Zondag 26 november 2017. Gent. Met 7 op het kerkplein, een succes. De drie vaste waarden, Ivan, Rudy DC en Axel T, en dan nog Stefan IS, Gert Verhoeven, Danny F en onderstaande. De Grote Roerganger, Rudy R (niet van Roerganger, maar van Rogiers), moet nog bekomen van zijn jetlag opgelopen bij zijn terugkeer vanaf de onderkant van planeet Aarde, dus moeten we zelf uitzoeken naar waar we gaan. Het weer valt veel beter mee dan voorspeld (zoals eigenlijk al het hele jaar het geval is) en Danny stelt de rit naar Gent voor. Ja, goed idee, dan kunnen we al even onze beruchte eindejaarsrit oefenen, heel origineel en helemaal rond en door Gent. Het is wel even zoeken hoe we om te beginnen in Heusden raken, want, hadden we Danny gevolgd, dan stonden we na een halfuur alweer aan de kerrek van Kalken. 

Maar eens we, voorbij Heusden, over de brug rechts, de Gentbrugse Meersen inrijden, is iedereen verrukt. Prachtige wegels, in een zonovergoten herfstse vlakte. ‘Zomerse’ en ‘winterse’, dat gaat goed, bedenk ik net, maar niemand zegt ooit “lentese’ of ‘herfstse’. Toch wel raar, hé!? “Geniet van dit stuk natuur!”, zegt Danny. “En sluit af met hekje”, voegt Ivan daar aan toe, omdat we meteen aan zo een klaphekje staan, om de koeien tegen te houden en de wandelaars door te laten. En ja, Danny, die net voor Ivan rijdt, doet dat dan ook, zodat het hekje luid tegen Ivan zijn voorgevel terugklapt. Wie Ivan zijn voorgevel kent, weet dat dat eigenlijk niet zoveel kwaad kan. 

Even verder, een wandelaar met zijn hond. De border collie ligt, buik plat tegen de grond, in de aanslag en, als hij Danny ziet komen, stormt hij luid blaffend naar hem toe. Nog een jong beestje blijkbaar, dat nog het verschil niet kent tussen een schaap en een ezel. Gelukkig komt de hond er zonder veel kleerscheuren van af, ook al omdat de meeste honden normaal gezien nooit veel … Ja, laat maar. 

Het is even wachten op Axel. Die heeft het lumineuze idee om zijn banden wat zachter te zetten, omdat we, ochgottekes, eventjes op een heuvel, midden in de Gentbrugse Meersen, de vettige wegelkes verkennen en wat bricoleren. Maar we hebben nog minstens 2 uur rijden voor de boeg. Mocht je nu nog even makkelijk weer lucht kunnen bijsteken in je banden, dan zou ik er nog begrip voor kunnen opbrengen, maar nu moet hij nog 2 uur op slappe banden verder. Zo zit het Heelal niet in mekaar, Axel! Och ja, we zijn eigenlijk al lang gewend dat er allerhande rare kwasten meerijden met de Modderfokkers. Uiteindelijk mogen we niet vergeten dat dat de reden is waarom de KWB indertijd (in 1999!) aan Rudy R gevraagd heeft de Modderfokkers op te richten: er was in Kalken dringend nood aan een zelfhulpgroep voor hopeloze gevallen. Ik ga geen namen noemen, maar als je weet dat zelfs Marc Roelandt nog een paar jaar heeft meegereden, dan moet ik er geen tekeninkske bij maken, zeker. Rudy is dan zelfs zijn broer Ivan beginnen meenemen, maar veel heeft dat na al die jaren nog niet opgebacht, het was al te ver gezet met Ivan. 

We komen echt overal in en rond Gent en overal liggen er leuke wegeltjes en hindernissen. Een korte ritbeschrijving: Gentbrugse Meersen, daarna fietsweg langs Schelde tot bijna aan de Franse Vaart, lange wegel naast Visserij tot aan andere kant van Gent, Voorhoutkaai met St. Baafsabdij en Spaans Kasteel, Dampoort, St. Amandsberg met Groot Begijnhof en Campo Santo, spoorwegen en vuilnishopen aan Decathlon, Meulestede Brug, AZ St. Lucas, dwars door St. Antoniushof en door centrum van Gent, Verlorenkost, Blandijnberg, Citadelpark, Nieuw Gent (hier wonen 100 nationaliteiten, weet Danny. Ja, soms weet Danny ook iets), St. Jozef Instituut aan Zwijnaardebrug, achterkant Coca-Cola fabriek, 3 hoog op de parking van het UZ Gent, via IJsbaan Kristallijn naar de Ringvaart en zo terug naar Melle langs nog meer wegelkes. Gertje Verhoeven is enthousiast over zo een rare rit. 

We komen, ter hoogte van de Voorhoutkaai, aan een grasveld met hoge, vierkant gesnoeide bomen, naast het Spaans Kasteel, waar het Spaans garnizoen van Keizer Karel in de jaren 1500 gekazerneerd was. Dat is de plaats waar Gent ontstond. De bomen stellen de pilaren voor van de oorspronkelijke St. Baafskerk, in de jaren 600 gesticht door den heiligen Bavo (die toen nog niet heilig was, welteverstaan). Nadat ik even halt gehouden heb en mijn kompanen met deze kennis cultuur-historisch verrijkt heb (parels voor de zwijnen, zegt men dan), laat ik het verder uitstippelen van de rit weer eventjes over aan Danny. Het cultureel-intellectuele deel is immers voorbij. Danny laat zich echter niet kennen en we rijden meteen daarna naar het Groot Begijnhof en het Campo Santo. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik in het Groot Begijnhof kom. Op andere ritten naar Gent doen we het Klein Begijnhof (in de Lange Violettenstraat). Beide begijnhoven lijken eigenlijk wel goed op mekaar, maar een kenner ziet meteen het verschil: in het Groot Begijnhof zijn de begijnen ietske groter. 

Op de langen end neemt Gert over van Ivan die net een lange beurt achter de rug heeft. ‘Beurt’ in de betekenis van koptrekken, wel te verstaan. Ook mooi aan 32 per uur, al kan deze jongen veel rapper, zodat we toch goed vooruitgaan en niet de ziel uit ons lijf moeten rijden. Wat een verstandige gast toch, die net 23 is geworden. Eindelijk ben ik niet meer de enige normale in deze bende. Daar komt echter van achteren een ouwe zot, de genaamde Rudy DC, aangestormd. Snok. Meteen 37 in ‘t uur, en dat tempo zakt niet meer tot in Kalken, waar Gert wel de sprint wint. 

Bij Koen* en Nadine in de Beize, vinden we ook Kenneth, Els, Johan, vader Verhoeven, en witte Luc Kriek. Ik denk dat Els ondertussen de prijs voor de meest fervente Modderfokker mag krijgen, want veel ritten heeft ze nog niet gemist. Johan en Luc zijn aan het uitkijken naar hun nieuwe Olympia**.  

In totaal deden we 63 km. En deed het weer deugd? Ge moogt gerust zijn. 

Mario 

*: Tegen Kerstmis aan, spreekt men gewoonlijk van KalKoen van de Beize. 

** Grote Roerganger, hoeveel korting krijg ik nu op mijn volgende herstelling, voor het maken van deze reclame voor uw veeloos? Koen en Nadine van de BEIZE, ook naar jullie toe een gelijkaardige vraagstelling, aangaande mijn volgende consummaties in jullie etablissement, voor het meermaals belangeloos vermelden van de BEIZE in mijn verslagskes. Veel moet dat niet zijn, hoor, een klein gebaar af en toe volstaat.