Zondag 17 november 2024. Vurste.
Het is nog eens Raak. Een verslagske van de Modderfokkers. Ja hoor, wij zijn nog elke zondag op weg, soms maar met een man of 5, maar de laatste weken weer makkelijk met zijn tienen of zelfs meer. En zelfs met wat verjonging en verjeugdiging, al waren we al kinderachtig van onszelf. En het is niet zomaar een beetje verjonging. Met Mathias de Kraanman (28 jaar) en Pieter (prille dertiger) was de leeftijd al serieus naar beneden, vergeleken met al de 50- en 60-plussers, en zelfs twee 65-plussers. Maar nu rijdt ook Warre uit de Bieststraat mee, voor de tweede keer al. En, beste luisteraar, lees het volgende luidop, en maak dan mee wat het is om uw eigen oren niet te geloven: Warre is dertien jaar oud! En dat gastje rijdt al voor de tweede keer mee met de grote mensen gelijk het niet is. Ritten van over de 60 km, over vettige straten en nog vettiger wegels, aan 25 gemiddeld. Gewoon niet te geloven. En dan zoudt ge zijn wheelies moeten zien. Daarenboven kan dat manneke wel tegen een stootje: ten eerste zo een zware rit uitrijden zonder enig probleem, en ten tweede in zijn korte broek en zonder handschoenen, daar waar wij allemaal goed ingepakt aan de start verschijnen. Allez, om juist te zijn, zoals de rest van dit verslag trouwens: Axel rijdt ook heel het jaar in korte broek, maar dat is dan ook een kloeke.
Dat er geen verslagskes meer zijn, heeft zo zijn reden: er wordt zodanig rap gereden dat ik nog meer tussen mijn kader hang als vroeger, zodanig rap dat er ook geen tijd meer is voor hier of daar een scheve opmerking, en als er dan toch scheve opmerkingen zijn, onthou ik ze niet meer tot thuis! Het is den ouderdom, mensen. Tja, alles heeft een eind. Behalve een worstje (1).
We staan met 10 aan de kerk: Axel, Pieter, Warre, Johan, Rudy DC, Rudy R, Ivan, Luc, Stefan, en ondergetekende. Luc rijdt al een paar weken met zijn gravelbaaik, en kan dan ongelooflijk hard uithalen met die grintveeloo, een halve koersvelo, als er een strook grint of gravel ligt. Kwestie dat er niet teveel putten mogen zijn voor meneer.
Pieter heeft een ritje uitgestippeld richting Vurste en we doen veel schoon wegelkes waar ik niet eerder reed, of waarvan ik het me niet meer herinner, dus dat komt op hetzelfde neer. Sommige wegels liggen mooi droog, andere supervet, en dan ontwijkt Pieter nog een paar verzopen moeraskes, zoals in Melsen en Schelderode. En het is raar dat het overal nog zo modderig ligt, zelfs op straat, want zo erg heeft dat de laatste maanden nu ook weer niet geregend. Komt dat misschien door de landbouwbedrijfsleiders die met hun kleine trakteurkes met mini-karretjes erachter de maïs, patatten en bieten binnen halen?
Het eerste deel van de rit is tamelijk technisch, het middendeel bevat veel korte klimmekes en het derde deel is de terugweg aan tamelijk stevig tempo.
Ik raak achter in de technische stukskes in de omgeving van Melle, in de bosjes rond de Ringvaart. Een groot stuk van die kronkelende op-en-af parkoerskes heb ik nog nooit gedaan. Pieter en Warre, die veel jonger, veel technischer, veel onbesuisder zijn (2), en dat daar blijken te kennen ook nog, rijden ervandoor. Ik hou de anderen achter mij op, want het is een single track en niemand kan me voorbij. Als we terug op bredere baan komen, mag ik het horen. Ja, zegt kapitein Rudy R, we hadden willen volgen, maar er zat er één tussen die teveel zijn billen toe-neep en daardoor de rest ophield. Ik ga zijn naam niet zeggen, maar ze begint met een M.
Er is een tweede goeie reden om nog eens in de pen te kruipen, naast het nieuws dat we een nieuw veelbelovend talent in ons midden hebben. Er is nog eens een valpartij, dat gebeurt ook niet veel meer. Op een vettige diepte juist voor mij zie ik een grote zwiep van een grote velo, gevolgd door een grote vloek. En juist, slimmekes: Die vloek zie ik niet, maar ik hoor die. Ik zal geen naam noemen, maar zowel zijn voor als zijn achternaam beginnen met een R en zijn achternaam eindigt op S (3). Te weinig profiel op zijn banden, zegt zijn broer Ivan, kijk eens naar mij, ik heb dikke noppen. Wij veronderstellen dat Ivan het over zijn banden heeft. Tja, Rogiers noemen en dan een Russische voornaam hebben die begint met ‘I’, daar komt weinig goeds van.
Op de terugweg, even voorbij Moortsele merkt Stefan plots op: Hoe, wij zitten wij hier in de West-Vlaanders zekers!? Eerst denk ik dat Stefan denkt dat we in Moorsele of Moorslede zijn in plaats van in Moortsele (4), maar dan riek ik het ook. Neen, Stefan, leg ik uit, het is gewoon een varkensstal dat we passeren. Tja, het was een slecht geurtje dat Stefan zijn-neus-Imschoot, en dan wordt hij lichtjes racistisch. Stefan, jongen, voor ons West-Vlamingen, zoals Koen van uw favoriete herberg en mijzelf, begint Oost-Europa net ten Oosten van de lijn Maldegem-Aalter-Deinze. Wij kunnen wij daar ook niet aan doen, hé, maar wij houden dat meestal voor onszelf.
Nog verder op de terugweg, tussen Gontrode en Kwatrecht trek ik kop aan 30 per uur. Kwestie dat het wat vooruitgaat, dat we nog wat tijd hebben om al de modder en mest door, euh, weg te spoelen, met een beteke alkool (in mijn geval dan toch). Mario krijgt de Duvel in zijn kop, zegt RR. Vanaf Kwatrecht over Wetteren tot in Kalken neemt Pieter over, aan 34 per uur. Warre moet met zijn klein vitesseke heel snel de beentjes ronddraaien aan dat tempo. Als Rudy DC, ofwel koptrekker ofwel duwer achteraan het peloton, hem een extra duwke wil geven, is Warre duidelijk: Nee, nee! Hij wil absoluut niet geduwd worden.
In de Beize zit Johan broederlijk naast Warre. Johan is 65, dus víjf keer zo oud! Oftewel: Een verschil van 52 jaar. Een dubbel wonder: ten eerste, dat iemand zoooo oud en afgeleefd als Johan, die er zo afgepeigerd uitziet en die beter bij de Okra zou fietsen, nog altijd meerijdt met deze bende zotten en ten tweede dat een manneke van amper 13 ook al meerijdt. We zitten met een serieus probleem, zegt kapitein Rudy: Warre wordt elk jaar ouder, maar wij ook.
En dan is het helemaal goed: Nancy, Els en Annemie komen ook nog toe in de Beize, na 52 km gefiets! En ook nog Danny, na 300 meter gefiets.
2. Hier zouden Danny of Ivan toevoegen: “én VEEL sympathieker”, maar je moet nooit iets geloven van Danny of Ivan.
3. En in het midden staat er ‘ogier’, maar zoals gezegd, ik noem geen namen.
4. Naast Moortsele (in Oosterzele), Moorsele en Moorslede (beiden bij Wevelgem in West-Vlaanderen), is er ook nog Moorsel, bij Aalst en Moorsel, bij Tervuren. En vergeten we ook Mortsel bij Antwerpen niet. Wat je allemaal niet te weten komt in de Kraak.
|