|
25 februari 2018: Plaatselijk.
De goede voornemens voor het nieuwe jaar beginnen zo stillekes aan te verwateren. Daar waar we de vorige weken meestal met zon man of 10 waren, zijn we nu maar met 3. Axel, Mario, en ikzelf. Het moet wel gezegd worden, het is beirrekoet. -5° en een snijdende Noordoostenwind, gezellig is anders. Bij afwezigheid van de grote (b)roerganger, die aan het werk was in Kuurne-Brussel-Kuurne hadden we al een ritje gepland naar de Zelzaatse bossen, maar de vaste gids voor deze rit, dienen andere Rudy van t Hussevelde had dus ook zijn kat gestuurd. Dan maar vertrouwen op ons eigen parcourskennis. We besluiten het ons extra moeilijk te maken en de rit in omgekeerde richting te rijden, kwestie van voor de meeste tegenwind beschutting te zoeken in de beboste stroken. De eerste bosstrook is die van domein Puyenbroeck. Voor modder hoeven we niet te vrezen, want alles ligt keihard bevroren, dat bolt wel goed, maar de stampen moeten we erbij nemen. Voorbij het zwembad sluiten we aan met het gravel wegeltje langsheen het golfterrein, waar we een tiental meter voor ons een buizerd zien opvliegen. Enkele ogenblikken later scheert er een tweede over mijn hoofd. Volgens Axel op enkele centimeters maar ik hou het op een half meterke. Toch indrukwekkend, zon beest met een spanwijdte van zeker een meter. De volgende beschutte strook is Rudy zijne Sidmarbos, en deze in omgekeerde richting te rijden zal het nodige puzzelwerk vragen, maar toevallig passeert er net een groep locals die ons uitnodigen om te volgen voor hun ingestudeerd toerke. Zo gezegd, zo gedaan, en het was best wel een leutig en technisch ritje, maar dat van onze gids is toch schoner. Als we terug de weg op komen besluiten we dat het stilaan welletjes is en dat het tijd wordt om ons een beetje te gaan warmen in De Beize. Het is lang wachten op de rest van de Macadamfokkers**, zo lang zelf dat we niemand meer zien. Achteraf horen vertellen dat het zo rond 1uur was als ze aangekomen zijn, en rond deze tijd zit ik al graag aan tafel voor mijne zondagse diner.
**Macadamfokkers zijn Modderfokkers die in voorbereiding van een fietsstage binnen enkele weken nu al de baan verkiezen boven het veld. In dit geval zijn ze vertrokken om 8u om een stuk van de Omloop Het Nieuwsblad te verkennen.
Een weekje later, zondag 4 maart, is het al een stuk minder koud maar de opkomst blijft mager. De zelfde 3 als vorige week aangevuld met Dirk De Boever. Vandaag mag Mario een ritje uitstippelen en hij leidt/lijdt ons via Wetteren, De Bommels in Heusden, over Melle, Gontrode richting Bottelaere, Oosterzele en omstreken. Een typisch Mario ritje met af en toe enkele typisch Mario wegeltjes, die er zo slecht bij liggen dat ze eigenlijk de naam wegeltjes niet waardig zijn. Dus noemen we ze gewoon Mariookes. Eigenlijk wel heel toepasselijk want het zijn ook allemaal ambetanterikken. Alle Mariookes buiten beschouwing gelaten was het toch een heel schoon ritje, zelfs den Blauwe Steen op het einde van de rit lag er al bij al nog vrij goed bij. Aangekomen in De Beize krijgen we deze keer wel het gezelschap van de dames Annemie, Nancy, Sabine, Els en Nadine met hun begeleiders Johan en Davy P en Guy R. Kenneth was er ook bij, maar die was al eerder afgehaakt. Rudy DC vertegenwoordigt de groep der overslapers en reed op zijn eentje. De Macadamfokkers krijg ik opnieuw niet te zien wegens te vroeg vertrokken en te laat terug.
P.S. Sorry Mario dat ik mij een beetje heb laten gaan, maar het was sterker dan mijzelf. Volgende keer moogde gij opnieuw op mijn kap zitten.
Ivan.
|
