HET VERHAAL: ------------------------ Het eeuwig herhaalde, maar steeds aangename verhaal start met de jonge krijger DLeh (opkomend acteur Steven Strait in zijn eerste grote rol) die zich wil bewijzen in zijn groep door de Witte Speer het teken van de leider te verdienen. De jongen moest als kind ervaren hoe zijn vader die taak opgaf door de stam zonder een woord te verlaten. Daardoor wordt hij door de andere krijgers als een lafaard aanzien. Enkel de jonge schoonheid Evolet (de beeldschone Camilla Belle) kan zijn hart verwarmen, en daardoor is hij meer dan ooit gedreven om zich tegenover haar als moedig krijger te bewijzen. Klein probleem: Evolet is het meisje met de blauwe ogen, wat volgens de voorspelling onheil naar het dorp zal brengen en de toekomst voor eeuwig zal veranderen. Na de komst van de mammoeten wordt de vrees van de dorpelingen werkelijkheid. Een vijandige stam valt de gemeenschap aan, vele krijgers worden gevangen genomen en ook Evolet wordt niet van dit trieste lot gespaard. Deze vijandige stam behoort tot een grotere clan die de bescherming van een god in mensgedaante zou genieten. Een woeste DLeh zet de achtervolging in, gesteund door leider Tic'Tic (Cliff Curtis met norse blik) en zijn zoon Ka'Ren. Angst moet worden overwonnen, gevoelens moeten opzij worden geschoven, en een nieuwe moedige leider moet anderen ertoe aanzetten de zogezegde vijandige god het hoofd te bieden. BESPREKING: ----------------------- Het is inmiddels alweer vier jaar geleden dat Emmerich zijn aangename rampenfilm The Day After Tomorrow inblikte. Je moet het de Duitser nageven: hij kan als geen ander met rampenfilms overweg. De Duitser was meteen weer hot in Hollywood, na zijn grootschalig maar hypocriet patriottisch epos The Patriot en het banale Godzilla. In 10,000 B.C.neemt hij een loopje met de geschiedenis. Zo spreken de acteurs Engels met een hilarisch Oezbeeks accent. Grappig, maar helaas levert het geen pakkende cinema op. het verhaal zit vol moed. Lafheid wordt dan ook genadeloos afgestraft. Het verhaal wordt begeleid door de slaapverwekkende vertelstem van de onsterfelijke Omar Lawrence of Arabia Sharif. De wereld van vroeger lijkt trouwens erg aangenaam wanneer een ijskoude berg plots een warm woud achter zich verbergt. De opgetrokken muur van CGI oogt zeker in de beginscène spectaculair: de stormloop van de mammoeten zal bij menig filmliefhebber even blijven hangen. Daarna lijkt de effectenmolen echter stil te vallen. Zo is er een belachelijke actiescène met reuzenstruisvogels in de hoofdrol. De sabeltandtijger oogt dan weer even spectaculair als een spinnende kat. Ook de acteurs leveren geen indrukwekkende prestaties. Steven Strait probeert vooral zijn Oezbeeks accent onder controle te houden, Cliff Curtis kijkt zodanig nors dat je je afvraagt waar hij de vorige avond heeft uitgehangen, en Camilla Belles blauwe ogen lijken zodanig fake dat je haar opticien maar beter nooit leert kennen. Verder zijn er nog de ontelbare fouten in de chronologie (fotogenieke boten; gebouwen die niet zouden misstaan in de Romeinse tijd) die Emmerich duidelijk als pulpingrediënt gebruikt, maar die toch een bezwarende factor vormen. Toegegeven, het verhaaltje dat duidelijk werd gekopieerd van het betere Apocalypto is best aangenaam, en zeker bij de climax laat Emmerich zich nog eens van zijn spectaculairste kant zien (let vooral op de laatste stormloop!). Een totale miskleun dus? Nou nee, daarvoor oogt de stormloop van de mammoeten iets te spectaculair, is de cameravoering zeker te smaken en valt de soundtrack al bij al nog mee (er liep duidelijk een copycat van Hans Zimmer op de set). Helaas zal menig kijker zich ergeren aan de afwezige suspense, de misplaatste pulp en de belachelijke struisvogels. Misschien toch maar eens de stripverhalen van Toenga uit de kast halen?
Genre: Avontuur / Drama Speelduur: 1u49 Regisseur: Roland Emmerich Acteurs: Steven Strait, Cliff Curtis, Camilla Belle, Joel Virgel, Mo Zinal, Omar Sharif (stem)