Onze twee pechdag!

Over de busreis(verhaal) naar de liften is van een medewandelaar.De bus brengt de via het stadje Liptovsky Mikulas naar het skigebied in de Demänovska Dolina. Rond Biela Púť heeft zich een waar skigebied ontwikkeld en is men nog volop aan het bouwen. Met onze Go Pass nemen we de zetellift vanuit Biela Púť (1.117 m) naar Jasna (1.226 m). Telkens vier personen nemen plaats en moeten boven zien dat we er veilig uitkomen. Daarna moeten we de tweede hoogte overwinnen met een ‘Twinliner’, een bakje dat aan kabels omhoog wordt getrokken. Wanneer we het spoor bekijken zit het er vrij spectaculair uit. Onze groep met 42 personen mag er helemaal in plaats nemen. Nog vijf andere personen mogen er ook bij. In totaal mogen deze 47 personen 4000 kg wegen. Het kabelbakje wordt omhoog gehesen, maar… plots… staat het helemaal stil. Geen enkele beweging meer. De zon schijnt op de voorruit. We staan als haringen in een ton opeen geperst met daartussen onze rugzak. Er komt geen enkele beweging in. Enkele wandelaars krijgen het moeilijk met de ademhaling. We worden aangeraden wat stil te zijn om zo weinig mogelijk zuurstof te verbruiken. Gelukkig begint plots de ventilators aan het plafon toch te draaien. Plots loopt het bakje enkele tientallen meter achteruit. Maar het blijft verder staan. Met verschillende tussenpozen geraakt het bakje op enkele meters na helemaal beneden. Ondertussen zijn enkele technici en redders aangekomen. Maar geen beweging te krijgen in de deur. Een luik in de vloer wordt geopend en een technicus wurmt zich naar binnen. Geen beweging in de deur. Er staat niet anders op dan iedereen via het luik te evacueren. Er is niet zoveel ruimte om er doorheen te geraken. Enkele wandelaars werden onwel.Ondertussen zitten we reeds een uur vast in de kabellift. Nadat enkele van onze wandelaars er zich hebben doorgewurmd, wordt nog een stuk ijzeren verbinding weggehaald, zodat er wat meer ruimte is. Een voor een worden we met de hulp van het reddingsteam naar buiten gebracht. Het is een hele opluchting wanneer iedereen terug op de begane grond staat. De wandeling voor vandaag kan helaas niet meer ondernomen worden. We wandelen terug naar onze startplaats beneden in Biela Púť. Het is ondertussen al ruim 12u15 geworden, tijd om onze picknick te gebruiken. Natuurlijk blijft het voorval met de kabellift het gespreksonderwerp nummer één. Terwijl onze begeleider Johan naar het bureel trekt om alle formaliteiten te vervullen, wandelen we met Marleen nog een toertje rond het plaatselijke meertje. Maar dat is helaas niet zo groot en al snel zijn we rondom. Het blijft rustig praten en wachten op de terugkomst van Johan. Blijkbaar is de administratie in Slovakije niet zo efficiënt als bij ons. In plaats van 42 personen ineens terug te betalen met één factuur wordt hier iedere deelnemer afzonderlijk gecheckt. Uiteindelijk komt de bus er aan en brengt ons terug naar het Sojka Resort. Het is 15u30. We hebben de keuze nog een kleine wandeling te maken in Malatiny of zelf onze tijd te spenderen. Het avondmaal was opnieuw heel lekker en om het voorval weg te spoelen kregen we van Gerdi nog een pittig likeurtje aangeboden, een Demonovka. Wat een bewogen dag dat ze hebben gehad.