David Daniel Kaminski werd geboren in het Brownsville gedeelte van Brooklyn, New York.
GEBOREN:
----------------
18 januari, 1913
OVERLEDEN
-----------------
3 maart 1987
Hij was de derde en laatste zoon van een Oekrainisch- joodse kleermaker, en de enige die in de V.S. werd geboren. Na de basisschool ging Danny naar de Thomas Jefferson High School waar hij op 13- jarige leeftijd werd uitgegooid en vervolgens wegging naar Florida. Daar werd hij een zogehete 'busker': op straat voor geld zingen. Het was rond deze tijd dat hij zijn naam veranderde in Danny Kaye en naar de Catskills reisde, een plaats die bekend stond als de 'Borscht Belt', om daar eerst voor een radiozender te werken en vervolgens met komische sketches ging optreden op campings en in hotels. Hij werd al snel een succes en in 1933 voegde hij zich bij de dansgroep van Dave Harvey en Kathleen Young. In 1934 reisde Danny nar het Orient waar hij beter leerde zingen, dansen, mimen en acteren. Helaas was zijn debuut in Londen geen succes doordat op dat moment net de toenmalige Engelse premier Chamberlain had toegegeven aan Hitler, waardoor de aandacht van de mensen daar naartoe ging en niet naar Danny's debuut. Terug in de V.S. in 1938, ontmoette Danny zijn ware vrouw, Sylvia Fine in Camp Tamiment wat gebonden was aan joods socialisme. Sylvia was een komedieschrijfster wiens stijl goed paste bij Danny's talenten. Tijdens de zomer van 1938 schreef Sylvia " Anatole of Paris ", " Stanivslasky ", " Pavlova " en andere liedjes. De twee werden een team, met Danny als vertegenwoordiger van het werk dat Sylvia had geschreven. In 1939 maakte Danny zijn debuut op Broadway in het stuk " The Straw Hat Revue ". Later datzelfde jaar deed hij mee in het stuk " Lady in the Dark " van Moss Hart, die Danny had zien optreden in een nachtclub genaamd " The Martinique ". Hart haalde Danny onder andere in het stuk omdat hij enorm snel woordspelingen kon uitslaan en gewoon eigenlijk met woorden kon toveren. Dit werd duidelijk gemaakt door het nu beroemde lied " Tchaikovsky ", waarin Danny de namen van 54 Russische componisten in 38 seconden. Zijn stuk debuteerde op 21 januari 1941 in het Alvin theater, en bracht het andere stuk tot stilstand. Hiervoor ontving Danny het weeksalaris van $500 ( wat voor die tijd een enorm bedrag was ). Daarna kreeg hij de hoofdrol in " Let's Face It ", een show wat ging over het leven in het leger en wat onder andere geschreven werd door Cole Porter, Herbert en Dorothy Fields en Sylvia Fine ( met wie hij in 1940 trouwde ). Door de eerste helft van de jaren '40 heen, ging Danny door met zijn optredens in nachtclubs, op Broadway en met de troepen die de Duitsers onderuit moesten halen overzees te steunen en te amuseren tijdens de Tweede Wereldoorlog totdat Samuel Goldwyn hem contracteerde in 1943. Het was niet leuk dat Samuel Goldwyn wilde dat Danny z'n uiterlijk veranderde door middel van rhinoplastie ( een beurt aan de neus ), waarmee Goldwyn een " All American Boy " look te creeren. Toen Danny dit weigerde, stond Goldwyn erop dat hij zijn haar zou blonderen, wat Danny dan ook voor een tijdje deed. Ondanks zijn onveranderde neus, wist Danny's carriere toch heel mooi te worden, met in het begin het filmsucces " Up in Arms " uit 1944. Vele films volgden, sommige van deze waren speciaal geschreven voor Danny's talenten, films zoals " Wonder Man " ( 1945 ), " The Kid From Brooklyn " ( 1946 ), " THe Inspector General " ( 1949 )en " White Christmas " ( 1954 ). In december 1946 werd ook het enige kind van Danny en Sylvia geboren: Dena Kaye. Danny's meest beroemde woordspeling komt waarschijnlijk uit de film " The Court Jester " ( 1956 ), waar Danny als een net tot ridder geslagen hofnar wordt uitgedaagd tot een gevecht en gedwongen was te onthouden dat: the pellet with the poison's in the vessel with the pestle; the chalice from the palace has the brew that is true."
In 1948 ging Danny met zijn one man show overzees naar het Londen's Palladium. De koninklijke familie ging niet alleen naar hem kijken, maar voor het eerst in de geschiedenis verliet de familie de koninklijke loge en nam plaats in de allervoorste rij. Danny's relatie met UNICEF begon in 1954. Als sterke pleitverzorger voor sociale rechtvaardigheid, besteedde hij duizenden uren aan piloot zijn ( een hobby waar hij immens van genoot ) voor UNICEF. Hij voelde zich zo gebonden aan deze missie dat hij een keer naar 65 steden vloog in maar 5 dagen. De secretaris- generaal van de Verenigde Naties Javier Perez de Cueller zei op 27 oktober 1987 op een eerbetoonavond voor Danny, dat hij de man was die als eerste de aandacht van de gehele mensheid liet vestigen op het lot van kinderen in nood over de hele wereld. Danny was zo vereenzelfigd met UNICEF dat hij in 1965 de Nobelprijs voor de organisatie mocht aannemen. Op een plechtigheid in Washington D.C. werd Danny met zijn eigen onderscheiding gepresenteerd ( om precies te zijn bij de joodse organisatie B'nai B'rith ), voor zijn werk met UNICEF. Wat toen heel grappig was en wat echt bij Danny paste, was dat hij na zijn staande ovatie het publiek vroeg om te blijven staan, en Happy Birthday te gaan zingen voor niemand in het bijzonder. Aan het einde van het lied vroeg hij het publiek waarom ze zo als dwazen bleven staan. Vervolgens trok hij 20 seconden gekke gezichten voor de fotografen. Zodat ze zouden weggaan. De jaren '60 zagen een daling in Danny's filmpopulariteit. Wel had hij van 1963 tot 1967 zijn eigen musical- varieteshow genaamd " The Danny Kaye Show " die een Emmy won in zijn eerste seizoen. Danny keerde in 1970 terug naar Broadway in het stuk " Two by Two ", waar hij tijdens een optreden viel en zijn heup brak. Ondanks zijn verwonding verscheen hij toch nog 10 maanden in het stuk maar maakte hij gebruik van een rolstoel. Een ander deel van zijn carriere besteedde hij aan het dirigeren van orkesten. Hij ging gewoon het podium op ( alhoewel hij geen muzieknoot kon lezen ) en zamelde zo miljoenen dollars in voor goede doelen. Danny kon het niet uitstaan om bij het dirigeren niet een snufje komedie te voegen en maakte zo de concerten nog opwindender. Ondanks zijn komische hoogstandjes, werd zijn manier van dirigeren enorm geprezen. Zubin Mehta meende dat Danny een heel efficiente manier van dirigeren had. " Live from Lincoln Center: An Evening with Danny Kaye and the New York Philharmonic ", was mede verantwoordelijk voor de prijs die Danny in 1981 ontving. Alleen nog in de film " Skokie " uit 1981 kon Danny nog de veelzijdigheid van zijn talenten aantonen, waar hij een overlevende van de nazi concentratiekampen speelt. Danny Kaye overleed door een hartaanval in Los Angeles, Californie op 3 maart 1987 op de leeftijd van 74 jaar. Hij liet een onvergetelijke soort van liefdadigheid en humor achter die nog jaren en jaren zal worden herinnerd. Komiek, zanger, danser, entertainer, mimemeester, kok, piloot, dirigent, UNICEF ambassadeur, echtgenoot, vader; Danny Kaye raakte veel mensen in hun hart. Als kind wilde David Daniel Kaminski dokter worden. Op zijn eigen manier is hij dat ook geworden. Want lachen is eigenlijk het beste medicijn dat er is.
FILMOGRAFIE
--------------------
"The Cosby Show" .... Dr. Burns (1 episode, 1986)
- The Dentist (1986) TV episode .... Dr. Burns
"The Twilight Zone" .... Gaspar (segment "Paladin of the Lost Hour") (1 episode, 1985)
- Teacher's Aide/Paladin of the Lost Hour (1985) TV episode .... Gaspar (segment "Paladin of the Lost Hour")
Skokie (1981) (TV) .... Max Feldman
Musical Comedy Tonight II (1981) (TV)
... aka "Sylvia Fine Kaye's Musical Comedy Tonight II" - USA (complete title)
"Hallmark Hall of Fame" .... Captain Hook (1 episode, 1976)
- Peter Pan (1976) TV episode .... Captain Hook
Pinocchio (1976) (TV) .... Geppetto
Peter Pan (1976) (TV) .... Captain Hook
The Enchanted World of Danny Kaye: The Emperor's New Clothes (1972) (TV) .... Marmaduke
Here Comes Peter Cottontail (1971) (TV) (voice) .... Seymour S. Sassafras/Antoine/Col. Wellington B. Bunny
The Madwoman of Chaillot (1969) .... The Ragpicker
"The Danny Kaye Show" (1 episode, 1966)
- Episode dated 26 January 1966 (1966) TV episode
"The Eamonn Andrews Show" .... Guest (1 episode, 1964)
- Episode dated 22 November 1964 (1964) TV episode .... Guest
The Man from the Diners' Club (1963) .... Ernest Klenk
On the Double (1961) .... Pfc. Ernie Williams
The Millionairess (1960) (uncredited) .... Tommy True
The Five Pennies (1959) .... 'Red' Nichols
Me and the Colonel (1958) .... S.L. Jacobowsky
Merry Andrew (1958) .... Andrew Larabee
The Court Jester (1955) .... Hubert Hawkins
White Christmas (1954) .... Phil Davis
Knock on Wood (1954) .... Jerry Morgan/Papa Morgan
Hans Christian Andersen (1952) .... Hans Christian Andersen
On the Riviera (1951) .... Jack Martin / Henri Duran
The Inspector General (1949) .... Georgi
A Song Is Born (1948) .... Professor Hobart Frisbee
The Secret Life of Walter Mitty (1947) .... Walter Mitty
The Kid from Brooklyn (1946) .... Burleigh Hubert Sullivan
Wonder Man (1945) .... Edwin Dingle / Buzzy Bellew
Up in Arms (1944) .... Danny Weems
Autumn Laughter (1938) (TV)
Money on Your Life (1938) .... Russian
Cupid Takes a Holiday (1938) .... Nikolai Nikolaevich (bride-seeker)
Getting an Eyeful (1938) .... Russian
Dime a Dance (1937) .... Eddie
Moon Over Manhattan (1935)
|
