Peyton Place was de eerste langlopende Amerikaansesoap die op een laat uur werd uitgezonden. De serie is gebaseerd op personages uit de boeken van Grace Metalious. De serie volgde na de productie van twee relatief succesvolle bioscoopfilms die ook (en meer getrouw) op deze boeken waren gebaseerd: "Peyton Place" en "Return to Peyton Place". Franz Waxman schreef hiervoor de muziek. Zijn titelthema is ook de basis voor de televisieserie.
De televisieserie was de springplank voor acteurs als Ryan O'Neal en Mia Farrow. Deze laatste verliet de serie al na het derde seizoen om te trouwen met Frank Sinatra. Daarna zou ze spelen in de film Rosemary's Baby.
Er werden 514 afleveringen van 25 minuten gemaakt, die tweemaal wekelijks uitgezonden werden op ABC in de periode van september 1964 tot juni 1969. De eerste twee seizoenen, 1964 en 1965, werden nog in zwart-wit opgenomen, de rest daarna in kleur.
Verhaallijnen
In de eerste aflevering stapt dokter Michael Rossi van de trein in Peyton Place. Hij is vanuit New York City gekomen om in het ziekenhuis te werken als chirurg. De serie richt zich aan het begin van de serie voornamelijk op Allison. Ze is goed bevriend met buurjongen Norman, maar is verliefd op diens oudere broer Rodney en zoent hem. Allison's moeder Constance merkt dit op en keurt de relatie af. Ze heeft een slechte band met haar dochter en is erg eenzaam sinds de dood van haar man.
Peyton Place was 3x genomineerd voor een Golden Globe en 3x voor een Emmy. 1x wist men de Emmy binnen te halen in 1966 voor de rol die door Lee Grant gespeeld werd.
