is the name, biking is the game

11/11/2017 - Tonneke

Nu we terug begonnen zijn met verslagen schrijven, kunnen we zowel verder doen.

Vrijdagavond steekt Jan Willems – ja, die leeft nog – het vuur aan de lont op de facebookpagina van de Modderfokkers. Stefan reageert, ik ook, Gert V volgt en ook Philippe D’homme. Ik stuur ook nog enkele berichtjes naar enkele van mijn zondagse teamgenoten, maar die geven niet thuis.

Zaterdagmorgen staan we met zeven op het kerkplein: Jan Willems, Stefan Imschoot, Gert en Luc Verhoeven, Philippe D’homme, Jo Roels – na een lange revalidatie door een polsbreuk – en ikzelf.

Op een rustig tempo naar Wetteren onder begeleiding van een zacht regenbuitje.

Daar vertrekken we ietske sneller, iedereen doet goed mee tot aan de eerste modderstrook. Een ganse nacht regen heeft mijn planning om nog op zomerbanden te rijden in de war gestuurd. Met schrik om te vallen laat ik de anderen los en besluit om alleen verder te rijden. Een paar kilometer verder zie ik dat Philippe zich laten uitzakken heeft. Blijkbaar ging het voor hem toch te snel en we rijden samen verder, waarbij ik bij elke modderstrook terrein moet prijsgeven. Een beetje later zien we Jo voor ons uit rijden en die doet verwoede pogingen om ons voor te blijven. Wij vinden dat leuk en spelen een beetje JoJo (snapt ge’t?). We besluiten dan toch om hem uit zijn lijden te verlossen en gaan hem gezelschap houden. Verderop, na alweer een zeer glibberige modderstrook stop ik om nog eens extra lucht uit mijn banden te laten om toch een beetje meer grip te hebben. Jo gaat op’t gemak verder rijden, zegt hij. Kilometers verder halen we hem terug in, want hij is gestopt omdat hij niets meer zag door een afzakkende muts. Aan de bevoorrading besluit Jo om alleen zijn weg verder te zetten en die zien we niet meer terug. Philippe en ik amuseren ons en geven er een tamelijke lap op. Terug op het wetterse grondgebied is de ondergrond beter berijdbaar en ’t gaat goed vooruit met in ons wiel een mtb-rijder geholpen door een batterij! De brave man met zijn BMC-truitje neemt niet over en laat ons het zware werk doen. Aangekomen in ’t Tonneke onze gratis Tongerlo genuttigd en nog eentje extra en dan terug naar Kalken. ’T Was leuk! Fiets kuisen iets minder en ook maar direct een bandenwissel doorgevoerd. Kwestie van de affaire mee den ezel en de steen te vermijden.

12/11/2017 - Plaatselijk ritje

Afspraak om 8.30u met Stefan op het kerkplein zondagmorgen, zoals gewoonlijk. Weinig gewoon aan, want niemand aanwezig, ook de andere vriendjes niet en ik heb zo’n vermoeden dat de regen hiervoor verantwoordelijk is. Ik besef dat mijn regenvestje te licht is en keer terug naar huis om een betere regenjas te halen. Terug naar het kerkplein om 9u voor een ritje met de B’s dan maar. Daar aangekomen is er enkel Els Cattoir. Nadine F en Rudy V gingen ook nog komen, zegt ze. Enkele minuten laten komt Nadine aangestormd, Rudy heeft een vallingske en we besluiten dan maar met ons drie een plaatselijk tochtje te doen onder gezapige regenval. Els heeft zo haar eigen mening over de Modderfokkers (regen is géén reden om…). Tegenwind vertrekken is altijd een goed idee. Op den dijk richting Wetteren en Melle kunnen we makkelijk naast elkaar rijden. Geen tegenliggers en we kunnen een klapke doen. Eens in Melle is het moeilijker om met drie naast elkaar te blijven en ik positioneer mij dan maar achter de dames. Lekker uit de wind, schoon zicht (is dit nu grensoverschrijdend? – ik wil jullie niet kwetsen, hé dames). Mijn beentjes voelen nogal zwaar aan door de rit gisteren en elke keer er hoogtemeters te rapen zijn, vliegt Nadine vooruit met Els in het wiel. ’T Zal niet waar zijn zeker dat ze mij der gaan afrijden. Ik bijt wat harder op mijn tanden en ga bij elke bergop tussen mijn kader hangen. Geeft meer comfort. Ondertussen kunnen we ons regenvest uitdoen en komt zowaar de zon piepen. De afwezigen hebben weeral ongelijk. Nadine weet van geen ophouden meer en na een bezoekje aan de jaarmarkt van Sint-Lievens-Houtem, die we rechts laten liggen, legt ze er de pees op richting Kalken. Aan het Vaartplein komt Kenneth ons nog vervoegen, die was blijkbaar enkele seconden te laat om bij ons aan te sluiten om 9u en heeft alleen een ritje gereden. We hebben hem dan maar de spurt laten winnen. In de Beize komen Johan P, Rudy V en Danny F ook nog aansluiten. Rudy had dat beter niet gedaan want Koen ging ons bitterballetjes geven, maar omdat Rudy geen vlees meer eet, krijgen we allemaal niets. Allemaal uit compassie en medeleven met Rudy. Ik wist zelfs niet dat er vlees zat in die bitterballetjes bij Koen

Axel