Vrijdag 10-2-2017, de ogen worden gericht op een rit voor zondag op de weg met de koersfiets onder de heren. Zaterdag werd het geweer van schouder veranderd en wordt koersfietsgebruik afgeblazen.
Zondag 12-02-2017. Alweer een druilerige ochtend en het seizoen voor fietsers is al even gestart. Ik kan niet achterblijven en stap dan maar schoorvoetend op mijn fiets. De klok slaat 9 en wie is er al present op het kerkplein; de dames: Annemie, Nadine, Els, Nancy en Karine; de heren: Jurgen, Luc K., Johan VH, Johan P., Hans K., Rudy DC, ikzelf en dan komt Rudy V nog opdraaien. Enige verbazing van Johan P. die met zijn smalle slicks op het appel was en moest vaststellen dat alle andere MF mannen niet met de koersfiets, maar met MTB of cyclocross vélo aankwamen. Johan P. was niet op de hoogte van zin 2 in de eerste alinea aangezien hij blijkbaar eerder aangaf om sowieso met de MTB te rijden. Op het dorpsplein al een leegloper achteraan (en daarmee bedoel ik de band van mijn fiets). Een beetje bijblazen en tegelijkertijd opgejaagd worden door Rudy V die er véél zin in heeft. Mijn voorband mocht ik al niet meer bijpompen, al gaat dat snel met een bommeken, maar Rudy V had er duidelijk zin in om ver te rijden en geen tijd te verliezen. Rudys oordeel is: Harde banden zijn niet nodig voor jonge knapen. We hebben zijn enthousiasme de ganse rit gevoeld. Als ik opkeek, waren de dames al gaan vliegen onder de het toeziend oog van groepsleider Jurgen. Een kans om met hen mee te rijden heb ik dus niet gekregen [Symbool]. Een opsplitsing van onze sterke en samenhangende groep stelde zich. Dan maar mee met het grotere geweld. Johan VH heeft dan wel een nieuwe Ass-saver, maar nieuwe tandwielen en ketting zijn ver te zoeken. Ik zou niet in zijn plaats willen geweest zijn. Het begrip chain-suck heeft hij vandaag zeker leren kennen. Onze tocht gaat richting Wetteren, Oosterzele waar wij compagnie krijgen van 2 coureurs, Scheldewindeke (Lange Munte), Beerlegem, Sint-Maria-Latem, Zwalm waar Hans met een leegloper geconfronteerd werd en de achterste binnenband moest vervangen (zie foto) en meteen ook het sein gaf aan de coureurs om op eigen benen verder te fietsen, Sint-Denijs-Boekel alwaar de Molenberg op het appel stond. Gezien de dunne bandekens van Johan P. was Rudy zo inschikkelijk om niet langs de kasseien naar boven te rijden. Ik zou daar geen rekening mee gehouden hebben, want dat beetje nadeel dat Johan daar zou van ondervinden is niet in verhouding met de voordelen van de rest van de rit. Ik wil graag ook nog even kwijt dat ik de enige was met mijn zware modderbanden op de fiets en dat mijn weinig (lees: niet) kop trekken hiervan aan de basis lag. Misschien daarom dat ik weinig rekening met de dunne banden van Johan zou gehouden hebben voor de Molenberg ? ;) . De weg richting Sint-Blasius-Boekel ging verder naar Roborst, waar de Paddestraat moest bedwongen worden. Vanaf daar ging de rit af en toe in de mist en kwam er enkele kere ker were aan te pas. Aansluitend reden we over Hundelgem, Elene, Sint-Lievens-Houtem waar er even moest gestopt worden om de oudere garde om 11u30 een middagmaal te laten nuttigen ;) . Eens goed gegeten was Luc onze kopman en hield er een gestaag mooi koplopend tempo op na totdat Johan zijn testosteronmaaltijd van 10 minuten ervoor begon te werken en systematisch Luc uit de wind zette om het tempo de hoogte in te jagen. De niet getrainden moesten bijten. Richting Bavegem, Westrem, Massemen en Wetteren om zo terug langs de langen end in Kalken aan te komen. Eens aangekomen in de Beize werden wij aan een grondige inspectie onderworpen, met als gevolg uitspraken als amai ge hebt precies meer gezweet, uw kop ziet rood, ge ziet eruit zoals wij eruit zien als we met jullie meerijden en nog vele andere bemoedigende woorden. Allé ik wil afsluiten met we hebben er met zn allen van genoten, een mooie 72 km afgelegd, tegen 25km/u gemiddeld, een te hoge hartslag en de opbouw naar een nieuw goed seizoen is gestart
|