Upstairs, Downstairs is één van de meest legendarische Britse kostuumdramas.(1971 - 1975)
De serie van LWT (London Weekend Television) volgt het wel en wee van de rijke familie Bellamy en hun huispersoneel in de sjieke Londense wijk Belgravia tussen 1903 en 1930. Upstairs, Downstairs werd in meer dan 70 landen uitgezonden en bekeken door naar schatting een miljard mensen. De reeks won een Golden Globe, twee Emmys en drie BAFTA-awards. Tussen 1971 en 1975 werden vijf reeksen van in totaal 68 afleveringen gemaakt. De BRT zond de serie voor het eerst uit vanaf 1978. Upstairs, downstairs werd heruitgezonden in 2003 en dit naar aanleiding van 50 jaar televisie.
De Bellamys wonen in een elegant huis op 165, Eaton Place. Pater familias is de ambitieuze politicus Richard Bellamy MP (David Langton). Zijn echtgenote Lady Marjorie (Rachel Gurney) kan nog betere adelbrieven voorleggen: zij is de dochter van een vroegere eerste minister. Richard en Lady Marjorie hebben het niet onder de markt met hun rebelse kinderen James (Simon Williams), een onstuimige luitenant in het Britse leger, en Elisabeth (Nicola Pagett), een 19-jarige wildebras met een passie voor alles wat nieuw, snel en onconventioneel is. Naast de vier Bellamys "upstairs" zijn er ook een achttal dienstboden "downstairs". Het huishouden van 165, Eaton Place wordt in goede banen geleid door de ernstige en toegewijde butler Hudson (Gordon Jackson). Zijn rechterhand in het souterrain is kokkin Mrs. Bridges (Angela Baddeley). Kamermeid Rose is een tragikomische figuur met een heilige bewondering en eerbied voor haar bazen en voor de aristocratie in het algemeen. Haar rol wordt gespeeld door Jean Marsh, samen met Eileen Atkins de bedenkster van de serie. De ongelukkige meid Sarah (Pauline Collins) wordt door James Bellamy zwanger gemaakt en raakt later op het verkeerde pad. Verder zijn er o.a. ook nog chauffeur Edward en keukenhulpje Emily.
De serie toont het rijke gezin en hun ondergeschikten als een microcosmos die de toenmalige Britse maatschappij weerspiegelt. Elke aflevering vertelt een afgerond verhaal, een hoofdstuk uit het leven van het huis en zijn bewoners. Die sociale, amoureuze, financiële en professionele ontwikkelingen in het boven- én het benedenhuis spelen zich af tegen de achtergrond van de grote geschiedenis: de zorgeloze vooroorlogse vooruitgangsjaren; de Grote Oorlog, waarbij ook James Bellamy zijn onschuld verliest in Flanders Fields; de sociale en economische onrust in de jaren 20 tot en met de beurscrash van 1929, die ook de Bellamys zwaar treft.
Upstairs Downstairs is pure nostalgie, maar toch gingen de programmamakers ernstige en lastige themas niet uit de weg, zoals de oorlog, het feminisme, algemene stakingen, homoseksualiteit, overspel, rampspoed en dood. De meeste scenarios waren van de hand van Alfred Shaughnessy en Jeremy Paul, maar ook de bekende feministe en romancière Fay Weldon schreef een aantal verhalen. Voor de meeste acteurs was de serie het hoogtepunt van hun carrière. De ouderen zijn ondertussen overleden en de bekendste is wellicht actrice Pauline Collins (de meid Sarah), die later nog te zien was in Shirley Valentine, Flowers of the Forest, The Ambassador.
