Vandaag onze laatste vakantiedag. We moeten vroeg uit ons bed. We kunnen om 7u het ontbijt nemen, want we vatten om 8u de terugreis aan.

De tegenslagen houden voor onze groep niet op. Pechdag nummer 3 komt er aan! We staan tegen 8.00 u. met zijn allen klaar om terug te keren naar België. Omdat we in de heenreis 10 uur vast zaten in Zaventem en het bezoek aan Bratislava misten, zouden we vandaag de hoofdstad bezoeken. Helaas, op 100 meter voor het resort staat de bus in panne. Er is iets aan de versnelling. De bus kan ons niet meteen voeren. Ofwel moet die hersteld worden, ofwel moet er een nieuwe bus worden gestuurd. We kunnen ons opnieuw driekwartier à een uur bezig houden. We maken van de gelegenheid gebruik om een groepsfoto te maken.

Na anderhalf uur komt de bus er aan. De koffers gaan snel de bagageruimte in en weg zijn we. We moeten 280 rijden om de hoofdstad Bratislava te bereiken. Veel tijd zal er niet resteren. En dan hebben we nog de pech dat er in Ružomberok een file staat op de snelweg. Gelukkig weet onze chauffeur een alternatieve sluipweg en kunnen we die omzeilen, maar het vergt uiteraard opnieuw wat tijd langs de gewone wegen.

Halverwege, in Trenčín houden we een korte pauze om dan snel opnieuw verder te rijden. Het is 13u15 wanneer we de hoofdstad Bratislava bereiken. De bus brengt ons naar de busstopplaats dicht bij het oude stadscentrum met zicht op de Donau en het hoog verheven kasteel. We worden om 15u opnieuw aan de bus verwacht.

Johan brengt ons snel naar het dichtbij gelegen centrum en in snel tempo leidt hij ons langsheen kerken, oude gebouwen, monumenten en andere leuke plaatsjes. Na een uurtje hebben we toch wat van de stad gezien, zij het in snel tempo, maar het was weer maar eens een schitterende oplossing na de zoveelste pech. We hebben nog wat vrije tijd om ergens iets te drinken, de eten of… zoals ik, de Sint-Martinuskathedraal te bezoeken.

Het is nu nog een 60-tal km rijden tot aan de luchthaven van Wenen. Even voor 16u komen we er aan. Onze vlucht is gepland om 18u10, we hebben dus alle tijd. We krijgen ons gedrukt instapformulier en moeten nu de incheck volledig zelf uitvoeren. Voor velen is het, net zoals voor mezelf, de eerste keer. We moeten eerst onze label zelf afdrukken en aan onze koffer aanbrengen, daarna zelf onze valies op een transportband plaatsen en inscannen. Eigenlijk vrij eenvoudig.

Daarna moeten we nog door de bagagecontrole. Enkele van onze medereizigers krijgen een extra controle. Zo raken we heel vroeg bij de vele winkels en is het nog tot 17u wachten vooraleer we onze gate kennen. Gate 27 wordt het. Het is een heel eind stappen. Eigenaardig, op het tv-scherm bij gate 27 staat een vlucht naar Frankfurt aangeduid om 18u10? Wat is me dat nu weer? Na een tijdje wordt het ons duidelijk dat we aan gate 4 moeten

Even voor 18u kunnen we eindelijk aan boord. Eenmaal iedereen op het vliegtuig gezeten krijgen we van de piloot de melding dat het zeer druk is op de luchthaven en we nog een 25 minuten zullen moeten wachten vooraleer hij een ‘slot’ krijgt om naar de startbaan te taxiën. Om 18u35  is het eindelijk zo ver,… maar er staan nog een rij wachtende vliegtuigen voor. We kunnen uiteindelijk opstijgen om 18u50, uitgerekend met zo’n 40 minuten vertraging.

De vlucht zelf verloopt voorspoedig en zo’n uur en twintig minuten landen we in Zaventem. Het is reeds 20u10 Nu nog onze bagage ophalen, stappen naar de busparking… De buschauffeur had ons uiteraard ook eerder verwacht. Iets na 21u kunnen we eindelijk richting Kortrijk en Lauwe.

Onze beide reisleiders Rik en Marnix worden bedankt. Het was een schitterend wandelweek. Weliswaar met enkele akkefietjes, maar dat kon de pret niet bederven.

Met dank aan de wandelclubs ‘De 12 uren van Lauwe’ en ‘W.S.K. Marke’ voor de organisatie van deze prachtige, zeker onvergetelijke, Slovakijereis.