Duur: 106 minuten

Genre:Komedie

Land: Verenigde Staten (2012).

Originele taal : Engels | Kinderen toegelaten

HET VERHAAL

John laat een kerstwonder uitkomen door zijn enige vriend in zijn leven tot leven te wekken: zijn teddybeer. De twee groeien samen op en John zal op een gegeven moment moeten kiezen om bij zijn vriendin te blijven of zijn vrienschap met zijn gemene, en zeer ongepaste teddybeer Ted te behouden.

DE BESPREKING

Laat me er geen doekjes om winden: Ted is de vunzigste knuffel die je ooit gezien hebt. Hij is vuilgebekt, ongemanierd en denkt alleen maar aan vrouwen, drank, drugs en fuiven. En aan zijn beste vriend John natuurlijk. Alleen is die intussen de 30 al een eind voorbij en begint zijn vriendin Lori dat eeuwige puberale gedrag kotsbeu te worden.

Het verhaal over verantwoordelijkheid en vriendschap dat 'Ted' vertelt, heb je al vaak eerder gehoord maar regisseur/scenarist Seth MacFarlane (die zelf ook de stem van Ted voor zijn rekening neemt) heeft wel een originele verpakking gevonden voor de thematiek. De keerzijde van de medaille is dat hij zich te gemakkelijk tevreden stelt met het concept. Een levende teddybeer met een open riool als mond is een geestige paradox op twee zachte poten maar MacFarlane vergeet te vaak om de rest naar hetzelfde niveau te tillen. Het zegt genoeg dat hij op de duur bekende gezichten opvoert (Norah Jones, Tom Skeritt, Flash Gordon-acteur Sam Jones) om de aandacht van de kijker niet te verliezen.

Aan de andere kant: op de momenten dat 'Ted' wel de juiste toon vindt, is hij absoluut hilarisch. En de teddy is een sterk staaltje computeranimatie. Dat is toch ook niet mis.