeid). Mss was ik wel tevéél ontspannen want na de trainingen stond ik op de ... laatste plaats. "Niets verloren" dacht ik "de wedstrijd moet nog verreden worden" De eerste twee rondes kon ik nog aanklampen met de mensen voor mij en kon er zelfs twee voorbijgaan doordat ze aan elkaar haperden. Ik probeerde dan ook zo zuiver mogelijk te rijden, maar ik zag toch in mijn ooghoeken dat ze sneller waren dan mij en weer dichterbij kwamen! Potseling kwamen de snellere mannen me dubbelen, wat in de vorige wedstrijd maar enkelen gelukt was (dan had ik al een vermoeden van mijn slechte tijden moeten hebben) en één van diegene die me dubbelde tikte me aan achteraan waardoor ik gedraaid stond. Ja zo vlogen die twee me terug voorbij en was mijn wedstrijd over! Enorm teleurgesteld ben ik wel na vandaag! Niet alléén omdat ik de laatste was, maar vooral omdat ik mijn tijden van de vorige wedstrijd (onder slechtere omstandigheden) niet gehaald heb! Een uurke om snel te vergeten! Hopelijk kan ik me volgende wedstrijd beter weren!
Circuitrijden... is dat dan Crossen dat je doet? Eén van de meest gestelde vragen. Neen! Het is géén cross, het is op asfalt.
Nog zo'n misverstand is dat circuitmoto's minder onderhouden zouden zijn. Zoals er iemand eens van mijn werk zei: "mijn man is véél te zindelijk op zijn moto, mocht hij ook zo'n wrak hebben, dan zou hij dat ook doen!" Wrak... dat woord sloeg me in mijn oren. Ik rij nu al 9 jaar op circuit en de "wrakken" die je ziet rijden zijn op één hand te tellen. De meeste circuitmoto's zijn netter, beter onderhouden dan de straatmoto's. Als ik bvb mijn wielen uithaal, wordt mijn achterbrug ontvet, wielen ontvet, fourche afgekuist, hier en daar een drupje olie waar nodig, ketting ingevet ... etc. en altijd de volledige moto gecontroleerd. En volgens mij is dat van de meeste circuitrijders zo, want die mensen weten waar ze mee bezig zijn. Ze weten ook dat één foutje een enorm risico met zich meebrengt! Het is niet alléén prettig om met een propere moto te rijden, het is ook prettiger om eraan te werken en het is veiliger! Dus die woorden zijn uit het Niets gegrepen van mensen die er eigenlijk niks van kennen.
Wat ook nog zo'n misverstand is (vind ik) is als iemand zegt: "ik ga niet op circuit, want ik ken mezelf! Ik ga mezelf niet in bedwang kunnen houden" Hmmm ... daar moet ik persoonlijk mee lachen. Volgens mij wilt dat zeggen: "ik zou het wel eens willen doen, maar ik ben er eigenlijk een beetje bang voor." Ik weet uit ervaring (en andere mensen hun ervaringen) dat je de ene dag de rapste kan zijn (alhoewel dat voor mij niet veel gebeurd) en de andere dag de traagste en als je die dag daarbij niet neerlegt je onherroepelijk het decor in gaat (zoals wij dat noemen). Dat wil eigenlijk zeggen dat als je niet je eigen tempo rijdt, dat je crasht en geloof me als je dat een paar keer gedaan hebt, zal je jezelf wel in bedwang kunnen houden. Het kostenplaatje alléén al van zo'n crash.
Een ander misverstand is: "als ik zo'n machine had, dan ging ik sneller rond." Ja... mss wel, maar op een bepaald moment komt er daar een of andere man/vrouw toe met een standaard motor en die laat je met je speciale vering, remmen zijn uitlaat ruiken. Dan sta je wel vlug terug met je voetjes op de grond. Gedaan met zweven! Het gaat niet om de machine! Het gaat om die man/vrouw die erop zit. Aan de andere kant... neem 2 evenwaardige piloten en zet de ene op de straat moto en de andere op de echte koersmachine gaat het toch weer een groot verschil zijn.
over circuitrijden wordt er véél gebabbeld, vooral langs het circuit... en ze kunnen altijd harder...
Wat heb ik verder nog gedaan? Samen met Annelore zijn we voor (de tweede keer) naar de Mont Ventoux op reis geweest, maar dit jaar hadden we onze Hornet bij. Dat ... was... Prachtig! Samen echt op het gemak rond tuffen de berg op, het landschap bekijken, ergens keuvelen, iets eten... en dan de volgende dag... (of de dag erachter) volledig in leder gestoken bij een t° van boven de 30°C op de Mont Ventoux (en omstreken) te "rijden"
Was prachtig.
Als ik daar aankom zie ik dat er nog enkele Belgen daar zijn en ook deze mensen moeten stempelen. Maar toch willen we verder rijden, willen we verder moto's kopen, banden etc... Maar dan moet het wel allemaal Betaalbaar blijven! Zowel voor de motorverkoop ( ze hebben bvb nog maar 10 supersports verkocht in Nederland dit jaar), als voor de banden, voor de toelevering. Ook voor het circuit rijden wordt het bijna onbetaalbaar (ik hoor ook dat 65 procent van de piloten in Nederland niet meer rijden). Maar aan de ene kant (al ben ik een fanatiek motorrijder), waarom zou je nog je geld er in steken? Op de openbare weg heb je alléén nog maar geboden en verboden. Flitscamera's, slechte wegen (toch in België) en ongelooflijk veel taksen en BIV. Wil je een deftige motor kopen dan mag je niet schrikken van de inschrijvingstaksen! Wat wilt zeggen dat prachtige machines zoals een zx10 of een zx6 bvb niet meer verkopen! Aan de andere kant, wil je zo'n machine kopen om op het circuit te rijden, dan moet je ongelooflijke sommen betalen om op mooie circuits te rijden zoals Assen, Francorchamps... zonder dat je maar één cent uitgegeven hebt om daar te geraken. Reken eens al je transportkosten, benzine , banden etc... dan zit je al boven de 500 euro voor een dagje rijden. En het is crisis, maar ondanks die crisis wordt niets, maar dan ook niets goedkoper! Dan vraag ik me af ... wie gaat er dan met al die winst lopen en vooral (als het de staat is) wat doen ze ermee? In plaats van bvb al die taksen op benzine te vragen zouden ze ze beter goedkoper maken. Waardoor (en volg eens mijn redenering) dat er weer meer motards zullen rijden (of beginnen rijden) gevolg is dat er méér benzine verbruikt wordt en zo hebben ze toch hun taksen. Ook zouden er mss weer meer motards opgeleid worden, waardoor er weer meer les gegeven wordt etc en de bal is aan het rollen. Nu maken ze dat de mensen hun geld op de bank houden (ondanks dat het niets oplevert). Zelfde met motoruitrusting en banden. Maak het allemaal goedkoper, waardoor de mensen eens vlugger een andere band zullen leggen en zo is de bal ook weer aan het rollen! Het wordt tijd dat al die "gasten" die nu door de crisis het grote geld verdient hebben eens boven water komen... en een handje helpen... maar ja... ik zal wel in een droomwereld leven zeker?
maar géén probleem je draait de motor toch op vierkante meter. Voor je het weet ben je alweer op route. Wat me trouwens een paar keer voorgevallen is. 
Niet alléén omdat ik de laatste was, maar vooral omdat ik mijn tijden van de vorige wedstrijd (onder slechtere omstandigheden) niet gehaald heb! 
