6 Februari 2011, Hamme-Zogge
Ik kreeg al meerdere keren de opmerking dat het de
laatste tijd gene vetten is op gebied van de ritverslagskes. Het zit zo. Ik vind het niet nodig een verslag te schrijven over 3 man en een
paardekop die een plaatselijk toerke doen, terwijl een andere groep op
verplaatsing is naar Lille, Kalmthout, Jamaica of andere exotische oorden. Maar niet getreurd beste lezer, speciaal voor
u ga ik mee voor de verre en vroege verplaatsing naar Hamme-Zogge. EN MET DE
FIETS DAN NOG WEL!!! Er zijn er die gemakkelijker hun boterham verdienen. We verzamelen om 8uur. De 3 Rudys, Gert V, Danny F, Dirk DB, Steven
DM, Frank VDS, Luk K, Patrick R, Jan W, en Ronny VH houden mij gezelschap. Even voorbij Overmere pikt Pascal L ook nog in. De strakke westenwind waait ons vlotjes naar
het oosten, maar we beseffen maar al te goed dat de terugreis heel wat
moeizamer zal verlopen. We hopen nog dat
tegen de middag de wind zal vallen, of beter nog, zal draaien, maar dat wordt
afwachten. Bij de inschrijving staat Jo
R ons ook nog op te wachten en kunnen we voltallig de rit aanvatten. Wij, de iets minder hevigen, hebben wel al
besloten om op te splitsen als het vooraan te rap gaat. En het gaat al van bij het begin goe vooruit,
45km/u zie ik op mijn kilometriekske, maar toch blijven de traagste van de
rappe, en de rapste van de tragere in elkaars buurt rondtoeren. Aan de Mira-brug, krijgen we het technisch
BMX-parcourke voorgeschoteld, altijd leuk, maar het lag er deze keer behoorlijk
vettig bij. Bij het laatste stuk moet
ik, bijna vanuit stilstand een pittig klimmetje omhoog, waarbij ik net als
enkele weken geleden, mijn ketting doormidden trap. Zou ik dan toch teveel macht krijgen, of is
het een gebrek aan techniek en enkel domme kracht? Met de technische bijstand van Danny en Patje
is het euvel snel verholpen, en kunnen we terug verder, waar de rest van de
bende ons staat op te wachten. Even
voorbij de bevoorrading, zijn we nog altijd samen, maar aan een splitsing van
45/50 en 55/60km besluiten Frank, Pascal, Rudy DC en ikzelf ons lijden niet
nodeloos te rekken en kiezen we voor de iets kortere afstand. Wanneer we even later aan een tweede
bevoorrading aankomen hebben we al een dikke 55km op de teller en nog een
tiental op het parcours te gaan. Rudy
merkt echter op dat we richting Zele rijden, en denkt dan het niet onmogelijk
zou zijn dat we straks een pijltje missen en zo een beetje vroeger richting
Kalken kunnen. En zo geschiedde. Voor mij niet gelaten, zelf het bonnetje voor
een pannenkoek bij aankomst kan mij niet overhalen. (was het nu nog nen Duvel geweest) Frank was zelfs al wat vroeger
afgeslagen. Zijn lange verblijf in het
verre China hing nog een beetje in zijn benen. Hij begint zich ginder al goed aan te passen, en ziet zelfs al een
beetje geel. Al kan dat ook komen
doordat hij er serieus door zat. Zoals
gevreesd was de wind niet gevallen noch gedraaid, waardoor we richting
huiswaarts de wind vol op kop kregen.
Gelukkig had ik 2 brede ruggen om mij achter te verstoppen, maar het was
bijten om in het wiel te blijven. Bij
aankomst in De Beize worden we opgewacht door de plaatselijke rijders. Vader Frank en zonen Zeno en Svevo, Geert B
die ook nog eens buiten mocht, Eddy T en Andre DC. Mario was er ook nog bij, maar moest op tijd
thuis zijn om patatjes te schillen, en er was blijkbaar nog ene Patricia bij,
maar die mag zich eerst eens komen voorstellen voor ze met naam en toenaam in
het verslag mag. Even later worden Els,
Nancy en Ann afgeleverd door Filip B.
Zij deden de verplaatsing met de wagen.
Ivan.
|
