Zondag 5 november 2017. Ja, beste mensen, even schrikken zeker? Met oprechte excuses. Inderdaad, zeer verrassend nog eens een verslag van de Modderfokkers voor ogen te krijgen. Tja, het kriebelde bij Ivan en ik om weer wat te schrijven, maar ik moest wel beginnen, zei Ivan.

“Die Modderfokkers, rijden die nog rond?”, hoor ik u denken. Jazeker, sinds 1999 al, en nog steeds is er een bende ouwe taaie, van toch tussen de 15 en 20 man (en vrouw), die elke zondagmorgen de wegelkes en het weer trotseren, al valt dat laatste tot nog toe heel erg mee: droog en warm voor de tijd van het jaar. Lang leve de opwarming van de Aarde! Er wordt opgedeeld in twee bendes: A-kes en B-kes. De oudste van allen verjaarde deze week: Johan Poelman, 64 jaar jong. De tweede oudste (?) is kapitein van de B-kes, Rudy Vergeylen, die ondanks een paar serieuze malheuren het voorbije jaar gewoon voortdoet.

Aangekomen op het marktplein staan de vertrouwde gezichten van de kleine overgebleven kern van de A-kes al te wachten: Ivan Rogiers, Rudy Declerck en Axel Troch. Ikzelf, Rudy Rogiers, Koen Oosterlinck en Stefan Imschoot sluiten aan. Een andere (half)vaste waarde is Danny Fack, maar die is maar halfvast omdat ie soms op zondag dienst moet doen (niet te verwarren met ‘werken’) of op andere keren niet uit zijnen nest geraakt. Wie ook heeft afgehaakt is Luc Krick, witten Kriek genoemd, die met de B-kes rijdt tot hij een nieuwe velo heeft. Hij blijkt gisteren ook overkop te zijn gegaan met zijn afgebroken zadel in zijn … Is zijn zadel afgebroken en ergens ingeschoten zodat hij overkop is gegaan? Is hij overkop gegaan zodat zijn zadel is afgekraakt en ergens is ingeschoten? Heeft hij zijn zadel afgeknepen met zijn achterwerk zodat het er in is geschoten en is hij daardoor overkop gegaan? Ik heb het niet zo goed kunnen verstaan, maar gelijk welke de volgorde van de feiten is, het lijkt me niet echt benijdenswaardig, vooral dat deel dat over ergens inschieten gaat. Maar Luc, geen probleem: dat kan chirurgisch verwijderd worden, hé. Ze doen dat bij sommigen zelfs zonder verdoving. Ivan is het in zijn carrière al 3 keer overkomen (allez, het afbreken van het zadel. Daar bleef het – spijtig genoeg – wel bij). Ik ben altijd blij als ik advies kan geven om mensen te helpen. Ik ben ook altijd blij voor Ivan als ik zie dat Stefan ook meerijdt, zoals vandaag. Dan is Ivan die keer toch al niet de grootste zeveraar.

Er wordt meestal rekening gehouden met de windrichting om te bepalen welke richting we vertrekken, zodat we in het weerkeren de wind in het gat hebben. Met overwegend NO-wind wordt er besloten door RR, op aangeven van Axel T, om naar Dendermonde te rijden. Schoon ritje, met een aantal technische stukjes in. Ik moet Stefan eens tot de orde roepen, want mijnheer trekt kop aan 36 per uur, windop, op weg naar Dendermonde, en ik moet alles geven wat ik kan om gewoon in het wiel te kunnen blijven. Ik wil nog wat over hebben als het echte morerijden begint en tegen dan niet al al mijn kartoesjen verschoten hebben. We blijken grotendeels tussen de vlagen door te rijden, want alhoewel het overal vers nat en vettig ligt, krijgen we maar één bui van 5 minuten over ons. Ivan, Axel en ik trekken onze ‘basje’ aan, zoals Rudy ze noemt, maar beklagen het ons aldra, want als het niet regent is zo een regenfrak meteen te warm en te klam. Wie enkele kilometers voor den arrivee moet afhaken, nog nooit meegemaakt!, is Rudy DC, tot nog toe de meest onverwoestbare aller modderfokkers. Gelukkig slaagt hij er in om op eigen houtje de Beize te vinden en te halen. Als dat ook al niet moest lukken, dan dient langdurige ziekenhuisopname zeker te worden overwogen.

De Beize is al weer in doordeweekse outfit, nadat ex-modderfokker Gunter Blanquaert en vrouwtje Annick het café magnifiek prachtig hadden versierd voor Halloween. Twaalf modderfokkers reden een avondritje op 31 oktober, met meer dan aangename verrassing ter hoogte van de Konijnenberg in Berlare alwaar Annemie, Nadine, Nancy en Els, verkleed als heksen (of waren die nu toch niet verkleed??), ons opwachtten met een dots en een klare. Vandaag worden we getrakteerd door de jarigen Johan P. en Guy Roels en nemen voor een paar weken afscheid van Rudy R, die naar Australië trekt, om er rijke wielertoeristen op de fiets te gaan begeleiden. Ja, ge ziet hé dat sommige spreekwoorden toch veel waarheid bevatten: Ge moet niet schoon zijn om sjans te hebben. Mario