Regen, koude... ja het is Januari, de weergoden zijn ons motorrijders niet gunstig gezind. Na de opflakkering van vorige week ziet het er voor de volgende twee weken niet goed uit. Deze namiddag heb ik dan maar andere wielen gemonteerd, zodanig mocht het toch nog een droge dag komen dat de zx6r gereed staat. Het blijft nog altijd een jobke dat ik niet zo graag doe. Let op, ik heb er achteraf voldoening door, maar het moment zelf is het zweet, bloed en tranen (alé toch figuurlijk). Maar enfin uiteindelijk is het toch weer gelukt en staat de zx6 weer te blinken in z'n vel. Hopelijk komt er nu vlug nog eens een droge, warmere dag! Of een warmere regendag, maar dan moet ik weer andere wielen steken en dat vermijd ik liever dus... graag een warmere droge dag! Als ik ooit eens wielen zal moeten wisselen op een trackday, wel dan is mijn sessie zeker en vast al voorbij voor ik dat gedaan heb! Ja soms droom ik er wel van om zo op het circuit toe te komen en dat alles al gereed staat, reservewielen met verse banden erop, moto vertrekkensklaar, mecanieker erbij voor het geval er aan de moto iets gedaan moet worden! Dat moet wel machtig zijn! Alléén moto eens nakijken en rijden! Ik kan het wel allemaal, maar het gaat allemaal iets trager en moeilijker en hoe méér ik aan mijn motor moet werken, hoe minder graag ik ermee rij. En het rijden is toch hoogste prioriteit! Daar is het hem allemaal om te doen!
Aan de ene kant was het wel weer héél tof om weer eens een circuitdagje te rijden en ik heb me ferm geamuseerd. Maar ik moest mezelf toch verplichten om te rijden, omdat het enorm belastend was. Ik ontdekte vlug dat ik enorm verkrampt en verroest op mijn moto zat! En met het feit dat het aan de achterkant vochtig lag deed er ook niet veel goeds aan. Ik was zelfs zo voorzichtig dat ik afgekuist werd door een enduro ktm. Je moest als het ware in 2 modussen rijden (voor jezelf dan): de voorzichtige natte wegdek modus (zo soepel mogelijk) en dan kon je agressiever rijden op het droge gedeelte. Maar iedere keer moest je na het rechte eind (en het snelste gedeelte van het circuit) weer voorzichtiger rijden! Was wel spannend moet ik zeggen! Ja ontspannen op mijn moto zitten, ik moest het iedere maal tegen mezelf zeggen! Zoals ik gelezen had in een boek over circuitvaardigheden, probeerde ik zo soepel mogelijk te rijden. Ik denk niet dat mijn rondetijden zo spectaculair waren. Maar blijkbaar werd ik toch opgemerkt, vermits er een man kwam zeggen dat ik goed bezig was. (en ook kwam vragen hoe snel ik reed ) Van dat eerste kan ik alléén zeggen dat dat héél relatief is (moet zijn dat er niet véél snellere die dag op zaten dan ik) en van hoe snel ik reed: daar kijk ik nooit naar, heb er eigenlijk geen tijd voor. Maar aan de andere kant was ik toch in mijn nopjes met de belangstelling. Want het is altijd zo dat ze naar de piloten kijken die het snelst rondgaan en toevallig waren de andere snellere piloten dan ik er niet aanwezig, maar dat zal wel nog komen dit jaar en dan... zal ik zo snel niet meer lijken.
) Van dat eerste kan ik alléén zeggen dat dat héél relatief is (moet zijn dat er niet véél snellere die dag op zaten dan ik) en van hoe snel ik reed: daar kijk ik nooit naar, heb er eigenlijk geen tijd voor. Maar aan de andere kant was ik toch in mijn nopjes met de belangstelling. 
