Charles Buchinsky werd in 1921 in Ehrenfeld, Pennsylvania, geboren als zoon van Litouwse immigranten. Zijn famillie behoorde tot een zeldzame bevolkingsgroep van Litouwse mensen waarvan de voorouders afkomstig waren uit Mongolië.

Buchinsky ging al op 8 jarige leeftijd, net als de rest van zijn 11 broers en zussen, werken in een steenkolen mijn. De omstandigheden waren zwaar en 4 broers en 3 zussen overleden al voor hun 12e levensjaar. De famillie leefde in enorme armoede en op een dag moest hij zelfs in de jurk van zijn zusje over straat omdat er geen geld was voor kleren. Toen Buchinsky 18 jaar was, moest hij in militaire dienst. Buchinsky ging bij de luchtmacht en werd staartschutter van B-29 bommenwerper. Met dit vliegtuig nam hij deel aan bombardementen boven Japan, tijdens de tweede wereldoorlog.

Buchinsky eerste grote rol was als het kwaadaardige hulpje van Vincent Price in de klassieke horrorfilm House of Wax in 1953. Kort hierna veranderde Buchinsky zijn achternaam in Bronson. Dit deed hij omdat, ten tijde van de communistenjacht van MC Carthy, mensen met een Russische klinkende achternaam meteen verdacht waren.

Westernliefhebbers kennen Bronson van de anti-racistische film Apache van Robert Aldrich(1954) waarin de acteur een Indiaanse legerverkenner vertolkt, en van Vera Cruz, eveneens van Aldrich en uit hetzelfde jaar, waarin hij een ware nietsnut uitbeeldt.

Met The magnificent seven van John Sturges werd Bronson, samen met enkele andere toen nog jonge acteurs zoals Steve McQueen en James Coburn, een wereldberoemd supporting actor.

Daarna kreeg men hem dikwijls te zien in interessante commerciële films zoals The Great Escape, waarin hij een Oost-Europese krijgsgevangene en tunnelgraver uitbeeldde en The Dirty Dozen, waarin hij een terdoodveroordeelde speelde die in de Tweede Wereldoorlog een zelfmoordmissie moet uitvoeren.

Daarna vertrok Bronson naar Italie om daar in de spagetti westerns te gaan spelen. Bronson speelde in minder bekende spagetti westerns als Guns for San Sebastian en Villa Rides, maar werd wereldberoemd met zijn rol als de zwijgzame harmonicaspeler in Once Upon a Time in the West (1969), deze film maakte van Bronson een legende en een ware superster. De rol was ook een groot nadeel voor hem: vanaf nu werd hij constant getypecast als mysterieuze wreker.

Hierna maakte Bronson in de jaren 70 en 80 in een razendsnel tempo een enorme reeks actiefilms waarin hij altijd hetzelfde soort personage speelde: een tragische man die wraak pleegt. De rollen die bij dit personage pasten varieerden van politieagent tot huurmoordenaar en tot gangster. Veel van deze films werden door de critici niet hoog ingschat, maar ze maakten Bronson wel tot een van de meest productieve en best betaalde acteurs van Hollywood. Bronson bereikte z'n hoogtepunt met de 5-delige reeks Death Wish(1974, 1976, 1978, 1983 en 1990), waarin hij de rol speelt van een man die overdag architect is en 's nachts een koudbloedige wreker. Andere hoogtepunten uit deze hele reeks actiefilms waren Mister Majestyk (1971) The Mechanic (1972), Death Hunt(1981) Ten Past Midnight (1983) en Murphy's Law (1982) Ook werden veel van deze films geregisseerd door Jack Lee Thompson

Een van de weinige serieuze films was Hard Times(1975), een historisch drama over een straatarme mijnwerker die tijdens de grote depressie gaat boksen om geld te verdienen. Voor Bronson, die zelf mijnwerker was geweest, was dit zijn meest persoonlijke en meest favoriete film.

Bronson heeft verschillende films gespeeld met actrice Jill Ireland zijn echtgenote sinds 1968 tot aan haar dood in 1990.

In de laatste periode van zijn leven leed Bronson aan de ziekte van Alzheimer. Hij overleed aan de gevolgen van longontsteking in het Cedars-Sinai hospitaal in Los Angeles.

EXTRA:
-------------
Bronson vaak geholpen door zijn uiterlijk: met zijn gerimpelde, doorgroefde gezicht en zijn kleine oogjes was hij geknipt voor het spelen van dat soort rollen. Zijn bijnaam was dan ook Leatherface.

FILMOGRAFIE:
---------------------------