5 Februari 2012: Plaatselijk.
Eindelijk nog eens een echt winterritje, al valt de
temperatuur nog redelijk mee. Slechts
6.5°, toch zon kleine 10 graden warmer (minder koud) dan gisteren, want dan
klokte mijn thermometerke af op 15.7°.
Het laagje sneeuw van vrijdagavond is dan ook nog niet verdwenen, dus
kunnen we op slipstage. Ik sta net klaar
om te vertrekken naar het kerkplein als ik een SMS-ken krijg van grote broer
dat wegens weersomstandigheden, de geplande rit naar Hamme Zochte, vervangen
wordt door een plaatselijk ritje, vertrek om 9u. Een half uur te vroeg klaar dus. Ik besluit toch maar ineens te vertrekken,
misschien zijn er nog een paar die het berichtje aan beetje laat ontvangen
hebben, en het duurt toch een klein half uurke om alles terug uit, en dan
opnieuw aan te spelen. Blijkbaar was de
rest wel goed geïnformeerd, want er staat nog niemand te wachten in de
maagdelijke sneeuw. Dan maar terug naar
huis om toch maar mijn spatbordje te monteren, en weer naar Kalkendorp. Nu wel in gezelschap van Steven DM, Jan W en
Tom VDB. Even later komen Frank VdS,
Dirk H, Rudy V, Cedric L en Rudy R aangegleden, en kunnen we met zn negenen
van start. We rijden een licht aangepaste
versie van onze rit Heiende-Gratiebossen.
Rudy heeft blijkbaar een soort van sneeuw-detector, want daar waar het
kan, loodst hij ons langs niet-bestrooide wegen, kwestie van zijn spijkerbanden
eens goed te kunnen testen. Den andere
Rudy heeft er ook zo een paar( boys and their toys ), en wij, sukkelaars,
moeten het met gewone bandekes stellen, zelfs geen sneeuwkettingen. Toch houden
wij ons goed rechtop, zelfs wanneer we ergens in de Gratiebossen in Berlare er
een alternatief stukske bijnemen over een dichtgevroren vijver. Net als we beginnen geloven dat ondanks de
gladde wegen niemand zal vallen, valt Jan
plat. Eens de band hersteld, rijden we verder via
de Scheve Villa richting Overmere-donk.
Er zijn blijkbaar nog mannen met plannen. Na een volgend oponthoud door een lekke band
van Steven, rijden we over het brugje richting Eendenkooi. Na een licht aarzeling gaan we toch een voor
een het ijs op, de een al wat geruster dan de andere. Ergens halfweg onze ijsrit komen we Luk K
tegen. Weliswaar zonder velo, maar met
een paar schaatsen onder de voeten. Ook
een manier om niet plat te vallen. Bij
het verlaten van het ijs ter hoogte van de festivalhall, botsen we toevallig op
een druppelkot waar we getrakteerd worden op een aperitiefke. We verzamelen nog even op den Donk voor de
verplichtte groepsfoto, waar Jan erin slaagt alsnog te vallen ( niet plat deze
keer, maar op zijn
). Mocht het zijn
dat Rudy V en Tom VDB niet op de foto staan, komt dit doordat ze na een licht
krakje van het ijs al richting oever gespurt waren.
Ivan.
|
