is the name, biking is the game

We verzamelen om 8u voor een ritje in Bornem.  Bij aankomst op het kerkplein begint het lichtjes te druppelen, maar geen nood, we rijden toch met de wagen.  Even voorbij Lokeren begint het serieus door te regenen, bijwijlen zelfs te gieten.  Na de droogte van de voorbije weken is een beetje regen meer dan welkom, maar ik had het toch liever na de middag gezien.  De goesting om te fietsen van deze morgen slaat om in twijfel om  te starten, en niet bij mij alleen.  We hebben nog maar net de E17 verlaten richting Temse, als Jan W en Ann rechtsomkeer maken richting Kalken.  Mietjes!!!  Bij aankomst in Bornem is het nog een beetje aan het miezeren, en besluiten Geert S en Davy P om ook niet uit te pakken.  Watjes!!!  Jurgen ziet het ook niet echt zitten, maar Karine laat zien wie thuis de broek draagt, dus starten zij wel.  Ikzelf zit ook met de nodige twijfels maar laat mij toch overhalen.  Ik start zelfs met de A-kes:  Rudy R, Rudy V, Dirk DB, Stefan I, Gert V en Frank VDS, maar besluit om aan de splitsing te kiezen voor de 56 i.p.v. de 72 km.  Ronny V, Johan VH en Jurgen V houden de dames Nadine en Karine gezelschap.  Kort na de start krijgen we al een eerste technisch stukje.  Op zich stelt dit niet veel voor, maar doordat het zo kort na de start ligt, troept alles een beetje samen, en kan er niet deftig doorgereden worden, waardoor bijwijlen toch enkele gelegenheidsrijders in de problemen komen.  Eens deze hindernis voorbij kunnen we terug verder, en ik draai tot mijn grote voldoening goed mee met de bende.  Mijn geluk is echter van korte duur, want na nog geen 8 km krijgen we al de splitsing 56-72.  Mijn besluit staat echter vast, dus verlaat ik mijn gezellen en vervolg de rit in mijn eentje op eigen tempo.  Een iets rustiger tempo, zodat ik ten volle van het prachtige parcours kan genieten.  Een heel leuk stukje was het 2^e technisch gedeelte.  Een bosje met smalle, kronkelende wegeltjes, slingerend tussen bomen en struiken.  De regen van het voorbije uur maakte de paadjes bijwijlen onberijdbaar, maar wel echt genieten.  We krijgen ook nog het Lippelobos, het domein Kasteel d’Ursel en het Nonnenbos voorgeschoteld, het een nog mooier dan het ander.  Kortom, de afwezigen hadden weer maar eens ongelijk.  Nu ook nog dit verslagske tot een goed einde gebracht is iedereen content, al heb ik bijwijlen het woordje bijwijlen misschien een keertje teveel gebruikt.

Ivan.