|
Dag iedereen!
Het
is een tijdje geleden dat ik nog eens een bericht achtergelaten heb,
sorry daarvoor. Maar ik vind het eerlijk gezegd niet zo leuk in dat
internetcafé. Het is eigenlijk gewoon een kelder met tafels en stoelen
en computers, zeker geen gezellig café. Het is dicht bij de
universiteit, maar ver van het studentenhuis. Mijn lessen Russisch in
de voormiddag duren tot half 1, dus tegen dan heb ik al honger en zeker
geen zin om nog een uur in het internetcafé te gaan zitten. En ik ben in de namiddag gewoonlijk te tam om nog eens naar hier te komen. Begrijpen jullie dat een beetje? J
Zondag
zijn ik en Lore naar een souvenirmarkt geweest. Het was niet zo groot
als we verwacht hadden, en ze verkochten vooral schilderijen. Maar ik
heb er toch een sleutelhanger met een matrjosjka gekocht, en ook nog
een echte kleine en een grote matrjosjka. Je weet wel, zo die houten
poppen die in elkaar passen en die altijd kleiner en kleiner worden.
Lore
had zaterdag op straat een Kongolees leren kennen. Hij heet King, is 26
jaar en spreekt heel veel talen. Hij heeft lang in Parijs gewoond, maar
nu woont hij al enkele jaren in Minsk, en hij heeft hier samen met zijn
broer een Spaans restaurant. Zondagavond heeft hij ons uitgenodigd om
iets te komen eten en drinken in zijn restaurant. Het restaurant was
die avond eigenlijk niet open, want er was een speciaal feest. Er waren
(denk ik) ongeveer 15 koppels die vorig jaar getrouwd waren. Ze hadden
weer hun trouwkleren aangetrokken en deden mee aan een soort spel met
allemaal opdrachten. Na het spel mochten ze hapjes en drankjes komen
eten in het restaurant, en konden ze er dansen. Het was heel mooi om te
zien, zo veel witte trouwkleren bij elkaar.
Lore
en ik hebben aan de bar gepraat met King. Hij vindt Minsk echt
fantastisch, en hij wil dat wij dat ook vinden, dus gaat hij ons wat
van Minsk laten zien. De vriendin van de broer van King was er ook. Dat
was een vriendelijk meisje dat nog Miss Belarus is geweest.
Maandag
ben ik naar de les geweest, en ik heb ook weer naar mijn vakken
geïnformeerd, maar ze zeggen altijd завтра (morgen). De rest van de
dag ben ik lui geweest en heb ik wat films gekeken. J
Dinsdag
was de docente ziek, dus moesten we naar een slechte oude Wit-Russische
film kijken. De Noor uit mijn klas die al die talen kent, heeft ook
eens Duits met mij gepraat. Kun je geloven dat ik er moeite mee had? Ik
kan veel beter Duits dan Russisch, maar ik ben het al zodanig gewoon om
altijd Russisch te spreken, dat ik moeilijk kan overschakelen naar een
andere taal. Het was niet rampzalig slecht hoor, het lukte wel om Duits
te spreken, maar er slopen altijd Russische woorden tussen, zoals я не
знаю (ja ni znajoe - ik weet het niet), что? (sjto? - wat?), да (da - ja), но (no - maar)
In
de namiddag heb ik mijn was gedaan met de hand. Dat is geen lachertje,
geloof me maar. Er is hier wel een wasserij in de buurt, maar ik moet
nog eens rondvragen waar dat juist is en hoe dat juist werkt. Nu hangt
mijn was (en die van Lore ook) te drogen aan waslijnen in de kamer.
s
Avonds heeft King ons opgehaald met de auto en hebben we eerst wat door
Minsk gereden. Daarna hebben we een Wit-Russische vriendin van King
opgepikt, en dan zijn we naar een soort megasupermarkt geweest. Bijna
alle winkels zijn hier tot 10-11 uur s avonds open trouwens, wel
handig. Boven de supermarkt waren er nog klerenwinkels met wat merken van
bij ons. Je ziet ook nog veel zomerkleren hangen, en dat vind ik wel
raar, want zo goed weer is het nu ook weer niet. In dat gebouw is er
ook een restaurant dat Amsterdam heet. Je kunt er veel pizzas eten,
maar ook typische Wit-Russische gerechten. We moesten van King een soep
proeven met allerlei groenten en vlees in. Ik ben de naam ervan
vergeten, maar daar hebben jullie toch niet veel aan. Het was geen
slechte soep, maar ik zou het toch niet zelf bestellen. Lore heeft de
soep ook naar binnen gewerkt, maar zij is al heel lang vegetariër, dus
ik denk dat zij dat ook niet meer zal eten. Daarna hebben we драники
(draniki) gegeten. Dat was wel lekker. Dat is gemaakt van aardappelen
en is ook typisch Wit-Russisch. Ik had er een foto van moeten nemen
Misschien de volgende keer, want dat zou ik wel nog willen eten.
Woensdag
weer gewoon les. Het was wel een beetje moeilijk, ik leer hier elke les
wel iets wat ik nog niet wist. We hebben onder andere wat uitdrukkingen
zoals als een vis in het water geleerd, en ook vergelijkingen met
dieren, zoals zo koppig als een ezel. Die dingen hebben we niet
specifiek geleerd op school, en ook dierennamen kende ik niet goed.
Misschien moet ik me hier zaterdag op de boekenmarkt eens een
kinderboekje kopen met dierennamen erin
Over
de boekenmarkt gesproken
Lore zei dat we in het derde jaar twee boeken
moeten lezen voor Russisch. Zouden mijn medestudenten in Gent zo
vriendelijk willen zijn om de boekenlijst eens door te geven
alsjeblieft? Dan kan ik die boeken hier al kopen, en eventueel ook voor
jullie.
En
het beste nieuws komt nu: Er ligt vanaf donderdag een nieuw meisje op
onze kamer. Woensdagavond is ze al eens komen kennismaken met ons, maar
ze ging woensdagnacht nog bij iemand slapen die ze hier kent. Haar naam
is Janna (ik hoop dat ik het juist schrijf) en ze komt uit Zwitserland.
Ze heeft hier al eens zes maanden gestudeerd, ze is hier dan nog eens
op vakantie geweest, en nu komt ze hier weer drie maanden Russisch
studeren. En ze spreekt Duits! Ze ziet er wel tof uit, dus ik zie het
goed zitten om drie maanden met haar op de kamer te liggen. Ze zit ook
bij mij in de les Russisch. Ze spreekt goed verstaanbaar Duits, van dat
Zwiters accent merk ik bijna niets. En als ik met haar praat, zeg ik
ook sommige woordjes nog in het Russisch... Het wordt zowaar al een
gewoonte om Russisch te spreken! Ik denk dat ik mijn Duits en Russisch
hier beter kan oefenen dan waar ook ter wereld. Ik vind dat mijn
Russisch ondertussen al verbeterd is, en ik wilde altijd al graag eens
gewoon met iemand Duits spreken, in plaats van die geforceerde
thematische gesprekken op school
Ik wil ook nog op wat reacties op vorige berichten antwoorden, want nu heb ik wat meer tijd:
Ova
en Jacqueline: De toetsenborden zijn hier allemaal qwerty, en op elke
toets staat ook een Russische letter. Je kunt het beschouwen als twee
toetsenborden in één. Ik denk dat je op een bepaalde knop moet duwen om
van het Russisch toetsenbord over te schakelen naar het
qwertytoetsenbord.
Sigrid:
Minsk is totaal verwoest geweest door de oorlog, dus iets van oude
kunst zie je hier niet. Er is wel een geschiedkundig museum, maar ik
weet niet of er daar iets van Byzantijnse kunst is. Als ik het ooit ga
bezoeken, zal ik eens kijken. Maar ik weet nog niet wanneer dat zal
zijn. En ik heb een vak cultuur, maar nu nog niet. Ik denk dat ik je
niet echt zal kunnen helpen.
Joke
en Ine: Wat doe ik hier de hele dag? In de voormiddag naar de les gaan,
en in de namiddag eens naar de winkel of naar het internetcafé. Ik heb
ook altijd huiswerk, dus dat doe ik ook op mijn bed hier. Ik moet ook
zelf eten maken, dus daar ben ik ook even mee bezig. Als ik een
namiddag geen zin heb om buiten te komen, kijk ik gewoon naar een dvd
in mijn bed of typ ik een bericht voor op mijn blog. Soms komt er eens
iemand op bezoek in onze kamer, en praten we een beetje. Er is altijd
wel iets te doen.
Lars:
Volgende keer lukt het zeker beter! Je moet altijd een beetje geluk
hebben bij sport, maar je hebt niet altijd ongeluk hoor. Volgend jaar
kom ik kijken als je weer meedoet met de scholencross!
Frede
en Koen: Succes daar in het verre Amerika! Ik hoop dat de meubels
ondertussen al aangekomen zijn. En hopelijk valt het mee op school voor
Simon.
Evelien:
Ze hebben mij gewoon in een groep gezet met buitenlandse studenten aan
de faculteit van Russisch voor buitenlanders. Ik vergeet altijd de naam
van mijn docente, ik denk dat ze Ludmilla heet. Een van de drie meisjes
die me kwamen ophalen op de luchthaven heet Nadia, de andere heb ik
niet meer gezien en ik weet hun naam ook niet.
Mama en papa:
Ik heb het artikel gelezen, maar ik denk niet dat het volk hier er
allemaal zo over denkt. Ik heb hier nog niemand horen klagen over het
beleid in Minsk. Alleen voor oude mensen is het leven hier niet zo
goed.
Allemaal: Bedankt voor jullie reacties! Dat doet me
plezier, want ik steek veel tijd in die blogs, en het is leuk om dan
eens respons te krijgen.
Groetjes!
Неле
02-10-2008 om 15:10
geschreven door Nele 
|
