Levensweg over mij, het sporten en vooral het fietsen
25-10-2011
Week 1, loopdag 1
Looptraining
Afstand (km)
Tijd
Vandaag gereden
13.62
5159
Gemiddelde snelheid
15.7km/u
Opmerking: Natte voeten, gladde ondergond, modderbenen. Maar toch had ik volle goesting om te lopen. Wat ook mijn eigen verplichting was. De goesting was zo enorm, dat ik tegen mijn regeltjes heb gelopen. De bedoeling was om onder een hartslag van 152 te blijven maar dit ging steeds naar 155-165. Soms zelfs wat hoger. En dit kan je zien aan de topsnelheid die ik behaalde. Dit verwonderd mezelf, en ik hoop dat dit geen beginnersgeluk is.
Hoofdstuk 7: Een jaartje zwemmen, lopen en fietsen.
Vanaf deze week begin ik met een volledig nieuw sportprogramma. Na mijn beslissing om het koersen (in club) te stoppen, zal ik nu recreatief aan duatlon doen. Daarbij zal ik aan verscheidene sportwedstrijdjes deelnemen. Nu ik genoeg ervaring heb opgedaan in het koersen kan ik dit door mezelf uitbreiden, en beginnen met het oefenen op lopen en enkele keren gaan zwemmen. Daarvoor heb ik een heel veel voorbereiding achter de rug. In die voorbereiding kwam het feit van het schema. Een jaarschema met 104 fietsdagen, 104 loopdagen, 26 zwemdagen en 130 rustdagen Voor deze uitdaging heb ik ook enkele doelen opgesteld, zodanig dat ik het nut blijf inzien. Met één hoofddoel, enkele subdoelen en extra doelen. De extra doelen zijn veranderlijk het hele jaar door. Het zou kunnen dat een subdoel kan verzwaren. De doelen gaan als volgende: 1. Hoofdoel: - Duatlon winnen
2. Subdoelen: - 260 km fietsn (>27km/u) - 30-42 km lopen - 3600 km zwemmen
3. Extra doelen - Survival Run (recreatief), in een goede tijd uitlopen.
Dit zijn mijn volgende doelen, en ik hoop deze te kunnen vervullen. De extra doelen (degene die door het jaar veranderen) en de subdoelen moeten volbracht worden. Het hoofddoel is, bewust gekozen, een zwaar doel en zal niet met zekerheid volbracht kunnen worden. Maar daarvoor zal gevochten moeten worden. Mijn eerste doel zal 20 november moeten volbracht zijn. Op die dag vind in Adegem het Belgisch kampioenschap plaats. Daarin ga ik als recreant met een tweede persoon aan deelnemen om mezelf te testen. En met alle hoop goed uit te lopen.
Vanaf nu begint een volgend hoofdstuk in deze blog en een zwaar hoofdstuk. Ik test hierin een zelfgemaakt jaarschema en zal hem verbeteren waar nodig. Maar de 104 loop- en fietsdagen en de 26 zwemdagen zullen opgevolgd moeten worden. Falen wordt door mezelf niet toegestaan. Vanaf morgen beginnen we dus met week 1.
Vandaag ging ik naar de fitness.Wegens het vele werk aan mijn schema is dit het enigste dat ik even in mijn week kan lassen zonder enige voorbereiding. Het blijft sport, dus als ik fit blijf is er niks ergs aan de hand.
Opmerking: Vandaag wou ik starten met een heel gemotiveerd gevoel aan een nieuw hoofdstuk in mijn klein sportwereldje. Maar toen ik mijn schema, jaarschema, die ik had opgesteld, ging bekijken ontdekte ik dat deze niet te vinden was. Door een stomme update van de usb-stick werden alle gegevens eraf gesmeten. Mijn volledige voorstelling van mijn plannen mocht ik voor vandaag wel vergeten. Ik moest uiteindelijk met een gedemotiveerd gevoel lopen maar herpakte me na 5 minuten lopen en ging op het gemakje door. Door wat tijdgebrek, kon ik geen uurtje lopen maar ik mag tevreden zijn dat de sport er is geweest. Ik ben deze avond snel begonenn om een nieuw schema te maken. Opgeven staat namelijk niet in mijn woordenboek. Op dit moment is het szchema van het fietsen volledig af, maar het zal nog een weekje duren tot mijn volledig schema er is.
Zowat een volledige maand zijn we in LO bezig met lopen. En vandaag was er test. Ik zag er helemaal naar uit. Ik wou niet gewoon goede punten halen. Ik wou hele goed punten halen. Ik wou mij aan mezelf bewijzen, daarom had ik ook een streefdoel neergezet: 9/10. Ik heb er hard voor geknokt en soms even boven mijn limiet moeten lopen, maar ik ben er met 13,4km/u gemiddelde snelheid. In een halfuur wel geraakt. Opdracht dus volbracht. En uitstekend voor mijn verdere sportplannen. Die ik verder deze week meer zal uitleggen.
Koud, regenachtig en winderig. Maar vandaag moest het gebeuren. Er moest gekoerst worden. De laatste en alles beslissende wedstrijd. Ik moest vandaag mijn 3de plaats in het eindklassement verdedigen. Beter gezegd, veroveren. De eerste plaats wordt uitgevochten door Djordy en Jasper. Dan beginnen maar. Eerst drie ronden achter de wagen en toen ging het volle gas. Meteen werd er een kopgroep gevormd. Ik zat achteraan het peloton. Ik besliste vlug met Djordy om de achtervolging te starten. Ik lette niet op wie meekon. Maar later in de ronde kon ik vernemen dat niemand, behalve een oudere man, ons tweeën kon volgen. Zo waren er drie groepjes gevormd. De kopgroep, achtervolgers en het resterende peloton. In de eerste ronden had ik één doel. De kopgroep terughalen. Al snel werd duidelijk dat ons dit niet ging lukken. Aangezien dat het resterende peloton eerst ver achter zat en nu terug aan het keren was, kreeg ik snel een nieuw doel. Ze van ons verder afschudden. Dit kon mij de derde plaats en Djordy de 1ste plaats kosten. We hielden het vol tot de laatste ronde. Want dan gebeurde het! Ik slipte met mijn fiets door de bocht na een versnelling. Ik geraakte zo nog eens in de berm en Djordy viel over mij. De oudere man reed verder. Djordy zag ik snel op zijn fiets springen en verder rijden naar zijn overwinning in de jeugdcategorie. Ik bleef hangen aan mijn fiets. En vernam dat mijn ketting van mijn fiets is. Even dacht ik, het is hopeloos. Maar ik verzette snel deze gedachte. En begon te puzzelen aan mijn ketting. Want het feit dat hij eraf was, was nog niet stressgevend genoeg. Hij zat in de knoop. Eerst uit de knoop halen. Daar waren de eerste volgers al. KOMAAN! Stomme ketting! Ik had hem er net opgestoken, draaide aan mijn tandwiel en mijn ketting schoot terug los. Terug in een knoop. Neen! Daar waren de volgende al. Het resterend peloton leek in brokken verdeeld te zijn. Één voor één kwamen er renners voorbij, soms per twee. Tot de laatste 10 seconden was gepasseerd, kreeg ik het terug in orde. Ik sprong per direct op mijn fiets en koerstte nogmaals mijn hart uit het lijf. Ik zag dat mijn diefje voor de 3de plek (Laurens) Niet zover verwijderd was en leeggereden is. Ik had nog reserves. Ik moet het dus maken! En ja hoor. In de eindsprint maakte ik nog een mooie afstand. En daar ging ik voor de 2de plek. Net als in Bentille. Mijn 3de plek in de jeugdcategorie in het eindklassement is binnen. Volgend jaar, hopelijk een beter resultaat.
Vandaag scheen de zon. We zagen de koers allemaal volledig zitten. Stiekem hoopte ik op een 1ste plaats. We gingen van start, zaten (zoals altijd) enkele rondenachter de auto en toen begon het in volle tempo. De eerste ronde leek wel de laatste te zijn. We reden bijzonder snel. Iedereen reed elkaar leeg. Ik voelde wel steeds nog enkele krachten naar boven komen. Dit heb ik te danken aan het goede recuperatievermogen die ik in twee jaar kweekte. In de koers deed er een renner mee die constant van zijn tak aan het maken was. Op dat moment wist ik dat hij een stuk van de koers zal bepalen en dat ik een tactiek op zal moeten uitvoeren. En het gebeurde, hij ging in de aanval en ik sprong direct in zijn wiel. Ik was zo gefocust op de renner dat ik het peloton vergat. Tot ik Djordy naast mij zag rijden. Ik keek even achter me en zag dat het peloton achter zat. Jammer genoeg hielden we geen stand. Ze kwamen terug in de sprintbaan en in de volgende ronde moest ik een deel het tempo bepalen. Ik miste door en door de premies in de wedstijd. Tot er nog maar één ronde was voor een premie. Daarvoor wou ik nog eens vechten. Ik voelde me nog goed, niet te leeg en het peloton reed zenuwachtig door. Dit voelde aan als het moment. Ik sprong weg, zette meteen een aanval in en ontdekte dat er 3 à 4 man mee zijn. Het peloton zit erg ver achter. Dit heb ik mooi gedaan. Eerst reed ik in het wiel tot de laatste kilometer van de ronde. Ik ging verder, met een hoge snelheid. Reed mij kapot. En zag even, toen ik door de benen keek dat er een afstand was. Maar tot de 200 meter kraakte ik en gaf ik uiteindelijk een wielafstand cadeau. Daar gaat mijn premie. Ik heb me leeggereden. Ik was kapot. Ik besefte dat de eerste plaats er niet meer zal in zitten. In de eindsprint reed ik mijn laatste spierkrachten weg en werd derde.
Opmerking: Vandaag ben ik nogmaals gaan fitnessen. De unieke gelegenheid om op rollen te rijden. Hierboven zie je mijn bekomen resultaat. Nadien heb ik nog even wat grondige krachtoefeningen gedaan voor het bovenlichaam en heb ik even op de loopband gestaan.
Opmerking: Vandaag zijn we gaan rijden met een grote groep. Het was wel maar een simpel tochtje die je een goede training kon noemen. Eerst zijn we op ons gemak naar de koers in Maldegem gaan kijken. Tijdens de koers heb ik eens achter de koers gezet om te kijken als ik meekon. Dat was dus niet het geval, maar ik bleef boven de 30km/u. Na de koers reden we op ons gemak verder naar de kampel om daar evenwat harder te rijden en zo hadden we nog zo'n momenten. Bij zo een training is de gemeten tijd en gemiddelde snelheid erg relatief tot zelfs een foutieve meting. Maar dit hoort nu eenmaal bij.
De volkskoers in Sint-Margriete was een niet zo simpele, maar een geweldige koers. Deze keer in Bentille begon de koers zwaar. Vijf minuten voor de start, ging er een regenbui over het parcours. Zo werd onze opwarming een afkoeling en begonnen we met kou. Gelukkig zouden we ons opwarmen in de koers zelf. In het algemeen verliep de koers rustig. Ik hd me even in een aanval gesmeten voor een premie, maar ik vertrok te laat. Daarna bleef ik maar in het peleton, liet de aanval gaan en wachte op de eindsprint. In die sprint leidde ik en Djordy het tempo. Ik en Djordy sprongen samen weg maar ik voelde mijn benen even niet meer en had moeite om extra energie te vinden. Ik moest hem dus laten gaan en hopen op een podium plaats. Daarvoor vond ik uiteindelijk nog genoeg energie. Ik werd tweede, hoera!
Opmerking: Voor de wedstrijd van morgen had ik nog even zin om te gaan zwemmen. Alhoewel ik de dag zelf geen tijd had, zocht ik me dan een avondzwembad. Die ik dus vond. Ik kon er op mijn gemak zwemmen en een goed tempo aannemen. Als ik mij niet vergis is dit één van mijn snelste tijden. Daarvoor zou ik toch moeten nachecken. Maar het wordt steeds meer en meer duidelijk dat ik weer meer en meer in vorm kom. Aleen wil ik toch weer dat beetje meer aankunnen, wat moeilijk zal zijn, zoals altijd.
Opmerking: Vandaag zijn we met vijven gaan rijden. Enkele keren deden er een versnelling, maar zelf ben ik niet meegegaan. Één, ik was niet in vorm. En twee, ik wou enkel losrijden. Deze training staat ook in het teken van de volkskoers deze zondag. Daar zou ik graag terug kunnen scoren...
Vandaag was het mijn laaste koers (in clubverband) en ik zat deze ochtend in volle spanning. De stress werd zo erg dat ik plots het even niet zag zitten. Maar ik heb mijn gedachten toch naar de start kunnen zetten. Wat ook een goede keuze was: De start begon al moeizaam, door een foutje in de organisatie. Er was een seingever te weinig dus vertrokken we met een kwartier vertraging. Het bracht mijn stresstoestand in een hoogpunt en laagtepunten, deze was dus steeds aan het veranderen. Toen de start eraan kwam begon ik goed. Ik zat in het midden van het peloton en dat wisselde wel eens af tot vanachter het peloton. Tot op het midden van de 1ste ronde. Er was al steeds aanvallen aan het gebeuren, die steeds mislukten. Tot er twee voor een kleine tijd stand wisten te houden, ik bevond me op dat moment aan de kant van het peloton. Ik had al eent tijdje de smaak gekregen van aan te vallen. En dat toonde ik nogmaals... Ik sprong recht op mijn pedalen, en demareerde bvan het peloton weg, ik verschoot zelf van mijn krachten! Ik was dus samen met een ploeggenoot weggereden naar de vluchters, weg van het peloton, toen we aankwamen reden we redelijk goed verder, we konden het uiteindelijk maar een minuutje volhouden. Toch was ik erg tevreden van mijzelf. En zo ging het nog wat verder, de 2de ronde was intussen ebzig en ik had nog steeds niet gelost, dit is ook nog nooit gebeurd. De 3de ronde ging in, en ik ging nog steeds goed mee, mijn uithouding was nog steeds niet verzwakt, mijn benen nog steeds niet verzuurd. Ik reed wel steeds vanachter het peloton, maar er ik voelde me goed en demareerde even naar het midden. Ik zag dat ik kon aanvallen. Intussen is de race in een verbrokkeling gekomen, we hadden één kopgroep en het peleton uit ongeveer evenveel man (we waren in totaal met 35 wielrenners). Ik reed dus naar het midden om aan te vallen en te zien wie met mij de poging wou wagen om bij de eerste groep zou komen. Na mijn demarage zat ik volledig in de wind, ik wou dus even in het peloton uitrusten en zette mij in een gaatje vn het peloton. Totdat een andere renner uit het peloton vloog voor te aanvallen en mijn voorwiel raakte! Ik slipte en zocht evenwicht! een andere renner reed tegen mijn achter wiel en viel! Ik wist even niet waarheen maar besefte dat ik beter voortdeed. Ik was zo goed bezig, het zou een zonde zijn nu meteen op te geven. Maar het as duidelijk, ik kreeg een mentale tik en ik kon de achterstand die ik deed niet verkleinen, enkel vergroten en moest dan toch opgeven. Het leek zo goed te gaan maar het eindigde in een helse rit. Ik werd een oorzaak van een valpartij. Ik was betrokken bij een valpartij. Daar kon ik niet goed mee overweg, maar ik bleef het toch positief bekijken. De drie mannen, waaronder ik waren dus de eerste die uit de wedstrijd gereden werden. Ik zal voor eeuwig met een dubbelgevoel, i.p.v een zeer goed gevoel kunnen terugkijken naar mijn laaste juniorenkoers. Tijd voor nieuwe sportplannen....
Na een erg flauwe maand moet ik terug goed trainen. Nu zaterdag is het mijn laatste wedstrijd in clubverband, mijn laatste grote test voor dit jaar. Na zo een flauwe maand kan ik niet veel verwachten, nu zal ik enkel de ervarign die ik geleerd heb kunnen gebruiken om mij in de wedstrijd te kunnen tonen. Maar vandaag was er weer wat anders. Ik ben opnieuw gaan fitnessen. Dat houdt in dat ik op rollen heb gereden. Ik heb goed getraind maar geen gegevens bijgehouden. Daarna heb ik mijn bovenlichaam wat bijgewerkt...wat misschien handig kan zijn om mijn sportervaring uit te breiden. Ik hoop en zal er alles aan doen dat september een goed sportmaand wordt.
Vandaag ben ik gaan zwemmen. En dat om twee redenen. 1: Zodat ik aan sport deed, eindelijk! 2: Om mijn keel en neus vrij te maken. En dat lukte behoorlijk. Dus kijk ik tevreden terug naar dat zwemmen. De tijd en snelheid is niet bekend. Ik weet dat ik een uurtje in het zwembad heb gezeten, maar dat is niet een uur gezwommen. Maar 1250m in minder dan een uur... Mooi begin. De volgende dagen ga ik volop met de fiets rijden.
Ik ben Arjen Grootaert
Ik ben een man en woon in (België) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 16/12/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
