|
Ons vorstenhuis krijgt het
zwaar te verduren nu de miljoenenfraude van Fabiola aan het licht gekomen is, maar
toch was de milde vorst van vorige nacht wel gekomen. Die zorgde er namelijk voor dat de ondergrond
lichtjes opgesteven was, en we eindelijk nog eens in het veld konden rijden
zonder tot aan ons knoesels in de modder te zakken. Net als vorige week 14 deelnemers op t
appèl. Els, Rudy R, Rudy DC, Cedric,
Thomas, Geert S, Boeverke, Bart, Mario, Patrick, Axel, Karel,
ikzelf, en sinds lang geleden was er ook nog ne keer nen tweeden Troch
bij. Neen, niet den Eddy maar zijne zoon
Niels. Het voelt toch een beetje vreemd aan als de zonen van de vaders beginnen
mee te rijden, en zo ga je toch eens nadenken over uw eigen
houdbaarheidsdatum. Toch een beetje
nieuwsgierig wat dat jong geweld zal geven.
Hij heeft wel al wat kilometers in de benen van een paar toerkes met wat
speelkameraden, maar nu den eerste keer met de Modderfokkers zal toch nog iets
anders zijn. Na de inschrijving in de
sporthal Kristalbad spreken de B-kes af om van bij t begin op te splitsen, en
ons niet laten meelokken door de rappe mannen.
Dat is echter buiten Rudy gerekend die tussen ons komt staan en zegt dat
hij het vandaag ook op zijn gemakske gaat doen.
Dus vertrekken we toch maar samen en zien wel waar het schip
strandt. En het moet gezegd, de eerste
20 km blijft het vrij rustig en wordt er gewacht als iemand achterop
raakt. Maar het bloed kruipt waar het
niet gaan kan, en beetje bij beetje gaat het tempo de hoogte in en is de tijd
rijp om de splitsing door te voeren. Als
we even later aan de bevoorrading aankomen zien we de A-kes nog net
vertrekken. Wij laten ons niet meer
verleiden om aan te pikken, en nemen op t gemakske een slok en een beet,
waarna we onze rit vervolgen, en genieten van het al bij al goed berijdbaar
parcours. Tot we even verder een stuk
voor de wielen krijgen waar de plassen te breed en te diep waren om toe te
vriezen, en we alsnog een ploeterstukske te verwerken krijgen. Thomas weet mij zelfs te zeggen dat ik in t
verslag mag schrijven dat het op dat stuk ferm vettig lag. Ter hoogte van
Laarne-Kasteel neemt Geert afscheid, want hij moet nog gaan nieuwjaren bij zijn
meter, en dan kan je maar beter op tijd zijn.
Als we een 8-tal km voor het einde het Malterpark gepasseerd zijn,
vraagt Rudy DC wat we gaan doen, onze rit uitrijden, of van hieruit naar De
Beize? Els, die niet echt in forme zit
vandaag, is al vertrokken, en Niels, die zich tot nu kloek gehouden heeft,
kiest ook voor deze optie. We kunnen
deze jonge mensen toch niet moederziel alleen naar huis sturen, en Rudy, Cedric
en ikzelf offeren ons op om hen te vergezellen, enkel Thomas vervolledigt zijn
rit. Later in De Beize weet Els ons nog te vertellen dat
zij nog wat last ondervond van een zware astma-aanval van vorige vrijdag. Ze zegt er nog bij dat ze al jaren
longproblemen heeft, en dat ze eigenlijk maar over 70% van haar longcapaciteit
beschikt. Wij kijken elkaar ne keer aan en vragen ons af wat dat zou zijn als
ze over 100% beschikte, dan reed ze er ons allemaal af. Zon 10 minuutjes later komt Rudy R ook
moederziel alleen aan. De rest is een
voor een afgeslagen omdat ze vroeg thuis moesten zijn (of een beetje moe
waren). De rest van het verslag heb ik
niet uit eerste hand maar ik weet dat mijn bronnen betrouwbaar zijn. De A-groep krijgt gezelschap van een jonge
gast die nog maar een paar maanden aan het fietsen is, maar van zichzelf vindt
dat hij goed bezig is, en dat ze hem er niet zullen afrijden. Dat had hij dus niet moeten zeggen hé. Voor de rest denkt Mario dat hij met een
platte band zit, maar volgens Rudy zijn het zijn benen, en wanneer hij even
achterop raakt had hij een spatje modder in zijn oog. Dirk raakte ook eens achterop, maar enkel
doordat zijn ketting niet op zijne grote plateau raakte. Rudy V zou zeker rijden, tenzij het -5° zou
zijn, maar zag waarschijnlijk het kommatje niet tussen de 0 en de 5, ofwel
bewaarde hij zijn themometer in de diepvries . Ivan
Ja,
toen ze het kaf van het koren scheidden, ter hoogte van de putten van Meganck
Callewaarwaartegij, waren ze één kafje vergeten, den dezen. Maar dat ge dan zo
moet lachen met een mens op leeftijd (de oudste modderfokker die meereed), die
door levenslang paffen maar over 10% van zijn longcapaciteit meer beschikt, die
eigenlijk zou moeten brillen omdat hij maar over 50% van zijn gezichtsvermogen meer
beschikt, die van kleinsaf over 0% fietstechniek heeft beschikt en die over 0%
verstandsvermogens beschikt om toch te proberen meerijden met de freaks en de
getalenteerden en de getalenteerde freaks, dàt vind ik er een beetje zwaar over,
Ivan. Pure nijd en jaloezie en afgunstigheid, zeg ik, en iets tegen
westvlamingen hebben ook nog. En jaloezie ook. En pure nijd. Ik ga deze week
niet tegen u klappen, voilà. Gelijk andere weken trouwens, want gelukkig zien
we mekaar alleen maar de zondag. En dan
nog maar tot halverwege de rit, want dan rijd ik nog efkes met de elite mee,
haha. In alle geval, tegen dat het BK veldrijden 3 uur later begon, had ik toch
al weer warm. En er won toch wel een westvlaming zeker. Mario
PS.
Nog zeggen dat Gert Vergult aan de bevoorrading aansloot bij de elite, want hij
was zich eerst misreden.
|
