To Catch A Thief (1955) is oorspronkelijk gebaseerd op de roman van David Dodge. Het is de 46ste film van regisseur Alfred Hitchcock met in de hoofdrollen Grace Kelly en Cary Grant.
Het was Hitchcocks doel om in deze film Grace Kelly's verschillende kanten te belichten, namelijk de, op het eerste gezicht koele, blondine die toch een warm en flirterig karakter bezit. Deze visie op Grace Kelly is nooit vollediger gerealiseerd dan in To Catch A Thief, maar was in Rear Window al heel duidelijk te zien. In deze film is het karakter dat Grace Kelly speelt zelfs aangepast om Grace's fascinerende eigenschappen beter uit te laten komen.
-De film ging in 1955 in première, was genomineerd in vier categorieën en won uiteindelijk een Oscar voor het filmwerk.
-Hitchcock zelf zit ook in de film: tijdens een busrit zit hij ong. 10 minuten naast Cary Grant.
-Hitchcock en Grace vermaakten zich tijdens het filmen van To Catch A Thief met woordspelletjes.
-In één van de filmscènes rijden Grace Kelly en Cary Grant over een autoweg, dezelfde waar Grace Kelly in 1982 zal verongelukken.
HET VERHAAL: ---------------------
Het verhaal speelt zich af aan de Franse Rivièra en gaat over een beruchte voormalige juwelendief, John Robie (Cary Grant). Robie heeft het stelen achter zich gelaten en leeft al jaren rustig in zijn villa. Maar dan maakt een reeks opzienbarende juwelendiefstallen een einde aan alle rust. De onbekende dief imiteert tijdens zijn inbraken de werkwijze van Robie zó precies, dat de politie gelooft dat deze dan ook de dader is. Voor John Robie zit er niets anders op dan aan toekomstige arrestaties te ontsnappen en tegelijkertijd de nieuwe, na-apende juweldief te ontmaskeren. Om hem op heterdaad te betrappen speurt Robie naar het meest waarschijnlijk volgende slachtoffer, de schatrijke Amerikaanse weduwe, Mrs. Stevens, die een unieke collectie briljanten bezit en op het moment met haar dochter, Frances Stevens (Grace Kelly) in één van Cannes' meest luxueuze hotels logeert. John Robie voelt zich meteen tot de knappe, wereldwijze Frances aangetrokken, en ook Frances steekt haar gevoelens voor hem niet onder stoelen of banken. Dit heeft een heleboel flirterige kat-en-muisspelletjes tot gevolg. Toch laat hij zich niet van zijn taak afeiden, en humoristische en spannende complicaties wisselen elkaar af, gevolgd door de ontmaskering van de imitatie-John Robie. Nu staat Frances en John niets meer in de weg en kunnen ze ongestoord en zonder narigheid hun aanwakkerende romance voorzetten.
