Sir Roger George Moore is een Engels acteur
die vooral bekend werd door zijn rollen in de series Ivanhoe, The Saint en The Persuaders.
Verder vertolkte hij de rol van James Bond in zeven Bond-films tussen 1973 en 1985.

GEBOREN:
____________
 14 oktober 1927

Zijn moeder (Lily Pope) was huisvrouw en zijn vader (George Alfred Moore) politieman. Toen hij 15 jaar was,
ging hij naar de kunstschool om schilder te worden. Later werd hij leerling bij een animatiestudio.
Daarna ging hij studeren bij de Royal Academy of Dramatic Art (RADA). Tegen het eind van de Tweede Wereldoorlog
ging hij werken bij het Britse leger als 2e luitenant. Toen hij bij het leger wegging, ging hij werken bij theaters,
de televisie en de radio.

Begin jaren '50 werkte hij als model en verscheen in vele advertenties voor producten, variërend van tandpasta
tot truien. Zijn vroegst bekende tv-optreden was op 27 mei 1950, toen hij in het eenmalige BBC-programma
Drawing Room Detective verscheen. Het programma nodigde de kijkers thuis uit om aanwijzingen te vinden
voor een misdaad, die voorkwam in een toneelstuk. Het programma werd gepresenteerd door BBC-legende
Leslie Mitchell en ook Alec Ross en Michael Ripper verschenen. Moore heeft sindsdien niet meer voor de BBC gewerkt.

Moore acteerde echter al langer, want in de zomer van 1944 speelde hij een figurantenrol als soldaat
in zijn speelfilmdebuut Caesar and Cleopatra(1945). Tot 1954 bleef hij figurantenrollen spelen in films
als Perfect Strangers (1945), Piccadilly Incident (1946) en One Wild Oat (1951).

Begin jaren '50 kreeg Moore een contract bij MGM, maar de films die volgden waren geen grote successen.
Roger zei zelf dat ze "no bloody good" waren. Titels uit die tijd zijn The Last Time I Saw Paris (1954)
en The King's Thief (1955). De rol van captain Michael Stuart in The Miracle (1959) werd door Dirk Bogarde geweigerd.
Uiteindelijk maakte Roger Moore naam via de televisie.

Tussen 1958 en 1959 verscheen Moore in 39 afleveringen van Ivanhoe, waarin hij de rol van Sir Wilfred of Ivanhoe speelde.
In 1961 werd de serie ook in Nederland uitgezonden. In 1959 verscheen hij in The Alaskans,
een 37-delige avonturenserie waarin hij Silky Harris speelde. De serie stopte in 1960 en werd niet
in Nederland uitgezonden. Zijn volgende serie was Maverick, waarin hij tussen 1959 en 1961 de rol van
Beauregard Maverick speelde. Beauregard was de Engelse neef van hoofdrolspeler James Garner.

Roger Moore bleef ook in films verschijnen, maar tv lag hem in die dagen beter. Vanaf 1962 werd hij
wereldberoemd als Simon Templar in The Saint. Simon Templar was eigenlijk een voorloper van James Bond.
Tot 1969 werden er maar liefst 118 afleveringen gemaakt en verschenen er twee 'films'
(afleveringen van de serie die gesmeed waren tot speelfilmlengte). Moore regisseerde zelf ook
 9 afleveringen en was voor sommige afleveringen coproducent. Moore werd meer en meer flauw van
zijn rol als Templar en wou zich weer richten op zijn filmcarrière. Zijn verbintenis aan de serie
had hem in 1961 en 1968 al de rol van James Bond gekost. In 1961 ging deze rol naar Sean Connery,
in 1968 naar George Lazenby.

 
Roger Moore op de set van The Sea WolvesMoore ging zich na het einde van The Saint in 1969
inderdaad richten op films. Hij maakte Crossplot (1969) en The Man Who Haunted Himself (1970)
De films deden echter niet veel en bij gebrek aan beter richtte hij zich weer op tv-werk. Wederom met succes.

 
Roger Moore in 1973Van mei 1970 tot juni 1971 werd de serie The Persuaders opgenomen.
In Nederland ook wel bekend als De Versierders. Samen met Tony Curtis werden er 24 afleveringen gemaakt
van de in Europa zeer populaire serie. Moore speelde Lord Brett Sinclair, Curtis de Amerikaanse playboy Danny Wilde.
De serie werd opgezet voor vijf jaar, maar werd na een jaar alweer gecanceld.
Het concept sloeg niet aan in Amerika en het maken van de serie was erg duur.

Voor Moore was dit een geluk bij een ongeluk. Had de serie wel vijf jaar gelopen,
dan was hij opnieuw de rol van 007 misgelopen. In 1972 kreeg hij dan eindelijk de rol.
Hij zou in zijn Bond-debuut Live and Let Die (1973) zijn kunsten als 007 laten zien.

De studio wilde aanvankelijk Sean Connery weer terug en bood hem het toentertijd astronomische
bedrag van 5,5 miljoen. Connery weigerde echter.

Tot 1985 zou Roger Moore in zeven Bond-films verschijnen, die gemiddeld van hoog niveau waren.
Zijn laatste optreden was in A View to a Kill, toen hij al 58(!) was. In 1986 kondigde hij
aan te zullen stoppen als Bond en nam Timothy Dalton het stokje over.

Tijdens zijn Bond-jaren verscheen Roger ook in de andere films, waarvan Gold (1974),
Shout at the Devil (1976), North Sea Hijack (1979), Escape to Athena (1979) en The Sea Wolves (1980)
het meest vermeldenswaard zijn.

Na zijn Bond-tijd deed Moore het rustig aan en verscheen pas in 1990 weer op het witte doek in Fire,
Ice & Dynamite. Wel sprak hij in 1987 de stem in van Lummi Ukko in The Magic Snowman.

In de jaren '90 verscheen Moore in films van bedenkelijk niveau, waarvan Bullseye! (1990), Bed & Breakfast (1992)
en The Man Who Wouldn't Die (1994) eigenlijk nog de beste zijn. Met Jean-Claude Van Damme zat hij in The Quest (1996)
en hij speelde zelfs een rol in Spice World (1997).

Na de eeuwwisseling zat hij nog in redelijke films als The Enemy (2001), Boat Trip (2002)
en Foley & McColl: This Way Up (2005).

Op 11 oktober 2007 kreeg Moore een ster op de beroemde Hollywood Walk of Fame.

In 2008 heeft Roger Moore zijn autobiografie My word is my bond gepubliceerd. Dit boek is
in het Nederlands verschenen onder de titel Voor altijd James Bond. In verband met een promotietour
voor dit boek verscheen hij op 8 december 2008 in een aflevering van Pauw & Witteman.

In een interview met the Sunday Telegraph in april 2009 meldde Moore dat hij definitief is gestopt met acteren.
Ondanks zijn pensioen, werd begin september 2009 bekend dat Moore aast op een gastrol in Dr. Who,
nadat hij hoorde dat zijn Bond-opvolger Timothy Dalton dit ook gaat doen. Hij hoopt in dezelfde aflevering
de rol van de vader van Daltons karakter te spelen.

Privé

Op 9 december 1946 trouwde Moore met schaatsster Doorn Van Steyn. In 1953 verliet hij haar voor zangeres Dorothy Squires,
met wie hij op 6 juli van datzelfde jaar trouwde. Squires was een stuk ouder en toentertijd ook veel beroemder dan Moore.

In 1961 verliet Moore ook haar, terwijl hij aan het filmen was in Italië voor de film Il Ratto Delle Sabine.
De actrice Luisa Mattioli, die eveneens een rol in die film speelde, werd uiteindelijk de derde vrouw van Moore.
Dit zou echter nog tot 1969 duren, want pas toen was Squires bereid te scheiden van Moore.
Begin jaren '60 klaagde Squires Moore zelfs nog aan. In de tussenliggende acht jaar woonde Moore
echter al wel bij Mattioli.

Met Mattioli kreeg hij een dochter, Deborah Maria Luisa Moore (27 oktober 1963), en twee zoons:
Geoffrey Robert Moore (28 juli 1966) en Christian David Michael Moore (18 augustus 1973).
Deborah Moore was eventjes als stewardess te zien in Die Another Day en Geoffrey Moore heeft
een restaurant in Londen. Na ruim 25 jaar beëindigde Moore het huwelijk onverwacht in 1996.

Op 10 maart 2002 trouwde hij voor de vierde keer, dit keer met de Zweedse Christina 'Kiki' Tholstrup.
Met haar is hij nog steeds getrouwd. Ze wonen in Zwitserland en Monte Carlo.

FILMOGRAFIE:
_______________

Cats & Dogs: The Revenge of Kitty Galore (2010) - Tab Lazenby (Stem)
Gnomes and Trolls: The Forest Trial (2010) - Leif (Stem)
Agent Crush (2008) - Burt Gasket (Stem)
Foley & McColl: This Way Up (televisiefilm, 2005) - Butler
Here Comes Peter Cottontail: The Movie (2005) - January Q. Irontail (Stem)
The Fly Who Loved Me (2004) - De Kerstman (Stem)
Boat Trip (2002) - Lloyd Faversham
Tatort Televisieserie - Zichzelf (Afl., Schatten, 2002)
Alias televisieserie - Edward Poole, SD-9 (Afl. The Prophecy, 2002)
The Enemy (2001) - Hoofdinspecteur Robert Ogilvie
The Dream Team televisieserie - Desmond Heath (1999)
Spice World (1997) - De Chief
The Saint (1997) - Stem op de auto-radio (Stem)
The Quest (1996) - Lord Edgar Dobbs
Noel's House Party televisieserie - Zichzelf (Episode 4.1, 1994)
The Man Who Wouldn't Die (televisiefilm, 1994) - Thomas Grace/Inspector Fulbright
Bed & Breakfast (1992) - Adam
Bullseye! (1990) - Garald Bradley-Smith/Sir John Bevistock
Feuer, Eis & Dynamit (1990) - Sir George
The Magic Snowman (1987) - Lumi Ukko, de sneeuwman (Stem)
A View to a Kill (1985) - James Bond
The Naked Face (1984) - Dr. Judd Stevens
Curse of the Pink Panther (1983) - Hoofdinspecteur Jacques Clouseau
Octopussy (1983) - James Bond
For Your Eyes Only (1981) - James Bond
The Cannonball Run (1981) - Seymour Goldfarb Jr.
Sunday Lovers (1980) - Harry Lindon (segment 'An Englishman's Home')
The Muppet Show Televisieserie - Zichzelf (Episode 5.24, 1980)
The Sea Wolves (1980) - Kapt. Gavin Stewart
Moonraker (1979) - James Bond
Escape to Athena (1979) - Majoor Otto Hecht
North Sea Hijack (1979) - Rufus Excalibur Ffolkes
The Wild Geese (1978) - Lt. Shawn Fynn
The Spy Who Loved Me (1977) - James Bond
Sherlock Holmes in New York (televisiefilm, 1976) - Sherlock Holmes
Shout at the Devil (1976) - Sebastian Oldsmith
The Sicilian Cross (Gli Esecutori) (1976) - Ulysses
London Conspiracy (1976) - Lord Brett Sinclair
Sporting Chance (televisiefilm, 1976) - Lord Brett Sinclair
That Lucky Touch (1975) - Michael Scott
The Man with the Golden Gun (1974) - James Bond
Gold (1974) - Rod Slater
Mission: Monte Carlo (1974) - Lord Brett Sinclair
Bacharach 74 (televisiefilm, 1974) - Ouwe zwerver
Live and Let Die (1973) - James Bond
The Persuaders televisieserie - Lord Brett Sinclair (24 afl., 1971-1972)
The Man Who Haunted Himself (1970) - Harold Pelham
Crossplot (1969) - Gary Fenn
The Saint televisieserie - Simon Templar aka The Saint (118 afl., 1962-1969)
The Fiction Makers (1968) - Simon Templar
Vendetta for the Saint (1968) - Simon Templar
The Trials of O'Brien televisieserie - Roger Taney (Afl. What Can Go Wrong, 1965)
No Man´s Land (Un Branco di Vigliacchi) (1962) - Enzo Prati
The Rape of the Sabine Women (Il Ratto Delle Sabine) (1961) - Romulus
The Roaring 20's televisieserie - 14 Karat John (Afl. Right Off the Boat: Part 1 & 2, 1961)
Gold of the Seven Saints (1961) - Shaun Garrett
The Sins of Rachel Cade (1961) - Paul Wilton
Maverick televisieserie - Beauregard Maverick (17 afl., 1959-1961)
The Miracle (1959) - Kapt. Michael Stuart
The Alaskans televisieserie - Silky Harris (37 afl., 1959-1960)
Alfred Hitchock Presents televisieserie - Inspector Benson (Afl. The Avon Emeralds, 1959)
The Third Man televisieserie - Jimmy Simms (Afl. The Angry Young Man, 1959)
Ivanhoe televisieserie - Sir Wilfred of Ivanhoe (39 afl., 1958-1959)
Lux Video Theatre televisieserie - Rol onbekend (Afl. The Taggart Light, 1957)
Goodyear Television Playhouse televisieserie - Patrick Simmons (Afl. A Murder Is Announced, 1956)
This Happy Breed (televisiefilm, 1956) - Billy
Diane (1956) - Prins Henry
The King's Thief (1955) - Jack
Interrupted Melody (1955) - Cyril Lawrence
The Last Time I Saw Paris (1954) - Paul Lane (professioneel tennisser)
Hallmark Hall of Fame televisieserie (3 afl., 1953)
Robert Montgomery Presents televisieserie (2 afl., 1953)
One Wild Oat (1951) - Klein rolletje (Niet op aftiteling)
Due mogli sono troppe (1950) - Ornitholoog in de trein
Trottie True (1949) - Toneelknecht Johnny (Niet op aftiteling)
Paper Orchid (1949) - Klein rolletje
Piccadilly Incident (1946) - Klein rolletje (Niet op aftiteling)
Gaiety George (1946) - Toeschouwer (Niet op aftiteling)
Caesar and Cleopatra (1945) - Romeins soldaat (Niet op aftiteling)
Perfect Strangers (1945) - Soldaat (Niet op aftiteling)