Omdat hij al zeven keer naast een Oscar had gegrepen, kreeg acteur Peter O'Toole in 2003 dan maar een ere-Oscar. Tussen de lijntjes hoort de acteur in kwestie dan te lezen: voor het te laat is. Maar O'Toole rimpelt rustig verder. De hoofdrol in Venus leverde hem een achtste nominatie op, maar weer geen beeldje.
HET VERHAAL: --------------------- Maurice (O'Toole,75) en Ian (Leslie Phillips, 83) waren vroeger gerespecteerde acteurs, maar nu sloffen ze door het leven. Ian is de angsthaas van de twee. Een hoge bloeddruk, een iets te lange teennagel: hij leeft al met een been in het graf. Maurice dartelt door het leven als een twintigjarige. De dood schrikt hem niet af. Acteren doet hij nog steeds voor het geld. Hij drinkt en rookt en wil liefst zoveel mogelijk schoonheid en liefde scheppen voor het te laat is. Die kans krijgt hij wanneer Ian zijn twintigjarig nichtje Jessie (Jodie Whittaker) in huis neemt om voor hem te zorgen. Van de zorgsector kent de Breezerdrinkende, chipsvretende, grofgebekte Jessie niets, dus neemt Maurice haar mee naar het museum of het theater; en zij hem naar hippe cafés en trendy winkels.
BESPREKING: -------------------- Regisseur Roger Michell en schrijver Hanif Kureishi maakten al eerder The Mother de omgekeerde denkoefening van Venus. In hun nieuwe film zijn ze minder expliciet. Maurice is niet de oude bok die geilt op het jonge blaadje. Hoe zou dat ook kunnen voor een fragiele, impotente oude man die net aan zijn prostaat is geopereerd? De jonge Jessie is meer een herinnering aan een leven dat voorbij is. Venus is het verhaal van een lieve, welbelezen maar evengoed koppige, hooghartige man die niet wil aanvaarden dat hij passé is. Bij haar voelt hij zich de man die hij ooit was. Venus van haar kant voelt zich bij hem misschien de vrouw die ze ooit wil worden. De scenes tussen Maurice en zijn oude vriend Ian zijn fenomenaal. Ze benaderen hun ouderdom met het nodige cynisme, maar hun vriendschap heeft na al die jaren nog iets puberaals. In rokerige cafés lezen ze de in memoriams van hun overleden vrienden en collega's. Arm in arm pikkelen ze letterlijk en figuurlijk naar oude herinneringen. Hun taal is rijk en statig als Shakesperiaanse dialogen.Venus zit vol mooie, melancholische, aangrijpende scenes. Onvergetelijk is bijvoorbeeld het moment waarop Maurice zijn ex-vrouw (Vanessa Redgrave) bezoekt en voor haar nog een keertje wil koken. Het gras is altijd groener aan de andere kant, maar ooit keer je terug. "Ik sta op het punt om te sterven," zegt hij terwijl hij wenend naast haar neerzijgt, "en ik weet nog altijd niet wie ik ben". O'Toole speelt zijn rol met een perfecte mix van humor, statigheid en jeugdig enthousiasme.Als O'Toole een filmisch testament wil achterlaten, laat het dan deze film zijn.
Genre: Tragikomedie Speelduur: 1u35 Regisseur: Roger Michell Acteurs: Peter O'Toole, Vanessa Redgrave, Jodie Whittaker, Leslie Philips, Beatrice Savoretti, Philip Fox en Lolita Chakrabarti