is the name, biking is the game

19 December 2010.  Sneeuwpret in Overmere.

Blijkbaar schrikt de sneeuw veel Modderfokkers af, want wanneer ik op het kerkplein aankom staat alleen Jan mij op te wachten.  Rudy R had wel al laten weten een beetje later te komen wegens sanitaire verplichtingen, en hij moest zich nog aankleden ook.  Stefan is de volgende die aankomt, gevolgd door Steven en Geert.  Rudy DC was naar zijn doen zeer laat, want hij had dezelfde verplichting als zijn naamgenoot, maar had de volgorde niet goed gerespecteerd.  Hij had eerst al zijn kleren aangedaan en voelde dan pas de drang opkomen.  Met z’n zessen naar Overmere, waar we het gezelschap krijgen van Frank, Dirk H en Pascal.  We wachten nog even op Rudy, die in zijn kielzog Luc meebrengt.  Uiteindelijk toch nog met 11, zij het niet voor lang.  Na een 5-tal km, zit Pascal er al 4 achterop.  Ondanks zijn vroeg afscheid verdient hij toch de prijs voor moed en zelfopoffering.  Sneeuw en gladde wegen zijn helemaal niet zijn ding, maar hij deed toch een verdienstelijke poging.  Ik had vandaag een rustig ritje verwacht, zo’n beetje spelen in de sneeuw, maar er waren er een paar bij die er anders over dachten.  Het moest weer goed vooruit gaan, en ik zag dan ook serieus mijne ‘pere.’  Het duurt lang voor er iemand onderuit gaat, maar na een tiental km breekt Stefan de ban, even later gevolgd door Rudy DC.  Beetje bij beetje raak ik achterop, maar aan de 1^e bevoorrading kan ik toch opnieuw aansluiten.  De hereniging is van korte duur, want als we even later op een lastig stuk dijk terecht komen, rijden ze weer van mij weg.  Ik rij op eigen tempo verder en besluit een beetje te zeuren en een stukje van 4km af te snijden.  Aan de 2^e bevoorrading wacht ik nog even op de rest maar vertrek toch maar alleen.  Een 5-tal km voor het einde hoor ik mijn naam roepen.  Het zijn de dames die voor een keer de fiets op stal lieten en kozen voor een winterwandeling.  Als ik even stop om mijn supporters te bedanken voor de vurige aanmoedigingen, komen de rappe mannen er ook net aan.  De rust is van korte duur, want voor ik het goed en wel besef zijn ze weer ribbedebie.  Dat laatste stuk zal ik dan ook maar alleen afwerken, het beste is er dan ook al een tijdje af.  Als ik in de sporthal van Overmere aankom zie ik welgeteld nul Modderfokkers zitten.  Blijkbaar vonder ze het niet meer nodig hun rit uit te rijden, en zijn ze vanaf de Boombos rechtstreeks naar De Beize gereden, en ik, kieken, sta hier nu alleen.  Als ik terug wil vertrekken richting Kalken, komt Dirk ook nog aangereden.  Eigenlijk is hij dus de enige die de volledige tour gedaan heeft, en  word ik met 4 luttele kilometerkes minder, eervol 2^e.  Alle anderen worden gediskwil.., gekwali.., gekwakk..,  uitgesloten wegens het te vroeg verlaten van het officiële traject.  Wel besteekt sé.

Ivan.