|
Tes vouderdag
Het
voorspelde slecht weer blijft uit. Gevolg een redelijk aantal modderfokkers
melden zich om 8u30 aan de kerk.
De echte
modderfokkers hebben gisteren de Regiotour gereden en de nog meer echte zijn er
vandaag terug bij, zoals Steven DM en Rudy R.
Iedereen in
zomeruitrusting, behalve Danny F die vreest dat de winter opnieuw gaat
beginnen. Voor we vertrekken besluit hij dan toch om zijn lijveken nog uit te doen.
We wachten
tot 20 voor negen op onze voorzitter, maar die is nog niet te zien.
We vertrekken
dan maar om onze mid summer ride te verkennen, 22 juni komt er immers snel aan.
Zo vertrekken
Luc K, Dirk H, Stefaan I, Ronny VH, Mario V, Steven DM, Danny F, Axel T,
Patrick R, Yvan R En ikzelf, langs den boombos.
Op nen slag en nen keer is ook Rudy R in ons gezelschap,
vanwaar die gekomen is weet ik niet, als laatste heb ik hem niet zien passeren.
Voor zoveel
te regenen in de afgelopen week, valt de modder eigenlijk nog best mee. Axel T
heeft precies een slibcursus gevolgd
want enkele malen maakt hij oirdige
maneuvers. Zijn veloken zet hem int
zwisge, maar toch blijft hij rijden. Behalve die ene keer dat hij de modder
van dichtbij gaat inspecteren. Moir keb
bekan nie gelachen.
Mario is nog
altijd wat geblesseerd en zijn ene been hangt nog met wat plakkers aan elkaar,
hij kan dan ook niet volluit gaan.
Er zijn ook
wat aanpassingen aan de tour in vergelijking met de vorige editie. Hier en daar
is het wel eens zoeken. Soms ook eens terug keren, hoewel voor Danny moet het
parcours daarvoor niet moet veranderen.
Op een
bepaalde plaats keren we terug in een slag waar we in theorie hadden moeten
uitkomen. Danny de enige met lange broek moet op verkenning tussen struiken en bramen,
had het Dirk H geweest we zagen hem niet meer.
Danny kan het
ook niet laten om met nen teengel (brandnetel)
enkelen wat op te koteren om terug te
vertrekken.
Uiteindelijk
zijn de touraanpassingen min of meer gekend. Alé dat zien we wel als we moeten
uitpijlen.
Af en toe
moet Axel wat lossen, maar hij wou en zou zonder hulp (van een zagende collega)
zijn rit afmaken. Dat is pas karakter hebben om uw grenzen te verleggen.
In Wetteren
haakt Steven af, de thuishaven is dichtbij.
In de
Kalkense meersen kiest Mario voor de korste weg naar de Beize, Ronny vergezelt
hem daarbij, de rest gaat nog langs den
blaun steen. Het anders al lastige stuk wordt nog wat moeilijker door het
hoge gras, maar niemand sukkelt in de beek, ook Axel niet.
Eens we daar
zeker van zijn gaat het een versnelling hoger, we hebben onze stal geroken.
Op de Vaart
raak ik even achterop door mij in te houden voor een geparkeerde auto.
Als ik terug
aansluit, steek ik maar iedereen voorbij, freinblokskes
zijn ook diere. Er wordt een treintje gevormd en trek ik de sprint aan voor
Rudy R die nog gemakkelijk voorbij gaat.
We gaan ook ressekes over de max. snelheid op de
Vaart. Kunnen we eigenlijk geflitst
worden met den velo, zonder plak en allemaal dezelfsten trui?
Aan de Beize
kunnen we buiten zitten in t zonneken, wat toch het gevoel van zomer geeft.
Yvan laat nog
de sporen van de teengels zien, dit
is behoorlijk gezwollen.
Het was een
ritje niet op het scherp van de snee, maar iedereen ziet er toch content uit.
Nog niets
gelezen over de vrouwelijke modderfokkers, ja
ja die hebben ook gereden maar tes
vouderkensdag hé than meugen we toch ook
ne kier in het middelpunt staan.
Rudy
DC
|
