‘Waarheen gaat de rit, Rudy?’, zo vragen wij met zijn allen aan de grote roerganger. ‘We gaan ons voorwiel achtervolgen’, zegt Rudy. Zodoende beginnen we met ons tienen ons voorwiel te achtervolgen naar Wetteren en zo verder langs de Schelde naar Melle. Aldaar lijdt Axel Troch kettingbreuk, een zeldzame gebeurtenis, maar nu al de tweede in twee weken. Na herstelling, achtervolgen we verder ons voorwiel tot tegen Merelbeke, dan tussen Gontrode en Lemberge door naar Moortsele waar we de spoorlijn Gent-Geeraardsbergen kruisen, met het eerste klimmeke van de dag net erna, zo richting Oosterzele naar Scheldewindeke (spreek uit: Scheldewiendeeke), voorbij Balegem waarbij we ter hoogte van het station Balegem-Zuid de spoorlijn opnieuw oversteken. Niet verschieten, maar net zoals bvb. Gent en Brussel heeft de wereldstad Balegem ook 2 stations: Balegem-dorp en Balegem-Zuid. Ge houdt het niet voor mogelijk, maar we trekken ons dat niet aan en zetten verder de achtervolging in naar Elene en Velzeke, alwaar we de kasseien van de Lippenhove onder de wielen geschoven krijgen. Verder de klim naar Roborst dorp (niet te verwarren met Roborst-Zuid), nog klimmen en dalen naar Rozebeke en zo via Mont Rekel (ook wel de Rekelberg genoemd) naar Michelbeke (ook wel Decroo-land genoemd), waarna de Berendries wordt overwonnen, door de ene al wat rapper dan door de andere. Vanaf daar zetten we de terugweg in, nog steeds in achtervolging van ons voorwiel, over Mario-Audenhove (of was dat nu Maria-Oudenhove?) en St. Goriks-Oudenhove naar en door Zottegem. We passeren niet in St. Antelinks, en St. Anterechts laten we ook links liggen. Van Zottegem gaat het eerst nog lichtjes klimmend naar Leeuwergem, en ten Westen van Oombergen (en Tantedalen) blijvend, achtervolgen we verder ons voorwiel tot in St. Lievens-Houtem. Vandaar begint de lange afdaling met slechts af en toe een wipje omhoog, tot in Wetteren, over Bavegem, Westrem en Massemen, waarbij we niet onder de 33 per uur gaan. Ondertussen maken we een paar wielertoeristen, die dachten dat ze straf bezig waren, een illusie armer. Zo zijn we. Geen kompassie, niet met onszelf en nog minder met een ander, zeker niet als ze van op die dunne bandekes rondrijden. Tussen Wetteren en Kalken halen we er nog zo een in, met een BMC outfit. Die was eel goe bezig, want Stefan kreeg de laatste meters van het gat niet toe, zodat ik nog te hulp moest komen. Die jongen weet niet wat er gebeurt als daarna de sprint lost barst en er 4 modderfokkers vollen bak voorbij komen gestoven. Voor de eerlijkheid: ik was niet bij die 4. Ik weet niet of Rudy Gert heeft verslaan of omgekeerd.