Toen ik vanmorgen aan't werken was zat mijn klantje in de zetel en had een stevige babbel bij over van alles en nog wat,en ik ook trouwens, mijne gsm liet een "ping" horen te teken dat ik een sms kreeg. Nu zegt mijne klant er niks van dat ik ga kijken en ze zal dat ook niet erg vinden als ik iets terug stuur maar ik wil dat zelf niet. Doch ik ben en blijf een vrouw en ben best wel nieuwsgierig wie er mij sms't en terwijl ik een emmer water vulde bekeek ik de sms, ik dacht daar ga ik straks op antwoorden en steek mijn gsm terug in mijn achterzak. Ik begin de gang te stofzuigen en ik hoor: Moni,... Moni... Moni... Ik zet de stofzuiger af, ga naar mijn klantje en vraag riep je mij? Nee ik riep jou niet. Das raar..en toen hoorde we het allebei: Moni... Moni ...bleek mijne achterzak aan het babbelen! Ik vis mijn gsm uit mijne zak en daar zat mijn vriendinneke in beeld, lachend keek ze me aan, ik schrik me rot, vertel haar dat ik nu niet kan bellen want dat ik op het werk ben en later terug bel. Dat heb ik ook gedaan en toen bleek dat ik waarschijnlijk op een verkeerd knopje gedrukt had op mijne gsm en haar zelf gebeld had toen ik haar sms las. Een blond momentje maar we vonden het vooral grappig en lachten het samen weg.

Bij mijn tweede klantje was alles zoals anders en vandaar reed ik recht naar huis, mijn wandelschoenen aan en weer terug weg naar de afspraak met mijn wandelmaatje. We wandelden in Meerhout, door bossen en velden, we stapten ong 14 km. De wandeling was erg mooi en ik heb er ten volle van genoten, We spreken af dat ik voor volgende week de wandeling uitstippel, ik ben d'r een beetje bang voor dat ik er niet zoveel van terechtbreng als mijn wandelmaatje maar we zien wel waar een wil is is een weg en ik wil.

Thuisgekomen ga ik in bad en schrijf ik mijn blog, half elf, binnen zes en een half uur begint de volgende dag ...