The Prize is een Amerikaanse film uit 1963 van Mark Robson met in de hoofdrollen Paul Newman, Elke Sommer en Edward G. Robinson en Gerard Oury.
De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Irving Wallace uit 1962 en speelt tijdens een 'toekomstige' uitreiking van de Nobelprijzen in Stockholm.
HET VERHAAL: -------------- De Nobelprijzen zijn toegekend. Voor chemie gaat de prijs naar het echtpaar Denise en Claude Marceau, voor natuurkunde naar dr. Max Stratman, voor geneeskunde naar Carlo Farelli en John Garrett, en voor literatuur naar de nog jonge Andrew Craig. De prijswinnaars logeren in het Grand hotel in Stockholm en blijken allemaal hun problemen te hebben. Zo staat het huwelijk van de Marceaus op springen, zeker nu Claude zijn minnares Monique heeft meegenomen. Farelli en Garrett ruziën over het feit of Farelli niet de onderzoeksresultaten heeft gestolen van Garrett. Stratman gaat tegen het advies van zijn nichtje de stad in om te praten met wat schimmige oude vrienden uit het oostblok. Andrew Craig spant echter de kroon. Hij heeft al jaren geen boek meer geschreven, is voortdurend dronken, zit achter vrouwen aan en wil eigenlijk helemaal geen Nobelprijs, alleen de 50.000 dollar die er bij hoort. Als Craig in het hotel arriveert wordt hij voorgesteld aan Stratman, die zich ontpopt als een aardige, praatgrage man, die het leuk vindt om gefotografeerd te worden. De volgende dag wordt er een persconferentie gehouden en ontmoet Craig Stratman weer. De man weigert nu echter foto's, is slechtgehumeurd en zegt Craig niet te kennen. Als Craig met de pers praat vraagt een journalist hoe hij kan overleven, als hij al zo lang niets geschreven heeft. De verbaasde journalisten krijgen te horen dat de schrijver misdaadromannetjes schrijft onder een pseudoniem. Als iemand een voorbeeld vraagt van een plot komt Craig met het idee dat een Nobelprijswinnaar, bijvoorbeeld Stratman, is vervangen door een dubbelganger. Iedereen lacht, inclusief Stratman die staat te luisteren. Als de persconferentie is afgelopen krijgt Craig een telefoontje, iemand vraagt hem naar een bepaald adres te komen. Als Craig arriveert vindt hij een stervende man die alleen nog 'meeuw' kan zeggen. Craig vraagt hulp aan Inger Lisa Andersson. Deze Zweedse, die hem is toegewezen door het Zweedse ministerie van Buitenlandse Zaken, denkt dat Craig dronken is, maar gaat met hem mee. Op het adres woont nu echter een vrouw en is geen lijk te vinden. De boze Craig wordt nu nog meer gewantrouwd. Hij begint echter zelf te vermoeden dat alles heeft te maken met de veranderde Max Stratman. Zeker als hij hoort dat dr. Garrett in een hospitaal een gewonde Stratman heeft gezien. Niet lang daarna wordt Craig meegezogen in een merkwaardig complot. Het blijkt dat Stratman is ontvoerd en vervangen door zijn doodgewaande tweelingbroer. Deze moet op de dag van de uitreiking de Nobelprijs weigeren en aankondigen dat hij weer terugkeert naar Oost-Duitsland. Met behulp van Inger weet Craig de echte Stratman te achterhalen op het schip "De Meeuw" en op tijd terug te brengen voor de ceremonie.
CAST ------ Paul Newman - Andrew Craig Elke Sommer - Inger Lisa Andersson Edward G. Robinson - Dr. Max Stratman Diane Baker - Emily Stratman Micheline Presle - Dr. Denise Marceau Gérard Oury - Dr. Claude Marceau Sergio Fantoni - Dr. Carlo Farelli Kevin McCarthy - Dr. John Garrett Leo G. Carroll - Graaf Bertil Jacobsson Sacha Pitoëff - Daranyi Jacqueline Beer - Monique Souvir
Regie Mark Robson
EXTRA: -------- Schrijver Irving Wallace besteedde twee jaar aan research naar de Nobelprijsuitreiking. Hij bezocht Stockholm verschillende malen en schreef vervolgens The Prize. In het boek ligt de nadruk op de Nobelprijs en hoe de verschillende winnaars daar mee omgaan. Ernest Lehman bewerkte het boek tot een filmscenario dat meer de nadruk legt op het thrillerelement. Lehman, die al eerder een gelijksoortig scenario (North by Northwest (1959) schreef voor Alfred Hitchcock, richt zich veel meer op de actie dan op de achtergrond van de Nobelprijsuitreiking. Er werd gefilmd in de VS (studio) en Stockholm en wel in en rond het Grand Hotel, Norrmalm, bij Humlegården, Östermalm, Stockholm, Katarinahissen, Södermalm, en het Konserthuset, Hötorget, Norrmalm, Stockholm. Soms paste de locatie niet helemaal bij het scenario. In één van de scènes wordt Paul Newman vanaf de top van de Katarina-lift naar beneden gegooid. In werkelijkheid zou hij 35 meter later te pletter zijn gevallen, in de film belandt hij in het water. De filmploeg moest daarvoor een kleine honderd meter verderop filmen. Wat ook opvalt is dat de film opgenomen is in de zomer of aan het einde daarvan, maar dat de uitreiking van de Nobelprijzen plaatsvindt op 10 december.
