Vandaag zondag 5 februari, het verslag van vorige week moet ik jullie helaas ontzeggen, want ik ben de inhoud van het groepsgebeuren al grotendeels vergeten. Ik kan jullie wel bevestigen dat het een leuke rit was, maar verder geen commentaar. Over vandaag kan ik wel één en ander vertellen. Aankomst op het dorpsplein, mooi op tijd, zijnde 9u01. Wie is er present op het plein: Onze kopmannen, nl. Rudy V., Hans K., Johan P., Johan V., alsook de dames van grote allure (waarmee ik niet wil zeggen dat de andere MM geen grote allure hebben), nl. Nadine (terug met haar kleine fietsje), Sabine, Els en Annemie. In totaal met 9 dus. Nog even wachten op Johan V. die de beautycase van zijn fiets in de auto steekt en met enige pracht zijn carbonnen ros bestijgt. Zowel zijn fiets, als deze van Sabine zijn uitgerust met een koeientong aan het zadel (alias Ass-saver). Volgens Sabine is de laag stof die erop ligt van de 4 maanden dat dit in de garage heeft gelegen alvorens aan het zadel te worden gemonteerd. Allé, nogal goed dat het zo lang heeft geduurd, want anders hadden we al veel vroeger moeten vertrekken in de regen. Nog geen 500 meter ver en we krijgen ons eerste zware gedruppel. Pffffff, ik had beter in mijn warme nest blijven liggen, maar goed, vertrokken is vertrokken. De poep van Johan en Sabine zal wel droger gebleven zijn. We komen op de dijk richting Melle en er komt een pelotonneke andere mountainbikers aansluiten. Eens vriendelijk gedag zeggen en vaststellen dat ze nogal diep moeten gaan hebben om het gaatje dicht te rijden. Ofwel was de overgrote meerderheid astmapatiënt, ofwel nog aan het begin van het seizoen en weinig getraind. Of was er deze ochtend weinig zuurstof in de lucht? Ik denk dat het aan de training lag. Bij het verlaten van de dijk in Wetteren rijden we de onverharde bemodderde dreef in en er werd al een gaatje geslaan met de aansluiters, waarna ze tegen Overschelde terug komen aansluiten om samen de weg over te steken en dan te beslissen om richting Serskamp te rijden ipv met ons nog een stukje mee te gaan richting Melle. Zou dit een reden gehad hebben? Soit, het doet er niet toe want wij moeten rijden voor ons plezier en kunnen moeilijk rekening houden met individuen van buiten de MF. Terug op de dijk in Overschelde. Rudy heeft een nieuw speelgoedje en hij kan ermee filmen. Af en toe werd er een shotje gemaakt. Eens richting Melle, kiezen Hans en Rudy ervoor om wat te versnellen omdat Rudy wil filmen hoe iedereen langs de zijkant aan de brug van Melle naar boven fietst. Annemie en Sabine zijn bang van de camera en kiezen voor een ommetje langs de weg. Of hebben zij gewoon al veel meer getraind en kiezen ze niet voor de shortcuts? De rest rijdt met glans naar boven langs de zijkant. Van Melle gaat het richting Gontrode, Landskouter alwaar we wat veldwegels meepikken. Een beetje vettig en een beetje zoeken, maar wel plezant. Vanaf dan ben ik het spoor wat bijster, maar ik heb wel nog gezien: Oosterzele, waar Sabine kiest om huiswaarts te rijden, en Sint-Lievens-Houtem, waar ik ervoor koos om mijn rit een beetje in te korten en huiswaarts reed. Grappig eraan was dat ik op de kasseibaan voor de splitsing even alle registers opentrok en de haantjes meereden. Uiteraard voorbij de splitsing die zij wel moesten nemen. Ik hoef niet te vertellen wie de haantjes waren, maar wil wel kwijt dat ook Nadine erbij was. Ik had een zondags familiemoment in Sint-Pauwels en verder meerijden zou mij te laat brengen waar ik moest zijn en ook boze blikken kunnen opleveren. Van het moment dat ik mijn makkers heb verlaten, was het precies of de natuur was tegen mij. Wind, weinig lucht, regen, mezelf tegenkomen,
Gelukkig kreeg ik 5 kilometer later mijn tweede adem en stond ik netjes op schema in Kalken. ( De A'kes dachten dat Kenneth zo laat nog vertrok om op zijn eentje te fietsen :-) ) Eentje drinken als intermezzo na 55 km in De Beize was niet aan de orde, maar ik was keurig op tijd op mijn zondags adres. En zoals jullie al weten: Familie blij, ikke blij ;). (Aanvulling : De rest van de bende had 68 km op de teller staan )
|
