|
Zaterdag 31 december 2022, jaarlijkse eindejaarsrit. Van der Donckt doorgang, Gent.
De twee oudjes van de club (Johan en ondergemodderde, ondertussen samen goed voor 126 jaar levenservaring) komen samen toe en als eerste. Even ziet het ernaar uit dat we voor de laatste rit van het jaar met ons tweetjes gaan moeten rijen. Sjeem on de rest!, maar dan komt Axel natuurlijk ook toe, die gaat niet rap een rit missen. Ook Stefan daagt op, jawel, degene die Im - zijn voetbalcarrière geen enkele paal tussen de ballen - schoot.
Axel komt toe in korte broek, en daar komt ook Pieter toe, in korte broek én met korte mouwen. Hij is de enige die niet overkleed is, want het is 289 graden warm (Kelvin welteverstaan natuurlijk! Ofwel 16 °C, als ge dat beter verstaat), een nieuw warmterecord voor oudejaar, sinds het uitsterven van de dinosauriërs, 66 miljoen jaar geleden. Dat we dat in onze kort leventje allemaal mogen meemaken, fantastisch toch! Of niet!?
Kenneth had gezegd van eens mee te rijden – was dat nu voor het plezier om met ons mee te rijden of omwille van de eindbestemming? Ik denk er het mijne over. En ja, inderdaad, hij houdt woord en zo zijn we toch nog met 6 man. Dapperen of idioten, het is gelijk hoe dat ge het bekijkt. Enkelen van ons hadden hun verstand op nul moeten zetten om te beslissen van te rijden, want overal ligt er slijk en er is regen voorspeld. Bij mij vraagt dat natuurlijk een bovenmenselijke inspanning om mijn verstand op nul te zetten, terwijl voor Stefan dat eigenlijk niet eens zóveel moeite vraagt. Onlangs nog had hij de eerste diepere gedachte in zijn leven. Een geluk dat Mady thuis was en tijdig de MUG kon bellen. De re-animatie ging eerst moeizaam, maar dankzij mijn suggestie lukte het alsnog. Kap eens 3 Duvels in zijn baxter, zei ik, en zie, 5 minuten later was hij weer helemaal de oude.
Johan leeft zich weer uit in het documenteren van de rit door middel van groeps-selfies. Nu versta ik eindelijk waarom Johan altijd vooraan op die foto’s staat, met zijn bakkes veel groter dan de bakkes van de rest en dan mijn aangezicht.
We vertrekken langs Laarne, de paardenmelkerij, kwestie van niets van vettigheid te missen. Daarna pijlrecht door Heusden via kleine kaarsrechte pestwegeltjes en zo duiken we de Gentbrugse Meersen in. Axel had dat afgeraden want hij had slijkerige toestanden voorspeld, maar dat valt eerst allemaal best mee. Tot we de bergjes doen, die gevolgd worden door een moeras. Eerst doet Stefan een Pidcocksken en gaat overkop in de afdaling (foto). Het wordt een slachtveld en de laatste komt pas 2 minuten later uit een zone van nog geen 100 meter. We veranderen onze naam: de Wentelteefjes. Ja, ik mag toch wel zeggen dat ik goed ben in de modder. Volgens kwatongen is dat wegens mijn afkomst en het opgroeien tussen de varkens aldaar, maar het is gewoon één van de weinige talenten waar ik over beschik. Ge wordt daarmee geboren of niet. Gun mij ook eens iets, ja!? Jaloersigaards!
Ik beslis van het laatste stuk van de Gentbrugse Meersen over te slaan, want nu hebben we genoeg vettigheid gehad, maar Axel en Stefan beslissen om integendeel een nog smeriger stuk te pakken, soms kniediep in het water. Ploeterdeploeter, maar het is wel korter, en zo raken we eindelijk in Gent.
In de Van der Donckt doorgang, het jaarlijkse einddoel van de eindejaarsrit, is het nogal donker, want er is maar één winkel open. Even zijn we Kenneth kwijt, want hij was wat blijven hangen om de koopwaar in die ene winkel in meer detail te observeren, maar het waren nog geen solden. Dat Danny zelfs dit wil missen, wijst er toch op dat het niet zo goed gaat met die jongen. Hij heeft ook dringend nood aan re-(d)animatie. Echt koen is hij niet voor de moment, misschien maar best. Onze gedachten gaan bij deze uit naar Koen, die we sterkte wensen.
Pieter kent de weg terug langs de nieuwe fietsbrug in Gent en verder langs de Franse vaart terug naar de brug in Gentbrugge. Als Pieter, Stefan of Kenneth eens doortrekken is het afzien voor de andere drie, maar we plooien niet.
Vuil maar voldaan, maar zeker vuil, houden we het na een goeie 50 km voor bekeken en modderen Rita haar café onder. Luc K komt ook toe, maar die heeft het proper gehouden en is op zijn eentje op de baan gaan rijden, en Danny had thuis zijn gerief en komt ons gewoon verblijden met zijn gezelschap.
En niet vergeten: 14 januari nieuwjaarsreceptie in de Beize. Nadine zal er zijn. Koen moet ge er dan maar bij nemen, hé. (Inschrijven voor 10 januari aub)
Uw toegenegen ondergemodderde
Foto. Stefan, die Im -den decor- schoot. Een Pidcockske doen, noemt dat sinds 1 januari.
Johan en vrienden (en ook ikzelf) op het kerkeplein. De kleine rechtsonder is Axelke. Kenneth was nog achter pistolees
Johan en vrienden op een bergje in de Gentbrugse Meersen. De kleine rechtsonder is Pieterke.
Johan en vrienden voor de Van der Donckt doorgang. De kleine achter Axel is Kennetheke.
|
