Heeeej!

Vrijdag had ik in de voormiddag weer les Russisch. Ik vond het wel leuk. Het ging weer over het huwelijk. We moesten ook onze mening geven over trouwen met een buitenlander. Een Koreaan uit mijn klas vertelde dat dat in Korea niet echt aanvaard is. Ze moeten daar het “Koreaanse bloed” zuiver houden, dus niet mengen met andere nationaliteiten… De mening van de ouders moet gerespecteerd worden bij het huwelijk. Hij was hier ook al ten huwelijk gevraagd door een Wit-Russisch meisje, maar hij wil er niet mee trouwen.

En een Turk die maandag bij mij in de (gemakkelijkere) les zat, en ook hier in het studentenhuis verblijft, gaat trouwen met een docente van hier op de universiteit. En dat meisje gaat met hem mee naar Turkije. Ze dragen al een verlovingsring, dus het is echt serieus. Er gebeuren hier rare dingen!

In de namiddag ben ik met Lore inkopen gaan doen in “комаровский рынок”. Dat is een soort markt waar ze alle soorten vers fruit en groenten verkopen, en ook vlees, vis, kaas, brood… Daar dichtbij is er ook een gebouw met allemaal kleine winkeltjes waar ze dingen als shampoo, deodorant, parfum, schmink, juwelen, handtassen, en ook nog wat andere prullen verkopen. Ze hebben er alle merken van bij ons, en het is veel goedkoper. Ik vond het daar dus wel tof! Ik heb er geen foto van, maar het lijkt zo een beetje op een beurs, met allemaal kraampjes in U-vorm. Alle producten zitten achter glas, dus als je iets wilt kopen, moet je het altijd vragen. Ik heb parfum gekocht in een flesje dat lijkt op een proefbuis. Dat dient eigenlijk om in je handtas te steken. Bij ons vind je dat niet zo gemakkelijk, en het is veel duurder. Ik heb ook een klein zakje gekocht om mijn roebels in te steken, want mijn portefeuille kon niet meer dicht door al die kleine briefjes. Nu is het veel gemakkelijker!

Deze middag ben ik met Lore naar een soort boekenbeurs geweest. Dat is hier dicht bij het studentenhuis in een sporthal. Dat begint elke vrijdag om 12 uur ’s nachts, en eindigt rond 2 uur in de namiddag op zaterdag. Ze hebben er heel veel boeken, maar ook cd’s, dvd’s en schoolgerief. Ik heb een klein woordenboekje Nederlands-Russisch en Russisch-Nederlands gekocht. En ook een soort woordenboekje met werkwoorden waarbij altijd een bepaald voorzetsel of een naamval moet staan. Het is eigenlijk bedoeld voor kinderen, maar het leek me wel handig. Nog iets wat ze hier hebben, maar dat wij in België niet kennen, zijn cd’s vol mp3-bestanden. Op één cd staan er minstens vijf albums van een bepaalde artiest, soms wel 20. Dat is natuurlijk illegaal, maar je ziet het hier overal, zelfs in de “echte” winkels. En rara… het kost alweer niks. Meestal 2 euro voor zo’n cd. Je kunt ze natuurlijk alleen afspelen op je computer. Als ik voor iemand zo’n cd moet kopen, laat het me dan maar weten (wel liefst via sms), maar niet allemaal tegelijk he! J

Ik hoop dat de mevrouw die mijn vakken zou uitzoeken maandag weer terug is, dan kan ik hopelijk volgende week al wat meer vakken volgen. Het wordt tijd dat ik nog eens wat Duits hoor, want het is al veel te lang geleden dat ik Duits gesproken heb. En nu heb ik mijn draai zo toch al een beetje gevonden, dus ik mag wel wat minder vrije tijd hebben.

Dat was het dan weer voor vandaag! Groetjes!

Nele xxx

27-09-2008 om 15:45 geschreven door Nele  

Ik heb geprobeerd om foto’s op mijn blog hier te zetten, maar het lukte niet. Het zal wel aan die computer hier liggen. Je kunt foto’s bekijken op mijn space (nelevdb88.spaces.live.com). Je moet wel een MSN-naam of Windows ID hebben (kan je gemakkelijk aanvragen als je dat niet hebt) om de foto's te kunnen bekijken. De meeste jonge mensen onder ons hebben dat wel he...

27-09-2008 om 00:00 geschreven door Nele  

Hallo daar in het verre België!

(Dit bericht heb ik op mijn laptop al op voorhand getypt, zodat ik geen uur hoef te sukkelen met het qwerty-toetsenbord om uiteindelijk maar half zo veel te kunnen vertellen.)

Woensdag moest ik dus naar een Russische les met een hoger niveau. Ik was het enige meisje in de klas, de rest waren (alweer) Koreanen, Turken, een Noor. (Die Noor spreekt Noors, Russisch, Frans, Duits, Italiaans en Engels, en hij kan ook Nederlandse teksten begrijpen...) De les was redelijk moeilijk. Het niveau was hoger dan ik verwacht had. Ik kreeg meteen al boeken met oefeningen en teksten. En ook al wat huiswerk. Nu is dat goed te doen omdat ik nog maar één vak heb, maar als iedereen zo veel huiswerk zal geven, zal het wel lastig worden. Nu heb ik nog veel vrije tijd, maar dat zal wel gauw veranderen.

Het was ook heel mooi weer hier in Minsk. Ik weet niet hoeveel graden, maar ik weet wel dat ik geen kou gehad heb en dat de zon de hele dag scheen. Dus ik ben in de namiddag met Lore en Zuhal (mijn Turks kamergenootje) even de stad gaan verkennen. Zuhal had het meeste wel al gezien, maar ze wilde nog wat foto’s nemen. Voor mij en Lore was het allemaal nieuw. Zo langs het water wandelen is echt zalig. Het is er zo rustig en toch zit je in het centrum van de stad.

We hebben ook de McDonald’s ontdekt. Ik heb me daar een hamburger gekocht om meteen op te eten, en een slaatje met kip, om die avond op te eten. Slim van mij he. J

Vandaag (donderdag) moest ik weer naar de les. Het viel goed mee, ik leer altijd wat bij, en ik herhaal ook sommige dingen. We hadden o.a. een tekst over trouwen, en dat hebben we in Gent al uitvoerig besproken, maar dat geeft niet. Ik ben nog eens gaan informeren of ze al wat vakken voor mij uitgezocht hadden, maar de mevrouw die dat zou doen is nu ziek. Ik vind het niet zo erg dat ik deze week nog maar weinig les heb, dan heb ik meer tijd om Minsk te verkennen en mijn draai hier wat te vinden.

Zuhal is vanmorgen naar huis vertrokken. Voorlopig ligt er nog geen nieuw meisje bij ons op de kamer, dus nu praten Lore en ik altijd Nederlands, foei foei...

Ik wil jullie allemaal bedanken voor de reacties op de blog en de mailtjes! Maar ik kan ze echt niet allemaal beantwoorden. Als je een heel prangende vraag hebt, mag je me altijd sms`en op mijn gewoon nummer.

Nog een beetje cultuurverschillen met België als toetje:

Het viel mij op hoeveel gelovige mensen er hier zijn. De vrouwen doen een sjaaltje op hun hoofd als ze de kerk binnengaan. Ik weet niet of dat hier de algemene regel is, of meer een persoonlijke keuze. Binnen in de kerk bidden de mensen, en kussen ze een beeld of een schilderij. Er branden ook veel kaarsjes. Ook op straat zie je de baboesjka`s vaak met een sjaaltje op hun hoofd rondlopen eigenlijk.

Er zijn hier geen wc-papierhouders. Dus als we naar het toilet moeten, nemen we altijd onze rol wc-papier mee. (We delen het toilet met drie Koreaanse meisjes.) En het is ook niet echt proper om je wc-rol daar ergens op de grond te zetten. Lore zei ook dat er op de universiteit in de toiletten geen wc-papier is… Dus altijd zakdoekjes meenemen. J

Op de bus en de tram moet je altijd de oudere mensen laten zitten. Bij ons is dat ook moreel verplicht, maar we doen het niet altijd. Hier moet dat wel. Er zit ook bijna altijd een controleur op de tram of bus, en dat is een heel groot verschil met in Gent…

Het water van de kraan is hier niet drinkbaar, maar wel als je het eerst kookt.

Alle stereotypen over Russen of Wit-Russen kloppen. De mannen zijn niet mooi, maar hebben wel altijd de mooiste vrouwen. De vrouwen zijn mager en dragen veel make-up. Als je hier geen naaldhakken draagt, val je uit de toon.

Minsk is een heel propere stad. Je ziet nergens papiertjes rondslingeren. Dat zou te danken zijn aan het beleid van de president hier.

Het was Lore opgevallen dat hier weinig mensen roken. Ik heb er nog niet op gelet, maar het kan wel kloppen.

Nog een probleem voor ons is het geld. Wit-Russische roebels zijn een ramp. Ze kennen hier geen munten, dus zelfs voor de kleinste bedragen heb je briefjes nodig. Op de duur had ik zo veel kleine briefjes dat ik mijn portefeuille niet meer dicht kreeg. En het omrekenen is ook niet gemakkelijk. Je moet delen door 3000 om het bedrag in euro te weten. Om een idee te geven: het grootste briefje dat ik al gezien heb is 50 000 roebel, en het kleinste 10… Bijna alles is hier goedkoop, maar ik kan niet meteen voorbeelden geven, want ik ben altijd te lui om het bedrag in euro te berekenen.

Minsk lijkt me geen arme stad, maar als je mensen ziet bedelen om geld, zijn het altijd oude vrouwen. Ofwel proberen ze dingen te verkopen, kousen bijvoorbeeld. Ik veronderstel dat de pensioenen hier niet zo goed geregeld zijn…

Je ziet hier ook mensen van de politie in een uniform dat doet denken aan de oorlog (vind ik persoonlijk). Ze dragen ook een grote pet, wel grappig eigenlijk. Ook op de luchthaven droegen de mannen die daar werkten een lelijk groen kostuum.

Zo, dat was het zo een beetje. Allemaal duimen dat het altijd zo goed weer blijft in Minsk!

Daaaaag!

Nele

25-09-2008 om 15:55 geschreven door Nele  

23-09-2008 om 14:30 geschreven door Nele  

Hallo allemaal!

Eerst even heel goed nieuws: Ik ben geslaagd voor mijn tweede bachelor Duits-Russisch!!!

Maar nu de reden waarom ik een blog aangemaakt heb:
Maandag 22 september vertrek ik op uitwisseling naar Minsk, de hoofdstad van Wit-Rusland. Ik moet daar aan de linguïstische universiteit de lessen volgen die ik hier in het eerste semester op HoGent zal missen. Ik blijf daar tot 22 december. Precies drie maanden dus. Langer kan ik niet blijven, want mijn visum is maar drie maanden geldig.

Ik vertrek helemaal alleen, maar ik hoop dat ik daar snel mensen leer kennen. Ik verblijf in een studentenhuis. Normaal gezien zijn er enkel kamers voor twee - drie personen, dus het wordt nog een verrassing bij wie ik op de kamer terechtkom. En normaal gezien liggen alle buitenlandse studenten op dezelfde gang, dus dat is ook wel leuk.

Ik zal er de eerste weken zeker niet de enige Vlaming zijn, want er is een meisje van mijn school dat daar haar stage doet. Haar naam is Lore en zij verblijft ook in het studentenhuis. Het is ook haar eerste keer dat ze naar Minsk gaat, dus we kunnen samen een beetje sukkelen in het begin. Ik ken haar niet, maar als je dezelfde taal spreekt, is dat toch al een obstakel minder om elkaar te leren kennen... Zij blijft natuurlijk geen drie maanden, een stage duurt maar enkele weken.

Ik heb ook al veel informatie gekregen van een meisje dat twee jaar geleden ook op uitwisseling naar Minsk geweest is. Zij heet Evelien en komt zaterdag terug van Minsk. Ze heeft daar nu ook haar stage gedaan. Waarschijnlijk spreek ik zondag eens met haar af voor nog wat praktische informatie.

Waarom zeg ik dat allemaal? Omdat ik waarschijnlijk de naam Lore nog zal gebruiken op mijn blog, en zo weten jullie meteen wie dat is. En omdat ik aan mensen als Evelien wel heel veel heb. Minsk is niet de jungle of de Sahara, je kunt er veel kopen, maar het is er toch anders dan hier. Ik moet eigenlijk helemaal alleen verhuizen voor drie maanden naar een wereld die ik niet ken, dus als ik al een beetje informatie op voorhand heb, is dat wel al een geruststelling.

Ik zal proberen hier elk weekend een spannend verhaal te plaatsen, maar ik kan dat niet beloven. Ik weet niet hoe het daar juist zit met internet, en ik weet niet of ik veel vrije tijd zal hebben of niet. Ik weet ook niet of ik daar zo veel zal meemaken dat mijn blogs altijd interessant blijven. Ik weet eigenlijk nog niet zo veel. Ik zal het daar allemaal moeten ontdekken.

Jullie mogen me altijd mailen, of een reactie plaatsen op mijn blog of in het gastenboek. Je kunt me ook sms'en op mijn gewone gsm-nummer, maar ik zal terugsturen met een ander nummer. Ik koop in Minsk namelijk een Wit-Russische simkaart...

Ik ga jullie missen!

Groetjes,

Nele

15-09-2008 om 00:00 geschreven door Nele